Η αγάπη μου για τους Radiohead είναι γνωστή. Παρ' όλα αυτά, σε κάθε δουλειά τους προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός, ακόμη κι αν συνήθως δεν τα καταφέρνω.
Για 5 ημέρες οι "Ραδιοκέφαλοι" έκαναν όλο τον κόσμο να ασχολείται με αυτούς. Η απρόσμενη ανακοίνωση της κυκλοφορίας του νέου τους δίσκου, οι φήμες που διέρρεαν, καθώς και η επίσπευση της κυκλοφορίας της ψηφιακής του έκδοσης κατά μια μέρα δημιούργησαν ένα σκηνικό προσμονής, το οποίο καλώς ή κακώς σε λίγες περιπτώσεις έχουμε τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε οι πολλαπλές κυκλοφορίες μπορεί να μας προσφέρουν άφθονη μουσική, αλλά μας κάνουν να χάνουμε τη μαγεία της προσμονής της ακρόασης.
Εδώ και αρκετές ημέρες έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές τη νέα δουλειά των Radiohead.
- Είναι άραγε καλό το "The King of Limbs"; Σου άρεσε;
- Ναι μου άρεσε. Μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε έχουν κάνει, αλλά είναι αξιόλογο. Κάποιοι μπορεί να πουν ότι πειραματίζονται για να πειραματίζονται. Θεωρώ ότι σε ένα βαθμό εξελίσσουν τη μουσική τους και ανακαλύπτουν νέες ηχητικές φόρμες. Δεν ανακαλύπτουν τον τροχό βέβαια, αλλά παραμένουν "φρέσκοι" στις μουσικές προτάσεις τους. Για άλλη μια φορά το συγκρότημα προτείνει νέα πράγματα, χωρίς να ολοκληρώνει αυτό που θέλει να πει. Ο λόγος είναι ο ίδιος με τις προηγούμενες φορές: Η αναμονή για το επόμενο βήμα τους.
- Δε σε κουράζει αυτός ο συνεχής πειραματισμός τους; Μήπως το κάνουν για να το κάνουν κι εμείς θεοποιούμε το τελικό αποτέλεσμα;- Δε θα το έλεγα. Άκουσε το δίσκο από την αρχή μέχρι το τέλος και προσπάθησε να πατήσεις delete στο όνομα "Radiohead" που βρίσκεται στο δίσκο. Πες ότι είναι ο νέος Caribou. Δε θα σου άρεσε;
- Όγδοος δίσκος, οκτώ τραγούδια. Δεν είναι λίγα;
- Και βέβαια είναι λίγα, όπως μικρή είναι και η συνολική διάρκεια του album (37:24). Μήπως όμως εκεί οδηγούνται τα πράγματα στη μουσική; Οι Radiohead αυτή τη στιγμή δεν ανήκουν σε κάποια δισκογραφική εταιρεία. Μάλιστα σε παλαιότερη συνέντευξη του ο Thom Yorke είχε συμβουλεύσει τις νέες μπάντες να δημιουργούν μόνοι τις μουσικές τους και να μην υπογράφουν συμβόλαια με δισκογραφικές. Βέβαια, συνεργάζονται με την XL Recordings για την διάθεση του δίσκου σε φυσική μορφή (CD, βινύλιο), αλλά μέχρι εκεί. Μήπως λοιπόν το μέλλον της μουσικής θέλει τους δημιουργούς να κυκλοφορούν με τα δικά τους μέσα μικρές και καλά δεμένες δισκογραφικές δουλειές κι όχι τα διπλά βινύλια των 90s για παράδειγμα;
- Ο δίσκος δεν έχει σχέση με το "OK Computer", το "The Bends". Που είναι η κιθάρα; Τα solo; Λες και ακούς ένα άλλο συγκρότημα...
- Έτσι είναι. Η κιθάρα δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και τη θέση της έχουν πάρει τα keyboards, drums και το μπάσο. Η φωνή του "Θωμά" βέβαια παραμένει κυρίαρχη και χαρακτηριστική για το συγκρότημα. Όμως, για αυτό το λόγο οι Ραδιοκέφαλοι παραμένουν στην εποχή μας, ακόμη κι αν μετράνε 20 χρόνια στο κουρμπέτι. Αν ανατρέξετε στις ανασκοπήσεις της δεκαετίας του '90 θα δείτε ότι αρκετοί θεωρούν τους Radiohead ως ένα από τα συγκροτήματα των Nineties. Αντίστοιχα, στα Zeros οι Βρετανοί είναι μέσα στις μπάντες που χαρακτήρισαν τον ήχο της δεκαετίας. Στα 90s ήταν το OK Computer, στα 00s το Kid A. Είναι τυχαίο αυτό;
- Ποια τα βασικά χαρακτηριστικά του δίσκου για σένα;
- Κατ' αρχάς, έχουμε να κάνουμε με ένα καλά δεμένο album. Οι electro φόρμες υπερισχύουν από τις rock. Στα τραγούδια του δίσκου δεν υπάρχει ρεφρέν με τη μορφή που έχουμε συνηθίσει γενικότερα σε ένα rock n' roll κομμάτι. Παρ' όλα αυτά στο "TKOL" συνεχίζουν να υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία των δίσκων των Radiohead:
(01) Οι μελωδίες. Αν μη τι άλλο και οι πέντε τους έχουν χάρισμα να δημιουργούν ωραίες μελωδίες. Στο "The King of Limbs" η μελωδία προσφέρεται ως επί το πλείστον από τη φωνή του Thom Yorke κι όχι από την κιθάρα του Jonny Greenwood. Η χρησιμοποίηση επιπλέον οργάνων σε κομμάτια όπως το Bloom, το Separator και το Give up the Ghost απλά αναδεικνύουν τη μελωδία, χωρίς να είναι οι βασικοί φορείς της.
