Ως συνήθως το καλοκαίρι οι νέες κυκλοφορίες ελαττώνονται αρκετά, ενώ το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στα διάφορα festivals και συναυλίες που πραγματοποιούνται.
Από τις κυκλοφορίες του Ιουνίου ξεχωρίζει σαφώς αυτή των Kasabian που προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα μια και έβγαλαν το καλύτερο album της καριέρας τους. Αυτή τη φορά προσεγγίζουν περισσότερο την ψυχεδέλεια κάτι που φαίνεται και από την πόζα τους και τα κουστούμια τους στην φωτογραφία του εξώφυλλου του West ryder pauper lunatic asylum, που για την ιστορία ήταν ψυχιατρική κλινική κοντά στο Leeds της Αγγλίας του 1800. Από το album, που δεν υστερεί καμία σύνθεση, ιδιαίτερης προσοχής αξίζουν το instrumental Swarfiga, το single Fire, στο οποίο θυμίζουν Primal Scream, το Underdog, που ακούγεται στη διαφήμιση της Sony Bravia, το Where did all the love go και τα Secret alphabets, Fats fuse και Thick as thieves.
Οι Gossip επιχειρούν μικρή αλλαγή στον ήχο του τέταρτου δίσκου τους Music for men, σε σχέση με το βρώμικο δυνατό rock ήχο που είχαμε ακούσει στο προηγούμενο album τους Standing in the way of control, χρησιμοποιώντας περισσότερο τα synths. Ίσως ζήλεψαν και την ανάλογη στροφή στον ήχο των Yeah Yeah Yeahs. Αναλυτική κριτική για κάθε τραγούδι ξεχωριστά του νέου album της Beth Ditto και της παρέας της μπορείς να διαβάσεις εδώ. Ξεχωρίζουν τα Dimestore diamond, Love long distance, Vertical Rhythm, 2012, Spare me from the mold και το single Heavy cross.
Ο 62χρονος Iggy Pop έβγαλε το album που πιθανόν ήθελε και σκεφτόταν να κυκλοφορήσει καθ' όλη τη διάρκεια των 42 χρόνων της θρυλικής του καριέρας. Το Preliminaires, αναλυτική κριτική του MikeMous εδώ, είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του αιρετικού Γάλλου συγγραφέα Michel Houellebecq και περιέχει ψήγματα jazz και blues. Στη διασκευή του Autumn Leaves (τραγούδι που έχουν ερμηνεύσει μεταξύ άλλων οι Yves Montand, Edith Piaf, Serge Gainsbourg), ως Les feuilles mortes, εδώ η φωνή του θυμίζει αυτή του Leonard Cohen, αλλά και στο Je Sais Que Tu Sais τραγουδάει για πρώτη – και πιθανόν τελευταία - φορά στη ζωή του στα γαλλικά! Από το δίσκο ξεχωρίζουν - εκτός από το Les feuilles mortes - τα King of the dogs και I want to go to the beach, ενώ ενδιαφέρον θα είχε και μία πιθανή ζωντανή ακρόαση του σε κάποια συναυλία του Iggy.
Το Secret, profane and sugarcane είναι το 36o album της πολύχρονης καριέρας του Elvis Costello ηχογραφημένο, όχι τυχαία, στο Νάσβιλ αφού περιλαμβάνει κυρίως country συνθέσεις. Περιλαμβάνει διασκευή στο Hidden shame του Johnny Cash και τα ξεχωριστά My all time doll, She was no good και Changing Partners.
Ο Boy ή Αλέξανδρος Βούλγαρης αποδεικνύεται παραγωγικότατος αφού μέσα σε 6 σχεδόν μήνες μετά το Time machine με τους Mary & The Boy, κυκλοφόρησε το προσωπικό του Please make me dance, ενώ λέγεται ότι θα έχει και άλλη κυκλοφορία έως το τέλος του 2009. Ο δίσκος του έχει ήδη εκθειαστεί από αρκετούς δημοσιογράφους.
Οι Franz Ferdinand στο Blood προσφέρουν σε dub εκτελέσεις μερικά τους τραγούδια τους από το φετινό Tonight χρησιμοποιώντας διαφορετικούς τίτλους γι’ αυτά. Αξίζει τον κόπο να ακούσετε τα Backwards on my face, Die on the floor και Feeling kind of anxious.
Επίσης τον Ιούνιο ακούσαμε και τις μετριότατες νέες κυκλοφορίες των Silversunpickups, Tori Amos, Regina Spektor, Meat Puppets, Enemy και Eeels.
Τέλος συλλογές κυκλοφόρησαν οι Orbital και οι Faith No More, που θα τους δούμε στο Θέατρο Βράχων στις 10 Αυγούστου.
