Καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος της χρονιάς γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι το 2011 είναι το έτος της γυναίκας όσο αφορά τη μουσική που μας ενδιαφέρει. Η νέα κατάσταση πραγμάτων άρχισε να φαίνεται νωρίς-νωρίς καθώς το δισκογραφικό ποδαρικό του 2011 έγινε με τo εξαιρετικό ντεμπούτο της Anna Calvi, ένα πραγματικά σπάνιο, "instant classic" άλμπουμ. Η συνέχεια, και ο θεμέλιος λίθος της μουσικής γυναικοκρατίας του 2011, έγινε με τη θριαμβευτική επιστροφή της PJ Harvey με το "Let England Shake", ένας δίσκος που χωρίς ίχνος υπερβολής αξίζει να χαρακτηριστεί αριστούργημα.
Πριν συμπληρωθεί το πρώτο εξάμηνο, στις ξεχωριστές γυναικείες παρουσίες της χρονιάς ήρθαν να προστεθούν οι φωνές της Lykke Li, της Merrill Garbus των tUnE-yArDs, της Madeline Follin του ντουέτου των Cults, της Erika M Anderson, δηλαδή της EMA που σε λίγες μέρες περιμένουμε να τη δούμε και από κοντά, ενώ δεν ξεχνάμε βεβαίως και τη σταθερή αξία που είναι η Alison Mosshart των The Kills. Φυσικά, για το ίδιο χρονικό διάστημα, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε αρκετές άλλες αξιόλογες φωνές, αλλά μιας και δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα της ανασκόπησης, ας δούμε τις πιο πρόσφατες προσθήκες στο γυναικείο all-star hall of fame του 2011.
Οι δύο δουλείες που κυριάρχησαν στα ακούσματα μας το τελευταίο δίμηνο και έχουν βάλει πλώρη για πολύ ψηλά στη λίστα των δίσκων της χρονιάς, προέρχονται από δύο αμιγώς γυναικεία σχήματα, το supergroup (τουλάχιστον για τους fans των Sleater-Kinney και Helium) των Wild Flag και τις Dum Dum Girls (πρωταγωνίστριες και στην περσινή μας λίστα).
Οι Wild Flag αποτελούνται από τέσσερις φίλες που, τουλάχιστον οι τρεις από αυτές, συμβαίνει να συγκαταλέγονται ανάμεσα στις κορυφαίες μουσικούς των δύο τελευταίων δεκαετιών. Ο δημιουργικός πυρήνας τους περιλαμβάνει την Carrie Brownstein, μία από τις δύο κιθαρίστριες-τραγουδίστριες των σπουδαίων Sleater-Kinney αλλά και δυνατή πένα της μουσικής δημοσιογραφίας (δείτε εδώ το blog της στο npr), και την Mary Timony που αφού δημιούργησε μερικούς από τους καλύτερους αλλά αδίκως παραγνωρισμένους δίσκους των '90s με τους Helium, συνέχισε τη συνεπή πορεία της στα ‘00s ως solo δημιουργός. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί ξανά για ένα μόνο EP, το αιθέριο “The Age Of Backwards” το 1999, αλλά τώρα, με τη συμμετοχή στο νέο τους σχήμα της φοβερής και τρομερής ντράμερ Janet Weiss (Sleater-Kinney, Quasi αλλά και Stephen Malkmus And The Jicks, Go-Betweens κλπ.) και της Rebecca Cole των Minders στο keyboard (η «άσημη» της παρέας αλλά εξίσου σημαντική για τη χημεία του γκρουπ), η μουσική που δημιουργούν ξανά μαζί μόνο ως αιθέρια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ των Wild Flag είναι ένας indie-rock δυναμίτης με οργιαστικές κιθάρες, καταιγιστικούς punk ρυθμούς και ζαλιστικές μελωδίες που κολλάνε στο μυαλό για βδομάδες. Μια μόνο ακρόαση κομματιών όπως το "Romance" ή το "Future Crimes" αρκεί για να καταλάβετε γιατί ο άψογος punk ήχος των Wild Flag είναι πολύ ανώτερος από το απλό άθροισμα των έτσι και αλλιώς σπουδαίων συστατικών του στοιχείων.
