Το show που ξεκίνησε το 2015 από τη Γαλλία με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση της μεγάλης Edith Piaf, ταξίδεψε παγκοσμίως εντυπωσιάζοντας εκατομμύρια θεατών και έφτασε ξανά στη χώρα μας αυτό το καλοκαίρι μετά την περσινή επίσκεψη στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού τον Σεπτέμβρη με δύο sold out παραστάσεις. Φέτος, η περιοδεία περιλαμβάνει πιο μικρά θέατρα, ενώ εμείς είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το μουσικοθεατρικό θέαμα στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη.
Η Ann Carrere ανέλαβε να ενσαρκώσει το «σπουργίτι» του γαλλικού τραγουδιού και μαζί με την υπόλοιπη μπάντα να παρουσιάσει την πορεία της Piaf από την ταπεινή αφετηρία της, την Μονμάρτη, στο δρόμο για την κατάκτηση της επιτυχίας. Η παράσταση ξεκινάει από τα πρωιμότερα κομμάτια της καλλιτέχνιδος, τα οποία άρχισαν να ανάβουν τις σπίθες για την επικείμενη αναγνώριση που θα αποκτούσε. Τα ρούχα και τα σκηνικά του πρώτου μέρους ήταν πιο λιτά, παρέπεμπαν σε καλλιτέχνες του δρόμου ενώ η ατμόσφαιρα πολύ παρεϊστικη. Μετά το διάλειμμα, το όλο στήσιμο των καλλιτεχνών άλλαξε, από τα ρούχα ως και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ξέραμε ότι πλέον η παράσταση επικεντρωνόταν στην εποχή των μεγάλων επιτυχιών της Piaf, πράγμα που αποκαλύφθηκε και από τις γνωστές επιτυχίες που ερμηνεύτηκαν ("La vie en Rose", "Padam padam", "Autumn Leaves", "La Foule", "Mon Dieu" κ.α.), ενώ η παράσταση έκλεισε με το χαρακτηριστικό "Non, je ne regrette rien" το οποίο ο κόσμος ανυπομονούσε να ακούσει.
Η πολυπαθής ζωής της Edith Piaf αποτυπωνόταν όχι μόνο μέσα από τα τραγούδια αλλά και από τις εκφράσεις και τις κινήσεις που μιμούνταν η Ann
Carrere, χαρακτηριστικές της δραματικής προσωπικότητας της Piaf κατα την ερμηνεία της. Πολλές φορές δε δίστασε να πλησιάσει άντρες θεατές, υποδηλώνοντας έτσι τον ερωτισμό που είχε αυτή η γυναίκα και την αγάπη για έρωτα που πολλές φορές αναπόφευκτα την οδηγούσε σε απογοητεύσεις.
Η φωνή της Ann Carrere ήταν αποκαλυπτική, όχι μόνο γιατί ερμηνεύει υποδυόμενη πολύ εύστοχα την Piaf τα κομμάτια, αλλά και διότι σαν ερμηνεύτρια έχει φωνητικές ικανότητες που αφήνουν το κοινό άναυδο. Σε αυτό συμβάλλει η ορθή τονικότητα αλλά και το πάθος το οποίο αναυλίζει από τη συγκεκριμένη τραγουδίστρια. Υποδύεται την Piaf δίνοντας στο κοινό κάτι ακόμα - ένα παράθυρο ανοιχτό για τη δική της επιτυχία.
Κι ενώ εντυπωσιαστήκαμε από το μεγαλείο της φωνής της Carrere, η παρουσίαση μας φάνηκε φτωχή συγκριτικά με αυτό που περιμέναμε να αντικρύσουμε. Το video wall, αν και πρόβαλε φωτογραφίες εποχής (σε πολλές απεικονιζόταν και η Piaf), μας φαινόταν πολύ μικρό, σαν να μην μπορούσε να «γεμίσει» την παράσταση. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την απουσία υπότιτλων στους διαλόγους ή έστω την απεικόνιση κάποιων «θεματικών» προτάσεων, έκαναν δύσκολη την κατανόηση της διαδοχής των γεγονότων. Επομένως, αντί για μουσικοθεατρική παράσταση θεωρώ ότι ήταν κατεξοχήν μουσική, αφού δεν κατόρθωσε να αφηγηθεί στους θεατές την ιστορία πίσω από τα κομμάτια και τη ζωή της Piaf. Πιθανώς και για αυτό το λόγο η προσέλευση του κόσμου να υπήρξε μικρή.
Όπως και να έχει, μπορεί κάποιος που δε γνώριζε την ιστορία της Piaf να μην βρέθηκε στο κατάλληλο μέρος για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του, όμως σίγουρα δε θα μετάνιωσε για τη μουσική βραδιά που έζησε.
