EJEKT Festival 2013: Pet shop boys, Peter Hook, James Blake

Σε μια χρονιά με λίγες συναυλίες ξένων ονομάτων, οι Pet Shop Boys θέτουν υποψηφιότητα για μια από τις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς.
Διαβάστηκε φορες


Ένα χρόνο πριν κλείσει τα 10 του χρόνια, το EJEKT ολοκληρωσε τη φετινη του εκδοση με το πραγματικο 80s party των Pet shop boys. Οι ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής από τους Happy Mondays και τους Palma Violets μας υπενθύμισαν το χαμένο κύρος της συναυλιακης Ελλάδας, αλλά μας προσέφεραν και μια εμφάνιση (Peter Hook) που ήταν πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες συναυλίες των Happy Mondays!

Οσον αφορά το οργανωτικό σκέλος του Φεστιβάλ, όλα κύλησαν όμορφα χωρίς προβλήματα. Η προσθήκη των Ελληνικών συγκροτημάτων που προέκυψαν από το διαγωνισμό της Red Bull ήταν μια καλή ιδέα, η οποία πέτυχε κατα τη γνώμη μου. Τα 15 λεπτά που είχε κάθε μπάντα και τα μικρά κενά ανάμεσα στις εμφανίσεις τους, έδωσε ταχυτητα, φρεσκαδα κι ένα στοιχείο μουσικού διαγωνισμού στο Φεστιβάλ.

Η προσέλευση του κόσμου δεν ήταν μεγάλη δυστυχώς... Σαφώς και φταίει η οικονομική δυσπραγία του κόσμου, οι διακοπές που έρχονται, αλλά και το line-up. Μην ξεχνάτε ότι πέρσι είχαμε Kasabian και James.

Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή ή καλύτερα λίγο μετά την αρχή γιατί τους Wedding Singers τους ακούγαμε καθώς μπαιναμε στην Πλατεία Νερού.

The Bittersweet

Λίγο μετά τις 6, ο κόσμος ήταν λίγος αλλά το γλυκό αεράκι και η θαλάσσια αύρα είχαν δημιουργήσει ένα ωραίο απόγευμα για να παρακολουθήσεις συναυλίες. Οι Bittersweet έχουν αρκετα ενδιαφέρουσες μουσικές προτάσεις, αν λαβεις υπόψιν σου το παρθενικο τους album. Στα τρία κομμάτια που έπαιξαν είχαν καλό ήχο, νεύρο, ένταση και δυναμικότητα. Το single You don't want me baby ξεχώρισε βέβαια αλλά και το νέο τους τραγούδι (The wind) είναι σε καλό επίπεδο. Γενικότερα, οι Bittersweet είναι μια δεμένη μπάντα η οποία παίζει ένα είδος μουσικής που παίζουν τόσα και τόσα συγκροτήματα. Τα παιδιά χρειάζονται ένα τουλάχιστον τραγούδι που να τους στιγματίσει και να τους ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους. Τη μαγιά την έχουν πάντως...



Jamming Funkers

Οι Jamming Funkers έχουν τρία βασικά χαρακτηριστικά:

- Είναι πάρα πολλοί στη σκηνή. Μαζί με τους τρείς χορευτές, ήταν 12 άνθρωποι στη σκηνή!
- Παίζουν funk μουσική η οποία είναι χαρούμενη και σε προδιαθετει να χορεψεις. Βέβαια, δεν έχουν ακόμη το τραγούδι - κράχτη για να ξγίνουν πιο γνωστοί στο ευρύ κοινό.
- Έχουν μια αρκετά καλή τραγουδίστρια!

Το συγκρότημα είναι δεμένο κι αυτό φάνηκε στα τρία τραγούδια που ακούσαμε. Θα έλεγα μόνο ότι οι δύο χορεύτριες ήταν μια χαρά, αλλά ο χορευτής που έκανε τα δικά του "κόλπα" επί σκηνής δε βοήθησε την εμφάνιση των Jamming Funkers, γιατί έκανε τον κόσμο να παρακολουθεί αυτόν και να έρχεται σε δεύτερο ρόλο η μουσική και τα τραγούδια της μπάντας.



The Viper Vikings

Η μουσική τους είναι κοντά σ' αυτή των Expert Medicine. Τα ηλεκτρονικά στοιχεία υπερτερούν των υπολοίπων και οι στίχοι επαναλαμβάνονται αρκετές φορές για να μείνουν στο μυαλό μας. Ενδιαφέρουσα μπάντα σίγουρα, η οποία βέβαια έχει δρόμο μπροστά της. Το πρώτο δείγμα πάντως ήταν καλό.



James Blake

Όταν ανέβηκε ο 24-χρονος Άγγλος στη σκηνή, ο ήλιος είχε πάρει την κάτω βόλτα και το δροσερό αεράκι δημιουργούσε μια αρκετά όμορφη ατμόσφαιρα για συναυλία. Νομίζω ότι ο James Blake έπαιξε την κατάλληλη ώρα και ίσως να ήταν άλλα τα σχόλια μας, αν τον ακούγαμε στη θέση του Peter Hook.