Οι Dum Dum Girls μπορεί να μην έχουν την εμπειρία των Wild Flag, αλλά το τετραμελές all-girl σχήμα που έδωσε σάρκα και οστά στο μοναχικό project που ξεκίνησε στην κρεβατοκάμαρα της η τραγουδίστρια-ντράμερ των Grand Ole Party, η Kristin Gundred, πιο γνωστή πλέον ως Dee Dee, εξελίσσεται ταχύτατα στο σπουδαιότερο όνομα του πανταχού παρόντα νέου girl-group ήχου.
Ο συνδυασμός μελωδιών από τα γυναικεία γκρουπ των ’60s και αειθαλών γκαραζοπάνκ κιθάρων με μια δόση ’80s lo-fi shoegaze αισθητικής έχει κάνει θραύση τα τελευταία χρόνια. Η λίστα είναι ήδη εντυπωσιακή και εξακολουθεί να μεγαλώνει, από τις Vivian Girls και Best Coast στους ολόφρεσκους Veronica Falls, όμως κατά τη γνώμη μου κανείς ως τώρα δεν μας είχε δώσει κάτι καλύτερο από το "I Will Be", το περσυνό ντεμπούτο των Dum Dum Girls. Μέχρι τη στιγμή δηλαδή που ήρθε το "Only In Dreams", η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά των κοριτσιών, ενισχυμένη από την εμπειρία των ασταμάτητων συναυλιών που έχουν δώσει στο μεταξύ και με άψογο ήχο με τη βοήθεια της παραγωγής των Richard Gottehrer και Sune Rose Wagner. Η φωνή της Dee Dee ακούγεται πιο καθαρή και απολαυστική από ποτέ ενώ παρόλο που η έμπνευση για τα περισσότερα τραγούδια έρχεται από προσωπικές της σκοτεινές εμπειρίες, ο ήχος του συγκροτήματος δεν πέφτει στην παγίδα της μιζέριας αλλά διατηρεί τη ζωντάνια και την ενέργεια του, δίνοντας αισιοδοξία και στις πιο μελαγχολικές στιγμές του. Μια άψογη δουλειά που έρχεται να καθιερώσει τις Dum Dum Girls σαν ένα από τα κορυφαία σχήματα της νέας rock γενιάς.
Οι σημαντικές γυναικείες παρουσίες της χρονιάς, όπως βλέπετε και στη λίστα που ακολουθεί με τους αγαπημένους δίσκους του τελευταίου διμήνου, δεν σταματούν όμως εδώ. Προσθέστε ακόμα την Eleanor Friedberger, τη φωνή των Fiery Furnaces, στην ιδιαίτερα αξιόλογη πρώτη σόλο της προσπάθεια, την Annie Clark, πιο γνωστή ως St. Vincent, και την εξαιρετική όσο και ιδιαίτερη pop του "Strange Mercy", τη Nika Roza Danilova, δηλαδή τη Zola Jesus, με την τρίτη και καλύτερη δουλειά της, το "Conatus", την Jonnine Standish, την υπνωτική φωνή που εκφράζει τα σκοτεινά όνειρα των HTRK στο δεύτερο άλμπουμ τους "Work (Work Work)" και τη Liela Moss, την εντυπωσιακή τραγουδίστρια των Duke Spirit που επιστρέφουν δυναμικά με το "Bruiser", και καταλαβαίνετε γιατί χωρίς καμία αμφιβολία το 2011 είναι πια επίσημα, για τη στήλη αυτή τουλάχιστον, το μουσικό έτος της γυναίκας.
