Wonder Woman runs the world

"I used to want to save the world, this beautiful place. But the closer you get, the more you see the great darkness simmering within. I learnt this the hard way, a long, long time ago". Αυτά είναι τα πρώτα λόγια της Gal Gadot ως Diana, με αυτά η πριγκίπισσα από το μυθικό νησί της Θεμισκίρας μας εισάγει στην ιστορία της, μια ιστορία που ξεκίνησε να γράφεται λίγο πριν τον Μεγάλο Πόλεμο και που έμελλε κατά την διάρκεια αυτού να μεταμορφώσει την Diana από πριγκίπισσα σε Wonder Woman.

Στη Θεμισκίρα, σ' ένα γυναικοκρατούμενο στρατιωτικό νησί, αρχίζει η ιστορία μας, όπου συναντάμε τη Diana να ζει απομονωμένη τόσο από την ανθρώπινη παρουσία (μιας και οι Αμαζόνες δεν είναι ανθρώπινα πλάσματα!) όσο και από τις αρνητικές επιρροές αυτής. Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που το αεροπλάνο του Steve Trevor (Chris Pine) θα συντριβεί στις ακτές του νησιού φέρνοντας μαζί του την φωτιά που σαρώνει την Ευρώπη.


Ο Μεγάλος Πόλεμος σηματοδοτεί, αυτό που επί χρόνια οι Αμαζόνες απεύχονταν: την επιστροφή του θεού του πολέμου. Η ανθρωπότητα για τέσσερα χρόνια θάβεται στα χαρακώματα της Ευρώπης, οι άνθρωποι απέτυχαν να συνυπάρχουν ειρηνικά και το μέλλον τους διαφαίνεται ακόμα πιο δυσοίωνο από το παρόν τους. Αν και μόνο οι Αμαζόνες διαθέτουν τα μέσα και την ισχύ να σταματήσουν τον όλεθρο, μονάχα η Diana μοιάζει να έχει την θέληση να πολεμήσει στο πλευρό των ανθρώπων. Οπλισμένη με αποφασιστικότητα, θάρρος και φυσικά με το όπλο που σκοτώνει τους θεούς, η Diana ξεκινά με τον Steve για το πεδίο της μάχης, εκεί όπου θα την περιμένει ο Άρης και o μύθος της Wonder Woman.

Έπρεπε να περάσουν σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια από την προβολή του πρώτου επεισοδίου της τηλεοπτικής σειράς με πρωταγωνίστρια την Wonder Woman,  μέχρις ότου η Warner Bros. και η DC αποφασίσουν να φέρουν την ιστορία της στην μεγάλη οθόνη. Η αλήθεια είναι πως η ηρωίδα μας πάλεψε σκληρά για να γίνει πρωταγωνίστρια, καθώς έπρεπε, αφενός να τα βάλει με τα μεγαθήρια των υπερηρώων, Superman και Batman και αφετέρου να πείσει τους παραγωγούς του Hollywood να της δώσουν κινηματογραφικό χρόνο. Μπορεί να της πήρε πάνω από είκοσι χρόνια για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Hollywood, όμως η αναμονή και οι αγώνες της δικαιώθηκαν εκ του αποτελέσματος.

Ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε ο "Batman" του Nolan και τον οποίο έπειτα ακολούθησαν οι "Deadpool" και "Logan", η "Wonder Woman" της Patty Jenkins εντάσσεται στην νέα κατηγορία των υπερηρώων που δεν ακολουθούν τα στεγανά των προηγούμενων ταινιών του είδους. Μπορεί όσον αφορά την εξέλιξη της δράσης της, η ταινία να μην ξεφεύγει από τον κόσμο των superheroes, ο χαρακτήρας όμως και το περιβάλλον στο οποίο δρα δεν ομοιάζει με το συνηθισμένο. Η Wonder Woman είναι γυναίκα ευαίσθητη, έξυπνη, αστεία, δυναμική, φεμινίστρια που επιζητεί ισότητα και διεκδικεί αυτό που επιθυμεί με μια αυτοπεποίθηση που χάνεται και επανέρχεται ανάλογα με τις συνθήκες. Με λίγα λόγια, είναι ό,τι ακριβώς πρέπει να δει ο θεατής του σήμερα.