Όπως σας έλεγα μια μέρα πριν το EJEKT, αν περιμένετε η μουσική του Blake να σας κάνει να χορέψετε, τότε μάλλον δεν έχετε ξανακούσει τραγούδια του. O James Blake έχει μια "φρεσκάδα" και στα δύο albums του κι αυτή η διαφορετικότητα δεν είναι εύκολο να εκφραστεί, να παρουσιαστεί σε ένα Φεστιβάλ με ετερόκλητο κόσμο, στον οποίο οι περισσότεροι είναι πιο κοντά στις pop φόρμες των Pet Shop Boys.

Παρ' όλα αυτά, μου άρεσε πολύ ο James Blake. Μπορεί ο κόσμος να ήταν νωχελικός και υποτονικός κατά τη διάρκεια του σετ, ο Άγγλος όμως δεν έχασε τη διάθεση του. Ήταν ευγενέστατος και αρκετά ζεστός με εμάς. Όσον αφορά τη μουσική του, αν συνδυάσεις το αεράκι, τη δύση του ηλίου, τη θάλασσα κι αν καταφέρεις και μπεις στο τριπάκι που σε βάζουν τραγούδια, όπως το Limit to your love, το I am sold, το The Wilhelm scream, το γρήγορο Voyeur και το Retrograde, τότε μάλλον θα καταλάβεις γιατί μου άρεσε η εμφάνιση του James Blake.



Setlist

Air & Lack Thereof
I Never Learnt to Share
Life Round Here
To The Last
CMYK
I Am Sold
Lindisfarne I
Lindisfarne II
Limit to Your Love
Voyeur
The Wilhelm Scream
Retrograde



Peter Hook and the Light

Όπως ξέρετε, ο Peter Hook μπήκε στο line-up του Φεστιβάλ την τελευταία στιγμή. Μετά την αδικαιολόγητη ακύρωση της συναυλίας των Happy Mondays, γιατί υποτίθεται ότι δε θα μπορούσαν να πετάξουν στην Αθήνα την ημέρα του Φεστιβάλ, λόγω της απεργίας, ο Peter Hook και οι Light ήταν μια καλή επιλογή για τους 30-ρηδες που θα ήταν ως επί το πλείστον στο EJEKT (κι έτσι ακριβώς έγινε). Εννοείται ότι θα προτιμούσα ένα καινούργιο συγκρότημα, αλλά αυτό ήταν δύσκολο. Τελικά ο αγέραστος Hook δε μας απογοήτευσε.

Ίσα, ίσα ανέβασε πολύ τον κόσμο! Ο Peter Hook ισορροπεί ανάμεσα στους Joy Division και τους New Order. Ακόμη κι αν οι περισσότεροι γνώστες, θα ήθελαν να ακούσουν περισσότερα κομμάτια από το συγκρότημα του Ian Curtis, η επιλογή του Hook να παίξει ως επί το πλείστον τραγούδια των New Order ήταν σωστή. Ο κόσμος ανέβηκε ιδιαίτερα με τη γρήγορη pop των New Order και γρήγορα έβγαλε ένα απωθημένο εκείνης της συναυλίας: να ακούσει το Love will tear us apart.

Μουσικά, οι Light απέδωσαν παραπάνω από αξιοπρεπώς τα τραγούδια του σετ. Όμως, ο Peter Hook δεν μπορούσε να τραβήξει στα φωνητικά του καθήκοντα... Άλλωστε, ο άνθρωπος είναι μπασίστας κι όχι τραγουδιστής. Μην κοιτάτε το ότι προσπαθεί να παραμείνει στη μουσική παίζοντας τραγούδια των 2 προηγούμενων συγκροτημάτων του... Αυτό μάλλον γίνεται για άλλους λόγους.

Στις 6 και 7 Δεκεμβρίου ο Peter Hook και οι Light θα παίξουν το "Closer" των Joy Division στο Gagarin και το Eightball αντίστοιχα.



Setlist

Love Will Tear Us Apart
Ceremony
Everything's Gone Green
Bizarre Love Triangle
Your Silent Face
586
Fine Time
True Faith
Temptation
Blue Monday



Faith SFX

Για 20 λεπτά ο Faith SFX κέρδισε το ενδιαφέρον των περισσότερων από εμάς, που περιμέναμε τη συναυλία της βραδιάς, τους Pet shop boys. Όλα όσα έκανε με τη φωνή του είναι πραγματικά απίστευτα. Μάλιστα, στο σημείο που μίξαρε μουσική με φωνητικά ήταν φοβερό!

Νομίζω ότι αξίζει να ψάξετε τον Faith SFX στο YouTube. Ωραίος τύπος και μια ενδιαφέρουσα επιλογή πριν τους headliners.



