Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Άννα Ευαγγελοπούλου
[Γράφει ο gbal - Γιώργος Μπαλιώτης]
Τη Live ανταπόκριση μας από την πρώτη μέρα του ARK Festival, τη διαβάσατε εδώ. Τι είδαμε όμως συνολικά τις 6 ώρες που βρεθήκαμε στην Τεχνόπολη; Πήγε καλύτερα το ARK Festival φέτος, σε σχέση με την περσινή χρονιά; Είχε κόσμο; Ο ήχος πως ήταν; Οι μουσικοί; Έγινε τελικά ένα μεγάλο πάρτυ;
Μένουμε στην τελευταία ερώτηση, γιατί πιστεύω ότι σε αυτήν βασίζεται όλη η πρώτη μέρα του ARK. Αν λάβουμε υπόψιν τη σύνθεση της ημέρας, είναι εμφανές ότι οι διοργανωτές ήθελαν να δημιουργήσουν ένα μεγάλο party, να κάνουν τον κόσμο να χορέψει και να διασκεδάσει και οι ίδιοι να αποφύγουν τα λάθη της περσινής χρονιάς. Νομίζω ότι το κατάφεραν!
Οργανωτικά, η χθεσινή μέρα παίρνει πολύ καλό βαθμό. Η είσοδος μας στην Τεχνόπολη έγινε σχετικά γρήγορα, ακόμα κι αν ήμασταν σε μια τεράστια ουρά (στις 6 μμ παρακαλώ). Μέσα στο χώρο, τα stands που είχαν μπύρες, αναψυκτικά κλπ ήταν σωστά κατανεμημένα (όπως ήταν και στη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου το Σάββατο, που είχε περίπου τον ίδιο κόσμο με χθες) και ακόμη κι αν υπήρχαν ουρές, η εξυπηρέτηση γινόταν σχετικά γρήγορα.
Στα πιο σημαντικά, το πρόγραμμα των εμφανίσεων των μουσικών τηρήθηκε περίπου κατά γράμμα με μικρά δεκαπεντάλεπτα διαλείμματα ανάμεσα τους. Σε αυτά τα κενά, οι επιλογές της μουσικής ήταν τόσο καλές, με αποτέλεσμα να κρατάνε ανεβασμένο τον κόσμο. Τέλος, ο ήχος σε όλες τις εμφανίσεις ήταν αρκετά καλός. Λίγα τα ηχητικά προβλήματα συνολικά.
Όταν έχεις λοιπόν όλα τα παραπάνω, τι μένει για να πάει καλά ένα Φεστιβάλ; Να αποδώσουν τα δέοντα οι μουσικοί που συμμετέχουν. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι όλοι πήγαν από καλά, εως πολύ καλά. Οι Burger Project με το Φοίβο Δεληβοριά έκαναν την καλύτερη εμφάνιση της βραδιάς κατά τη γνώμη μου, με τους Locomondo να ακολουθούν σε πολύ μικρή απόσταση. Ο Λεωνίδας Μπαλάφας και ο Πάνος Μουζουράκης ικανοποίησαν τον κόσμο τους και οι Ska Bangies έκαναν ένα καλό ξεκίνημα για το Φεστιβάλ.
Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή λοιπόν.
Ska Bangies
Θυμάμαι την πρώτη φορά που είχα δει τους Ska Bangies πριν ενάμιση χρόνο στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου. Πολλα μουσικά όργανα, όπως οι περισσότερες ska/reggae μπάντες και κομμάτια που ξέρουν να ανεβάζουν τον κόσμο. Ήταν καλοί τότε, ήταν καλοί και το βράδυ της Δευτέρας.
Με μικρά προβλήματα στον ήχο, οι Ska Bangies έκαναν ένα άρτιο ξεκίνημα της πρώτης μέρας του ARK Festival. Θεωρώ ότι αν κάνουν πολλές εμφανίσεις σε κάποια μουσική σκηνή το χειμώνα και καταφέρουν να δημιουργήσουν ένα φανατικό κοινό, θα έχουν ακόμη μεγαλύτερη ανοδική πορεία. Εννοείται ότι τους το ευχόμαστε.
