Άρτι αφιχθείς στο Σταυρό του Νότου club πρώτη φορά για φέτος το χειμώνα! Η ώρα 22.00 κ το μαγαζί άδειο ακόμα. Μ' επιφυλακτική διάθεση για το σχήμα Κοργιαλάς-Μπαλτζή συν guests, μπήκαμε κ κάτσαμε σ' ένα από τα ψηλά -και βολικά για εμένα- σκαμπό του μαγαζιού. Ήμουν με μια πολύ αγαπημένη φίλη κ ένα ξωτικό- αλήθεια λέω -που πετύχαμε στο τραμ τελείως τυχαία... μεγάλη ιστορία...
Προσωπικά είχα λίγη αγωνιά, αρκετή περιέργεια κ έτσι παρέα με το ξωτικό κ μια μπύρα περιμέναμε ενώ το μαγαζί μάζευε κόσμο, ώσπου τελικά όταν ξανακοίταξα προσεκτικά λίγο πριν ξεκινήσει το live, είχε σχεδόν γεμίσει...
Στη σκηνή ανεβαίνουν ο Κοργιαλάς με την Μπαλτζή και intro με The Cure - Lovesong, Sweet Dreams a la Marilyn Manson για να μας ξυπνήσουν λίγο από το βάρος της Τρίτης... ο Κοργιαλάς με πιο ροκ διάθεση κ λιγότερο electro*, συνέχισε με κάποια δικά του κομμάτια και η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να αναφέρω το playlist (το πήρα κ είναι όλο σε φώτο πιο κάτω, χεχε) των παιδιών μιας κ γίνανε πράγματα όμορφα που αν φάω το χρόνο σου με playlist, δεν θα προλάβω να σου γράψω... και ξεκινάω λοιπόν:
Στα φωνητικά μαζί με τον Κοργιαλά ήταν και δυο απίστευτα κορίτσια, η πολύ δυνατή Maxi Nil όπου τέντωσε τ' αυτιά μας, είτε μαζί με τον Κοργιαλά σε δικά του κ όχι μόνο τραγούδια, αλλά και σε κάποια σόλο κομμάτια εντυπωσίασε αρκετά. Έπειτα ήταν και η Παυλίνα Βουλγαράκη, όπου εγώ δεν την είχα ξαναδεί και πραγματικά έκλεψε, μάλλον, την παράσταση αν έκρινα ορθά και ποσοστιαία το χειροκρότημα, που το έκανα... Απίστευτη φωνή, καλά μελετημένη, με τις επιρροές της στην επίγευση, να δείχνουν το καλό της γούστο και την υπόσχεση πως θα την ακούσουμε σύντομα και δυνατά.
Στην παράσταση συμμετείχε με το δικό του μοναδικό τρόπο ο Λάκης με τα Ψηλά Ρεβέρ, που δεν είναι ψηλά πια, αλλά έδωσε το στίγμα του, είπε τα αστεία του, μας είπε και 2,3 τραγούδια σχεδόν απροβάριστα, έτσι για να αισθανθούμε πιο παρέα ακόμα, κάλεσε την Μελίνα Ασλανίδου που βρέθηκε εκεί για να διασκεδάσει - ήταν guest την πρώτη Τρίτη - για να μας ανατριχιάσει φορώντας φωνητικά ''το παλιό της παλτό'', στη συνέχεια μας τόνισε πως η "τσίχλα του" παραμένει δίχως ζάχαρη για να μπορεί να κρατάει το κορμί σε φόρμα κ πάντα ευλύγιστο, ενώ λίγο μετά και στις ράγες των συρμάτινων χορδών του, τραγούδαγε ''σε ζητάω'' (το που αυτός το ξέρει) εμείς γουστάραμε έτσι και αλλιώς.
