Οι Film, λίγο καιρό πριν, κυκλοφόρησαν το 4ο άλμπουμ τους "Eclipse", πηγαίνοντας τον ήχο τους ένα βήμα παραπέρα, προχωρόντας σε νέα ηχητικά μονοπάτια. Ας διαβάσουμε τι έχουν να μας πουν σχετικά με αυτήν την κυκλοφορία, τη δημιουργία, το φως και το σκοτάδι, αλλά και το πως νοιώθουν για την ελληνική μουσική σκηνή.
Θα ήθελα να σας δηλώσω πρώτα από όλα ότι είμαι μεγάλος θαυμαστής της μουσικής σας, αλλά και του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζετε τη μουσική σας. Ταυτόχρονα βλέπω πως είστε ένα συγκρότημα 100% αποδεκτό από τη μουσική κοινότητα της χώρας. Πώς σας κάνει να αισθάνεστε κάτι τέτοιο, ως μουσικούς αλλά κι ως ανθρώπους;
Σε ευχαριστούμε για την θερμή υποδοχή. Αυτό που μας ενδιαφέρει ως μπάντα είναι να παραμένουμε συνεπείς με οποιαδήποτε ιδέα μας προκαλέσει τον ενθουσιασμό, να την υποστηρίζουμε και να την ακολουθούμε χωρίς συμβιβασμούς, επεμβάσεις και περικοπές μέχρι το “final cut”. Αισθανόμαστε μεγάλη ικανοποίηση όταν στο αποτέλεσμα αναγνωρίζει κανείς αυτή την πρόθεση και οι ιδέες στις οποίες παραμείναμε πιστοί από την αρχή έχουν πει κάτι με οποιοδήποτε τρόπο.
Οι ατμόσφαιρες στη μουσική σας είναι κυρίως σκοτεινές ή έτσι τουλάχιστον το νοιώθουμε εμείς. Τί θέση έχει ο φόβος και το σκοτάδι στη δημιουργία;
Επειδή η δημιουργία γενικά είναι μια εσωτερική διαδικασία, τα πάντα προέρχονται από ιδέες που ξεκινάνε κάτω από την επιφάνεια. Δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις. Εμείς συνήθως γράφουμε βασιζόμενοι σε κάποια ιδέα που έρχεται πρώτα μουσικά, μετά τη συμπληρώνει κάτι άλλο κι έπειτα κάτω από αυτό βλέπεις να έρχονται λέξεις και αυτό μπορεί να φτάσει σε κάτι τελείως διαφορετικό και ενδιαφέρον από ότι περίμενες ή δεν είχες ιδέα ότι θα έλεγες με αυτό τον τρόπο. Η φαντασία λειτουργεί περισσότερο στο σκοτάδι.
Όλο και περισσότερο διαπιστώνουμε μια απόσταση της μουσικής από τον ηλεκτρισμό, ενώ αντίθετα προχωράμε πιο κοντά στην ηλεκτρονική μουσική. Η δική σας επιλογή κατεύθυνσης πώς προέκυψε; Ακολουθήσατε το ρεύμα ή απλά έτυχε;
Το αντιμετωπίσαμε σαν φυσική εξέλιξη της μπάντας. Δεν το κάναμε τόσο συνειδητά, συνέβη σταδιακά αυτή η μετάβαση. Βάλαμε ένα synth στο studio κι άρχισε να εξαπλώνεται ένας ιός που επηρέασε σιγά σιγά μέχρι τον τρόπο που γράφαμε.
Ποια μουσική επένδυση ταινίας έχετε λατρέψει και για ποια θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Το Blade Runner του Βαγγέλη Παπαθανασίου είναι το αγαπημένο μας soundtrack και είναι μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις όπου η ταινία εξαρτάται από το soundtrack, όπως και το Twin Peaks του Badalamenti. Νομίζω θα μας ταίριαζε το Under The Skin.
