Μια βραδιά, που από το ξεκίνημα της με το Plainsong, μέχρι και την τελευταία νότα που ακούστηκε με το Boys Don’t Cry, κάποιες ώρες αργότερα και κοντά 25 τραγούδια, πρωταγωνιστής ήταν ο χτύπος της καρδιάς και κάποια λίγα (πολλά;) δάκρυα στα μάτια.