Μία ιδέα που πήρε σάρκα και οστά χάρη στις σκέψεις του ηθοποιού, Γιώργου Χρυσοστόμου, παρουσιάζει αυτή τη θεατρική σεζόν το Θέατρο του Νέου Κόσμου στην κεντρική σκηνή του. Η συλλογή υλικού εδώ και 20 χρόνια από τον ίδιο τον ηθοποιό, αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο αυτής της παράστασης. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πώς σημειώνει μέσα από την παρουσίαση ορισμένων χαρακτήρων, σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα: η ωραιοπάθεια και τα social media, η χρήση ουσιών ως τρόπος διασκέδασης, οι σύγχρονες φοβίες μας και πολλά ακόμα.
Η παράσταση στηρίζεται πάνω του καθώς εκτός από το γεγονός ότι είναι ο μόνος ηθοποιός επί σκηνής, παίζει βουβός και χρησιμοποιεί ως μόνο εργαλείο για τη σύνδεση με το κοινό το σώμα του και την έκφρασή του. Βοηθητικά είναι επίσης τα ηχητικά εφέ και τα μουσικά αποσπάσματα τόσο στην κατανόηση του περιεχομένου όσο και στην ομαλή ροή της παράστασης. Μέσα από όλα αυτά, ο ηθοποιός επιδιώκει να δείξει διαφορετικές πτυχές της καθημερινότητας, ανθρώπους που πολύ πιθανόν να συναντήσεις στην Αθήνα του σήμερα και οι οποίοι έχουν διαφορετικές ανάγκες, φόβους και συνήθειες. Μπορεί να ταυτιστείς ή και όχι, σίγουρα όμως θα σε προβληματίσει κάποιο μικρό κομμάτι από τις διαφορετικές ιστορίες.
Εντυπωσιακό υπήρξε το στήσιμο σκαλωσιάς εντός της αίθουσας, που παρέπεμπε σε πολυκατοικία. Παρόλο που όλοι οι χαρακτήρες φαινομενικά βρίσκονται κοντά, είναι προφανές ότι ο καθένας ζει την δική του ιστορία ανεξάρτητα από των υπολοίπων. Ο Χρυσοστόμου σκαρφαλώνει, πηδά και αλλάζει σε κάθε διαφορετικό «δωμάτιο» χαρακτήρα και ιστορία. Είναι πολλοί και ένας μαζί: είναι μωρό, ηλικιωμένος, γυμναστής, μαέστρος... Κάθε ιστορία θυμίζει κάτι από την πραγματικότητά μας, κάτι ασήμαντο ή κάτι πιο σημαντικό- είναι οι μικρές λεπτομέρειες ή και οι μεγαλύτερες ιστορίες που κάνουν τη διαφορά.
Αξιοθαύμαστη είναι η σωματική και ψυχική επένδυση του ηθοποιού η οποία είναι εμφανής από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Οι εναλλαγές είναι τρομερά γρήγορες, περνάει τα μηνύματα στον θεατή χωρίς δυσκολία παρά την έλλειψη λόγου και καταφέρνει να κερδίσει την προσοχή χωρίς να κάνει κοιλιά αυτή τη μία ώρα - με αποκορύφωμα τον αυτοσχεδιασμό στο τέλος. Φυσικά, είναι σημαντικό όταν ένας δημιουργός προτείνει μία ιδέα να βρεθούν συνεργάτες που να την υλοποιήσουν βάζοντας και τις δικές τους πινελιές και κάπως έτσι η σκηνοθεσία της Σοφίας Πάσχου δένει πολύ όμορφα με την πρωτότυπη ιδέα του Χρυσοστόμου. Οι μουσικές επιλογές της Φωτεινής Γαλάνη και οι φωτισμοί της Σοφίας Αλεξιάδου ακολουθούν επιτυχώς τις περιπέτειες των διαφορετικών χαρακτήρων.
Εν τέλει, η παράσταση επιβεβαιώνει πως υπάρχουν περισσότερα μέσα για να μεταδώσεις ένα μήνυμα από τα λόγια. Με τις θετικότερες των εντυπώσεων και πολλά μπράβο να ακολουθούν, κλείνω σημειώνοντας πως ο Γιώργος Χρυσοστόμου έκανε ένα πολύ επιτυχημένο πρώτο εγχείρημα που μας αφήνει προσδοκίες και για επόμενα έργα δικής του έμπνευσης ή σκηνοθεσίας. Πιθανώς να μην είναι ένα «εύκολο» έργο, αλλά εάν θέλεις να ακονίσεις λίγο το μυαλό και την ψυχή σου αξίζει να το παρακολουθήσεις.
Συντελεστές της παράστασης
Ιδέα: Γιώργος Χρυσοστόμου
Σκηνοθεσία: Σοφία Πάσχου, Γιώργος Χρυσοστόμου
Δραματουργία: Juan Ayala
Σκηνικά-κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική επιμέλεια: Φωτεινή Γαλάνη
Σχεδιασμός φωτισμών: Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη - κίνηση: Ηλιάνα Γαϊτάνη
Παίζει ο Γιώργος Χρυσοστόμου
ΧΩΡΟΣ
Κεντρική Σκηνή
Από 17.10.2019 - 19.01.2020