Το καλοκαίρι του 1959 κυκλοφορεί το πιο λαμπερό διαμάντι στην ιστορία της jazz μουσικής, το αριστουργηματικό άλμπουμ "Kind of Blue" του εμβληματικού μουσικού, τρομπετίστα και συνθέτη Miles Davis, που θεωρείται από τους ειδικούς το πιο σπουδαίο άλμπουμ της jazz αλλά και από τα πλέον σημαντικά της παγκόσμιας δισκογραφίας
Ο Miles Davis (1926-1991) πρωτοπόρος στην ανάπτυξη πολλών μουσικών ρευμάτων μα βάση την jazz όπως Bebop, Cool jazz, Modal jazz, Hard bop, Jazz funk και Fusion ασφαλώς και υπήρξε ο πιο επιδραστικός μουσικός με καθοριστική συμβολή στη εξέλιξη της μουσικής κατά τον προηγούμενο αιώνα.
Η μόνιμα ανήσυχη μουσική σκέψη του Davis, έψαχνε για κάτι καινούργιο και το βρήκε στη θεωρία του πιανίστα George Russell για την modal jazz που είχε δημοσιεύσει το 1953 με τίτλο "Lydian Chromatic Concept of Tonal Organization", στην οποία περιέγραφε τους εναλλακτικούς μουσικούς δρόμους που θα χάριζαν μεγαλύτερη ελευθερία στον αυτοσχεδιασμό των μουσικών, βασισμένος κυρίως σε αρχαιοελληνικους μουσικούς δρόμους που είναι διαφορετικοί από αυτούς που βασίζεται η δυτική μουσική. Έτσι επιχειρεί να δημιουργήσει κομμάτια modal jazz στο άλμπουμ Milestones που κυκλοφόρησε το 1958.
Ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, στα τέλη του 1958 ο Miles Davis συγκεντρώνει κοντά του σπουδαίους μουσικούς, όπως ο πολύ σημαντικός John Coltrane στο τενόρο σαξόφωνο, o Julian "Cannonball" Adderley στο άλτο σαξόφωνο, ο Paul Chambers στο κοντραμπάσο, ο Jimmy Cobb στα ντραμς, ο ίδιος ο Miles Davis στη τρομπέτα και κυρίως ο Bill Evans στο πιάνο που είχε συνεργαστεί στενά με τον George Russell.
Ο Miles Davis και η μπάντα του μπήκαν στα studios της Columbia στη Νέα Υόρκη στις 2 Μαρτίου του 1959 και ολοκλήρωσαν την πρώτη πλευρά του δίσκου που περιλαμβάνει 3 κομμάτια (So What, Freddie Freeloader και Blue in Green) και στις 22 Απριλίου του 1959, ολοκλήρωσαν την δεύτερη πλευρά του άλμπουμ (All Blues και Flamenco Sketches).
Κυκλοφόρησε στις 17 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς με παραγωγό τον Irving Townsend. Η αρχική επιφυλακτική υποδοχή του άλμπουμ από κριτικούς και κοινό μετατράπηκε σχετικά γρήγορα σε διθυραμβική κριτική και τεράστια επιτυχία.
To 2002 το άλμπουμ ήταν μία από τις πενήντα ηχογραφήσεις που επιλέχθηκαν από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για προσθήκη στο Εθνικό Μητρώο Ηχογραφήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 2003 κατατάχθηκε στη θέση Νο 12 της λίστας με τα 500 κορυφαία άλμπουμ όλων των εποχών του μουσικού περιοδικού Rolling Stone.
Το 2019 έγινε 5 φορές πλατινένιο και θεωρείται ο δίσκος με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της jazz.