Camper Van Beethoven - La Costa Perdida

Ένας δίσκος που είναι και δεν είναι

1. Τι θα ακούσεις:
Ροκ με φολκ και country στοιχεία

2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις
A Love For All Time, Summer Days, Northern California Girls

3. Βαθμολογία
6,5/10

Για ένα συγκρότημα που επιστρέφει μετά από δέκα χρόνια δισκογραφικής απουσίας είναι σίγουρα αναμενόμενο ένα κόμπιασμα και μια δυσκολία προσανατολισμού, σε καμία περίπτωση όμως έλλειψη έμπνευσης που δε θα δικαιολογούσε την επανεμφάνιση. Στην περίπτωση των Camper Van Beethoven επιβεβαιώνονται και οι δύο πλευρές του νομίσματος. Η έμπνευση δίνει το παρόν σε κάθε στίχο, σε κάθε ήχο από το πρώτο ακόμα τραγούδι που ανοίγει τον όγδοο δίσκο τους, La Costa Perdida. Η «χαμένη ακτή», από την άλλη, δεν έχει συνοχή και βρίσκεται συχνά να χάνεται σε μουσικά μονοπάτια άνευ συγκεκριμένης ταυτότητας. Από φολκ κιθάρες αλά Van Morisson περνά σε μονοπάτια Calexico, χωρίς όμως να μπορείς να πεις με σιγουριά ότι είναι το ένα ή το άλλο. Αναμφίβολα, ο δρόμος που επιλέγουν να κινηθούν δεν είναι εύκολος. Από καιρό η φολκ και country μουσική αργοπεθαίνουν - τουλάχιστον σε περιοχές μακριά του Μισσισσιππή - και δεν αρκεί ένας Neil Young για να ξαναφέρει την άνοιξη ενός μουσικού ρεύματος που φαίνεται ότι έκανε τον κύκλο του. Οι Camper Van Beethoven πάντως προτάσσουν τα στοιχεία που τους ξεχωρίζουν φροντίζοντας να διατηρούν τους εμπνευσμένους στίχους τους σε πρώτο πλάνο και με τις κιθάρες να δίνουν πάντοτε τις απαντήσεις σε όποια ερωτήματα μένουν μετέωρα.

Το εναρκτήριο Come Down The Coast γεμίζει προσδοκίες με την απλότητά του. Είναι ένα κάλεσμα προς μια γυναίκα που έχει όνομα και δεν έχει. Που μπορεί κάλλιστα να τη λένε Εσμεράλντα, Γκαμπριέλα ή Ιζαμπέλα, αλλά δε θα ξαφνιαστούμε σε καμιά περίπτωση αν μας συστηθεί ως Τζοζεφίνα, Μανταλένα ή Ροζαλίνα. Κι αφού μαζευτήκαμε στην παραλία και ακούμε το αιθέριο τραγούδι της θάλασσας, έρχονται οι κιθάρες και γκρεμίζουν το ρυθμό στην προσπάθειά τους να πρωτοτυπήσουν. Το πέρασμα στο You Got To Roll ανεβάζει την ένταση με κρυστάλλινους ήχους και δυναμικά φωνητικά. Και πάλι όμως το σκωτσέζικο ντους συνεχίζεται στο Someday Our Love Will Sell Us Out το οποίο κοντοροχτυπήθηκε με το Too High For The Love-in για την πιο αδύναμη στιγμή του δίσκου χάνοντας στα σημεία. Το μικρό σε διάρκεια Peaches In The Summertime ακούγεται ως ιρλανδική φολκ διασκευή των Beach Boys και εκπλήσσει ευχάριστα ακριβώς λόγω της ειλικρίνειάς του.



Επιτέλους κάπου μετά τη μέση του δίσκου έρχεται το ζενίθ με την τριπλέτα Northern California Girls, Summer Days και La Costa Perdida. Είναι οι στιγμές που το συγκρότημα ακούγεται συνειδητοποιημένο, αποφασισμένο και ξεχειλίζει αυτοπεποίθηση. Εξαιρετικές μελωδίες ντύνουν όμορφες ιστορίες και επιβραβεύουν τους υπομονετικούς που παρά τις αντιξοότητες έφτασαν ως εκεί. Το αποχαιρετιστήριο A Love For All Time κλείνει με τον πιο γλυκερό (!) τρόπο το ταξίδι μας στον αμερικάνικο Νότο, με φωνητικά που θυμίζουν τις στιγμές μεγαλείου του Albarn στο Tender. Η μουσική ενώνεται με το κύμα και εξαφανίζεται αφήνοντας πίσω… την αγάπη.