Top 15 Albums 09-10/11
1. Wild Flag - WILD FLAG
2. Only In Dreams - DUM DUM GIRLS
3. Last Summer - ELEANOR FRIEDBERGER
4. Strange Mercy - ST. VINCENT
5. Mirror Traffic - STEPHEN MALKMUS AND THE JICKS
6. Work (Work Work) - HTRK
7. Conatus - ZOLA JESUS
8. Sound Kapital - HANDSOME FURS
9. In the Grace of Your Love - THE RAPTURE
10. Bruiser - THE DUKE SPIRIT
11. Skying - THE HORRORS
12. Organ Music Not Vibraphone Like I'd Hoped - MOONFACE
13. Black Up - SHABAZZ PALACES
14. Leisure Seizure - TOM VEK
15. Badlands - DIRTY BEACHES
Wild Flag - Romance
Dum Dum Girls - Bedroom Eyes
Πριν συμπληρωθεί το πρώτο εξάμηνο, στις ξεχωριστές γυναικείες παρουσίες της χρονιάς ήρθαν να προστεθούν οι φωνές της Lykke Li, της Merrill Garbus των tUnE-yArDs, της Madeline Follin του ντουέτου των Cults, της Erika M Anderson, δηλαδή της EMA που σε λίγες μέρες περιμένουμε να τη δούμε και από κοντά, ενώ δεν ξεχνάμε βεβαίως και τη σταθερή αξία που είναι η Alison Mosshart των The Kills. Φυσικά, για το ίδιο χρονικό διάστημα, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε αρκετές άλλες αξιόλογες φωνές, αλλά μιας και δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα της ανασκόπησης, ας δούμε τις πιο πρόσφατες προσθήκες στο γυναικείο all-star hall of fame του 2011.Οι δύο δουλείες που κυριάρχησαν στα ακούσματα μας το τελευταίο δίμηνο και έχουν βάλει πλώρη για πολύ ψηλά στη λίστα των δίσκων της χρονιάς, προέρχονται από δύο αμιγώς γυναικεία σχήματα, το supergroup (τουλάχιστον για τους fans των Sleater-Kinney και Helium) των Wild Flag και τις Dum Dum Girls (πρωταγωνίστριες και στην περσινή μας λίστα).
Οι Wild Flag αποτελούνται από τέσσερις φίλες που, τουλάχιστον οι τρεις από αυτές, συμβαίνει να συγκαταλέγονται ανάμεσα στις κορυφαίες μουσικούς των δύο τελευταίων δεκαετιών. Ο δημιουργικός πυρήνας τους περιλαμβάνει την Carrie Brownstein, μία από τις δύο κιθαρίστριες-τραγουδίστριες των σπουδαίων Sleater-Kinney αλλά και δυνατή πένα της μουσικής δημοσιογραφίας (δείτε εδώ το blog της στο npr), και την Mary Timony που αφού δημιούργησε μερικούς από τους καλύτερους αλλά αδίκως παραγνωρισμένους δίσκους των '90s με τους Helium, συνέχισε τη συνεπή πορεία της στα ‘00s ως solo δημιουργός. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί ξανά για ένα μόνο EP, το αιθέριο “The Age Of Backwards” το 1999, αλλά τώρα, με τη συμμετοχή στο νέο τους σχήμα της φοβερής και τρομερής ντράμερ Janet Weiss (Sleater-Kinney, Quasi αλλά και Stephen Malkmus And The Jicks, Go-Betweens κλπ.) και της Rebecca Cole των Minders στο keyboard (η «άσημη» της παρέας αλλά εξίσου σημαντική για τη χημεία του γκρουπ), η μουσική που δημιουργούν ξανά μαζί μόνο ως αιθέρια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ των Wild Flag είναι ένας indie-rock δυναμίτης με οργιαστικές κιθάρες, καταιγιστικούς punk ρυθμούς και ζαλιστικές μελωδίες που κολλάνε στο μυαλό για βδομάδες. Μια μόνο ακρόαση κομματιών όπως το "Romance" ή το "Future Crimes" αρκεί για να καταλάβετε γιατί ο άψογος punk ήχος των Wild Flag είναι πολύ ανώτερος από το απλό άθροισμα των έτσι και αλλιώς σπουδαίων συστατικών του στοιχείων.