Πάνος Μουζουράκης
Λίγα λεπτά πριν τις 7 μμ, ο κόσμος ήταν ήδη πολύς, όταν ανέβηκε στη σκηνή ο Πάνος Μουζουράκης. Για μια ώρα, ο Πάνος έπαιξε όλα τα γνωστά του τραγούδια και μας εξέπληξε με μια διασκευή που δεν περιμέναμε...
Ο "Δρόμος", το "Σαλάμι", η "Σοφιτα", οι "Πλημμύρες", το "Δώσε σημασία" και η "Αποκάλυψη" του Παυλου Σιδηροπούλου σε μια funky εκτέλεση. Ξέρω ότι υπάρχει προκατάληψη σε όσους κάνουν διασκευές σε "ιερά" πρόσωπα του παρελθόντος. Παρ' όλα αυτά, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η συγκεκριμένη διασκευή και η φωνή του Μουζουράκη ταίριαζε με το κομμάτι. Οι "Πλημμύρες" βέβαια ξεσήκωσαν τον κόσμο και το "Φιλα με ακόμα" κέρδισε τις ζητωκραυγές και τα χειροκροτήματα.
Η συνολική εμφάνιση του Πάνου Μουζουράκη παίρνει καλό βαθμό και θεωρώ ότι η επιλογή των μουσικών που τον πλαισίωσαν ήταν ιδιαίτερα προσεγμένη κι αυτό φάνηκε από την αρχή, μέχρι το τέλος του σετ.
Λεωνίδας Μπαλάφας
Στο ARK Festival της Θεσσαλονίκης η σειρά ήταν διαφορετική. Πρώτα έπαιξε ο Λεωνίδας και μετά ο Πάνος. Στις 8 μμ περίπου ο Λεωνίδας Μπαλάφας ανεβαίνει στη σκηνή και αρχικά προσπαθεί να λύσει (επί το έργω) κάποια προβλήματα στον ήχο. Πολύ σύντομα, όλα διορθώθηκαν.
Η Τεχνόπολη ήταν ασφυχτικά γεμάτη και ο κόσμος ήταν "φτιαγμένος" για να χορέψει και να τραγουδήσει. Συνολικά, νομίζω ότι ο Μπαλάφας τα κατάφερε μια χαρά. H "Ανοιξιάτικη Μέρα" σε μια φθινοπωρινή βραδιά μας θύμισε ότι "Δυο ώρες μείνανε μόνο" (ίσως και λίγο παραπάνω), μα η "Αγάπη μόνο αρκεί" και ο "Παύλος" θα 'ρθει "να σε κλέψει μια βραδιά". Ο "Πυροσβεστήρας" σάρωσε, όπως και ο "Πλάτανος". Όλα τα λεφτά βέβαια το a capella "Δελφίνι Δελφινάκι", για το τέλος.
[Γράφει ο vangelisorfas - Βαγγέλης Ορφανίδης]
The Burger Project με το Φοίβο Δεληβοριά
Λόγω της περίφημης ανωτέρας βίας (μεγάλη η χάρη της) βρέθηκα στο χώρο της «Τεχνόπολις» την ώρα που μόλις είχαν ξεκινήσει οι Burger Project. Ο προαύλιος χώρος ήταν πραγματικά γεμάτος κόσμο και ακριβώς από πάνω από τα κεφάλια του έβλεπες ξεκάθαρα μία αύρα διάθεσης για πάρτυ! Οι Burger Project ήταν ήδη επάνω στη σκηνή με τις γνωστές του ενδυματολογικές επιλογές, οι οποίες θαρρείς πως βγήκαν από τα περιβόητα Κιτσαρέλα parties του Club22!
