28.ΙΙ.2013
Ημέρα Πέμπτη και παρέα με μια φίλη , μπήκαμε στο θέατρο που στεγάζει το έργο του Εντουάρντο ντε Φιλίππο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.
Σε μια σχετικά άχρονη όσο και σύγχρονη Νάπολη και σε ένα παλατσο που λέγεται πως φαντάσματα με βίζα αορίστου χρόνου έχουν θρονιαστεί για τα καλά, φτάνει ο κύριος που του παραχωρείται δωρεάν, μαζί με την κυρία του την άτακτη. Μαζί με αυτή, καταφθάνει και το φάντασμα του εραστή της, όπου για τον έρανο των στραβών ματιών σε βαθμό αστικής λοβιτούρας, χαρτζιλικώνει τον πρώτο με έναν τρόπο ''υπερφυσικό'', με αποτέλεσμα να έχουν όλοι το κεφάλι τους και τα καπρίτσια τους σε νάρκη. Όμως, όχι για πολύ!
Από εκεί και μετά αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι και να περιπλέκεται ακόμα περισσότερο. Δεν θα σου πω όλη την ιστορία, ούτε και θα μιλήσω με όρους που ούτε εγώ δεν θα καταλάβαινα. Και μάλλον δεν έχουν και πολύ νόημα στον κόσμο που θέλει απλώς να περάσει όμορφα αλλά και να λάβει κάποιους συμβολισμούς με νόημα που κλείνουν το μάτι, όπως η θέση του χρήματος , η άκρη του νήματος σε μια σχέση και πως αυτό μπορεί να φτάσει να γίνει θηλιά στο λαιμό του ενός εκ των δυο, οδηγώντας μαθηματικά στο αδιέξοδο της μοναξιάς και τελικά στην προσωπική ρήξη με τον ίδιο μας τον εαυτό και τα πιστεύω του.
Στο ρόλο του κυρίου, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, 4x4 κωμικός με σκιά λαμπερή και όχι παράτολμα σχήματα, μας πρόσφερε γέλιο αβίαστο και μετρημένο. Η πολύ εκφραστική Φαίη Ξυλά, μια ηθοποιός με εμφανή τεχνική και παρουσία που σημειώνεται στη μνήμη εύκολα, καταφέρνει μέσα από ένα έργο κωμωδίας, να εκφράσει χωρίς να βαρύνει το βήμα της, τις βαριές αλυσίδες των προβληματισμών και αδιεξόδων που βρίσκεται ο ρόλος της. Ο Άρης Σερβετάλης με χρώμα εκρού στο ρόλο του εραστή, ήταν αποκαλυπτικός, μέσα από μια κίνηση σχεδόν καρτουνίστικη αλλά ταυτόχρονα πλαστική, που σε άφηνε να αισθάνεσαι πως εχει τον απόλυτο έλεγχο του σώματος του. Ο Αλέξανδρος Λογοθέτης στο ρόλο του μικροκομπιναδόρου σταθερός και με ευχέρεια στο πρόσωπο του αλλά και την κίνηση μας έκλεβε το γέλιο, πριν γελάσουμε.
Μαζί μου ήταν και μια πολύ καλή φίλη, ποιήτρια, όπου και της ζήτησα την γνώμη της γραπτώς. Σ' ευχαριστώ Δανάη. ''Αχ, αυτά τα φαντάσματα. Τα φαντάσματα που κρύβουμε μέσα μας και μας στοιχειώνουν. Εκείνα που μας κρατούν ξάγρυπνους τις νύχτες. Για κάποιους μπορεί να είναι μια καταπιεσμένη ζωή, και ένας κρυφός, παράνομος έρωτας. Για κάποιους άλλους ίσως είναι ένα όνειρο για ένα καλύτερο αύριο, και το σαράκι που τους τρώει για να το καταφέρουν με κάθε θυσία. Θα μπορούσε να είναι ακόμα και η λαχτάρα να αποκτήσει κάποιος τη γυναίκα που αγαπάει, έστω κι αν εκείνη ανήκει σε άλλον. Ο καθένας μας, κουβαλάει μέσα του και από ένα φάντασμα.
Η παράσταση "Αχ αυτά τα φαντάσματα" δεν είναι μια απλή κωμωδία. Είναι ένα χέρι που σκάβει βαθιά μέσα μας, και τραβάει στο φως οτιδήποτε μας στοιχειώνει. Μέσα από έξυπνους διαλόγους, γρήγορες εναλλαγές σε σκηνικά και πρόσωπα, αναπάντεχα περάσματα από το φως στο σκοτάδι, γνωρίζουμε λίγο καλύτερα τον εαυτό μας, και όσα κρύβουμε ακόμα και από εμάς τους ίδιους, σε σκοτεινές γωνίες της ψυχής. ''
ΒρετάνιαΠανεπιστημίου 7, Κέντρο
Τηλ.: 2103221579
Αχ, αυτά τα φαντάσματα
Παραστάσεις: Απόγ: Τετ., Κυρ. 7 μ.μ., Σάβ. (λαϊκή) 6 μ.μ. Βραδ: Πέμ.-Σάβ. 9 μ.μ.
Εισ.: € 20, 16, λαϊκή: € 16, φοιτ.: € 14. Κάθε Πέμ. άνεργοι, θεατές άνω των 65 ετών και μέχρι 26 ετών: € 14.
Διάρκεια: 100'
Κωμωδία του Εντουάρντο ντε Φιλίπο
Σκηνοθεσία: Γ. Κακλέας
Ερμηνεύουν: Β. Χαραλαμπόπουλος, Άρης Σερβετάλης, Φ. Ξυλά, Αλ. Λογοθέτης. Μετάφρ.: Θ. Πετρόπουλος. Σκην.: Μ. Παντελιδάκης. Κοστ.: Ειρ.Τσακίρη. Φωτ.: Σ. Μπιρμπίλης.
Σχετικό θέμα