Στο mixgrill έχουμε επανειλημμένως αναφερθεί στην ποιότητα των εκπομπών στο Κανάλι Ένα 90,4 και ειδικότερα αυτών που αφορούν την ξένη μουσική. Ο Νίκος Ξανθάκος κάνει τις δικές του εκπομπές εκεί από το 1988. Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει και το δικό του web ραδιόφωνο με ξεχωριστές επιλογές από την Jazz, τον jazzfm.gr
- Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με το ραδιόφωνο σαν ακροατής; Τι άκουγες πριν ξεκινήσεις τις δικές σου εκπομπές;
Ειλικρινά με πάτε πολύ πίσω, περί τα μέσα της δεκαετίας του 70, ίσως και λίγο πιο μετά. Ένα μικρό panasonic κάτω από το μαξιλάρι -ήταν ο αδόκητος φίλος- με ταξίδευε στο μαγικό κόσμο του ραδιοφώνου, ήταν η δική μου "Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων", με τα ίδια μαγευτικά χρώματα που απεικονίζονται στην ταινία του Μπάρτον. Ήταν εκείνα τα χρόνια που ανακάλυψα τις εκπομπές του Γιάννη Πετρίδη στο Α' πρόγραμμα, τη βραχνή φωνή της Μαρίας Ρεζάν που σε μαγνήτιζε με τις ανεμπόδιστες συνεντεύξεις της τα Κυριακάτικα πρωινά, αλλά και τον Casey Kasem να μεταδίδει το αμερικάνικο top-40 με άκρως εγκυκλοπαιδική ματιά. Λίγο αργότερα προστέθηκαν ο Αργύρης Ζήλος με τους αναλυτικούς "Απόηχους" του και για αντίβαρο το στούντιο "344" με τον Άκη Έβενη. Υπήρξα τυχερός στα πρώτα ακούσματα, ο πατέρας ιταλόφιλος ξεσκόνιζε τα δισκάκια του Gianni Morandi, η μητέρα καρφωμένη στους Beatles και ο μεγαλύτερος αδελφός μου ακόνιζε τα σπυράκια της εφηβείας του με Sex Pistols. Πάντως, αν αυτο βοηθάει, ακόμα θυμάμαι τους πρώτους δύο δίσκους μου. Το "Heroes" και το "Ziggy" του Bowie.
- Πότε άρχισες τις δικές σου εκπομπές;
Ερασιτεχνικά το 1983 με το συμμαθητή μου Νίκο Σαλωνίτη. Έκανες ραδιόφωνο με τον τρόμο μη σε συλλάβουν. Απίστευτα χρόνια. Αρκετά αργότερα, άνοιξη του '88, πήρα το δισάκι μου και ξεκίνησα εκπομπές στο Κανάλι 1. Μεγάλο σχολείο τότε. Για ένα διάστημα έκανα εκπομπές μετά τον Αλέκο Σακελλάριο. Πρώτα έμπαινε το άγχος μου στο στούντιο και μετά εγώ. Λίγους μήνες μετά εντάχθηκα στο δυναμικό του Ηχώ 102,4 μετέπειτα jazz fm. Σε εκείνο το ημισκότεινο υπόγειο του Βύρωνα ανέπτυξα την ραδιοφωνική μου εφηβεία. Κάτι σαν να ξέβρασε το "The Boat That Rocked" στις παρυφές του Υμηττού. Πραγματικά Sex And Drugs And Rock'n'Roll καταστάσεις.
- Πότε ξεκίνησε ο jazzfm.gr;
Τον Μάιο ο jazzfm.gr κλείνει αισίως 2 χρόνια. Είμαι προβληματισμένος να τον λειτουργήσω σε 24ώρη βάση, γιατί για μένα το ραδιόφωνο δεν είναι μουσική, είναι οι ανθρωποί του, οι παραγωγοί, οι ηχολήπτες, οι δημοσιογράφοι, όλη αυτή η μέθεξη που εκπέμπει ζωντάνια. Στο κάτω κάτω, αν θέλεις να ακούσεις μόνο μουσική πάτα το play στο i-pod σου.