Τους Burger Project τους είχα δει live πέρισυ πρώτη φορά σε ένα μικρό beach bar στην Εύβοια και είχα πραγματικά μεγάλη περιέργεια να δω πως θα ανταποκρίνονταν σε μία μεγάλη συναυλία με χιλιάδες κόσμο από κάτω! Ε! Δε μπορείς να πεις ότι τα πήγαν άσχημα! Έπαιξαν διασκευές από ένα μεγάλο εύρος ρεπερτορίου πάντοτε στους γνωστούς τους σκα ρυθμούς, χωρίς να δείχνουν ιδιαίτερη όρεξη να μας εκπλήξουν μουσικά. Ο κόσμος φυσικά το απολάμβανε, ώσπου εμφανίστηκε στη σκηνή ο Φοίβος Δεληβοριάς φορώντας κάτι τεράστια μαύρα γυαλιά μετατρέποντας την απόλαυση του κόσμου σε ένα ενθουσιώδη πανζουρλισμό! Στα κομμάτια του Φοίβου οι B.P. μας έδειξαν πραγματικά τι μπορούν να κάνουν αν ασχοληθούν πιο επίμονα με τις διασκευές τους, αφού προσωπική μου αίσθηση, ήταν ότι τα τραγούδια του Δεληβοριά είχαν δουλευτεί με περισσότερη προσοχή και ήταν γεμάτα πολλές πρωτότυπες ιδέες! Ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα το “Εκείνη” το “Bolero” καθώς και το τραγούδι με το οποίο έκλεισαν το live τους το οποίο περιελάμβανε κάτι από τον Εθνικό μας Ύμνο!
Locomondo
Κι έφτασε η ώρα για τους Locomondo…
LO – CO – MO – NDO!!! Ε νταξ! Πιστεύω ότι τους Locomondo θα τους συμπεριλάβει η ιστορία της ελληνικής μουσικής, ανάμεσα στα σημαντικότερα εγχώρια συγκροτήματα (ασχέτως μουσικού ύφους) μαζί με τις Τρύπες, τα Σπαθιά & τους Πυξ-Λαξ (Χίπστερ μην στραβομουτσουνιάζεις)! Αυτό το συγκρότημα έχει ένα αδιευκρίνιστο «κάτι» που πραγματικά τους κάνει ιδιαίτερα ξεχωριστούς. Όπως και τους Burger Project, έτσι και τους Locomondo τους είχα δει μόνο στον μικρό χώρο του φοβερού και τρομερού beach bar Cariocas το οποίο τότε φοβήθηκα ότι θα το γκρεμίσουν στην κυριολεξία! Πως θα ήταν λοιπόν σε έναν τόσο μεγάλο χώρο; Ε… φοβήθηκα ότι θα γκρεμίσουν και την Tεχνόπολη!
Οι Locomondo ανεβαίνουν στη σκηνή και χρειάστηκαν περίπου 5 δευτερόλεπτα ώστε να παιχτούν οι 7 πρώτες νότες από «Το μαγικό χαλί» για να απογειώσουν τον κόσμο για την υπόλοιπη περίπου μιάμιση ώρα! Όλοι οι χημικοί του κόσμου έχουν κλειστεί στα εργαστήριά τους, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουν τη σύσταση αυτής της άγνωστης χημικής ένωσης που παράγει τόσο μεγάλη θετική ενέργεια όταν οι Locomondo ανεβαίνουν στη σκηνή! Οι Locomondo έπαιξαν όλα αυτά τα τραγούδια για τα οποία τους έχουμε αγαπήσει (pro, trendy Λίτσα, Γαμήλιο Party και η λίστα συνεχίζεται…) μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό που χόρευε ασταμάτητα κι έχυνε τόνους ιδρώτα στην αρένα! Έπαιξαν και καινούριο υλικό στο οποίο ο κόσμος έδειχνε να ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό στο πρώτο άκουσμα. Με εντυπωσίασε το νέο τους τραγούδι που μιλάει για την περιοδεία τους σε όλη την Ελλάδα και με ανατρίχιασε το «Χέρια σαν κι αυτά» με το οποίο έριξαν την αυλαία στην πρώτη μέρα του ARK.
Η βραδιά έκλεισε ιδανικά! Εις το επανιδείν!
