Το MixGrill είχε τη χαρά να παραστεί στο Maifeld Derby 2014. Μια εισαγωγή στο φεστιβάλ μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο της indiego εδώ. Σχεδόν ένα μήνα αργότερα δημοσιεύσαμε τη συνέντευξη που μας παραχώρησαν οι διοργανωτές του. Στο παρόν άρθρο δημοσιεύσαμε τις ανταποκρίσεις μας από το φεστιβάλ, που διεξήχθη στην αρένα του Μάνχαϊμ από την Παρασκευή 30 Μαΐου ως την Κυριακή 1η Ιουνίου.
Και του χρόνου!
Τετάρτη 04/06, τελευταία ανανέωση
Τρεις μέρες μετά την ολοκλήρωση του φεστιβάλ, μοιραζόμαστε μαζί σας στιγμές και φωτογραφίες από την τελευταία ημέρα του (Κυριακή 01/06).
Μιας και φτάσαμε στο χώρο πολύ νωρίς το μεσημέρι για τη συνέντευξη τύπου των διοργανωτών (για την οποία θα σας ενημερὠσουμε σε επόμενο άρθρο), προλάβαμε να δούμε τους κεφάτους Keston Cobblers Club και διασκεδάσαμε σε folk-indie ρυθμούς.
Την Κυριακή διεξήχθη ένας ιδιόμορφος διαγωνισμός ιππασίας (μιας και βρισκόμασταν σε ιππικό όμιλο), με εκκεντρικά κοστούμια, άφθονο γέλιο και δώρο εισιτήρια για το Maifeld Derby 2015. Για την ιστορία, το αγώνισμα ονομάστηκε Steckenpferd Dressur.
Πίσω από την παρακάτω αφάνα κρύβεται ο τραγουδιστής των Temples. Ωραία μπάντα, ωραία τραγούδια και πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Αν δεν τους γνωρίζετε ακόμα, ανακαλύψτε τους!
Με τις πρώτες -και ευτυχώς τελευταίες- στάλες της βροχής προλάβαμε και ακούσαμε για λίγο τον Hozier. Ελπίζουμε να τον ξαναπετύχουμε κάπου σχετικά σύντομα!
Η St.Vincent, με εμφάνιση κάτι ανάμεσα στη Lady Gaga και τον Edward Scissorhands, ελάχιστα κατάφερε να μας συγκινήσει. Τουλάχιστον ξέρει μουσική!
Και ήρθε η ώρα των National. Η εξασφάλιση θέσης στην πρώτη σειρά ήταν επίπονη, αλλά ο ενθουσιασμός ξεχείλιζε...
... και επιβραβεύτηκε στο τέλος. Τις κάναμε δύο, ντίαρ!
Μια καταπληκτική εμφάνιση από τους National.
Δύο ώρες μαγείας, με ένα μικρό διάλειμμα ώστε να βγουν για το καθιερωμένο encore....
... και ένα πρόγραμμα προσεγμένο στην τελευταία λεπτομέρεια. Η απόλυτη επιβράβευση για το Maifeld Derby!!
Κυριακή 01/06, Μάνχαϊμ, 23:40 τοπική ώρα
Δεν γινόταν καλύτερο φινάλε! Οι National ολοκλήρωσαν πραγματικά εντυπωσιακά μια υπέροχη φεστιβαλική εμπειρία. Θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες τις επόμενες ημέρες.
Τα τρόπαιά μας στην έξοδο!!!
Κυριακή 01/06, Μάνχαϊμ, 10:20 τοπική ώρα
Δεν προλαβαίνουμε για κάτι περισσότερο αυτή τη στιγμή, αλλά τουλάχιστον να παραθέσουμε φωτογραφίες και από τις υπόλοιπες εμφανίσεις της δεύτερης ημέρας.
Η EMA στην open air σκηνή, με το γαντάκι της και το μαλλάκι της.