[ΦΡΑΣΗ ΚΛΙΣΕ]Τη σκυτάλη πήρε λίγο αργότερα η δεύτερη καλεσμένη της βραδιάς, η Joanna Drigo, μαζί με το ολόφρεσκο τάλαντο της και την πολύ γλυκιά παρουσία της, για να μας κρατήσει συντροφιά με τη φωνή της [ΤΕΛΟΣ ΚΛΙΣΕ] (Πάντα ήθελα να το γράψω, δεν ξέρω γιατί!). Εκεί ήταν και η Ευρυδίκη η οποία δεν γινόταν να μην ανέβει και αυτή για λίγο. Δε θα πω παραπάνω γι' αυτό, παρά μόνο ότι θα είναι μια από τις επόμενες Τρίτες καλεσμένη τους και καλό θα ήταν όποιος μπορεί να τη δει από κοντά, είναι πολύ καλή performer ενώ φωνητικά θα έλεγα ότι είναι από τις ελάχιστες Ελληνίδες που έχουν τόσο καλό έλεγχο στη φωνή τους. Όσοι πιστοί...
Η ώρα πέρναγε, άνθρωποι ανέβαιναν, κατέβαιναν από τη σκηνή και η ώρα ήταν ήδη δύο! Η περιέργεια κ η επιφυλακτικότητά μου σχετικά με τον Κοργιαλά είχε ήδη μετατραπεί σε πολύ θετική αναθεώρηση σαν άνθρωπο και καλλιτέχνη αλλά δεν του έφτανε… Ήθελε να τον εκτιμήσω ακόμα πιο πολύ και το έκανε με το να παίζει μέχρι τις 3.30-4 παρά, για να μου ''επιβάλει'' την αντίληψη του στη δυσκολία των ανθρώπων και το σεβασμό του στα χρήματα που με δυσκολία δίνει πια ο κόσμος για διασκέδαση και μάλιστα καθημερινής μέρας. Αναφορικά θα πω, ότι το playlist που παραθέτω είναι μέχρι τις 2.45 περίπου... Μετά έπαιζε ''κατά το δοκούν'' που έλεγε και το γνωστό σποτ. Το εκτιμώ άπειρα αυτό.
Συνοπτικά η νύχτα έκρυβε πολλά happenings, άλλα τα ξέραμε και τα περιμέναμε, άλλα δεν τα ξέρανε ούτε οι ίδιοι. Ωραίος κόσμος και ένας εξαερισμός που θα ζήλευαν πολλά μαγαζιά. Όσοι έχουν πρόβλημα με αυτό, με καταλαβαίνουν.
Τελικά, περάσαμε φανταστικά. Αν τους προλάβω, θα ξαναπάω… και ό,τι γίνει...
ΥΓ.1 Ρούλα,keep smilin'..
ΥΓ.2 Η SUNNY είχε κέφι που μας άρεσε.
Προσωπικά είχα λίγη αγωνιά, αρκετή περιέργεια κ έτσι παρέα με το ξωτικό κ μια μπύρα περιμέναμε ενώ το μαγαζί μάζευε κόσμο, ώσπου τελικά όταν ξανακοίταξα προσεκτικά λίγο πριν ξεκινήσει το live, είχε σχεδόν γεμίσει...
Στη σκηνή ανεβαίνουν ο Κοργιαλάς με την Μπαλτζή και intro με The Cure - Lovesong, Sweet Dreams a la Marilyn Manson για να μας ξυπνήσουν λίγο από το βάρος της Τρίτης... ο Κοργιαλάς με πιο ροκ διάθεση κ λιγότερο electro*, συνέχισε με κάποια δικά του κομμάτια και η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να αναφέρω το playlist (το πήρα κ είναι όλο σε φώτο πιο κάτω, χεχε) των παιδιών μιας κ γίνανε πράγματα όμορφα που αν φάω το χρόνο σου με playlist, δεν θα προλάβω να σου γράψω... και ξεκινάω λοιπόν:
Στα φωνητικά μαζί με τον Κοργιαλά ήταν και δυο απίστευτα κορίτσια, η πολύ δυνατή Maxi Nil όπου τέντωσε τ' αυτιά μας, είτε μαζί με τον Κοργιαλά σε δικά του κ όχι μόνο τραγούδια, αλλά και σε κάποια σόλο κομμάτια εντυπωσίασε αρκετά. Έπειτα ήταν και η Παυλίνα Βουλγαράκη, όπου εγώ δεν την είχα ξαναδεί και πραγματικά έκλεψε, μάλλον, την παράσταση αν έκρινα ορθά και ποσοστιαία το χειροκρότημα, που το έκανα... Απίστευτη φωνή, καλά μελετημένη, με τις επιρροές της στην επίγευση, να δείχνουν το καλό της γούστο και την υπόσχεση πως θα την ακούσουμε σύντομα και δυνατά.