Πόσο δύσκολο είναι να είναι κανείς μουσικός και μόνο εν μέσω κρίσης και πόσο πιο εύφορο γίνεται το έδαφος δημιουργικά;
Πάντα ήταν δύσκολο να είναι κανείς μόνο μουσικός βιοποριστικά στην Ελλάδα. Φυσικά μετά την επιβολή αυτού του είδους παρανοϊκής πολιτικής, έχει χαθεί κάθε ισορροπία που θα μπορούσε να διατηρεί κανείς πριν την υποτιθέμενη κρίση. Αν και ως μπάντα δεν έχουμε πολιτικές αναφορές, μας επηρεάζει το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί, η ατμόσφαιρα και η παρακμιακή εικόνα της Αθήνας και στο “Eclipse” μάλλον έχει περάσει αυτό μέσα από ένα πιο ρετρό sci fi πρίσμα, που ίσως να φαίνεται πιο έντονα στο Produkt. Ενώ δεν είναι η πιο άμεση επιρροή δημιουργικά για μας, μας ωθεί να μην σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε, με όποιο κόστος.
Σαν άνθρωποι ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας που φιλτράρετε μέσα από την μουσική σας;
Ζούμε σε ένα περιβάλλον πολύ διαφορετικό από αυτό που εμείς θεωρούμε ιδανικό. Η μουσική αποτελεί μια από τις πολύ λίγες διεξόδους που έχουμε για να κάνουμε κάτι που μας εκφράζει απόλυτα χωρίς εκπτώσεις. Έτσι κατά κάποιο τρόπο η ενασχόλησή μας με τη μουσική αποτελεί ενα προσωπικό στοίχημα να αποδείξουμε (στους εαυτούς μας κυρίως) οτι ακόμα και μέσα σε δύσκολες συνθήκες μπορείς να δημιουργήσεις κάτι που σε εκφράζει αφήνοντας στην άκρη παράγοντες που σε καταβάλουν.
Μετά από 10 χρόνια στη μουσική κι έχοντας ζήσει την «άνθιση» της αγγλόφωνης σκηνής, ποια είναι η γνώμη σας για την πορεία της; Πιστεύετε πώς ανήκετε κι εσείς σε μια σκηνή κι αν ναι ποιοι είναι οι συνοδοιπόροι σας, συγκροτήματα και καλλιτέχνες που έχετε ηχητική ή αισθητική συγγένεια;
Στη διάρκεια της λεγόμενης “άνθησης” της σκηνής βγήκαν πολλές μπάντες που έπαιζαν απλά τις επιρροές τους και δεν διαρκούσαν, πολλές γίνονταν για να βγάλουν ένα δίσκο και να περάσουν αυτή τη φάση της αναγνώρισης, σαν εφηβικά χρόνια. Αυτό εξακολουθεί να υπάρχει σε μεγάλο βαθμό αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου είχαν διάρκεια και έδωσαν μεγαλύτερη αξία στις ιδέες τους παρά στις επιρροές τους. Δεν το λέμε ως αυθεντίες αλλά αυτό που χρειαζόμαστε νομίζω είναι οι ιδέες, όχι απλά επιρροές, να υπάρχει μια ταυτότητα. Η “σκηνή” είναι πολύ ευρεία έννοια. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν χαρακτηριστικό ήχο της Αθήνας, αλλά αυτό δεν έχει συμβεί.
Έχετε σχέδια για ζωντανές εμφανίσεις και παρουσίαση του “Eclipse”; Θα δοκιμάζατε να εντάξετε σε αυτές τις εμφανίσεις έναν ή περισσότερους ερμηνευτές να αποδώσουν τα τραγούδια ή θα επιμείνετε στη χρήση vocoder;
Αρχικά θα κάνουμε την παρουσίαση του άλμπουμ στις 21/12 στο Ρομάντσο με guest τους Cruel Anagrams. Είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε το άλμπουμ ζωντανά και στημένο με ένα πιο “θεατρικό” concept. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε με vocoder επειδή αυτή ήταν η κεντρική ιδέα, δεν έγινε σαν είδος εφφέ αλλά σαν εκφραστικό μέσο και σαν στοιχείο που καθορίζει τον χαρακτήρα των τραγουδιών του Eclipse, είναι άλλο ένα όργανο. Το να παίζαμε με guest εμρηνευτές θα ήταν σαν να παίζαμε το Eclipse με κιθάρες.
Θα ήθελα να σας δηλώσω πρώτα από όλα ότι είμαι μεγάλος θαυμαστής της μουσικής σας, αλλά και του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζετε τη μουσική σας. Ταυτόχρονα βλέπω πως είστε ένα συγκρότημα 100% αποδεκτό από τη μουσική κοινότητα της χώρας. Πώς σας κάνει να αισθάνεστε κάτι τέτοιο, ως μουσικούς αλλά κι ως ανθρώπους;
Σε ευχαριστούμε για την θερμή υποδοχή. Αυτό που μας ενδιαφέρει ως μπάντα είναι να παραμένουμε συνεπείς με οποιαδήποτε ιδέα μας προκαλέσει τον ενθουσιασμό, να την υποστηρίζουμε και να την ακολουθούμε χωρίς συμβιβασμούς, επεμβάσεις και περικοπές μέχρι το “final cut”. Αισθανόμαστε μεγάλη ικανοποίηση όταν στο αποτέλεσμα αναγνωρίζει κανείς αυτή την πρόθεση και οι ιδέες στις οποίες παραμείναμε πιστοί από την αρχή έχουν πει κάτι με οποιοδήποτε τρόπο.
Οι ατμόσφαιρες στη μουσική σας είναι κυρίως σκοτεινές ή έτσι τουλάχιστον το νοιώθουμε εμείς. Τί θέση έχει ο φόβος και το σκοτάδι στη δημιουργία;
Επειδή η δημιουργία γενικά είναι μια εσωτερική διαδικασία, τα πάντα προέρχονται από ιδέες που ξεκινάνε κάτω από την επιφάνεια. Δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις. Εμείς συνήθως γράφουμε βασιζόμενοι σε κάποια ιδέα που έρχεται πρώτα μουσικά, μετά τη συμπληρώνει κάτι άλλο κι έπειτα κάτω από αυτό βλέπεις να έρχονται λέξεις και αυτό μπορεί να φτάσει σε κάτι τελείως διαφορετικό και ενδιαφέρον από ότι περίμενες ή δεν είχες ιδέα ότι θα έλεγες με αυτό τον τρόπο. Η φαντασία λειτουργεί περισσότερο στο σκοτάδι.
Όλο και περισσότερο διαπιστώνουμε μια απόσταση της μουσικής από τον ηλεκτρισμό, ενώ αντίθετα προχωράμε πιο κοντά στην ηλεκτρονική μουσική. Η δική σας επιλογή κατεύθυνσης πώς προέκυψε; Ακολουθήσατε το ρεύμα ή απλά έτυχε;
Το αντιμετωπίσαμε σαν φυσική εξέλιξη της μπάντας. Δεν το κάναμε τόσο συνειδητά, συνέβη σταδιακά αυτή η μετάβαση. Βάλαμε ένα synth στο studio κι άρχισε να εξαπλώνεται ένας ιός που επηρέασε σιγά σιγά μέχρι τον τρόπο που γράφαμε.
Ποια μουσική επένδυση ταινίας έχετε λατρέψει και για ποια θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Το Blade Runner του Βαγγέλη Παπαθανασίου είναι το αγαπημένο μας soundtrack και είναι μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις όπου η ταινία εξαρτάται από το soundtrack, όπως και το Twin Peaks του Badalamenti. Νομίζω θα μας ταίριαζε το Under The Skin.