Ο Γερμανός Spaceman Spiff έλαβε το πιο παρατεταμένο χειροκρότημα των ημερών, που οδήγησε σε ένα ακουστικό τραγούδι σε παράβαση των κανονισμών στη σκηνή Parcours d'amour.
Ο ηλεκτρονικός Sohn απογείωσε με τα "μπλιμπλίκια" του. Απρόσμενα ενδιαφέρουσα εμφάνιση!
Την προηγούμενη φορά σε φεστιβάλ τις είδα καταμεσήμερο. Δύο μόλις χρόνια μετά οι Warpaint εμφανίστηκαν ως headliners. Μεγάλη πρόοδος αναμφίβολα!
Κυριακή 01/06, Μάνχαϊμ, 02:10 τοπική ώρα
Μόλις ολοκληρώθηκε και η δεύτερη ημέρα του φεστιβάλ. Ακούσαμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα και περάσαμε από τις εμφανίσεις της EMA, του Sohn, των Mighty Oaks και των Warpaint. Την καρδιά μάς την έκλεψαν για μια ακόμα φορά οι Get Well Soon -των οποίων, έτσι κι αλλιώς, δηλωμένος λάτρης είναι ο συντάκτης του άρθρου. Σας καληνυχτίζουμε λοιπόν (ή καλημερίζουμε) με δύο φωτογραφικές στιγμές της συναυλίας τους και ελπίζουμε, όταν καταλαγιάσουν τα συναισθήματα, να μπορέσουμε να βάλουμε δυο λέξεις στη σειρά, μπας και πείσουμε κι εσάς. Το πρόγραμμα της Κυριακής (στο οποίο ξεχωρίζουν οι Temples, Hozier, St. Vincent, Wye Oak και The National) ξεκινά νωρίς το μεσημέρι, οπότε, εκτός απρόοπτου, θα επανέλθουμε μετά το πέρας του φεστιβάλ -μεσάνυχτα Κυριακής.
Σάββατο 31/05, Μάνχαϊμ, 12:50 τοπική ώρα
Εκκίνηση για μια μικρή βόλτα και μετά βουρ... στις συναυλίες. Σήμερα είναι η στιγμή που όλες οι αισθήσεις θα χρησιμοποιηθούν επιτέλους για το σωστό λόγο. Ή, διαφορετικά, η ώρα των Get Well Soon.
Σάββατο 31/05, Μάνχαϊμ, 10:40 τοπική ώρα
Ένας σύντομος απολογισμός των συναυλιών της Παρασκευής.
Για αρχή κάναμε ένα πέρασμα από τη μικρότερη σκηνή του φεστιβάλ που ονομάζεται Parcours d'amour και είναι διακοσμημένη με καρδούλες. Νομοτελειακά, καταλήξαμε στον πυρήνα του χώρου, όπου υπάρχει η μοναδική open air σκηνή του και η κεντρική, η οποία στεγάζεται μέσα σε μία... σκηνή. Οι λόγοι έγιναν προφανείς το βράδυ, όταν η θερμοκρασία κατέβηκε επικίνδυνα -ευτυχώς δηλαδή που οι FM Belfast μάς έκαναν να κουνηθούμε για να μην ξεπαγιάσουμε.
Η εμφάνιση του Νορβηγού Jarle Bernhoft στην κεντρική σκηνή μας ενθουσίασε. Εμφανίστηκε με ολόκληρη την μπάντα του, δηλαδή μόνος του, και μας χάρισε μια ώρα γεμάτη με τις funk-soul δημιουργίες του. Μεταξύ άλλων, έκανε μια πολύ όμορφη (funk, βεβαίως) διασκευή του "Shout" των Tears for Fears, ενώ από τα δικά του τραγούδια ξεχώρισα το "Come Around".
