Ο δίσκος: Welcome to Greece
Το συγκρότημα: Maraveyas Ilegal
Μουσική / Στίχοι / Ερμηνεία: Κωστής Μαραβέγιας
Κυκλοφορία: 11 / 2009 (Ilegal productions, EMI)
Οι περισσότεροι πρώτα ακούσαμε σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό το "Δεν ζητάω πολλά" ή το "Πού να βρω μια να σου μοιάζει". Μετά μάθαμε ότι υπεύθυνος για τα όμορφα αυτά τραγούδια είναι κάποιος ονόματι Κωστής Μαραβέγιας με... θητεία στην Ιταλία και "έθνικ" διάθεση. Λίγο αργότερα ανακαλύψαμε εκείνο το υπέροχο δισκάκι που έφερε τον τίτλο "Maraveyas Ilegal" (2007), που είναι και η ονομασία του συγκροτήματος του Κωστή Μαραβέγια.
Οι πιο τυχεροί και... ψαγμένοι είδαν αυτό το εξαιρετικό συγκρότημα ζωντανά στους "υπόγειους" ατμοσφαιρικούς χώρους "Αλχημιστής" (αρχικά) και "Trova" (αργότερα). Τα ξέφρενα πάρτυ που προσέφεραν ο Μαραβέγιας και οι Ilegal σε αυτούς τους χώρους, έκαναν τους Αθηναίους να κυκλοφορούν από στόμα σε αυτί και από αυτί σε στόμα τη φήμη για ένα νέο συγκρότημα που κάνει πάταγο κάπου στο κέντρο της πόλης. Είχε έρθει πια η ώρα για να γίνουν οι Maraveyas Ilegal ένα από τα πιο επιτυχημένα νέα σχήματα των τελευταίων ετών και να... καταλάβουν το "Σταυρός του Νότου Club" τις Δευτέρες μετατρέποντάς τον σε "must" προορισμό για ένα συνεχώς αυξανόμενο - νεανικό κατά κύριο λόγο - κοινό.
Μετά από όλα αυτά, ήταν λογικό να περιμένουμε με αγωνία το νέο τους δισκογραφικό αποτύπωμα, το οποίο ήρθε τον περασμένο Νοέμβρη και δικαίωσε τις προσδοκίες μας! Άλλωστε όσοι από εμάς είδαμε ζωντανά τους Maraveyas Ilegal, μπορούμε να πούμε ότι ξέραμε από καιρό τον καινούριο τους δίσκο σχεδόν απ' έξω. Κι αυτό διότι έχουν επιλέξει να παρουσιάζουν τα καινούρια τους τραγούδια στις συναυλίες, πολλούς μήνες πριν τα δισκογραφήσουν. Μια συνήθεια που καλό θα ήταν να την... κολλήσουν και άλλοι καλλιτέχνες της εγχώριας σκηνής καθώς είναι και η ενδεδειγμένη. Πώς θα ζυμωθεί καλύτερα το νέο υλικό, αν όχι μπροστά στο ίδιο το ακροατήριο της μπάντας;
Στο στοιχείο αυτό θα σταθώ λίγο ακόμα για να τονίσω ότι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του δίσκου αυτού είναι ότι δισκογραφήθηκε με την τακτική που συνήθως αποκαλούμε "live in studio", δηλαδή όλη η μπάντα μαζί έγραψε "ζωντανά" στο studio. Στην ουσία δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση - τουλάχιστον ως προς την ενορχήστρωση - ανάμεσα στο πώς παρουσιάζονται τα τραγούδια στο δίσκο και επί σκηνής. Αυτό δίνει μια ζωντάνια και μια φρεσκάδα στο "Welcome to Greece" που σου μεταφέρει μπόλικη ενέργεια και - αν έχεις βρεθεί και σε κάποιο live των Ilegal - σου θυμίζει και πράγματα που έχεις ζήσει ακούγοντας τα τραγούδια αυτά ζωντανά.
Το "Welcome to Greece" συνεχίζει ό, τι ξεκίνησε ο Κωστής Μαραβέγιας και οι μουσικοί του στον προηγούμενο δίσκο τους, αν και θεωρώ ότι εδώ επεξεργάζονται και εκφράζουν ακόμη καλύτερα την πρότασή τους. Με επιρροές από δεκάδες διαφορετικούς πολιτισμούς, από τη ροκ, την jazz, το swing, τις μουσικές της Μέσης Ανατολής, το balkan, το latin, την Ιταλία, την Ικαρία και τόσες άλλες, ο Κωστής Μαραβέγιας έχει καταφέρει να φτιάξει ένα άκρως γοητευτικό μουσικό κοκτέιλ, γεμάτο ενέργεια, κέφι, ρομαντισμό, δυναμισμό και χιούμορ. Με όλα τα τραγούδια να είναι αυτή τη φορά σε μουσική και στίχους του ίδιου του Μαραβέγια (στον προηγούμενο δίσκο υπήρχαν και οι στιχουργικές συμμετοχές του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και της Βάγιας Παπαποστόλου) και να πατάει ακόμη περισσότερο γκάζι από μουσικής και ρυθμικής άποψης, με ακόμη πιο έντονα τα στοιχεία της ska, ο δίσκος μοιάζει ακόμη πιο φρέσκος, σύγχρονος και ολοκληρωμένος σε σχέση με τον προηγούμενο.
