New Zero God   Of Love And Death

New Zero God - Of Love And Death

Ταξίδι από το σκοτάδι στο φως.

Διαβάστηκε φορες

Βαθμολογία:

8

Τι θα ακούσετε:

goth, darkwave, post punk


Φτάσαμε, λοιπόν, αισίως στην πέμπτη κατά σειρά κυκλοφορία για τους New Zero God από την Αθήνα, η οποία έχει τον τίτλο "Of Love And Death". Πρόκειται για τον τρίτο κατά σειρά concept δίσκο της μπάντας.

Αυτήν την φορα η θεματολογία του δίσκου εχει να κανει με τη σοβαρή κατάσταση της υγείας του τραγουδιστή τους, Μιχάλη Πούγουνα, τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο και τη νοσηλεία του στο νοσοκομείο.

Μουσικά η νέα αυτή δουλειά των New Zero God καταδεικνύει την προσπάθεια που κάνουν ώστε να διαφοροποιηθούν ηχητικά από τις προηγούμενες, εμφανίζοντας κάποια νεωτεριστικά στοιχεία.

Τεράστιο ρολο, βέβαια, σε αυτό έπαιξε και η ψυχοσύνθεση που είχε ο Μιχάλης περνώντας ολη αυτή την τόσο επίπονη και δύσκολη διαδικασία, μια διαδικασία που τον έκανε να δει και την καλλιτεχνική του υπόσταση με διαφορετικη οπτική, και να την αποτυπώσει τελικά με μία νέα κυκλοφορία.

Στιχουργικά ο δίσκος πραγματευεται τον αγώνα μεταξύ ζωής και θανατου,απελπισιας και αισιοδοξίας. Θα μπορούσε να τον εκλάβει κανείς και ως μία συνταγή για το πώς μπορείς να μετατρέψεις όλη τη ζοφερότητα σε κάτι αισιόδοξο και πιο φωτεινό, πώς μπορείς να βγεις από το σκοτάδι και να παραμείνεις στο φως. Αναφορές σε γιατρούς, νοσηλευτές και χειρουργικές αίθουσες εναλλάσσονται με μηνύματα τρυφερότητας, σε ένα συναισθηματικό rollercoaster που καταφέρνει να διαφύγει από τις σκοτεινές στοες και να ξεχυθεί στο φως.

Αυτό γίνεται ξεκάθαρο από το εναρκτήριο τραγούδι με τον τίτλο “Turning Darkness Into Magic”, ένα μέρος από τους στίχους του οποίου προέρχεται από το κλασσικο βιβλίο του Jack Kerouac "On The Road". Το τραγούδι αυτό ουσιαστικά μας βαζει στο όλο κλίμα του δίσκου. Προσωπικά, ο τρόπος που τραγουδάει ο Μιχάλης και το συναίσθημα που αφήνει η μουσική μού εφεραν στο μυαλο το “Lazarus” του σπουδαίου David Bowie.

Η πλειοψηφία του δίσκου έχει ένα έντονα κινηματογραφικο υφος. Αρκετές φορες θυμίζει ένα κλειστοφοβικο και δυστοπικο σπιράλ που ψάχνει να βρει από κάπου διέξοδο για οξυγόνο. Ωστόσο, το «κλειστοφοβικό» αυτό στυλ δεν κάνει το “Of Love And Death” ένα δύσκολο άκουσμα.

Σε κάποια από τα τραγούδια μπορούμε να διακρίνουμε στοιχεία από τους παλιούς Cure, όπως στα “End Of The Ride” και “Room 1316”, ενώ γενικότερα βρίσκουμε στοιχεία που κάτι θυμίζουν από κλασικά goth και new wave σχήματα, σαν αυτά από τα οποία έχει περάσει ο Μιχάλης Πούγουνας εδώ και δεκαετίες.

Το “Lady Wolf” ξεχωρίζει για το upbeat χαρακτήρα του, θυμίζοντας σε κάποια περάσματά του μπάντες οπως οι Mission και οι Red Lorry Yellow Lorry.

Δυο τραγούδια που έχουν ένα εντελώς διαφορετικό ύφος ηχητικά σε σχέση με τα υπόλοιπα είναι τα “And I Found You” και το “Tell The Bees”, που μάλλον αποτελούν τις πιο ηρεμες και γαλήνιες στιγμές εν μέσω της γενικής έντασης και αγωνίας του άλμπουμ. Μην ξεχνάμε ότι σ’ όλο το δίσκο ξετυλίγεται ο αγώνας της ζωής, της αγάπης και του έρωτα απέναντι στο έρεβος και το θάνατο. Μάλιστα, το “Tell The Bees” μου θύμισε έντονα συγκροτήματα που με κινηματογραφικο feeling στον ήχο τους, όπως οι Tuatara, με το σαξόφωνο και τα κρουστά να δίνουν τον τόνο.

Δύσκολα θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερο τραγούδι από το “Tell The Bees” για να μπει ο επίλογος στο δίσκο. Ήρεμο, γαλήνιο με κινηματογραφικο vibe, βοηθάει το μυαλο να σχηματίσει πανέμορφες εικόνες και μας δίνει την αίσθηση ότι η αγάπη και το φως θα κυριαρχήσουν στο τέλος, ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα βρισκεται διπλα μας και θα μας στηρίζει στις δύσκολες στιγμές μας.

Αυτό είναι μάλλον το θετικότερο σημείο σε αυτήν την τόσο ιδιαίτερη νέα κυκλοφορία των New Zero God: η υπενθύμιση ότι χρειάζεται πάντα να είμαστε μαχητές και να μην τα παρατάμε ποτέ.

Για το τέλος να αναφέρουμε ότι η νέα αυτή δουλειά των New Zero God ηχογραφήθηκε στα QZN Studios στην Αθήνα, σε παραγωγή και engineering έγιναν από το Μιχάλη Πούγουνα, ο οποίο αναλαμβάνει επίσης το τραγούδι, τα πλήκτρα και το programming. Μαζί του ο Παναγιώτης Αρσένης (κιθάρες), ο Μιχάλης Σεμερτζίδης (μπάσο, κιθάρες) και ο Γιάννης Ψιμόπουλος (τύμπανα, mastering).

Όσον αφορά το artwork, αυτό είναι μια δουλειά της Anna Psarreas.

Ολοκληρώνοντας, ο Μιχάλης Πούγουνας και οι συνοδοιπόροι του προσέθεσαν ένα ακόμη ηχητικο διαμάντι στην πολύχρονη ιστορία τους, που πραγματικά αξίζει να το χρόνο σας.