Η τελευταία συναυλία της μέρας στην open air σκηνή ήταν των Future Islands. Το μόνο που έχω να πω είναι πως ό,τι έχετε καταλάβει από τα βίντεο του YouTube είναι η πραγματικότητα. Δεν ξέρω για το παρελθόν της μπάντας στις ζωντανές εμφανίσεις, αλλά φέτος είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να δει κάποιος. Όποιος διοργανωτής κατάφερε να τους κλείσει, μπορεί να είναι περήφανος! Ο Samuel Herring όντως οργώνει τη σκηνή, κάνοντας τη βραδινή του γυμναστική, αλληλεπιδρά με το κοινό και έχει φωνητικές εκρήξεις που δε δοκίμασε στις στούντιο εκτελέσεις των τραγουδιών.
Κάποια στιγμή μάς μοιράστηκαν οι καρδούλες της οργάνωσης Naked Heart, οι οποίες κυκλοφόρησαν αργότερα και στους υπόλοιπους χώρους του φεστιβάλ.
Οι Future Islands έπαιξαν μετρημένη μια ώρα (αναμενόμενο αν συνυπολογίσουμε τα έτσι κι αλλιώς αυστηρά προγράμματα των φεστιβάλ και το γερμανικό ταμπεραμέντο). Παρουσίασαν σχεδόν το σύνολο του φετινού τους δίσκου ("Singles") και μόνο ένα-δυο τραγούδια από τον προηγούμενο. Παρότι το "Seasons" και το "Spirit" διαγράφουν ήδη τη δική τους ξεχωριστή πορεία, θεωρώ ότι η καλύτερη στιγμή της συναυλίας του ήταν το "Doves". Ο κόσμος συμμετείχε με απρόσμενη ένταση, σίγουρα για να καταπολεμήσει τη μονοψήφια θερμοκρασία, αλλά κυρίως γιατί μοιραζόταν το πάθος που έβγαζε ο Herring.
Μετά τους Future Islands, βρήκαμε καταφύγιο στην κεντρική, στεγασμένη σκηνή, πρωτίστως για να προφυλαχτούμε από τη γερμανική δροσιά και δευτερευόντως για να παρακολουθήσουμε τους Johnossi. Μια παντελώς άγνωστη στον υπογράφων μπάντα, που αποδείχτηκε πασίγνωστη. Ακόμα δεν έχω καταλάβει από πού, αλλά γνώριζα το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός τους. Ενδεικτικά παραπέμπω όποιον ενδιαφέρεται να το ψάξει λίγο παραπάνω στο "Everywhere (With You Man)". Ήταν καλή η εμφάνισή τους. Και το γερμανικό κοινό, που μάλλον τους γνώριζε καλύτερα από εμένα, το χάρηκε! Ήταν άλλωστε οι headliners της βραδιάς.
Μετά από μια σύντομη παύση, στη σκηνή εμφανίστηκαν οι FM Belfast. Οι μνήμες από τη συναυλία τους στο πρώτο, χειμωνιάτικο Plissken του 2010 αποδείχτηκαν ολοζώντανες. Όχι μόνο διατηρούν όλη τη ζωντάνια και σπιρτάδα τους, αλλά έχουν αποκτήσει και τεράστια αυτοπεποίθηση. Έστησαν ένα μεγάλο πάρτι, όπου το χοροπηδητό ήταν απαραίτητη προϋπόθεση αν δεν ήθελες να ποδοπατηθείς!
Όπως αναμενόταν επικεντρώθηκαν κι αυτοί στο φετινό τους -εξαιρετικό, παρεμπιπτόντως- δίσκο ("Brighter Days"), χαρίζοντάς μας highlights από το παρελθόν όπως το "Underwear". Ανάμεσα στα τραγούδια τους στρίμωξαν επίσης το Wonderwall των Oasis και άλλα πολλά που δυστυχώς ο ύπνος διέγραψε από τη μνήμη μου.
Είναι κάπως νωρίς ακόμα για το φεστιβάλ, αλλά αυτή η συναυλία παίρνει από νωρίς το προβάδισμα για την ανάδειξη της κορυφαίας. Και ναι, αποτελεί ύψιστη τιμή για το Plissken, που διεξάγεται σε λίγες μέρες, ότι πρωτοείδαμε τους FM Belfast -πριν 4 χρόνια, παρακαλώ- εκεί!
