Οι φωτογραφίες ανήκουν στη Δήμητρα Χανιά και το Mix Grill.
Δύο λόγια στα γρήγορα. Ο 'En Lefko' παίζει μπάλα. Τέλος. Αγνοεί τη μιζέρια, το τραλαλό, το μπάχαλο της εποχής και κάνει τα δικά του.΄Οτι πιο όμορφο δηλαδή. Το πρώτο φεστιβάλ θα λειτουργήσει σίγουρα σαν οδηγός για το δεύτερο, το τρίτο κτλ,κτλ. Η οργάνωση (σε ΚΑΘΕ επίπεδο) ήταν πάνω απο άριστη, το όλο κλίμα ΘΕΤΙΚΟ και χαρούμενο, με τον κόσμο να απολαμβάνει κάτι στο οποίο ΕΧΕΙ (...) συμμετοχη. Κι εδώ είναι και το κλειδί για ένα ραδιόφωνο που στήνει ανάλογες προτάσεις, όπως ένα φεστιβάλ. Ο κόσμος ήταν εκεί για να γιορτάσει κάτι δικό του κι όχι για να μοιραστεί κάτι που κάποιοι άλλοι απλά φρόντισαν να στήσουν. Μαγκιά.
Πήγα απο νωρίς κι όλη αυτή η αίσθηση του "τι ωραία που είμαστε εδώ παρέα" 'ηταν ήδη στον αέρα. Ο Μπαλιώτης δίπλα μου ενημέρωνε για τα δρώμενα όλους εσάς και τα λέγαμε ενδιάμεσα για Archive και Jessie Ware. Η Jessie πέρα απο ένα λαμπρό αστέρι τώρα, μοιάζει (στο χέρι της είναι) να έχει κι ένα σπουδαίο αύριο. Ζεστή παρουσία, εξαιρετική φωνή, αυθεντική σαν ερμηνεύτρια. Τι άλλο να ζητήσεις; Απλά υπέροχη. Οι Archive ήταν... Archive (!) χωρίς εκπλήξεις. Ούτε πάνω, ούτε κάτω, έπαιξαν μια χαρά.
'Εφυγα λίγο (χαθήκαμε με τον Πρόεδρο -τον Μπαλιώτη εννοώ!) μετά τις 12, όμως ο Γίωργος ήταν εκέι και έχει εικόνα και για τα υπόλοιπα. Για να το κλείσω. ΧΙΛΙΑ μπράβο για το όλο πακέτο, από διοργάνωση (καμία σχέση με τις γνωστές ξεπέτες 'να σφάξουμε τα πρόβατα και να τους τα πάρουμε') μέχρι το όλο 'επίπεδο' του φεστιβάλ γενικότερα.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. ΜΟΝΟ με δουλειά, κόπο, μεράκι, όνειρα και στόχο μπορείς να τρέξεις (αληθινά) πράγματα στις μέρες μας. Όσοι κοιμούνται ακόμα στο μοντέλο 'και ο μήνας έχει 9' θα ξυπνήσουν μάλλον απότομα πολύ σύντομα με κλωτσιές απο την ίδια την εποχή...
Ραντεβού του χρόνου λοιπόν...
Διαβάστε εδώ τη "Λεπτό προς Λεπτό" ανταπόκριση του "Εν Λευκώ Φεστιβάλ".