Δύο τελευταίες συναυλίες θα δοθούν στο Αμφιθέατρο Μουδανιών (Μουδανιά) στις 21/7 και στο Αρχαίο Θέατρο Δίου (Δίον) στις 22/7 πριν η περιοδεία συνεχίσει την πορεία της προς το εξωτερικό.
Η Ann Carrere ανέλαβε να ενσαρκώσει το «σπουργίτι» του γαλλικού τραγουδιού και μαζί με την υπόλοιπη μπάντα να παρουσιάσει την πορεία της Piaf από την ταπεινή αφετηρία της, την Μονμάρτη, στο δρόμο για την κατάκτηση της επιτυχίας. Η παράσταση ξεκινάει από τα πρωιμότερα κομμάτια της καλλιτέχνιδος, τα οποία άρχισαν να ανάβουν τις σπίθες για την επικείμενη αναγνώριση που θα αποκτούσε. Τα ρούχα και τα σκηνικά του πρώτου μέρους ήταν πιο λιτά, παρέπεμπαν σε καλλιτέχνες του δρόμου ενώ η ατμόσφαιρα πολύ παρεϊστικη. Μετά το διάλειμμα, το όλο στήσιμο των καλλιτεχνών άλλαξε, από τα ρούχα ως και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ξέραμε ότι πλέον η παράσταση επικεντρωνόταν στην εποχή των μεγάλων επιτυχιών της Piaf, πράγμα που αποκαλύφθηκε και από τις γνωστές επιτυχίες που ερμηνεύτηκαν ("La vie en Rose", "Padam padam", "Autumn Leaves", "La Foule", "Mon Dieu" κ.α.), ενώ η παράσταση έκλεισε με το χαρακτηριστικό "Non, je ne regrette rien" το οποίο ο κόσμος ανυπομονούσε να ακούσει.
Η πολυπαθής ζωής της Edith Piaf αποτυπωνόταν όχι μόνο μέσα από τα τραγούδια αλλά και από τις εκφράσεις και τις κινήσεις που μιμούνταν η Ann
Carrere, χαρακτηριστικές της δραματικής προσωπικότητας της Piaf κατα την ερμηνεία της. Πολλές φορές δε δίστασε να πλησιάσει άντρες θεατές, υποδηλώνοντας έτσι τον ερωτισμό που είχε αυτή η γυναίκα και την αγάπη για έρωτα που πολλές φορές αναπόφευκτα την οδηγούσε σε απογοητεύσεις. Η φωνή της Ann Carrere ήταν αποκαλυπτική, όχι μόνο γιατί ερμηνεύει υποδυόμενη πολύ εύστοχα την Piaf τα κομμάτια, αλλά και διότι σαν ερμηνεύτρια έχει φωνητικές ικανότητες που αφήνουν το κοινό άναυδο. Σε αυτό συμβάλλει η ορθή τονικότητα αλλά και το πάθος το οποίο αναυλίζει από τη συγκεκριμένη τραγουδίστρια. Υποδύεται την Piaf δίνοντας στο κοινό κάτι ακόμα - ένα παράθυρο ανοιχτό για τη δική της επιτυχία.
Κι ενώ εντυπωσιαστήκαμε από το μεγαλείο της φωνής της Carrere, η παρουσίαση μας φάνηκε φτωχή συγκριτικά με αυτό που περιμέναμε να αντικρύσουμε. Το video wall, αν και πρόβαλε φωτογραφίες εποχής (σε πολλές απεικονιζόταν και η Piaf), μας φαινόταν πολύ μικρό, σαν να μην μπορούσε να «γεμίσει» την παράσταση. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την απουσία υπότιτλων στους διαλόγους ή έστω την απεικόνιση κάποιων «θεματικών» προτάσεων, έκαναν δύσκολη την κατανόηση της διαδοχής των γεγονότων. Επομένως, αντί για μουσικοθεατρική παράσταση θεωρώ ότι ήταν κατεξοχήν μουσική, αφού δεν κατόρθωσε να αφηγηθεί στους θεατές την ιστορία πίσω από τα κομμάτια και τη ζωή της Piaf. Πιθανώς και για αυτό το λόγο η προσέλευση του κόσμου να υπήρξε μικρή.
Όπως και να έχει, μπορεί κάποιος που δε γνώριζε την ιστορία της Piaf να μην βρέθηκε στο κατάλληλο μέρος για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του, όμως σίγουρα δε θα μετάνιωσε για τη μουσική βραδιά που έζησε.
Δύο τελευταίες συναυλίες θα δοθούν στο Αμφιθέατρο Μουδανιών (Μουδανιά) στις 21/7 και στο Αρχαίο Θέατρο Δίου (Δίον) στις 22/7 πριν η περιοδεία συνεχίσει την πορεία της προς το εξωτερικό.