9.XI.2012
Οι Χαΐνηδες στο stage του Σταυρού του Νότου…
Το ίδιο τ' όνομα του σχήματος που μετρά 20 και χρόνια σε προδιαθέτει για το τί θα δεις και θα ακούσεις εάν επιλέξεις να πας.
Εμείς το κάναμε και έτσι πήγαμε από νωρίς μιας και γνωρίζαμε πως η νύχτα είναι ρεζερβέ για χάρη τους.
Ο Δημήτρης Αποστολάκης όντας, όπως και ο ίδιος έλεγε, συναγωνιστής, συναθροιστής, σύντροφος, συνοδοιπόρος, συνάδελφος ανθρωπιστής, συνωμότης μουσικής, συνυποψήφιος για μια καλή θέση στα τάρταρα, συνυπαίτιος της κατάστασης που όλοι έχουμε το μερτικό μας, συντονιστής του προγράμματος των τρελών, συνεξελικτής της στιγμής που ενώνει ανθρώπους, συντελεστής του ασυντέλεστου, σύντεκνος δικός μου, συνοπτικός στη σιωπή, σύννομος της αλήθειας, συνθέτης και στιχουργός των τραγουδιών που ακούσαμε και συνάμα λυράρης ελατήριο...
Ο άνθρωπος είναι άλλού... Ιδιοφυής στη σκέψη και γρήγορος στη λογική, δίχως εξυπνάδες, αλλά με θεατράλ ύφος (όχι μπανάλ) απέδειξε γιατι το σχήμα αυτό κατάφερε να ενηλικιωθεί και να βαστάει ακόμα τον ουράνο... απ' τα σύννεφα.
Ξεκινήσαν γύρω στις 23.20 ενώ το μαγαζί είχε γεμίσει... όχι ασφυκτικά ευτυχώς, αλλά ικανά για να αισθάνεσαι τ' αρώματα της διαφορετικότητας μιας μεγάλης παρέας, δίχως όμως να ακούς, είτε θες είτε όχι,τον διπλανό σου, πράγμα που χαρήκαμε ιδιαίτερα.Όπως ξεκίνησα να λέω λοιπόν στην αρχή, το ίδιο τ' όνομα προδιαθέτει έως και καθορίζει τις προσδοκίες πολλές φορές... Χαΐνηδες = το όνομα προέρχεται από την αραβική λέξη «χαΐν» και έφτασε να σημαίνει τον επαναστάτη, τον φυγόδικο, αυτόν που γυρίζει στα βουνά, ενώ στη σημερινή Κρήτη έχει την έννοια του χαμένου κορμιού ''με φωνάζουν και αλήτη'' που λέει και το λαϊκό άσμα…
Άλωμαι και εγώ λοιπόν ομοίως τις νύχτες, παρέα προχθές με τους Χαΐνηδες...
Η μουσική τους να σημειώσω έχει φυσικά κρητικοπαραδοσιακοδιονυσιακές ρίζες με στίχους σχεδόν ποιητικούς, έντονα πολλές φορές, αλλά και ιστορικοπεριπαιχτικούς άλλοτε... Ένιωσα να σέβονται βαθιά αυτό που κάνουν και το παρελθόν που έχουν, κάτι που δεν συναντώ πλέον συχνά και μας χάρισαν ένα εσωτερικό χαμόγελο που πήραμε μαζί μας καθώς φεύγαμε... Η παράσταση τελείωσε γύρω στις 3 (αν θυμάμαι καλά) ενώ στη διάρκειά της, μας είπαν πολλά γνωστά κομμάτια τους, μας ταξίδεψαν από την Κρήτη μέχρι την Ήπειρο και πάλι πίσω.
Το σχήμα είναι επιμελώς τρελό, με τον Αποστολάκη να ξεχωρίζει από τη θέση του ηγέτη, προσφέροντας έντονες στιγμές, αληθινής επαφής με τον κόσμο και τις διάφορες κοσμοθεωρίες που τον διακατέχουν... Ελπίζω να καταφέρω να του πάρω μια συνεντεύξη την άλλη Παρασκευή αν και αισθάνομαι οτι οι ερωτήσεις δεν θα έχουν νόημα κανένα. Μάλλον, εάν τα καταφέρω τελικά, θα τον αφήσω να ξετυλίξει απλά τη σκέψη του δίχως παρεμβατικές και μάλλον ενοχλητικές ερωτήσεις.Είχαν κέφι έντονο αλλά και συγκίνηση, ειδικά στο τραγούδι ''Τι καλά το λέει τ' αηδόνι'', ένα υπέροχο τραγούδι που ντρέπομαι να σου πω οτι δεν το γνώριζα..