(02) Το Codex. Στο The Bends ήταν το Fake Plastic Trees και το Street Spirit. Στο OK Computer ήταν το Exit Music, στο Kid A το How to disappear completely, στο In Rainbows το Nude. Στα περισσότερα albums του συγκροτήματος υπάρχει ένα μελαγχολικό, ταξιδιάρικο, συναισθηματικό κομμάτι.
- Είναι το Lotus Flower ένα καλό single; - Ναι είναι ωραίο τραγούδι. Είναι στο ύφος του πρόσφατου "Hearing Damage" του Thom Yorke. Ρυθμικό, γρήγορο, με συνεχή ροή, χωρίς ρεφρέν ή solo. Εδώ και χρόνια νομίζω ότι δεν τους απασχολεί να δημιουργήσουν τραγούδια που θα παιχτούν στο ραδιόφωνο.
- Υπάρχει σύνδεση με το παρελθόν ή ξέχασαν τον πρότερο μουσικό βίο τους οι Radiohead;
- Θα έλεγα ότι υπάρχει μικρή σχέση με την εποχή των 90s. Το συγκρότημα έχει αλλάξει αρκετά τον ήχο του. Βέβαια, το "Little by little" είναι ίσως η γέφυρα με το παρελθόν. Πρόκειται για ένα τραγούδι που θα μπορούσε να είναι στο "The Bends" ή το "OK Computer". Μάλιστα, είναι το μόνο κομμάτι που ακούμε λίγο παραπάνω την κιθάρα.
- Αδύνατη στιγμή;
- Το Feral. Θα μπορούσε να είναι στο περσινό δίσκο του Caribou ή του Flying Lotus. Έχει πολύ λίγα στοιχεία από Radiohead...
- In Rainbows ή The King of Limbs;
- Νομίζω ότι με κέρδισε περισσότερο το "In Rainbows", χωρίς να έχει μεγάλη απόσταση με το "Βασιλιά των Άκρων".
- Με λίγες λέξεις χαρακτήρισε μου κάθε τραγούδι του "TKOL".
1. "Bloom": Το "National Anthem" του "TKOL". Ρυθμικό, γρήγορο, μελωδικό, πειραματικό, στομφώδες με τη χρήση πολλαπλών οργάνων. Πολύ καλή αρχή και ένα από τα κορυφαία κομμάτια του δίσκου!
2. "Morning Mr Magpie": Πάντρεμα της electro φόρμας που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο δίσκο και του στυλ που είχαν οι Radiohead στα Zeros.
3. "Little by Little": Επιστροφή στα 90s.
4. "Feral": Γρήγορο, ηλεκτρονικό κομμάτι με μηδενική μελωδία και χαρακτηριστικά των Radiohead.
5. "Lotus Flower": Δυνατό single με καλό ρυθμό και μελωδία. Μαζί με το "Separator" και το "Bloom" έχει ελπίδες να παιχτεί στο ραδιόφωνο.
6. "Codex" : Exit Music, Nude, How to disappear completely...
7. "Give Up the Ghost": Φλερτάρει με τη folk και είναι η δεύτερη ήρεμη στιγμή του δίσκου. Ταξιδιάρικο τελείωμα.
8. "Separator": Από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου. Ρυθμικό, μελωδικό, με συνεχείς εναλλαγές και το "Wake me up" να κολλάει μέσα σου...
- Τελικά, τι σου μένει από το "The King of Limbs"; Τι κέρδισε το συγκρότημα από αυτό το album;
- Νομίζω ότι ο βασικός στόχος που προσπαθούν κάθε φορά να πετύχουν οι Radiohead είναι να αφήνουν πάντα περιθώριο εξέλιξης - μετάλλαξης της μουσικής τους. Είναι σα να παίζουν ένα παιχνίδι: Κατασκευάζουν ένα σπίτι και δεν βάφουν όλα τα δωμάτια, αλλά αφήνουν πάντα ένα κενό... Έφτιαξαν το "OK Computer" και αμέσως μετά δημιούργησαν το "Kid A", το οποίο όχι απλά δεν κράτησε τα κεκτημένα, αλλά χτύπησε νέες πόρτες. Το "TKOL" δεν έχει σχέση με το "In Rainbows", το οποίο για πολλούς ήταν το κορυφαίο album του 2007. Ίσως να τους αρέσει η εναλλαγή στη μουσική τους. Αυτό δεν κάνουν άλλωστε στα τραγούδια τους τα τελευταία χρόνια; Έτσι ακριβώς δεν είναι το "Bloom", το "Lotus Flower", το "Separator";
Ένα ταξίδι με συνεχείς εναλλαγές...
Ακούστε όλο το "The King of Limbs" παρακάτω:
Σχετικό θέμα