ALBUMS
KASABIAN – West ryder pauper lunatic asylum
GOSSIP – Music for men
IGGY POP – Preliminaires
ELVIS COSTELLO – Secret, profane and sugarcane
ΤΗΕ ΒΟΥ – Please make me dance
FRANZ FERDINAND – Blood
TORI AMOS – Abnormally attracted to sin
REGINA SPEKTOR – Far
SILVERSUNPICKUPS – Swoon
MEAT PUPPETS – Sewn together
EELS – Hombre lobo
ENEMY – Music for the people
FAITH NO MORE – The very best definite ultimate of hits collection
ORBITAL – 20Orbital
SINGLES
DEAD WEATHER – Hang you from the heavens
BAT FOR LASHES – Pearl’s dream
SILVERSUNPICKUPS – Panic switch
FRANZ FERDINAND – Can’t stop feeling
TORI AMOS – Welcome to England
ROYKSOPP – Miss it so much
REGINA SPEKTOR – Laughing with
EELS – Fresh blood
ENEMY – No time for tears
Από τις κυκλοφορίες του Ιουνίου ξεχωρίζει σαφώς αυτή των Kasabian που προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα μια και έβγαλαν το καλύτερο album της καριέρας τους. Αυτή τη φορά προσεγγίζουν περισσότερο την ψυχεδέλεια κάτι που φαίνεται και από την πόζα τους και τα κουστούμια τους στην φωτογραφία του εξώφυλλου του West ryder pauper lunatic asylum, που για την ιστορία ήταν ψυχιατρική κλινική κοντά στο Leeds της Αγγλίας του 1800. Από το album, που δεν υστερεί καμία σύνθεση, ιδιαίτερης προσοχής αξίζουν το instrumental Swarfiga, το single Fire, στο οποίο θυμίζουν Primal Scream, το Underdog, που ακούγεται στη διαφήμιση της Sony Bravia, το Where did all the love go και τα Secret alphabets, Fats fuse και Thick as thieves.
Οι Gossip επιχειρούν μικρή αλλαγή στον ήχο του τέταρτου δίσκου τους Music for men, σε σχέση με το βρώμικο δυνατό rock ήχο που είχαμε ακούσει στο προηγούμενο album τους Standing in the way of control, χρησιμοποιώντας περισσότερο τα synths. Ίσως ζήλεψαν και την ανάλογη στροφή στον ήχο των Yeah Yeah Yeahs. Αναλυτική κριτική για κάθε τραγούδι ξεχωριστά του νέου album της Beth Ditto και της παρέας της μπορείς να διαβάσεις εδώ. Ξεχωρίζουν τα Dimestore diamond, Love long distance, Vertical Rhythm, 2012, Spare me from the mold και το single Heavy cross.
Ο 62χρονος Iggy Pop έβγαλε το album που πιθανόν ήθελε και σκεφτόταν να κυκλοφορήσει καθ' όλη τη διάρκεια των 42 χρόνων της θρυλικής του καριέρας. Το Preliminaires, αναλυτική κριτική του MikeMous εδώ, είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του αιρετικού Γάλλου συγγραφέα Michel Houellebecq και περιέχει ψήγματα jazz και blues. Στη διασκευή του Autumn Leaves (τραγούδι που έχουν ερμηνεύσει μεταξύ άλλων οι Yves Montand, Edith Piaf, Serge Gainsbourg), ως Les feuilles mortes, εδώ η φωνή του θυμίζει αυτή του Leonard Cohen, αλλά και στο Je Sais Que Tu Sais τραγουδάει για πρώτη – και πιθανόν τελευταία - φορά στη ζωή του στα γαλλικά! Από το δίσκο ξεχωρίζουν - εκτός από το Les feuilles mortes - τα King of the dogs και I want to go to the beach, ενώ ενδιαφέρον θα είχε και μία πιθανή ζωντανή ακρόαση του σε κάποια συναυλία του Iggy.
Το Secret, profane and sugarcane είναι το 36o album της πολύχρονης καριέρας του Elvis Costello ηχογραφημένο, όχι τυχαία, στο Νάσβιλ αφού περιλαμβάνει κυρίως country συνθέσεις. Περιλαμβάνει διασκευή στο Hidden shame του Johnny Cash και τα ξεχωριστά My all time doll, She was no good και Changing Partners.
Ο Boy ή Αλέξανδρος Βούλγαρης αποδεικνύεται παραγωγικότατος αφού μέσα σε 6 σχεδόν μήνες μετά το Time machine με τους Mary & The Boy, κυκλοφόρησε το προσωπικό του Please make me dance, ενώ λέγεται ότι θα έχει και άλλη κυκλοφορία έως το τέλος του 2009. Ο δίσκος του έχει ήδη εκθειαστεί από αρκετούς δημοσιογράφους.
Οι Franz Ferdinand στο Blood προσφέρουν σε dub εκτελέσεις μερικά τους τραγούδια τους από το φετινό Tonight χρησιμοποιώντας διαφορετικούς τίτλους γι’ αυτά. Αξίζει τον κόπο να ακούσετε τα Backwards on my face, Die on the floor και Feeling kind of anxious.
Επίσης τον Ιούνιο ακούσαμε και τις μετριότατες νέες κυκλοφορίες των Silversunpickups, Tori Amos, Regina Spektor, Meat Puppets, Enemy και Eeels.
Τέλος συλλογές κυκλοφόρησαν οι Orbital και οι Faith No More, που θα τους δούμε στο Θέατρο Βράχων στις 10 Αυγούστου.
ALBUMS
KASABIAN – West ryder pauper lunatic asylum
GOSSIP – Music for men
IGGY POP – Preliminaires
ELVIS COSTELLO – Secret, profane and sugarcane
ΤΗΕ ΒΟΥ – Please make me dance
FRANZ FERDINAND – Blood
TORI AMOS – Abnormally attracted to sin
REGINA SPEKTOR – Far
SILVERSUNPICKUPS – Swoon
MEAT PUPPETS – Sewn together
EELS – Hombre lobo
ENEMY – Music for the people
FAITH NO MORE – The very best definite ultimate of hits collection
ORBITAL – 20Orbital
SINGLES
DEAD WEATHER – Hang you from the heavens
BAT FOR LASHES – Pearl’s dream
SILVERSUNPICKUPS – Panic switch
FRANZ FERDINAND – Can’t stop feeling
TORI AMOS – Welcome to England
ROYKSOPP – Miss it so much
REGINA SPEKTOR – Laughing with
EELS – Fresh blood
ENEMY – No time for tears