Σάββατο 31/05, Μάνχαϊμ, 02:40 τοπική ώρα
"Our right to party": Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ σφραγίστηκε με το απίστευτο πάρτι των FM Belfast. Αναλυτικότερα το πρωί... για να προλάβουμε να ξεκουραστούμε και λίγο!
Παρασκευή 30/05, Μάνχαϊμ, 16:30 τοπική ώρα
Φτάσαμε στον προορισμό μας, διασχίζοντας τη μισή Γερμανία. Σε λίγη ώρα ξεκινούν ήδη οι πρώτες εμφανίσεις. Σήμερα ξεχωρίζουν τα ονόματα των Αμερικάνων Future Islands, των Σουηδών Johnossi και των Ισλανδών FM Belfast.
Πέμπτη 29/05, 19:00 τοπική ώρα Γερμανίας
Ενώ ετοιμάζουμε μπαγκάζια για το Μάνχαϊμ και κάνουμε τις εκτιμήσεις μας για τον καιρό που δυστυχώς δεν αποδεικνύεται σύμμαχος -τουλάχιστον αυτή τη στιγμή- στο εγχείρημα, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά σε ορισμένα από τα τραγούδια που περιμένουμε πώς και πώς να ακούσουμε live.
The National - "This Is the Last Time". Ήταν άλλωστε από τα highlights στο Ντίσελντορφ!
Get Well Soon - "You Cannot Cast Out The Demons (You Might As Well Dance)". Το μόνιμο κλείσιμο των συναυλιών τους αποτελεί την απόλυτη κορύφωση ενός πάντοτε εξαιρετικού σετ.
Future Islands - "Spirit". Έχω μεγάλη περιέργεια να ακούσω ζωντανά αυτά τα φωνητικά και να μετρήσω τα χιλιόμετρα που "γράφει" ο Samuel Herring στη σκηνή.
FM Belfast - "Brighter Days". Φωτεινή μουσική από μια από τις πιο σκοτεινές -κυριολεκτικά- χώρες του κόσμου, ή αλλιώς η Ισλανδία τον χειμώνα. Ο χορός όπως βγαίνει από μέσα σου.
Hozier - "Take Me To Church". Από τα πιο ερωτικά τραγούδια των τελευταίων ετών!
Και του χρόνου!
Τετάρτη 04/06, τελευταία ανανέωση
Τρεις μέρες μετά την ολοκλήρωση του φεστιβάλ, μοιραζόμαστε μαζί σας στιγμές και φωτογραφίες από την τελευταία ημέρα του (Κυριακή 01/06).
Μιας και φτάσαμε στο χώρο πολύ νωρίς το μεσημέρι για τη συνέντευξη τύπου των διοργανωτών (για την οποία θα σας ενημερὠσουμε σε επόμενο άρθρο), προλάβαμε να δούμε τους κεφάτους Keston Cobblers Club και διασκεδάσαμε σε folk-indie ρυθμούς.
Την Κυριακή διεξήχθη ένας ιδιόμορφος διαγωνισμός ιππασίας (μιας και βρισκόμασταν σε ιππικό όμιλο), με εκκεντρικά κοστούμια, άφθονο γέλιο και δώρο εισιτήρια για το Maifeld Derby 2015. Για την ιστορία, το αγώνισμα ονομάστηκε Steckenpferd Dressur.
Πίσω από την παρακάτω αφάνα κρύβεται ο τραγουδιστής των Temples. Ωραία μπάντα, ωραία τραγούδια και πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Αν δεν τους γνωρίζετε ακόμα, ανακαλύψτε τους!
Με τις πρώτες -και ευτυχώς τελευταίες- στάλες της βροχής προλάβαμε και ακούσαμε για λίγο τον Hozier. Ελπίζουμε να τον ξαναπετύχουμε κάπου σχετικά σύντομα!