Οι Dum Dum Girls μπορεί να μην έχουν την εμπειρία των Wild Flag, αλλά το τετραμελές all-girl σχήμα που έδωσε σάρκα και οστά στο μοναχικό project που ξεκίνησε στην κρεβατοκάμαρα της η τραγουδίστρια-ντράμερ των Grand Ole Party, η Kristin Gundred, πιο γνωστή πλέον ως Dee Dee, εξελίσσεται ταχύτατα στο σπουδαιότερο όνομα του πανταχού παρόντα νέου girl-group ήχου.Ο συνδυασμός μελωδιών από τα γυναικεία γκρουπ των ’60s και αειθαλών γκαραζοπάνκ κιθάρων με μια δόση ’80s lo-fi shoegaze αισθητικής έχει κάνει θραύση τα τελευταία χρόνια. Η λίστα είναι ήδη εντυπωσιακή και εξακολουθεί να μεγαλώνει, από τις Vivian Girls και Best Coast στους ολόφρεσκους Veronica Falls, όμως κατά τη γνώμη μου κανείς ως τώρα δεν μας είχε δώσει κάτι καλύτερο από το "I Will Be", το περσυνό ντεμπούτο των Dum Dum Girls. Μέχρι τη στιγμή δηλαδή που ήρθε το "Only In Dreams", η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά των κοριτσιών, ενισχυμένη από την εμπειρία των ασταμάτητων συναυλιών που έχουν δώσει στο μεταξύ και με άψογο ήχο με τη βοήθεια της παραγωγής των Richard Gottehrer και Sune Rose Wagner. Η φωνή της Dee Dee ακούγεται πιο καθαρή και απολαυστική από ποτέ ενώ παρόλο που η έμπνευση για τα περισσότερα τραγούδια έρχεται από προσωπικές της σκοτεινές εμπειρίες, ο ήχος του συγκροτήματος δεν πέφτει στην παγίδα της μιζέριας αλλά διατηρεί τη ζωντάνια και την ενέργεια του, δίνοντας αισιοδοξία και στις πιο μελαγχολικές στιγμές του. Μια άψογη δουλειά που έρχεται να καθιερώσει τις Dum Dum Girls σαν ένα από τα κορυφαία σχήματα της νέας rock γενιάς.
Οι σημαντικές γυναικείες παρουσίες της χρονιάς, όπως βλέπετε και στη λίστα που ακολουθεί με τους αγαπημένους δίσκους του τελευταίου διμήνου, δεν σταματούν όμως εδώ. Προσθέστε ακόμα την Eleanor Friedberger, τη φωνή των Fiery Furnaces, στην ιδιαίτερα αξιόλογη πρώτη σόλο της προσπάθεια, την Annie Clark, πιο γνωστή ως St. Vincent, και την εξαιρετική όσο και ιδιαίτερη pop του "Strange Mercy", τη Nika Roza Danilova, δηλαδή τη Zola Jesus, με την τρίτη και καλύτερη δουλειά της, το "Conatus", την Jonnine Standish, την υπνωτική φωνή που εκφράζει τα σκοτεινά όνειρα των HTRK στο δεύτερο άλμπουμ τους "Work (Work Work)" και τη Liela Moss, την εντυπωσιακή τραγουδίστρια των Duke Spirit που επιστρέφουν δυναμικά με το "Bruiser", και καταλαβαίνετε γιατί χωρίς καμία αμφιβολία το 2011 είναι πια επίσημα, για τη στήλη αυτή τουλάχιστον, το μουσικό έτος της γυναίκας.
Top 15 Albums 09-10/11
1. Wild Flag - WILD FLAG2. Only In Dreams - DUM DUM GIRLS
3. Last Summer - ELEANOR FRIEDBERGER
4. Strange Mercy - ST. VINCENT
5. Mirror Traffic - STEPHEN MALKMUS AND THE JICKS
6. Work (Work Work) - HTRK
7. Conatus - ZOLA JESUS
8. Sound Kapital - HANDSOME FURS
9. In the Grace of Your Love - THE RAPTURE
10. Bruiser - THE DUKE SPIRIT
11. Skying - THE HORRORS
12. Organ Music Not Vibraphone Like I'd Hoped - MOONFACE
13. Black Up - SHABAZZ PALACES
14. Leisure Seizure - TOM VEK
15. Badlands - DIRTY BEACHES
Wild Flag - Romance
Dum Dum Girls - Bedroom Eyes
Φωτογραφίες από http://blogs.lesinrocks.com και http://www.mergerecords.com/artists/wild_flag