Πόσο δύσκολο είναι να είναι κανείς μουσικός και μόνο εν μέσω κρίσης και πόσο πιο εύφορο γίνεται το έδαφος δημιουργικά;Πάντα ήταν δύσκολο να είναι κανείς μόνο μουσικός βιοποριστικά στην Ελλάδα. Φυσικά μετά την επιβολή αυτού του είδους παρανοϊκής πολιτικής, έχει χαθεί κάθε ισορροπία που θα μπορούσε να διατηρεί κανείς πριν την υποτιθέμενη κρίση. Αν και ως μπάντα δεν έχουμε πολιτικές αναφορές, μας επηρεάζει το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί, η ατμόσφαιρα και η παρακμιακή εικόνα της Αθήνας και στο “Eclipse” μάλλον έχει περάσει αυτό μέσα από ένα πιο ρετρό sci fi πρίσμα, που ίσως να φαίνεται πιο έντονα στο Produkt. Ενώ δεν είναι η πιο άμεση επιρροή δημιουργικά για μας, μας ωθεί να μην σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε, με όποιο κόστος.
Σαν άνθρωποι ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας που φιλτράρετε μέσα από την μουσική σας;
Ζούμε σε ένα περιβάλλον πολύ διαφορετικό από αυτό που εμείς θεωρούμε ιδανικό. Η μουσική αποτελεί μια από τις πολύ λίγες διεξόδους που έχουμε για να κάνουμε κάτι που μας εκφράζει απόλυτα χωρίς εκπτώσεις. Έτσι κατά κάποιο τρόπο η ενασχόλησή μας με τη μουσική αποτελεί ενα προσωπικό στοίχημα να αποδείξουμε (στους εαυτούς μας κυρίως) οτι ακόμα και μέσα σε δύσκολες συνθήκες μπορείς να δημιουργήσεις κάτι που σε εκφράζει αφήνοντας στην άκρη παράγοντες που σε καταβάλουν.
Μετά από 10 χρόνια στη μουσική κι έχοντας ζήσει την «άνθιση» της αγγλόφωνης σκηνής, ποια είναι η γνώμη σας για την πορεία της; Πιστεύετε πώς ανήκετε κι εσείς σε μια σκηνή κι αν ναι ποιοι είναι οι συνοδοιπόροι σας, συγκροτήματα και καλλιτέχνες που έχετε ηχητική ή αισθητική συγγένεια;
Στη διάρκεια της λεγόμενης “άνθησης” της σκηνής βγήκαν πολλές μπάντες που έπαιζαν απλά τις επιρροές τους και δεν διαρκούσαν, πολλές γίνονταν για να βγάλουν ένα δίσκο και να περάσουν αυτή τη φάση της αναγνώρισης, σαν εφηβικά χρόνια. Αυτό εξακολουθεί να υπάρχει σε μεγάλο βαθμό αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου είχαν διάρκεια και έδωσαν μεγαλύτερη αξία στις ιδέες τους παρά στις επιρροές τους. Δεν το λέμε ως αυθεντίες αλλά αυτό που χρειαζόμαστε νομίζω είναι οι ιδέες, όχι απλά επιρροές, να υπάρχει μια ταυτότητα. Η “σκηνή” είναι πολύ ευρεία έννοια. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν χαρακτηριστικό ήχο της Αθήνας, αλλά αυτό δεν έχει συμβεί.
Έχετε σχέδια για ζωντανές εμφανίσεις και παρουσίαση του “Eclipse”; Θα δοκιμάζατε να εντάξετε σε αυτές τις εμφανίσεις έναν ή περισσότερους ερμηνευτές να αποδώσουν τα τραγούδια ή θα επιμείνετε στη χρήση vocoder;
Αρχικά θα κάνουμε την παρουσίαση του άλμπουμ στις 21/12 στο Ρομάντσο με guest τους Cruel Anagrams. Είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε το άλμπουμ ζωντανά και στημένο με ένα πιο “θεατρικό” concept. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε με vocoder επειδή αυτή ήταν η κεντρική ιδέα, δεν έγινε σαν είδος εφφέ αλλά σαν εκφραστικό μέσο και σαν στοιχείο που καθορίζει τον χαρακτήρα των τραγουδιών του Eclipse, είναι άλλο ένα όργανο. Το να παίζαμε με guest εμρηνευτές θα ήταν σαν να παίζαμε το Eclipse με κιθάρες.