Οι Buzzcocks ξεκίνησαν ως ένα τυπικό ροκ συγκρότημα, αλλά γρήγορα τους παρέσυρε η punk έκρηξη της δεκαετίας του '70 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ξεκίνησαν με τον Howard Devoto στα φωνητικά, αλλά όταν αυτός έφυγε, ο κιθαρίστας Pete Shelley ανέλαβε τα φωνητικά και πρόσθεσαν και μια pop διάσταση στη μουσική τους. Η ονομασία τους έχει να κάνει με το "Cock", που σημαίνει νεαρό άτομο στην αργκό του Μάντσεστερ της δεκαετίας του 1970 και μια τηλεοπτική εκπομπή που προβαλλόταν εκείνη την εποχή, το "Rock Follies", το χρησιμοποίησε σε ορισμένες από τις φράσεις όπως: "That's the buzz, cocks" και "Give me a buzz, cock !".
Οι Buzzcocks ανέκαθεν αφορούσαν την καινοτομία, τον πειραματισμό και την ανάληψη κινδύνων. Το 1977, το αυτοχρηματοδοτούμενο ντεμπούτο του συγκροτήματος "Spiral Scratch EP" έκανε μεγάλη αίσθηση, εδραιώνοντάς τους στην αναδυόμενη punk rock σκηνή και όχι μόνο. Πρωταρχική επιρροή σε πάρα πολλούς καλλιτέχνες έκτοτε, από τους Orange Juice μέχρι τους Green Day, η σειρά από διαχρονικά μελωδικά σινγκλ που ακολούθησαν (συμπεριλαμβανομένων των κλασικών "Promises" και "Harmony In My Head" που έγραψε ο Diggle) έφερε ριζοσπαστικές ιδέες σε ένα κοινό μαθημένο με την ασφαλή μουσική των συγκροτημάτων στο Top Of The Pops — αντανακλώντας επιρροές που κυμαίνονται από τον Μπομπ Ντίλαν μέχρι τον Χάρολντ Πίντερ, τον Σάμιουελ Μπέκετ και τον Στοκχάουζεν.
Οι Buzzcocks, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, ήταν υπεύθυνοι για το πάντρεμα ξέφρενης πανκ παρόρμησης με κάποιο είδος pop ομορφιάς ("Ever Fallen In Love With Someone"). Κάνοντας το ντεμπούτο τους με το περιβόητο "Spiral Scratch EP" ήταν σύντομα προφανές ότι είχαν να πουν περισσότερα από το «είμαστε πολύ θυμωμένοι». Κατάφεραν να κάνουν την έννοια της πλήξης μια λαχταριστή αποπλάνηση, με το ομώνυμο τραγούδι.
Το πρώτο άλμπουμ τους "Another Music In A Different Kitchen" περιείχε τρίλεπτη pop τελειότητα γύρω από θέματα ερήμωσης και αποξένωσης και εστίαζε στις φοβερές στιχουργικές ικανότητες του Pete Shelley. Μόνο οι άλλοι αγαπημένοι γιοι του Μάντσεστερ Joy Division θα μπορούσαν ποτέ να έρθουν τόσο κοντά στο να διατυπώσουν τη μεθυστική ένταση της ματαιωμένης επιθυμίας χωρίς να πέφτουν σε αυτάρεσκη απόλαυση.
Έχοντας περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο και κυκλοφορήσει τρία κλασικά άλμπουμ -"Another Music In a Different Kitchen", "Love Bites" και "A Different Kind Of Tension"- σε γρήγορη διαδοχή, το συγκρότημα κατέρρευσε το 1981. Μια επιτυχημένη επανένωση της κλασικής σύνθεσης το 1989 οδήγησε σε μια σειρά περιοδειών, που διακόπηκε από τον θάνατο του Shelley το 2019.
Συνεχίζοντας εν έτει 2024 να περιοδεύουν, οι Buzzcocks υπενθυμίζουν τη δύναμη της ροκ μουσικής να εμπνέει, να εκπαιδεύει και να ενημερώνει. Με τον Steve Diggle στα φωνητικά/κιθάρα, τον Chris Remington στο μπάσο και τον Danny Farrant στα drums. Έχοντας την ενέργεια και την αυτοπεποίθηση μιας μπάντας με τη μισή τους ηλικία. «Είναι η ψυχή μου», λέει ο Steve Diggle, 68 ετών πλέον, για τη δύναμη που τους κινεί ακόμα εμπρός.
Το Σάββατο 16 Νοεμβρίου στο Arch Club θα έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε ένα μέρος από αυτή την ενέργεια, παρακολουθώντας τους μαζί με τους δικούς μας Nerrves, σε ένα live που υπόσχεται αγνό, εκρηκτικό rock n roll.