Ο δίσκος ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να θέλεις στιγμή να σταματήσεις την ακρόαση, αφού νιώθεις καθόλη τη διάρκειά της ότι συμμετέχεις σε ένα ηχητικό πάρτυ. Τα στιχάκια του Μαραβέγια είναι κατά κύριο λόγο απλά και ευκολομνημόνευτα, με βασικό θέμα τον έρωτα, τις σχέσεις και την καθημερινότητα, χωρίς καθόλου αυτό να σημαίνει ότι είναι άσχημα ή ότι απουσιάζουν οι κοινωνικές-πολιτικές αναφορές. Όταν άλλωστε βάζεις στο δίσκο σου ένα από τα συνθήματα του Δεκέμβρη ("Στο Σύνταγμα") ή για τίτλο ενός εξαιρετικού ορχηστρικού τη λέξη "Ζαρντινιέρα", νομίζω δεν έχει κανείς το δικαίωμα να σε κατηγορήσει για εύπεπτη στιχουργική... Απλώς, είναι τέτοια η δύναμη και η φρεσκάδα των μουσικών που παίζει αυτή η μπάντα, ώστε μοιραία ο στίχος μπαίνει συνήθως σε δεύτερο πλάνο.
Οι Maraveyas Ilegal έχουν μία εντελώς δική τους πρόταση και με αυτό το δίσκο το πιστοποιούν. Φέρνουν στην ελληνική μουσική σκηνή έναν ηχητικό κοσμοπολιτισμό με ελληνικό στίχο, που τους κατατάσσει στο "μια κατηγορία από μόνοι τους". Αν παρομοιάσουμε την εγχώρια σκηνή με παλέτα, τότε οι Ilegal είναι τα ανοιχτά χρώματα και καλό θα ήταν να τα βάλουμε στο καμβά των ακροάσεών μας, διότι όλοι μας έχουμε κατά καιρούς γκρινιάξει για τη μονοτονία και τη μιζέρια που δέρνει πολλές φορές το λεγόμενο "έντεχνο".
Το συγκρότημα: Maraveyas Ilegal
Μουσική / Στίχοι / Ερμηνεία: Κωστής Μαραβέγιας
Κυκλοφορία: 11 / 2009 (Ilegal productions, EMI)
Οι περισσότεροι πρώτα ακούσαμε σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό το "Δεν ζητάω πολλά" ή το "Πού να βρω μια να σου μοιάζει". Μετά μάθαμε ότι υπεύθυνος για τα όμορφα αυτά τραγούδια είναι κάποιος ονόματι Κωστής Μαραβέγιας με... θητεία στην Ιταλία και "έθνικ" διάθεση. Λίγο αργότερα ανακαλύψαμε εκείνο το υπέροχο δισκάκι που έφερε τον τίτλο "Maraveyas Ilegal" (2007), που είναι και η ονομασία του συγκροτήματος του Κωστή Μαραβέγια.
Οι πιο τυχεροί και... ψαγμένοι είδαν αυτό το εξαιρετικό συγκρότημα ζωντανά στους "υπόγειους" ατμοσφαιρικούς χώρους "Αλχημιστής" (αρχικά) και "Trova" (αργότερα). Τα ξέφρενα πάρτυ που προσέφεραν ο Μαραβέγιας και οι Ilegal σε αυτούς τους χώρους, έκαναν τους Αθηναίους να κυκλοφορούν από στόμα σε αυτί και από αυτί σε στόμα τη φήμη για ένα νέο συγκρότημα που κάνει πάταγο κάπου στο κέντρο της πόλης. Είχε έρθει πια η ώρα για να γίνουν οι Maraveyas Ilegal ένα από τα πιο επιτυχημένα νέα σχήματα των τελευταίων ετών και να... καταλάβουν το "Σταυρός του Νότου Club" τις Δευτέρες μετατρέποντάς τον σε "must" προορισμό για ένα συνεχώς αυξανόμενο - νεανικό κατά κύριο λόγο - κοινό.Μετά από όλα αυτά, ήταν λογικό να περιμένουμε με αγωνία το νέο τους δισκογραφικό αποτύπωμα, το οποίο ήρθε τον περασμένο Νοέμβρη και δικαίωσε τις προσδοκίες μας! Άλλωστε όσοι από εμάς είδαμε ζωντανά τους Maraveyas Ilegal, μπορούμε να πούμε ότι ξέραμε από καιρό τον καινούριο τους δίσκο σχεδόν απ' έξω. Κι αυτό διότι έχουν επιλέξει να παρουσιάζουν τα καινούρια τους τραγούδια στις συναυλίες, πολλούς μήνες πριν τα δισκογραφήσουν. Μια συνήθεια που καλό θα ήταν να την... κολλήσουν και άλλοι καλλιτέχνες της εγχώριας σκηνής καθώς είναι και η ενδεδειγμένη. Πώς θα ζυμωθεί καλύτερα το νέο υλικό, αν όχι μπροστά στο ίδιο το ακροατήριο της μπάντας;
Στο στοιχείο αυτό θα σταθώ λίγο ακόμα για να τονίσω ότι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του δίσκου αυτού είναι ότι δισκογραφήθηκε με την τακτική που συνήθως αποκαλούμε "live in studio", δηλαδή όλη η μπάντα μαζί έγραψε "ζωντανά" στο studio. Στην ουσία δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση - τουλάχιστον ως προς την ενορχήστρωση - ανάμεσα στο πώς παρουσιάζονται τα τραγούδια στο δίσκο και επί σκηνής. Αυτό δίνει μια ζωντάνια και μια φρεσκάδα στο "Welcome to Greece" που σου μεταφέρει μπόλικη ενέργεια και - αν έχεις βρεθεί και σε κάποιο live των Ilegal - σου θυμίζει και πράγματα που έχεις ζήσει ακούγοντας τα τραγούδια αυτά ζωντανά.