Το σενάριο αν και γράφτηκε αποκλειστικά από άνδρες, μεταξύ των οποίων βρίσκουμε και τον Zack Snyder, διακατέχεται από έντονο φεμινιστικό πνεύμα που άλλοτε με έξυπνο χιούμορ και άλλοτε με επιβλητική σοβαρότητα στέλνει μηνύματα χειραφέτησης, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι είναι σκλαβιά να σου ορίζει κάποιος το πλαίσιο δράσης σου (μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες). Ίσως εξαιτίας της ανάγκης να υπηρετηθεί ορθότερα το μήνυμα αυτό, να επέλεξε η τετράδα των σεναριογράφων να μεταφέρει χρονικά την ιστορία της Wonder Woman, η οποία στα κόμικς λαμβάνει χώρα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον Α' Παγκόσμιο όπου αναπτύσσεται το κίνημα των Σουφραζετών με κύριο αίτημα την απόκτηση εκλογικών δικαιωμάτων.

Εκτός του γυναικείου θέματος, το κείμενο βρίθει από ζητήματα που αφορούν τον πόλεμο και την ανθρώπινη φύση. Συγκεκριμένα, τονίζεται η θέση πως στις πολεμικές συρράξεις είναι ιδιαίτερα δυσδιάκριτοι οι ρόλοι του καλού και του κακού, αφού εναλλάσσονται με ταχύτητες φωτός και το θύμα μπορεί να γίνει θύτης την αμέσως επόμενη στιγμή. Επίσης, γίνεται λόγος για την γενοκτονία των Ινδιάνων από τους Αμερικανούς, μια αναφορά που έρχεται τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη του "The Lone Ranger", καταδεικνύοντας την θέληση του κινηματογραφικού κόσμου να μιλήσει γι' αυτή την αμαυρωτική στιγμή στην ιστορία των ΗΠΑ. Τέλος, μεγάλο μέρος της ταινίας λαμβάνει και η ροπή του ανθρώπου προς το κακό, γεγονός που καθιστά το έργο μια σπουδή πάνω στην ανθρώπινη φύση και στην ελεύθερη βούληση που εν τέλει καθορίζει τις ανθρώπινες επιλογές.



Στο σκηνοθετικό κομμάτι, η Patty Jenkins γίνεται η πρώτη γυναίκα που κάθεται στην καρέκλα του σκηνοθέτη για λογαριασμό μιας ταινίας υπερηρώων και με budget που ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια δολάρια, όπως η Cathrine Bigelow ήταν η πρώτη που εισερχόταν πριν χρόνια στον χώρο των πολεμικών ταινιών. Η Jenkins αποδεικνύει με την κάμερά της πως δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους άνδρες συναδέλφους της, καθώς προσεγγίζει με την ίδια δυναμική τις σκηνές δράσης. Παράλληλα, την βλέπουμε να επικεντρώνεται στην ανθρώπινη πλευρά των ηρώων της, αναδεικνύοντας τις μεταξύ τους σχέσεις, τις σκέψεις, αλλά και τους φόβους που συνοδεύουν τις κινήσεις τους.

Αρωγή σ' αυτή της την προσπάθεια καθίσταται η εξαιρετική χημεία των ηθοποιών και δη του πρωταγωνιστικού διδύμου. Η Gal Gadot στον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο δείχνει για να έχει γεννηθεί αποκλειστικά για να τον ενσαρκώσει (αξίζει να σημειωθεί πως ήταν 5 μηνών έγκυος κατά τη διάρκεια των τόσο απαιτητικών γυρισμάτων!), ενώ ο Chris Pine φαίνεται πως έχει μάθει από τα "Star Trek" να ισορροπεί μεταξύ χιούμορ και δράσης. Όσον αφορά τη Robin Wright, την γυναίκα που μας δίδαξε πώς μπορείς να είσαι... badass και συνάμα σικ, θα αρκεστώ μονάχα στο να πω ότι έφυγε νωρίς!

Στα τελευταία τεχνικά σημεία της ταινίας, αξίζει να μνημονεύσουμε τόσο την ατμοσφαιρική φωτογραφία με τα έντονα χρώματα, καθώς επίσης και τη μουσική του Rupert Gregson Williams που αντηχεί σαν πολεμική ιαχή στα αυτιά μας.

Για όσους δεν έχουνε δει ακόμα το κινηματογραφικό θαύμα που ακούει στο όνομα "Wonder Woman", ας σπεύσουν σύντομα να το πράξουν και δεν θα χάσουν!