Η St.Vincent, με εμφάνιση κάτι ανάμεσα στη Lady Gaga και τον Edward Scissorhands, ελάχιστα κατάφερε να μας συγκινήσει. Τουλάχιστον ξέρει μουσική!
Και ήρθε η ώρα των National. Η εξασφάλιση θέσης στην πρώτη σειρά ήταν επίπονη, αλλά ο ενθουσιασμός ξεχείλιζε...
... και επιβραβεύτηκε στο τέλος. Τις κάναμε δύο, ντίαρ!
Μια καταπληκτική εμφάνιση από τους National.
Δύο ώρες μαγείας, με ένα μικρό διάλειμμα ώστε να βγουν για το καθιερωμένο encore....
... και ένα πρόγραμμα προσεγμένο στην τελευταία λεπτομέρεια. Η απόλυτη επιβράβευση για το Maifeld Derby!!
Κυριακή 01/06, Μάνχαϊμ, 23:40 τοπική ώρα
Δεν γινόταν καλύτερο φινάλε! Οι National ολοκλήρωσαν πραγματικά εντυπωσιακά μια υπέροχη φεστιβαλική εμπειρία. Θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες τις επόμενες ημέρες.
Τα τρόπαιά μας στην έξοδο!!!
Κυριακή 01/06, Μάνχαϊμ, 10:20 τοπική ώρα
Δεν προλαβαίνουμε για κάτι περισσότερο αυτή τη στιγμή, αλλά τουλάχιστον να παραθέσουμε φωτογραφίες και από τις υπόλοιπες εμφανίσεις της δεύτερης ημέρας.
Η EMA στην open air σκηνή, με το γαντάκι της και το μαλλάκι της.
Ο Γερμανός Spaceman Spiff έλαβε το πιο παρατεταμένο χειροκρότημα των ημερών, που οδήγησε σε ένα ακουστικό τραγούδι σε παράβαση των κανονισμών στη σκηνή Parcours d'amour.
Ο ηλεκτρονικός Sohn απογείωσε με τα "μπλιμπλίκια" του. Απρόσμενα ενδιαφέρουσα εμφάνιση!
Την προηγούμενη φορά σε φεστιβάλ τις είδα καταμεσήμερο. Δύο μόλις χρόνια μετά οι Warpaint εμφανίστηκαν ως headliners. Μεγάλη πρόοδος αναμφίβολα!
Κυριακή 01/06, Μάνχαϊμ, 02:10 τοπική ώρα
Μόλις ολοκληρώθηκε και η δεύτερη ημέρα του φεστιβάλ. Ακούσαμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα και περάσαμε από τις εμφανίσεις της EMA, του Sohn, των Mighty Oaks και των Warpaint. Την καρδιά μάς την έκλεψαν για μια ακόμα φορά οι Get Well Soon -των οποίων, έτσι κι αλλιώς, δηλωμένος λάτρης είναι ο συντάκτης του άρθρου. Σας καληνυχτίζουμε λοιπόν (ή καλημερίζουμε) με δύο φωτογραφικές στιγμές της συναυλίας τους και ελπίζουμε, όταν καταλαγιάσουν τα συναισθήματα, να μπορέσουμε να βάλουμε δυο λέξεις στη σειρά, μπας και πείσουμε κι εσάς. Το πρόγραμμα της Κυριακής (στο οποίο ξεχωρίζουν οι Temples, Hozier, St. Vincent, Wye Oak και The National) ξεκινά νωρίς το μεσημέρι, οπότε, εκτός απρόοπτου, θα επανέλθουμε μετά το πέρας του φεστιβάλ -μεσάνυχτα Κυριακής.
Σάββατο 31/05, Μάνχαϊμ, 12:50 τοπική ώρα
Εκκίνηση για μια μικρή βόλτα και μετά βουρ... στις συναυλίες. Σήμερα είναι η στιγμή που όλες οι αισθήσεις θα χρησιμοποιηθούν επιτέλους για το σωστό λόγο. Ή, διαφορετικά, η ώρα των Get Well Soon.
Σάββατο 31/05, Μάνχαϊμ, 10:40 τοπική ώρα
Ένας σύντομος απολογισμός των συναυλιών της Παρασκευής.
Για αρχή κάναμε ένα πέρασμα από τη μικρότερη σκηνή του φεστιβάλ που ονομάζεται Parcours d'amour και είναι διακοσμημένη με καρδούλες. Νομοτελειακά, καταλήξαμε στον πυρήνα του χώρου, όπου υπάρχει η μοναδική open air σκηνή του και η κεντρική, η οποία στεγάζεται μέσα σε μία... σκηνή. Οι λόγοι έγιναν προφανείς το βράδυ, όταν η θερμοκρασία κατέβηκε επικίνδυνα -ευτυχώς δηλαδή που οι FM Belfast μάς έκαναν να κουνηθούμε για να μην ξεπαγιάσουμε.
Η εμφάνιση του Νορβηγού Jarle Bernhoft στην κεντρική σκηνή μας ενθουσίασε. Εμφανίστηκε με ολόκληρη την μπάντα του, δηλαδή μόνος του, και μας χάρισε μια ώρα γεμάτη με τις funk-soul δημιουργίες του. Μεταξύ άλλων, έκανε μια πολύ όμορφη (funk, βεβαίως) διασκευή του "Shout" των Tears for Fears, ενώ από τα δικά του τραγούδια ξεχώρισα το "Come Around".
Η τελευταία συναυλία της μέρας στην open air σκηνή ήταν των Future Islands. Το μόνο που έχω να πω είναι πως ό,τι έχετε καταλάβει από τα βίντεο του YouTube είναι η πραγματικότητα. Δεν ξέρω για το παρελθόν της μπάντας στις ζωντανές εμφανίσεις, αλλά φέτος είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να δει κάποιος. Όποιος διοργανωτής κατάφερε να τους κλείσει, μπορεί να είναι περήφανος! Ο Samuel Herring όντως οργώνει τη σκηνή, κάνοντας τη βραδινή του γυμναστική, αλληλεπιδρά με το κοινό και έχει φωνητικές εκρήξεις που δε δοκίμασε στις στούντιο εκτελέσεις των τραγουδιών.
Κάποια στιγμή μάς μοιράστηκαν οι καρδούλες της οργάνωσης Naked Heart, οι οποίες κυκλοφόρησαν αργότερα και στους υπόλοιπους χώρους του φεστιβάλ.
Οι Future Islands έπαιξαν μετρημένη μια ώρα (αναμενόμενο αν συνυπολογίσουμε τα έτσι κι αλλιώς αυστηρά προγράμματα των φεστιβάλ και το γερμανικό ταμπεραμέντο). Παρουσίασαν σχεδόν το σύνολο του φετινού τους δίσκου ("Singles") και μόνο ένα-δυο τραγούδια από τον προηγούμενο. Παρότι το "Seasons" και το "Spirit" διαγράφουν ήδη τη δική τους ξεχωριστή πορεία, θεωρώ ότι η καλύτερη στιγμή της συναυλίας του ήταν το "Doves". Ο κόσμος συμμετείχε με απρόσμενη ένταση, σίγουρα για να καταπολεμήσει τη μονοψήφια θερμοκρασία, αλλά κυρίως γιατί μοιραζόταν το πάθος που έβγαζε ο Herring.
Μετά τους Future Islands, βρήκαμε καταφύγιο στην κεντρική, στεγασμένη σκηνή, πρωτίστως για να προφυλαχτούμε από τη γερμανική δροσιά και δευτερευόντως για να παρακολουθήσουμε τους Johnossi. Μια παντελώς άγνωστη στον υπογράφων μπάντα, που αποδείχτηκε πασίγνωστη. Ακόμα δεν έχω καταλάβει από πού, αλλά γνώριζα το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός τους. Ενδεικτικά παραπέμπω όποιον ενδιαφέρεται να το ψάξει λίγο παραπάνω στο "Everywhere (With You Man)". Ήταν καλή η εμφάνισή τους. Και το γερμανικό κοινό, που μάλλον τους γνώριζε καλύτερα από εμένα, το χάρηκε! Ήταν άλλωστε οι headliners της βραδιάς.
Μετά από μια σύντομη παύση, στη σκηνή εμφανίστηκαν οι FM Belfast. Οι μνήμες από τη συναυλία τους στο πρώτο, χειμωνιάτικο Plissken του 2010 αποδείχτηκαν ολοζώντανες. Όχι μόνο διατηρούν όλη τη ζωντάνια και σπιρτάδα τους, αλλά έχουν αποκτήσει και τεράστια αυτοπεποίθηση. Έστησαν ένα μεγάλο πάρτι, όπου το χοροπηδητό ήταν απαραίτητη προϋπόθεση αν δεν ήθελες να ποδοπατηθείς!
Όπως αναμενόταν επικεντρώθηκαν κι αυτοί στο φετινό τους -εξαιρετικό, παρεμπιπτόντως- δίσκο ("Brighter Days"), χαρίζοντάς μας highlights από το παρελθόν όπως το "Underwear". Ανάμεσα στα τραγούδια τους στρίμωξαν επίσης το Wonderwall των Oasis και άλλα πολλά που δυστυχώς ο ύπνος διέγραψε από τη μνήμη μου.
Είναι κάπως νωρίς ακόμα για το φεστιβάλ, αλλά αυτή η συναυλία παίρνει από νωρίς το προβάδισμα για την ανάδειξη της κορυφαίας. Και ναι, αποτελεί ύψιστη τιμή για το Plissken, που διεξάγεται σε λίγες μέρες, ότι πρωτοείδαμε τους FM Belfast -πριν 4 χρόνια, παρακαλώ- εκεί!
Σάββατο 31/05, Μάνχαϊμ, 02:40 τοπική ώρα
"Our right to party": Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ σφραγίστηκε με το απίστευτο πάρτι των FM Belfast. Αναλυτικότερα το πρωί... για να προλάβουμε να ξεκουραστούμε και λίγο!
Παρασκευή 30/05, Μάνχαϊμ, 16:30 τοπική ώρα
Φτάσαμε στον προορισμό μας, διασχίζοντας τη μισή Γερμανία. Σε λίγη ώρα ξεκινούν ήδη οι πρώτες εμφανίσεις. Σήμερα ξεχωρίζουν τα ονόματα των Αμερικάνων Future Islands, των Σουηδών Johnossi και των Ισλανδών FM Belfast.
Πέμπτη 29/05, 19:00 τοπική ώρα Γερμανίας
Ενώ ετοιμάζουμε μπαγκάζια για το Μάνχαϊμ και κάνουμε τις εκτιμήσεις μας για τον καιρό που δυστυχώς δεν αποδεικνύεται σύμμαχος -τουλάχιστον αυτή τη στιγμή- στο εγχείρημα, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά σε ορισμένα από τα τραγούδια που περιμένουμε πώς και πώς να ακούσουμε live.
The National - "This Is the Last Time". Ήταν άλλωστε από τα highlights στο Ντίσελντορφ!
Get Well Soon - "You Cannot Cast Out The Demons (You Might As Well Dance)". Το μόνιμο κλείσιμο των συναυλιών τους αποτελεί την απόλυτη κορύφωση ενός πάντοτε εξαιρετικού σετ.
Future Islands - "Spirit". Έχω μεγάλη περιέργεια να ακούσω ζωντανά αυτά τα φωνητικά και να μετρήσω τα χιλιόμετρα που "γράφει" ο Samuel Herring στη σκηνή.
FM Belfast - "Brighter Days". Φωτεινή μουσική από μια από τις πιο σκοτεινές -κυριολεκτικά- χώρες του κόσμου, ή αλλιώς η Ισλανδία τον χειμώνα. Ο χορός όπως βγαίνει από μέσα σου.
Hozier - "Take Me To Church". Από τα πιο ερωτικά τραγούδια των τελευταίων ετών!