Τι θα ακούσετε:
Φοίβο Δεληβοριά (δεν χρειάζεται επεξήγηση)
Βαθμολογία:
8
Υπάρχει μια σχετική παρανόηση/παρεξήγηση που αφορά στον Φοίβο Δεληβοριά, η οποία συμπυκνώνεται στο νόημα της παροιμίας: «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Ο Φοίβος Δεληβοριάς για αυτούς που δεν έχουν μελετήσει ιδιαίτερα την πορεία του είναι ένας καλλιτέχνης που γράφει για έρωτες είτε ολοκληρωμένους είτε πλατωνικούς και πάντως κύρια θεματική του είναι οι γυναίκες. Λιγότεροι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι ο Δεληβοριάς διαχρονικά στα τραγούδια του και πάντα με τον ιδιαίτερο αφηγηματικό του τρόπο του ενσωμάτωνε και ενσωματώνει καυστική κοινωνική κριτική, με χαρακτηριστικό (και πιο vocal) παράδειγμα την «Υβρεοπομπή».
Μέσα σε αυτό το κολάζ του ευθέως πολιτικού και κοινωνικού σχολιασμού, ο Φοίβος Δεληβοριάς μάς προσφέρει και μερικές εξαιρετικές μπαλάντες πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, από αυτές που μας έχει χαρίσει όλα τα χρόνια της δισκογραφικής του πορείας. Τα τραγούδια «Κάποια Παιδάκια», «Ένα Σάββατο Που Μοιάζει Κυριακή», «Ο Ποιητής Και Το Ποίημα», «Αταίριαστο» είναι τέτοια παραδείγματα από το "ANIME". Μουσικά, ο Φοίβος Δεληβοριάς έχει πιάσει το νήμα από την τελευταία του δισκογραφική του δουλειά, «Ερημιά στην Καλλιθέα», με πολλά και διαφορετικά επίπεδα στον ήχο, με ατμοσφαιρικές μελωδίες να κυριαρχούν και με τα bossa nova στοιχεία να δίνουν συχνά τον τόνο. Ο παραγωγός Βασίλης Ντοκάκης δίνει έμφαση στον ακουστικό ήχο και στο κέντρο των τραγουδιών μένει σταθερά και εξαιρετικά «φωτισμένη» η φωνή του Δεληβοριά αλλά και η ακουστική του κιθάρα.
Ο δίσκος έχει στο σύνολό του πολλές δυνατές στιγμές και θα πιάσω ένα ένα τα τραγούδια τα οποία «κατάφερα» να ξεχωρίσω. Το πρώτο τραγούδι είναι η «Άγρια Ορχιδέα», ένα «θυμωμένο» τραγούδι με σχεδόν ροκ ήχο που επιτίθεται στις macho συμπεριφορές που βλέπουμε κατά κόρον στην ελληνική κοινωνία και προσπαθεί να ρίξει φως στις ρίζες της τοξικής αρρενωπότητας. Το δυστύχημα με αυτό το τραγούδι είναι ότι όπως και στην περίπτωση της «Υβρεοπομπής», η μία βασική βρισιά που επαναλαμβάνεται συστηματικά κατά πάσα πιθανότητα θα του κλείσει το δρόμο προς τα ραδιόφωνα. Πολύ κοντά στο πνεύμα αυτού του τραγουδιού σε σχέση με την τοξική αρρενωπότητα, δοσμένο με πολύ πιο ήπιο τρόπο στιχουργικά, αλλά με πολύ δυναμικό ήχο είναι το τραγούδι «Ο Λωτοφάγος», που μιλάει για έναν κόσμο που διαρκώς προχωράει, αλλά ο πρωταγωνιστής του είναι μόνιμα κολλημένος στο παρελθόν του.
Το τραγούδι για την Ελένη Τοπαλούδη με τίτλο το όνομα της δολοφονημένης κοπέλας είναι ένα τραγούδι πλημμυρισμένο με συναισθήματα ανθρωπιάς, ενσυναίσθησης και είναι ένας συγκλονιστικός ύμνος για όλες τις γυναίκες που έχουν δολοφονηθεί από άντρες. Το «Απόψε Είμαι Κοντά Σου» από τη μεριά του είναι ένα τυπικό δείγμα της στιχουργικής δεξιότητας του Δεληβοριά που καταφέρνει μέσα σε τέσσερα περίπου λεπτά να δώσει στο κοινό ένα πλήρες ιστοριογράφημα για την πορεία και την εξέλιξη του Νεοέλληνα.
Η αναμονή για τον καινούργιο δίσκο σίγουρα άξιζε τον κόπο. Ο Φοίβος Δεληβοριάς και σε αυτή του τη δισκογραφική δουλειά κρατάει ατόφια την μοναδική ικανότητά του να δημιουργεί εικόνες μέσα από τους στίχους του. Οι εικόνες που μεταφέρει ο Δεληβοριάς μπροστά στα μάτια μας είναι σχεδόν χειροπιαστές, διαυγείς, με καθαρά νοήματα που είτε αποκαλύπτονται με πολύ ευθύ τρόπο, είτε δίνονται με μορφή «κουίζ», σαν ένα παιχνίδισμα που θα ταίριαζε στον Φοίβο που έχουμε γνωρίσει ως καλλιτέχνη. Το "Anime" δικαιώνει απόλυτα τον τίτλο του, καθώς είναι (άλλη) μία κατάθεση ψυχής (όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό) από έναν σπουδαίο τραγουδοποιό σταθερά ανθρώπινο ακόμα και όταν όλα γύρω μοιάζουν να καταρρέουν, με γνήσια ενσυναίσθηση και με πηγαία τρυφερότητα.