Γεννημένος στην Αθήνα το 1974, ο Γιώργος Καγιαλίκος ακολούθησε από νωρίς πλούσιες μουσικές σπουδές. Παράλληλα, όμως, ασχολήθηκε με το τραγούδι και τη μελοποίηση ποίησης και το 2011, με τη βοήθεια του Νίκου Κυπουργού και τη συμμετοχή της Έλλης Πασπαλά, κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο Εννέα Κρυμμένα Τραγούδια από την Orion Music. Επίσης, διακρίθηκε στον Α΄Διαγωνισμό Μελοποιημένης Ποίησης, καθώς η μελοποίησή του στο ποίημα Ολονυχτία του Νικηφόρου Βρεττάκου επιλέχθηκε ανάμεσα στα 10 που θα δισκογραφηθούν από τις εκδόσεις Μετρονόμος.
Αυτό τον καιρό ο Γιώργος Καγιαλίκος ετοιμάζει την κυκλοφορία του επόμενο δίσκο του, μιας ολοκληρωμένης εργασίας πάνω στην ποίηση του Βρεττάκου, ξέκλεψε, όμως, λίγο χρόνο για να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του Gimme 10 και έγραψε το παρακάτω κείμενο για 9+1 τραγούδια αγαπημένων του συνθετών:
1. Το Όνειρο
(Μάνος Χατζιδάκις-Διονύσιος Σολωμός)
Ο Μεγάλος Ερωτικός (1972)
Δύσκολο να περιγράψεις αυτό που αισθάνεσαι όταν ακούς την μουσική του Χατζιδάκι. Πώς να πω για αυτό που νιώθω στο άκουσμα της παρένθεσης που κάνει το πιάνο στη μέση του τραγουδιού.
2. Tα Λόγια Και Τα Χρόνια
(Γιάννης Μαρκόπουλος-Μάνος Ελευθερίου)
Θητεία (1974)
Το χαρακτηριστικό θέμα με τις τρεις νότες που δίνει μια αινιγματική απάντηση στους στίχους του Μάνου Ελευθερίου κυριαρχεί σε όλη την σύνθεση και σε συγκλονίζει!
3. Εσμεράλδα
(Θάνος Μικρούτσικος-Νίκος Καββαδίας)
O Σταυρός Του Νότου (1979)
Ένα αγαπημένο μου τραγούδι, κυρίως για το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ο συνεχώς εναλλασσόμενος ρυθμός του.
4. Το Βράδυ
(Λένα Πλάτωνος-Κώστας Καρυωτάκης)
Καρυωτάκης 13 Τραγούδια (1982)
https://www.youtube.com/watch?v=aZ-aWOyGm60
Όταν η Πλάτωνος έχει μελαγχολική διάθεση! Πιανιστικές συγχορδίες που σε βυθίζουν και σε βυθίζουν και σε βυθίζουν…
5. Μείνε Κοντά Μου
(Νίκος Μαμαγκάκης-Γιώργος Ιωάννου)
Κέντρο Διερχομένων (1988)
Ιδιαίτερες μελωδικές γραμμές, συγχορδίες και ενορχήστρωση που δημιούργησαν σχολή. Ο Μαμαγκάκης καταφέρνει να επεξεργάζεται σε μεγάλο βάθος το υλικό του και ταυτόχρονα να παραμένει απλός και αυθεντικός.
6. Γυμνή Σκιά
(Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας)
Η Μοναξιά Του Σχοινοβάτη (1992)
Είναι πολύ δύσκολο να μελοποιήσεις με επιτυχία άμετρο στίχο. Εδώ ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας μας δείχνουν πως γίνεται.
7. Η Κική Κάθε Βράδυ
(Φοίβος Δεληβοριάς)
Η Ζωή Μόνο Έτσι Είναι Ωραία... (1995)
Λιβερπούλ και Μαντσέστερ! Εδώ ο Δεληβοριάς παίζει με τον λάθος τονισμό των λέξεων που προκύπτουν στη μελοποίηση. Ένα «πρόβλημα» που έχουν πολλά τραγούδια ο Δεληβοριάς το λύνει με πολύ έξυπνο τρόπο και μας πείθει πως πρέπει να το δεχτούμε ως κάτι φυσικό. Σε ένα άλλο τραγούδι του (Αν Σε Χασώ) το κάνει ξεκάθαρο!
8. Καρναβάλι
(Χρήστος Θηβαίος)
Είμαι Αυτό Που Κυνηγάω (2000)
Θεωρώ πως οι δύο δίσκοι που έκαναν οι Συνήθεις Ύποπτοι είναι από τις ομορφότερες δουλειές που έγιναν την τελευταία εικοσαετία!
9. Απ' Τα Κουμπάκια Ανάμεσα
(Νίκος Κυπουργός-Λίνα Νικολακοπούλου)
Τα Μυστικά Του Κήπου (2001)
Ένας συνθέτης που αγαπώ ιδιαίτερα και που η μουσική του αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές μου. Λιτός, ουσιαστικός, μαγικός! Ο σημαντικότερος κατά τη γνώμη μου συνθέτης στην μετά Χατζιδάκι εποχή.
10. «…;...»
Το όμορφο τραγούδι που ακόμα δεν ακούσαμε, κάποιου δημιουργού που ακόμα δεν γνωρίσαμε!