Χαλια Γκρίνια τόσο περίεργο
Πάνε τόσες μέρες από το χαμό του παιδιού και η ζωή μας προχωρά . Δουλειές, γιορτές άλλαξε ο χρόνος , άλλαξαν τα νέα και όμως για κάποιο λόγο το μυαλό μου κολλάει
.Όχι , δεν το ήξερα προσωπικά το παιδί, όχι δεν θέλω να κάνω το
δικηγόρο κανενός , απλώς θέλω να τα βγάλω από μέσα μου, εδώ και καιρό.Ήταν σαββατοκύριακο σαν άλλα. Γυρνάω σπίτι και δεν δίνω σημασία στους συνηθισμένα τρελαμένους και υπερβολικούς δημοσιογράφους . Κάθομαι με την τηλεόραση να παίζει και τελικά το πιάνω. Και με χτυπάει.
Δεν ξέρω γιατί αλλά στην αναισθησία του κόσμου μας , με εκατοντάδες
νεκρούς στην Ινδία (τότε πρόσφατο) και χιλιάδες στην Αιθιοπία που τους
περνάμε στα ψηλά αυτό το ένιωσα. Ίσως η πίεση που μαζευόταν καιρό ,
ίσως το ότι ένα 15χρονο παιδάκι να πέφτει νεκρό χωρίς λόγο στο κέντρο
της Αθήνας , δεν ξέρω γιατί…