Pet shop boys

Ήρθε η ώρα για τη συναυλία της βραδιάς. Τα visuals μας έβαλαν στον άξονα (Axis) των δύο αγοριών με τα μαύρα πουπουλένια κοστούμια. Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει αλλά είναι αρκετές οι φορές που οι PSB χρησιμοποιούν Μαθηματικά σχήματα στα videos τους.

Το Axis έδωσε πάσα στο One More Chance και το Face Like That, τα οποία παίζουν συνήθως μαζί. Τα τραγούδια που ακολούθησαν ήταν τα ίδια με αυτά που έπαιξαν στις πρόσφατες συναυλίες τους με μια μικρή διαφορά μόνο, τη σειρά του Go West και του Always on my mind. Κατά τα άλλα το set ήταν το ίδιο και να σας πω την αλήθεια ήταν αναμενόμενο.

Οι Pet Shop Boys είναι ένα ποπ συγκρότημα και για να γεμίσει η σκηνή, θα πρέπει πέρα από τους δυο τους, να υπάρχουν καλά σχεδιασμένα visuals, videos και χορευτές. Έτσι, δεν είναι εύκολο να έχουν διαφορετικό πρόγραμμα σε κάθε συναυλία και εννοείται ότι αυτό δε μας χάλασε καθόλου...

Οι Pet shop boys ήταν αυτό που θέλαμε όλοι όσοι έχουμε χορέψει με τραγούδια τους σε parties, σε μπαράκια κλπ. Η φωνή του Neil Tennant ήταν άψογη, αγέραστη παρά τα 60 χρόνια του, οι επιλογές τους την πρώτη ώρα ήταν αυτές που διαφοροποιούν την Electric περιοδεία με τις προηγούμενες και το τελευταίο μισάωρο ήταν αυτό που θέλαμε για να ξαναγαπήσουμε τη μουσική τους και να χορέψουμε μέχρι τελικής πτώσεως. Αν δείτε τις επιλογές των PSB τα τελευταία 30 λεπτά (It's a Sin, Domino Dancing, Go West, Always on My Mind, West End Girls, Vocal), θα το καταλάβετε.

Ένα από τα highlights της συναυλίας ήταν όταν στην αρχή του It's a sin, εκεί που ακούγεται ο ήχος της καταιγίδας, έπεσε το πανί που πρόβαλλαν τα videos τους. Η δεύτερη κορυφαία στιγμή της εμφάνισης τους ήταν για μένα το κλείσιμο με το πολύ χορευτικό, νέο τραγούδι τους "Vocal". "This is my kind of music..."

Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, οι PSB άλλαξαν αρκετές φορές τα κοστούμια τους, όπως κάνουν σε όλες τις συναυλίες τους. Δε θα έλεγα ότι τα κοστούμια της φετινής περιοδείας τους είναι καλύτερα από τα αρκετά έξυπνα κουτιά της Pandemonium Tour. Ακόμη, οι χορευτές, ντυμένοι ως Μινώταυροι ήταν μια γνωστή και συνάμα καλή προσθήκη στην παρουσίαση των τραγουδιών τους. Μάλιστα, οι υπόλοιποι συντάκτες μας ακολουθούσαν τις χορευτικές φιγούρες τους κατά τη διάρκεια των κομματιών του τελευταίου μισαώρου. Είμαστε έτοιμοι για χορευτικές επιδείξεις...

Τέλος, θα έλεγα ότι σε μια χρονιά με λίγες συναυλίες ξένων ονομάτων, οι Pet Shop Boys θέτουν υποψηφιότητα για μια από τις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς. Όσον αφορά το EJEKT, θα συμφωνήσω με το σχόλιο του Παναγιώτη Λουκά στο Rocking.gr ότι οι μονές χρονιές δεν πάνε τόσο καλά στο Festival. Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι του χρόνου το EJEKT κλείνει 10 χρόνια και όπως είπε ο Σταύρος Στριλιγκάς σε συνέντευξη του στο Δημήτρη Αντωνόπουλου, έχουν ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία του EJEKT Festival 2014, καταλαβαίνετε ότι μάλλον τα παιδιά του EJEKT κυκλοφορούν μαζί με τα ζυγά στο δακτύλιο...



Setlist

Axis
One More Chance / Face Like That
Opportunities (Let's Make Lots of Money)
Memory of the Future
Fugitive
Integral
The Rite Of Spring
I Wouldn't Normally Do This Kind of Thing
Suburbia
I'm Not Scared
Last to Die
Somewhere
Leaving
Thursday
Love Etc.
I Get Excited (You Get Excited Too) / Rent
Miracles
It's a Sin
Domino Dancing
Go West
Always on My Mind

Encore

West End Girls
Vocal


Αξιολόγηση Συναυλιών
Βαθμός συναυλίας
8,0 / 10 (σε 1 αξιολογήσεις)
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα