1. Τι θα ακούσεις:
pop
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Sad Girl, Brooklyn Baby
3. Βαθμολογία: 8/10
Μπορεί να διακήρυττε ότι μετά το Born To Die δε θα δούμε νέο υλικό, αλλά δύο φορές αναίρεσε τα λόγια της. Born To Die – The Paradise Edition, με το γλυκό Ride να ψιθυρίζει στα αυτιά μας την ανάγκη να νιώσει ελεύθερη μέσα στην ανασφάλεια της, και το αδικημένο στα Oscars Young And Beautiful, που γράφτηκε όταν έκανε περιοδεία και κατέληξε στο soundtrack του φιλμ The Great Gatsby. Η έμπνευση δε θα μπορούσε να σβήσει τόσο εύκολα και γρήγορα.
Οι στίχοι δεν διαφοροποιούνται ως προς το περιεχόμενο. Νιώθω συμπόνια όταν μιλάει για το γεγονός ότι η ίδια αποτελεί το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση και όταν συνειδητοποιεί ότι αυτό μόνο δυστυχία μπορεί να της φέρει, καθώς τα αγόρι της δεν θα γίνει ποτέ ολοκληρωτικά δικό της (Sad Girl). Η μουσική συλλαμβάνει τη μελαγχολία της και την αποδίδει με έναν αργό, ερωτικό χορό που σέβεται την ιδιαιτερότητα της σχέσης αυτής. Ο ρομαντισμός είναι διάχυτος στον αέρα, θα έλεγες ότι μπορείς να τον δεις. Όταν τραγουδάει το Brooklyn Baby, ορκίζομαι ότι ακούω την πιο ειλικρινή κατάθεση ψυχής. Ο έρωτας της για τις περασμένες δεκαετίες -που τον αποτυπώνει στο image που προβάλλει, το οποίο έχει κατηγορηθεί ως κάτι το επιτηδευμένο- ίσως είναι αυθεντικός. Έχει τόση σημασία αν εμμένει σε στυλ περασμένων δεκαετιών; Ο κόσμος της μόδας ανακυκλώνεται κάθε χρόνο με το κοντινό ή μακρινό παρελθόν της και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Στο West Coast τραγουδά για τις συνήθειες και την κουλτούρα της... Δυτικής Ακτής, όπου οι ρυθμοί ζωής εναλλάσσονται από γρήγοροι σε χαλαροί και αντίστροφα, όπως ακριβώς και η μουσική στο ρεφρέν του τραγουδιού. Το πρόσωπο της σκληρής πραγματικότητας που έρχεται με το τέλος μιας σχέσης είναι κάτι που όλοι έχουμε βιώσει -έχουμε πληγώσει κι έχουμε πληγωθεί. Έως τη στιγμή που θα μάθουμε να προχωράμε μπροστά (Cruel World). Στο Ultraviolence παρουσιάζει μια διαφορετική οπτική μιας δυσλειτουργικής σχέσης (κατά τους περισσότερους), με δικούς της όρους και αντισυμβατικές πρακτικές. Τα ναρκωτικά φλερτάρουν συχνά με τους στίχους (και τα videos) της Lana Del Rey, παίζοντας με τους ανθρώπους και τη ζωή. Παιχνίδια μυαλού και παιχνίδια εξουσίας με έναν νικητή (Shades Of Cool).
Η λίστα των τραγουδιών συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται και το ταλέντο της. Ευτυχώς! Δεν μπορεί, ωστόσο, να μην αναγνωριστεί και η συμβολή του Dan Auerbach των The Black Keys στην παραγωγή των περισσότερων κομματιών. Είναι αυτή που απογειώνει μουσικά το Ultraviolence και κάνει το Born To Die να απέχει παρασάγγας. Blues αισθητική, ηλεκτρικά φορτισμένο, κιθάρες και πιάνο στο τιμόνι, σκοτεινό και μελαγχολικό, με τη φωνή της Lana Del Rey να ερμηνεύει και να υπηρετεί πιστά το όραμά της.