Το "Welcome to Greece" συνεχίζει ό, τι ξεκίνησε ο Κωστής Μαραβέγιας και οι μουσικοί του στον προηγούμενο δίσκο τους, αν και θεωρώ ότι εδώ επεξεργάζονται και εκφράζουν ακόμη καλύτερα την πρότασή τους. Με επιρροές από δεκάδες διαφορετικούς πολιτισμούς, από τη ροκ, την jazz, το swing, τις μουσικές της Μέσης Ανατολής, το balkan, το latin, την Ιταλία, την Ικαρία και τόσες άλλες, ο Κωστής Μαραβέγιας έχει καταφέρει να φτιάξει ένα άκρως γοητευτικό μουσικό κοκτέιλ, γεμάτο ενέργεια, κέφι, ρομαντισμό, δυναμισμό και χιούμορ. Με όλα τα τραγούδια να είναι αυτή τη φορά σε μουσική και στίχους του ίδιου του Μαραβέγια (στον προηγούμενο δίσκο υπήρχαν και οι στιχουργικές συμμετοχές του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και της Βάγιας Παπαποστόλου) και να πατάει ακόμη περισσότερο γκάζι από μουσικής και ρυθμικής άποψης, με ακόμη πιο έντονα τα στοιχεία της ska, ο δίσκος μοιάζει ακόμη πιο φρέσκος, σύγχρονος και ολοκληρωμένος σε σχέση με τον προηγούμενο.Ο δίσκος ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να θέλεις στιγμή να σταματήσεις την ακρόαση, αφού νιώθεις καθόλη τη διάρκειά της ότι συμμετέχεις σε ένα ηχητικό πάρτυ. Τα στιχάκια του Μαραβέγια είναι κατά κύριο λόγο απλά και ευκολομνημόνευτα, με βασικό θέμα τον έρωτα, τις σχέσεις και την καθημερινότητα, χωρίς καθόλου αυτό να σημαίνει ότι είναι άσχημα ή ότι απουσιάζουν οι κοινωνικές-πολιτικές αναφορές. Όταν άλλωστε βάζεις στο δίσκο σου ένα από τα συνθήματα του Δεκέμβρη ("Στο Σύνταγμα") ή για τίτλο ενός εξαιρετικού ορχηστρικού τη λέξη "Ζαρντινιέρα", νομίζω δεν έχει κανείς το δικαίωμα να σε κατηγορήσει για εύπεπτη στιχουργική... Απλώς, είναι τέτοια η δύναμη και η φρεσκάδα των μουσικών που παίζει αυτή η μπάντα, ώστε μοιραία ο στίχος μπαίνει συνήθως σε δεύτερο πλάνο.
Οι Maraveyas Ilegal έχουν μία εντελώς δική τους πρόταση και με αυτό το δίσκο το πιστοποιούν. Φέρνουν στην ελληνική μουσική σκηνή έναν ηχητικό κοσμοπολιτισμό με ελληνικό στίχο, που τους κατατάσσει στο "μια κατηγορία από μόνοι τους". Αν παρομοιάσουμε την εγχώρια σκηνή με παλέτα, τότε οι Ilegal είναι τα ανοιχτά χρώματα και καλό θα ήταν να τα βάλουμε στο καμβά των ακροάσεών μας, διότι όλοι μας έχουμε κατά καιρούς γκρινιάξει για τη μονοτονία και τη μιζέρια που δέρνει πολλές φορές το λεγόμενο "έντεχνο".
Οι Maraveyas Ilegal είναι οι : Κωστής Μαραβέγιας (δημιουργός & ερμηνευτής των τραγουδιών, ακορντεόν, κλ. κιθάρα, πιάνο), Ιλάν Μανουάχ (σαξόφωνο), Νίκος Παπαβρανούσης (τύμπανα), Άγγελος Παπαδάτος (κοντραμπάσο, φωνή), Γρηγόρης Ντάνης (κιθάρα)