Στην παράσταση συμμετείχε με το δικό του μοναδικό τρόπο ο Λάκης με τα Ψηλά Ρεβέρ, που δεν είναι ψηλά πια, αλλά έδωσε το στίγμα του, είπε τα αστεία του, μας είπε και 2,3 τραγούδια σχεδόν απροβάριστα, έτσι για να αισθανθούμε πιο παρέα ακόμα, κάλεσε την Μελίνα Ασλανίδου που βρέθηκε εκεί για να διασκεδάσει - ήταν guest την πρώτη Τρίτη - για να μας ανατριχιάσει φορώντας φωνητικά ''το παλιό της παλτό'', στη συνέχεια μας τόνισε πως η "τσίχλα του" παραμένει δίχως ζάχαρη για να μπορεί να κρατάει το κορμί σε φόρμα κ πάντα ευλύγιστο, ενώ λίγο μετά και στις ράγες των συρμάτινων χορδών του, τραγούδαγε ''σε ζητάω'' (το που αυτός το ξέρει) εμείς γουστάραμε έτσι και αλλιώς.
[ΦΡΑΣΗ ΚΛΙΣΕ]Τη σκυτάλη πήρε λίγο αργότερα η δεύτερη καλεσμένη της βραδιάς, η Joanna Drigo, μαζί με το ολόφρεσκο τάλαντο της και την πολύ γλυκιά παρουσία της, για να μας κρατήσει συντροφιά με τη φωνή της [ΤΕΛΟΣ ΚΛΙΣΕ] (Πάντα ήθελα να το γράψω, δεν ξέρω γιατί!). Εκεί ήταν και η Ευρυδίκη η οποία δεν γινόταν να μην ανέβει και αυτή για λίγο. Δε θα πω παραπάνω γι' αυτό, παρά μόνο ότι θα είναι μια από τις επόμενες Τρίτες καλεσμένη τους και καλό θα ήταν όποιος μπορεί να τη δει από κοντά, είναι πολύ καλή performer ενώ φωνητικά θα έλεγα ότι είναι από τις ελάχιστες Ελληνίδες που έχουν τόσο καλό έλεγχο στη φωνή τους. Όσοι πιστοί...
Η ώρα πέρναγε, άνθρωποι ανέβαιναν, κατέβαιναν από τη σκηνή και η ώρα ήταν ήδη δύο! Η περιέργεια κ η επιφυλακτικότητά μου σχετικά με τον Κοργιαλά είχε ήδη μετατραπεί σε πολύ θετική αναθεώρηση σαν άνθρωπο και καλλιτέχνη αλλά δεν του έφτανε… Ήθελε να τον εκτιμήσω ακόμα πιο πολύ και το έκανε με το να παίζει μέχρι τις 3.30-4 παρά, για να μου ''επιβάλει'' την αντίληψη του στη δυσκολία των ανθρώπων και το σεβασμό του στα χρήματα που με δυσκολία δίνει πια ο κόσμος για διασκέδαση και μάλιστα καθημερινής μέρας. Αναφορικά θα πω, ότι το playlist που παραθέτω είναι μέχρι τις 2.45 περίπου... Μετά έπαιζε ''κατά το δοκούν'' που έλεγε και το γνωστό σποτ. Το εκτιμώ άπειρα αυτό.
Συνοπτικά η νύχτα έκρυβε πολλά happenings, άλλα τα ξέραμε και τα περιμέναμε, άλλα δεν τα ξέρανε ούτε οι ίδιοι. Ωραίος κόσμος και ένας εξαερισμός που θα ζήλευαν πολλά μαγαζιά. Όσοι έχουν πρόβλημα με αυτό, με καταλαβαίνουν.
Τελικά, περάσαμε φανταστικά. Αν τους προλάβω, θα ξαναπάω… και ό,τι γίνει...
ΥΓ.1 Ρούλα,keep smilin'..
ΥΓ.2 Η SUNNY είχε κέφι που μας άρεσε.