Ποιο είναι ένα πραγματικά καλό cd; Είναι τόσα αυτά που μπορεί πλέον να ακούσει κανείς στο Mp3 Player του, κατεβασμένα δωρεάν από το internet (ας είμαστε ειλικρινείς), που χάνεται η μπάλα και χάνει κι η μουσική την αξία της. Είναι τόσες οι κυκλοφορίες, οι κριτικές, τα blogs, sites, τα μέσα, οι γνώμες κι οι leaders τους…που…
Το παρόν cd, θα μπορούσα με βεβαιότητα σχεδόν να πω, πως είναι ένα καλό cd. Κι η δοκιμή που κάνω, είναι να το ακούσω σε ανύποπτο χρόνο με ανθρώπους που και καλά, δεν είναι τόσο στα «πράγματα», απαλλαγμένοι από εκείνο το μικρόβιο του ακούω μουσική για να ξεχωρίζω ή επειδή κάποιοι άλλοι μου το λένε. Και το πέρασε το τεστ αυτό, το Velociraptor!, όχι με απόλυτη επιτυχία, αλλά τουλάχιστον με ενδιαφέρον.
Κι έτσι πραγματικά είναι, δε μιλάμε σίγουρα για το αριστούργημα που τόσο ήθελε ο Serge Pizzorno να παρουσιάσει στις συνεντεύξεις του, αλλά μπορούμε να κατανοήσουμε τον ενθουσιασμό του. Οι Kasabian μόλις μας παρουσίασαν το 4ο cd τους και δείχνουν για μία φορά ακόμα να τα πηγαίνουν περίφημα. Γνωρίζετε πολλά συγκροτήματα της γενιάς τους που να είναι τόσο σταθερά και κάθε δουλειά τους να αξίζει να την ακούσεις; Τα τραγούδια έχουν όλα εκείνα τα συστατικά που έκαναν γνωστούς τους Kasabian, indie-electro-ανατολίτικα στοιχεία, είναι όλα εδώ και μάλιστα σε πολύ καλές αναλογίες. Τραγούδια που θα γίνουν επιτυχία, όπως τα “Days are forgotten”, “Re-wired”, “Velociraptor!”, “I hear voices” (αυτό το τελευταίο είναι για την ώρα το αγαπημένο, κι εκείνο που με κράτησε περισσότερες φορές κοντά στο cd), αλλά κι άλλα που αξίζουν δεύτερες ευκαιρίες, όπως τα μελωδικά “Goodbye kiss”, “Man of simple pleasures”, “Switchblade Smiles” & “Acid Turkish Bath(shelter from the storm)”.
Όπως βλέπετε, ήδη τα 8 από τα 11 τραγούδια του cd, είναι αξιομνημόνευτα, χωρίς να ξεχνάμε και τα υπόλοιπα (η μοναδική ίσως αδύναμη στιγμή είναι το τραγούδι που κλείνει το Velociraptor!, “Neon Noon”). Επίσης η φωνή του τραγουδιστή Tom Meighan κάποιες φορές είναι τόσο «μπροστά» που καταντάει κουραστική στα αυτιά, αλλά κι αυτό ήταν πάντα ένα ξεχωριστό στοιχείο του γκρουπ.
Σίγουρα μιλάμε για το πιο «βρετανικό» cd της χρονιάς!!!
Σχετικό θέμα