- Τι είδους μουσική μπορεί να ακούσει κάποιος στις εκπομπές σου; Με τι κριτήριο επιλέγεις την μουσική που ακούμε σε αυτές;
Τα βράδια της Τρίτης (NightZone) 11 με 12 παίζω πιο πολύ jazz, world, bossa αλλά και experimental ήχους. Την Παρασκευή(120 minutes) 8 με 10 το βράδυ κινούμαι πιο πολύ στο ροκ, αλλά με ενημερωτικό καθαρά χαρακτήρα. Συγκεκριμένο κριτήριο δεν υπάρχει. Η επικαιρότητα με καθοδηγεί, χωρίς να λείπουν και τα αφιερώματα. 'Ετσι και αλλιώς όλες τις ώρες είμαι χαμένος σε δίσκους, περιοδικά, βιβλία και στο δίκτυο. Καμμιά ώρα σκέφτομαι τη γυναίκα μου να παίρνει το παιδί και να φεύγουν. Τι να κάνω; Είμαι ένα "πρεζόνι" της μουσικήs.
- Διακρίνεις διαφορές στην ανταπόκριση των ακροατών τώρα σε σχέση με την αρχή της ραδιοφωνικής σου πορείας;
Παιδιά καμία σχέση. Τα πρώτα χρόνια της "ελεύθερης" ραδιοφωνίας γινόταν πραγματικός χαμός. Είμαι τυχερός που τα έζησα εκείνα τα χρόνια. Τώρα απλά οι ακροατές είναι πιο απαιτητικοί.
- Ο κόσμος που ακούει την εκπομπή σου προτιμά τις νέες κυκλοφορίες ή τις αναδρομές στο παρελθόν;
Πάντα το παρελθόν και οι αναδρομές σε αυτό λειτουργούν αναμνησιακά για τον ακροατή. Ξύνουν το παρελθόν του και του αναμοχλεύουν στιγμές που φύγανε αλλά δεν τις έσβησε η γομολάστιχα της μνήμης. Η μουσική ανασταίνει όμως και το παρελθόν και το μέλλον.
- Ποια η γνώμη σου για το playlist που κυριαρχεί στους περισσότερους ραδιοφωνικούς σταθμούς στα FM;
Δεν με ενοχλεί τόσο πολύ το playlist, όσο η ομοιογένεια και η ομοιομορφία που υπάρχει πια. Παντού ακούς τα ίδια. Δυστυχώς το ραδιόφωνο στη χώρα μας έγινε κακός υπηρέτης μιας μέτριας τηλεόρασης. Όταν ακούσω στα κομματικά ραδιόφωνα να παίζουν Lady Gaga έστω κριτικάροντάς την, ή τον Πανούση να κάνει εκπομπή στο κρατικό ραδιόφωνο, τότε θα έρθει και η "άνοιξη" του ραδιοφώνου.
- Ποιες ραδιοφωνικές εκπομπές και φωνές ξεχωρίζεις και σου αρέσει να ακούς;
Η πρωινή ποιητική ματιά στην επικαιρότητα από τον Τζούμα στον Εν Λευκώ, το βιτριολικό χιούμορ της Ελληνοφρένειας, ο Τζιμάκος, μερικές εκπομπές απο το σταθμό του Συνασπισμού, τις εκπομπές του Καναλιού και ιδιαίτερα αυτές με την ξένη μουσική, αλλά και το BBC όπου μετά τον John Peel, τον Humphrey Lyttelton και τον Charlie Gillett, o Gilles Peterson και η Mary Anne Hobbs μαζί με κάποιους άλλους προσπαθούν να καλύψουν το κενό. Καλή δουλειά γίνεται και στα ελληνικά web radios, όπως το mind, το off, ή το poplie. Απο εκεί θα ξεπεταχτεί η νέα γενιά.
- Πώς βλέπεις την αλλαγή που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στον χώρο της ενημέρωσης με τη δημιουργία των blogs και των web radios; Τι εξέλιξη μπορεί να υπάρξει; Μπορούν να επιβιώσουν όλα αυτά μελλοντικά;
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν στο μέλλον του ψηφιακού ραδιοφώνου. Μερικά blogs και web radios, όπως αυτά που προανέφερα είναι πράγματι αξιοπρόσεχτα, άλλα εντελώς αδιάφορα. Όσο για την επιβίωση σκεφτείτε ότι τα πιο πολλά Μέσα στη χώρα μας είναι ζημιογόνα.
- Ποια είναι τα αγαπημένα σου τραγούδια και albums αυτήν την εποχή;
Απο ηλεκρονικά ακούω τα καινούργια των Flying Lotus, των Ιkoneka και Scuba.
Απο ροκ Morning Benders, Bernard Lakes και το καινούργιο και πολύ καλό των Dum Dum Girls.
Απο jazz, world και r'n'b τα καινούργια των Billy Cobham, Balkan Beat Box και Georgia Anne Μuldrow αντίστοιχα.
Τέλος, λόγω του αφιερώματος στη χρονιά του 1970 που ξεκίνησα, ζω και ακούω καταστάσεις seventies.
- Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με το ραδιόφωνο σαν ακροατής; Τι άκουγες πριν ξεκινήσεις τις δικές σου εκπομπές;
Ειλικρινά με πάτε πολύ πίσω, περί τα μέσα της δεκαετίας του 70, ίσως και λίγο πιο μετά. Ένα μικρό panasonic κάτω από το μαξιλάρι -ήταν ο αδόκητος φίλος- με ταξίδευε στο μαγικό κόσμο του ραδιοφώνου, ήταν η δική μου "Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων", με τα ίδια μαγευτικά χρώματα που απεικονίζονται στην ταινία του Μπάρτον. Ήταν εκείνα τα χρόνια που ανακάλυψα τις εκπομπές του Γιάννη Πετρίδη στο Α' πρόγραμμα, τη βραχνή φωνή της Μαρίας Ρεζάν που σε μαγνήτιζε με τις ανεμπόδιστες συνεντεύξεις της τα Κυριακάτικα πρωινά, αλλά και τον Casey Kasem να μεταδίδει το αμερικάνικο top-40 με άκρως εγκυκλοπαιδική ματιά. Λίγο αργότερα προστέθηκαν ο Αργύρης Ζήλος με τους αναλυτικούς "Απόηχους" του και για αντίβαρο το στούντιο "344" με τον Άκη Έβενη. Υπήρξα τυχερός στα πρώτα ακούσματα, ο πατέρας ιταλόφιλος ξεσκόνιζε τα δισκάκια του Gianni Morandi, η μητέρα καρφωμένη στους Beatles και ο μεγαλύτερος αδελφός μου ακόνιζε τα σπυράκια της εφηβείας του με Sex Pistols. Πάντως, αν αυτο βοηθάει, ακόμα θυμάμαι τους πρώτους δύο δίσκους μου. Το "Heroes" και το "Ziggy" του Bowie.
- Πότε άρχισες τις δικές σου εκπομπές;
Ερασιτεχνικά το 1983 με το συμμαθητή μου Νίκο Σαλωνίτη. Έκανες ραδιόφωνο με τον τρόμο μη σε συλλάβουν. Απίστευτα χρόνια. Αρκετά αργότερα, άνοιξη του '88, πήρα το δισάκι μου και ξεκίνησα εκπομπές στο Κανάλι 1. Μεγάλο σχολείο τότε. Για ένα διάστημα έκανα εκπομπές μετά τον Αλέκο Σακελλάριο. Πρώτα έμπαινε το άγχος μου στο στούντιο και μετά εγώ. Λίγους μήνες μετά εντάχθηκα στο δυναμικό του Ηχώ 102,4 μετέπειτα jazz fm. Σε εκείνο το ημισκότεινο υπόγειο του Βύρωνα ανέπτυξα την ραδιοφωνική μου εφηβεία. Κάτι σαν να ξέβρασε το "The Boat That Rocked" στις παρυφές του Υμηττού. Πραγματικά Sex And Drugs And Rock'n'Roll καταστάσεις.
- Πότε ξεκίνησε ο jazzfm.gr;
Τον Μάιο ο jazzfm.gr κλείνει αισίως 2 χρόνια. Είμαι προβληματισμένος να τον λειτουργήσω σε 24ώρη βάση, γιατί για μένα το ραδιόφωνο δεν είναι μουσική, είναι οι ανθρωποί του, οι παραγωγοί, οι ηχολήπτες, οι δημοσιογράφοι, όλη αυτή η μέθεξη που εκπέμπει ζωντάνια. Στο κάτω κάτω, αν θέλεις να ακούσεις μόνο μουσική πάτα το play στο i-pod σου.
- Τι είδους μουσική μπορεί να ακούσει κάποιος στις εκπομπές σου; Με τι κριτήριο επιλέγεις την μουσική που ακούμε σε αυτές; Τα βράδια της Τρίτης (NightZone) 11 με 12 παίζω πιο πολύ jazz, world, bossa αλλά και experimental ήχους. Την Παρασκευή(120 minutes) 8 με 10 το βράδυ κινούμαι πιο πολύ στο ροκ, αλλά με ενημερωτικό καθαρά χαρακτήρα. Συγκεκριμένο κριτήριο δεν υπάρχει. Η επικαιρότητα με καθοδηγεί, χωρίς να λείπουν και τα αφιερώματα. 'Ετσι και αλλιώς όλες τις ώρες είμαι χαμένος σε δίσκους, περιοδικά, βιβλία και στο δίκτυο. Καμμιά ώρα σκέφτομαι τη γυναίκα μου να παίρνει το παιδί και να φεύγουν. Τι να κάνω; Είμαι ένα "πρεζόνι" της μουσικήs.
- Διακρίνεις διαφορές στην ανταπόκριση των ακροατών τώρα σε σχέση με την αρχή της ραδιοφωνικής σου πορείας;
Παιδιά καμία σχέση. Τα πρώτα χρόνια της "ελεύθερης" ραδιοφωνίας γινόταν πραγματικός χαμός. Είμαι τυχερός που τα έζησα εκείνα τα χρόνια. Τώρα απλά οι ακροατές είναι πιο απαιτητικοί.
- Ο κόσμος που ακούει την εκπομπή σου προτιμά τις νέες κυκλοφορίες ή τις αναδρομές στο παρελθόν;
Πάντα το παρελθόν και οι αναδρομές σε αυτό λειτουργούν αναμνησιακά για τον ακροατή. Ξύνουν το παρελθόν του και του αναμοχλεύουν στιγμές που φύγανε αλλά δεν τις έσβησε η γομολάστιχα της μνήμης. Η μουσική ανασταίνει όμως και το παρελθόν και το μέλλον.
- Ποια η γνώμη σου για το playlist που κυριαρχεί στους περισσότερους ραδιοφωνικούς σταθμούς στα FM;Δεν με ενοχλεί τόσο πολύ το playlist, όσο η ομοιογένεια και η ομοιομορφία που υπάρχει πια. Παντού ακούς τα ίδια. Δυστυχώς το ραδιόφωνο στη χώρα μας έγινε κακός υπηρέτης μιας μέτριας τηλεόρασης. Όταν ακούσω στα κομματικά ραδιόφωνα να παίζουν Lady Gaga έστω κριτικάροντάς την, ή τον Πανούση να κάνει εκπομπή στο κρατικό ραδιόφωνο, τότε θα έρθει και η "άνοιξη" του ραδιοφώνου.
- Ποιες ραδιοφωνικές εκπομπές και φωνές ξεχωρίζεις και σου αρέσει να ακούς;
Η πρωινή ποιητική ματιά στην επικαιρότητα από τον Τζούμα στον Εν Λευκώ, το βιτριολικό χιούμορ της Ελληνοφρένειας, ο Τζιμάκος, μερικές εκπομπές απο το σταθμό του Συνασπισμού, τις εκπομπές του Καναλιού και ιδιαίτερα αυτές με την ξένη μουσική, αλλά και το BBC όπου μετά τον John Peel, τον Humphrey Lyttelton και τον Charlie Gillett, o Gilles Peterson και η Mary Anne Hobbs μαζί με κάποιους άλλους προσπαθούν να καλύψουν το κενό. Καλή δουλειά γίνεται και στα ελληνικά web radios, όπως το mind, το off, ή το poplie. Απο εκεί θα ξεπεταχτεί η νέα γενιά.
- Πώς βλέπεις την αλλαγή που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στον χώρο της ενημέρωσης με τη δημιουργία των blogs και των web radios; Τι εξέλιξη μπορεί να υπάρξει; Μπορούν να επιβιώσουν όλα αυτά μελλοντικά;
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν στο μέλλον του ψηφιακού ραδιοφώνου. Μερικά blogs και web radios, όπως αυτά που προανέφερα είναι πράγματι αξιοπρόσεχτα, άλλα εντελώς αδιάφορα. Όσο για την επιβίωση σκεφτείτε ότι τα πιο πολλά Μέσα στη χώρα μας είναι ζημιογόνα.
- Ποια είναι τα αγαπημένα σου τραγούδια και albums αυτήν την εποχή;
Απο ηλεκρονικά ακούω τα καινούργια των Flying Lotus, των Ιkoneka και Scuba.
Απο ροκ Morning Benders, Bernard Lakes και το καινούργιο και πολύ καλό των Dum Dum Girls.
Απο jazz, world και r'n'b τα καινούργια των Billy Cobham, Balkan Beat Box και Georgia Anne Μuldrow αντίστοιχα.
Τέλος, λόγω του αφιερώματος στη χρονιά του 1970 που ξεκίνησα, ζω και ακούω καταστάσεις seventies.