Βέβαια το πόσο φταίω εγώ δεν το ξεχνώ, αλλά σκέφτομαι και τι παίζουν με πάθος τα ΜΜΕ… άλλης νυχτιάς κουβέντα. Μας άρεσε πολύ επίσης η ιστορία Του Τζάνγκο του αρχιληστή που δεν ησύχαζε ούτε στου παραδείσου τα στένα... Ιδιαίτερη για μια ακόμα φορά, η στιγμή που η ''Τίγρης'' ξεκλουβίστηκε για να μας δείξει τα νύχια της θυμίζοντας για λίγο, σε όλους ελπίζω, τι κρύβουμε μέσα μας και από τι πραγματικά κινδυνεύουμε... Έγινε χαμός και ο κόσμος συμμετείχε έντονα ενώ είχε πλάκα όταν καμιά φορά μέσα στο τραγούδι και μάλλον σαν ένα είδος φόρου τιμής, ο Αποστολάκης Ψαραντώνιζε… 'Συνολικά η μπάντα ήταν αυτό που περιμέναμε και ελπίζαμε... σφιχτή, με τρέλα, σεβασμό και ξεχωριστή σαν είδος άκουσμα, αλλά και οπτική διάθεση. Αισθάνομαι, οτι έχει…
"να γράψει πολλά ακόμα
του απελελού η χέρα
με νότες, λέξεις και καημό,
που καίει σαν την σφαίρα"
Κατάγομαι και μεγάλωσα στην Κρήτη όπου έχω δει πολλούς και πολλά (καλλιτεχνικά μιλάω) είτε εκεί, είτε εδώ... υπάρχει λόγος που ξεχωρίζουν τόσα χρόνια. Δεν ξέρω τί ακριβώς είναι ακόμα... αν θες, όμως, θα παίζουν για τις επόμενες Παρασκευές όπου μπορείς να πας και να το κουβαντιάσουμε παρέα μετά, με ρακή και ρίμες. Παραθέτω παρακάτω για να πάρεις μια ιδέα, σχεδόν όλο το playlist γιατι νομίζω οτι μου έχουν ξεφύγει κανά δυο...
Το σχήμα αποτελείται από τους εξής κουζουλούς...Δημήτρης Αποστολάκης - Λύρα, φωνή
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης - Ακουστική κιθάρα, φωνή
Μαρία Κώτη - Φωνή
Αλέξης Νόνης - Νταούλι, νταρμπούκα, νταφ, καχάν
Δημήτρης Μπρέντας - Πλήκτρα, καβάλι, κλαρίνο, γκάιντα
Αντώνης Σκαμνάκης - Μπάσο
Μιχάλης Νικόπουλος - Μπουζούκι, Μαντολίνο, Λαούτο, Φωνή
Τάκης Κανέλλος - Ντραμς
Κλέων Αντωνίου - Ηλεκτρική κιθάρα
Θοδωρής Ρέλλος - Σαξόφωνο
Info
Τοποθεσία: Σταυρός του Νότου - Plus, Φραντζή & Θαρύπου 14, Ν. Κόσμος
Ημερομηνία Έναρξης: Παρασκευή 26 Οκτώβρη για 5 μόνο Παρασκευές.
Ώρα προσέλευσης: 22.30
Πληροφορίες Τηλ.: 210.9226975, 210.9239031
Τιμές εισιτηρίων: Είσοδος: 10€
Setlist
Ο ΜΑΓΟΣ
Ο ΜΑΚΡΥΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
ΕΑΡΙΝΟ
Ο ΤΖΑΝΓΚΟ
ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΤΟ ΣΥΡΤΟ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ
ΜΙΚΡΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΙΚΡΟΘΑΛΑΣΣΑ
ΤΟ ΚΑΠΗΛΕΙΟ
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ
ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ
Η ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΛΗΓΗ
ΕΦΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΦΥΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
ΤΣΙΓΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΣΤΡΙΦΤΟ
ΩΔΗ ΣΤΟΥΣ ΝΙΚΗΜΕΝΟΥΣ
ΤΙΓΡΗΣ
ΠΑΝΤΙΓΙΕΡΑ
ΤΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΛΕΕΙ Τ'ΑΗΔΟΝΙ
Ο ΧΑΪΝΗΣ
Ο ΓΑΜΟΣ
ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