Για πρώτη φορά στους 9 μήνες που υπάρχει αυτή η στήλη θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με το hip hop. Μπορεί αυτό το μουσικό είδος να μην είναι η "ειδικότητά" μου, αλλά δεν έχω πάψει να το παρακολουθώ από τη χρυσή του εποχή στη δεκαετία του ’80, όταν για πρώτη φορά ακούγαμε για rapping, breakdancing, graffiti και electro beats, τα τέσσερα κύρια συστατικά της hip hop κουλτούρας, και σχεδόν καθημερινά ανακαλύπταμε (όσοι δηλαδή ήμασταν πρόθυμοι να ακούσουν και κάτι πέρα από τις κιθάρες) συναρπαστικά νέα ονόματα, από τον Afrika Bambaataa και τον Grandmaster Flash ως τους Run DMC, τους Beastie Boys ή τους Public Enemy και τους NWA. Η περίοδος ακμής του hip hop κράτησε ως και τα μέσα της δεκαετίας του ’90, καταφέρνοντας να επηρεάσει όσο κανένα άλλο underground είδος τη σύγχρονη μουσική (και όχι μόνο) κουλτούρα, να προκαλέσει συζητήσεις και αντιπαραθέσεις, να ξεκινήσει μόδες, να κυριαρχήσει στα charts αλλά και να δημιουργήσει καινούργια μουσικά υβρίδια με την ανάμειξή του με διαφορετικά είδη, από το rap metal ως το trip hop.
Από τη στιγμή όμως που το hip hop πέρασε στο mainstream και έγινε ένας εύκολος τρόπος για να αναζητήσει κάποιος την εμπορική επιτυχία, το αποτέλεσμα ήταν να γεμίσει ο χώρος είτε με ατάλαντους που ενδιαφέρονται μόνο για bitches and money (bling bling, Benjamins … το παραδάκι έγινε τόσο αγαπητό θέμα που μπορείς να γράψεις εγκυκλοπαίδεια με τα παρατσούκλια που έχουν σκεφτεί γι’αυτό) είτε με πολύ έξυπνους τύπους που ανακάλυπταν τους πιο εύκολους τρόπους για να πας Νούμερο Ένα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια (από τον Puff Daddy στους Black Eyed Peas και δεν συμμαζεύεται). Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι έχουν σταματήσει να βγαίνουν καλοί hip hop δίσκοι σήμερα, αλλά σίγουρα θέλει πολύ περισσότερο ψάξιμο για να τους ανακαλύψει κανείς.
Μετά από αρκετό καιρό, λοιπόν, άκουσα επιτέλους έναν rap δίσκο του 2009 που απαιτεί την προσοχή των φίλων του είδους και που ήδη (σύμφωνα και με την γνώμη των περισσότερων κριτικών) μπορεί να θεωρείται σαν ένα από τα κλασικά άλμπουμ της μαύρης μουσικής για τη δεκαετία που τελειώνει. Ο δίσκος είναι το "Only Built 4 Cuban Linx… Pt. II", ένας τίτλος που σίγουρα κάτι λέει στους φίλους των Wu-Tang Clan, δηλαδή της πιο σπουδαίας hip hop κολεκτίβας των τελευταίων 16 χρόνων.
Ήταν 1995 όταν ο Raekwon, aka Raekwon the Chef, πιο γνωστός στη μαμά του ως Corey Woods, ένας από την παρέα των Wu δηλαδή, κυκλοφορούσε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, το περίφημο "Only Built 4 Cuban Linx". Όπως συμβαίνει συνήθως με τους solo δίσκους των μελών της παρέας, είχε και αρκετή βοήθεια στο πλευρό του, με πρώτο και καλύτερο των Ghostface Killah (που δεν άργησε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στις δικές του προσωπικές δουλειές) αλλά και τον μουσικό εγκέφαλο της οικογένειας, τον RZA, που ανέλαβε την παραγωγή. Ο δίσκος ακούγεται σαν να παρακολουθείς μια συναρπαστική γκανγκστερική ταινία (ο Al Pacino αποτελεί σίγουρα μια πολύ σημαντική επιρροή) όπου ο πρωταγωνιστής άθελα του μπαίνει όλο και πιο βαθιά στον υπόκοσμο ενώ δίπλα του στοιβάζονται τα πτώματα εχθρών και φίλων.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ύστερα από άλλες δύο λιγότερο επιτυχημένες προσωπικές δουλειές και κάμποσες αναβολές, ο Raekwon επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, πιάνει το νήμα της ιστορίας από εκεί που είχε σταματήσει και μας δίνει το δικό του Νονό Νο.2. Ο ήρωας μας, όπως ο Pacino στο Godfather, βρίσκεται πλέον στην κορυφή της πυραμίδας του εγκλήματος, όμως η προσπάθειά του δεν είναι να ξεφύγει από το παιχνίδι αλλά να επιβιώσει και να διατηρήσει τον σεβασμό του δρόμου. Στην προσπάθειά του αυτή έχει και πάλι τη συμπαράσταση όλων των Wu-Tang Clan (και όχι μόνο) ενώ στην παραγωγή, εκτός του RZA, συμμετέχουν και άλλα σπουδαία ονόματα του χώρου όπως J Dilla, Pete Rock, Marley Marl, The Alchemist, Dr. Dre. Απλούστατα ο καλύτερος rap δίσκος που άκουσα φέτος και σίγουρα μια απαραίτητη προσθήκη στο προσωπικό μου Hip Hop Τop 20 της δεκαετίας που αυτή τη στιγμή (χωρίς το 2009) έχει ως εξής:
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ύστερα από άλλες δύο λιγότερο επιτυχημένες προσωπικές δουλειές και κάμποσες αναβολές, ο Raekwon επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, πιάνει το νήμα της ιστορίας από εκεί που είχε σταματήσει και μας δίνει το δικό του Νονό Νο.2. Ο ήρωας μας, όπως ο Pacino στο Godfather, βρίσκεται πλέον στην κορυφή της πυραμίδας του εγκλήματος, όμως η προσπάθειά του δεν είναι να ξεφύγει από το παιχνίδι αλλά να επιβιώσει και να διατηρήσει τον σεβασμό του δρόμου. Στην προσπάθειά του αυτή έχει και πάλι τη συμπαράσταση όλων των Wu-Tang Clan (και όχι μόνο) ενώ στην παραγωγή, εκτός του RZA, συμμετέχουν και άλλα σπουδαία ονόματα του χώρου όπως J Dilla, Pete Rock, Marley Marl, The Alchemist, Dr. Dre. Απλούστατα ο καλύτερος rap δίσκος που άκουσα φέτος και σίγουρα μια απαραίτητη προσθήκη στο προσωπικό μου Hip Hop Τop 20 της δεκαετίας που αυτή τη στιγμή (χωρίς το 2009) έχει ως εξής:
Τop 20 Hip Hop Albums (2000-2008)
1. To the 5 boroughs - BEASTIE BOYS
2. The W - WU-TANG CLAN
3. Stankonia - OUTKAST
4. Fantastic damage - EL-P
5. Fishscale - GHOSTFACE KILLAH
6. Phrenology - THE ROOTS
7. The college dropout - KANYE WEST
8. Yoyoyoyoyo - SPANK ROCK
9. The cold vein - CANNIBAL OX
10. The mouse and the mask - DANGER DOOM
11. Legend of the liquid sword - GZA
12. The Eminem show - EMINEM
13. The blueprint - JAY-Z
14. Hell hath no fury - CLIPSE
15. Labor days - AESOP ROCK
16. Deltron 3030 - DELTRON 3030
17. Ghetto pop life - DANGER MOUSE AND JEMINI
18. Revolutionary Vol. 2 - IMMORTAL TECHNIQUE
19. Run come save me - ROOTS MANUVA
20. Absence - DALEK
1. To the 5 boroughs - BEASTIE BOYS
2. The W - WU-TANG CLAN
3. Stankonia - OUTKAST
4. Fantastic damage - EL-P
5. Fishscale - GHOSTFACE KILLAH
6. Phrenology - THE ROOTS
7. The college dropout - KANYE WEST
8. Yoyoyoyoyo - SPANK ROCK
9. The cold vein - CANNIBAL OX
10. The mouse and the mask - DANGER DOOM
11. Legend of the liquid sword - GZA
12. The Eminem show - EMINEM
13. The blueprint - JAY-Z
14. Hell hath no fury - CLIPSE
15. Labor days - AESOP ROCK
16. Deltron 3030 - DELTRON 3030
17. Ghetto pop life - DANGER MOUSE AND JEMINI
18. Revolutionary Vol. 2 - IMMORTAL TECHNIQUE
19. Run come save me - ROOTS MANUVA
20. Absence - DALEK
Προτείνονται ακόμα (ενώ περιμένω και τις δικές σας προτάσεις): Showtime - DIZZEE RASCAL, Madvillainy - MADVILLAIN, Seven’s travels - ATMOSPHERE, The bake sale - THE COOL KIDS, The grey album - DANGER MOUSE, Tha Carter III - LIL WAYNE, Let’s get free - DEAD PREZ, The iron flag - WU-TANG CLAN, Speakerboxxx / The love below - OUTKAST, Supreme clientele - GHOSTFACE KILLAH, The Marshall Mathers LP - EMINEM, The black album - JAY-Z, The new danger - MOS DEF, Street’s disciple - NAS, The documentary - THE GAME, Food & liquor - LUPE FIASCO, Arythmia - ANTIPOP CONSORTIUM
Τραγούδι της έβδομάδας: "New Wu" - Raekwon μαζί με Ghostface Killah, Method Man και τα άλλα τα παιδιά μέσα από ένα από τα κορυφαία criminology rap άλμπουμ της δεκαετίας, το "Only Built 4 Cuban Linx… Pt. II".
Τραγούδι της έβδομάδας: "New Wu" - Raekwon μαζί με Ghostface Killah, Method Man και τα άλλα τα παιδιά μέσα από ένα από τα κορυφαία criminology rap άλμπουμ της δεκαετίας, το "Only Built 4 Cuban Linx… Pt. II".
New Wu - Raekwon