Η Μιρέλα Πάχου είναι ερμηνεύτρια και μουσικός, με καταγωγή από τη Ρόδο.
Σπούδασε πιάνο και ακορντεόν, αλλά και νομικά. Συνεργάστηκε επί σκηνής και στο στούντιο με πολλά γνωστά ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. Κυκλοφόρησε δύο δίσκους («Μιρέλα» το 2014, «Λίγο Χρώμα» το 2018), και μια σειρά από single. Το πιο πρόσφατο από αυτά είναι το φετινό «Για Να Γελάω», το οποίο μοιράζεται με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο.
Από την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου, και για λίγες Παρασκευές, η Μιρέλα Πάχου θα εμφανίζεται στη σκηνή του Σταυρού Του Νότου Plus. Με αυτή την αφορμή, τη φιλοξενούμε με χαρά (για δεύτερη φορά, η πρώτη ήταν το 2014), για να μάς αποκαλύψει δίσκους που αγαπά και τη διαμόρφωσαν. Η ίδια μάς εξηγεί ότι "η παρακάτω λίστα δεν έχει σειρά αξιολόγησης. Και σε καμία περίπτωση δεν επιχειρεί να εμφανιστεί ως αντικειμενική. Περιλαμβάνει εκείνους τους δίσκους που έχουν ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, που τους ακούω χωρίς σταματημό, ανεξάρτητα από τις άλλες μουσικές που με περιτριγυρίζουν κατά καιρούς. Και όλοι ανεξαιρέτως αναφέρονται σε δημιουργούς με τους οποίους είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ, σε ανθρώπους που με επηρέασαν, ως έναν βαθμό με διαμόρφωσαν και γενικά σήμαναν πολλά για τη μέχρι σήμερα καλλιτεχνική πορεία μου".
1. Ό,τι Αγαπάς Δεν Τελειώνει - Μίλτος Πασχαλίδης (2015)
Για το Όσο Κρατάει Ένας Καφές του Θάνου Μικρούτσικου, με τον συνθέτη στο πιάνο. Για το Τι Να Θυμηθώ. Στο θέατρο Βράχων τον Ιούνιο του 2015.
2. Κρατάει Χρόνια Αυτή Η Κολώνια - Θάνος Μικρούτσικος/Λίνα Νικολακοπούλου/Χάρις Αλεξίου (1990)
Γιατί ένα προς ένα τα σπουδαία αυτά τραγούδια, στίχοι και μουσική, μου ζεσταίνουν τη ψυχή.
3. Ο Χρονοποιός - Διονύσης Σαββόπουλος (1999)
Γιατί ποτέ δεν ξεχνώ ότι «τα χρόνια τρέχουν χύμα κι εμείς τους δίνουμε ένα σχήμα».
4. Βραχυκύκλωμα - Βαγγέλης Γερμανός (1984)
Γιατί μου θυμίζει την καλύτερη συναυλιακή Κρουαζιέρα που έχω κάνει ποτέ.
5. Φύλακας Άγγελος - Γιάννης Κότσιρας/Αντώνης Μιτζέλος/Ελένη Ζιώγα (1999)
Γιατί οι πιο όμορφες στιγμές της ζωής είναι αυτές που μπορούμε να σιγοτραγουδήσουμε.
6. Τα Καράβια Μου Καίω - Νίκος Πορτοκάλογλου (1993)
Γιατί το ένα υπέροχο τραγούδι διαδέχεται το άλλο.
7. Βορεινό Λιμάνι - Βασίλης Καζούλλης (1995)
Για τη γλυκιά μελαγχολία, τις μνήμες, τις εικόνες και τα συναισθήματα.
8. Οι Μπαλάντες Του Βασίλη - Βασίλης Παπακωνσταντίνου (1994)
Για τον αξεπέραστο τρόπο με τον οποίο ο Βασίλης ερμηνεύει τις μπαλάντες.
9. Είμαι Αυτό Που Κυνηγάω - Συνήθεις Ύποπτοι (2000)
Για τον λυρισμό ενός δίσκου που μοιάζει με ποίημα.
10. Ψέμα Στο Ψέμα - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας (2019)
Γιατί (και) για αυτόν τον δίσκο οφείλω στον Λαυρέντη ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Η Facebook σελίδα της Μιρέλας Πάχου