'Ηταν μια ασυνήθιστη βραδιά. Ξεκινήσαμε χωρίς να ξέρω που πηγαίνουμε και τι θα δούμε. Ανυποψίαστη εντελώς. "Έχει κι αυτό τη γοητεία του", σκέφτηκα. Αυτό βέβαια σημαίνει πως περίμενα να εμφανιστεί και ο "Κανίβαλος" στη σκηνή του Vault πράγμα που δε συνέβη ποτέ.
Ολόκληρη η παράσταση εκτυλίχθηκε σε ένα μπαράκι με καλή μουσική και ασυνήθιστους διαλόγους. Ή μήπως όχι και τόσο ασυνήθιστους; (Μαύρη) κωμωδία ή όχι; Παράλογο ή τελικά όχι και τόσο;
Πολλοί θα το περιγράψουν ως "Θέατρο του Παραλόγου"... Αλήθεια; ξεκινώντας από το ίδιο το μπαράκι, τα ποτά σερβίρονται σε τρόπαια αγώνων και υπάρχει ο "σωστός" τρόπος γεμίσματος νερού στο ποτήρι (βέεβαιαα.. αλλιώς δεν πίνεται.. Μου θύμισε τις εποχές που δούλευα σε καφετέριες..κάθε καφετέρια μια κουλτούρα, κάθε αφεντικό και μια αυθεντία του καφέ, κι εμείς υπόδουλοι της ιεροτελεστίας τους..παράλογο;)
Οι Θαμώνες είναι ο Μέλχιοτ, πλούσιος κληρονόμος που έχει προχωρήσει την ιατρική ένα επίπεδο παραπάνω και με απόλυτα "λογικά" επιχειρήματα, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας αποδεικνύει πως όλοι έχουμε καρκίνο σ' αυτή τη ζωή ενώ ισχυρίζεται πως η κύρια ασθένεια των σκύλων είναι τα μεγάλα φορτηγά. (όπου καρκίνος βάλτε οτιδήποτε μας τρώει.. παράλογο;)
Ο μπάρμαν Ένκι, εκτός από καρκίνο, έχει και προσωπικά βάσανα με την κοπέλα του, Ινάννα, η οποία τον χωρίζει ναι μεν καθημερινά (κι άρα 366 μέρες σε δίσεκτο έτος) αλλά αυτή τη φορά η λέξη "χωρίζουμε" είχε διαφορετικό νόημα...διότι ήταν ΧΩ-ΡΙ-ΖΟΥ-ΜΕ! (μπορείς να λες ό,τι να 'ναι καθημερινά αλλά δεν έχει σημασία το νόημα παρά ο τρόπος.. κλασικά εικονογραφημένα )
Η Ινάννα είναι γυναίκα καριέρας και δε θέλει παιδιά βλέπετε.. Ο Κλαρόν πάλι, μεγαλοπαράγοντας με παγκόσμια επιρροή, θα ταράξει τα νερά με τις χρηματοοικονομικές του γνώσεις και θεωρίες. "Τα παιδιά είναι χρήμα" θα καταλήξουμε.. αν έχεις πολλά είσαι πλούσιος μόνο που μετά σε κυνηγάει η ΣΔΟΕ για το πόθεν έσχες.. κι αν τα παιδιά είναι χρήμα, τότε τα παιδιά των φαναριών είναι "βρώμικο" χρήμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. (καλά λέει ο πατέρας μου πως αν δεν είχε εμένα θα είχε χτίσει 2 πολυκατοικίες..!)
Η Ινάννα, ως φιλόδοξη γυναίκα την κουνάει την ουρίτσα της στον Κλαρόν αλλά όλα αυτά μέχρι να τον φάει ένας κανίβαλος. Ο κανίβαλος, αυτός ο οικονομικός δολοφόνος, ήταν αμερικανικός ή αφρικανικός; Ο Μέλχιοτ θα μας αποκαλύψει την αλήθεια.. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως.. είτε είσαι ο πολυσήμαντος κύριος Κλαρόν είτε ένας απλός σκύλος, έχετε τις ίδιες πιθανότητες να σκοτωθείτε στο δρόμο.
Δε ξέρω γιατί να το ονομάσω Θέατρο του Παραλόγου.. επειδή η ροή των τρελών συνειρμών δε σε αφήνουν να ανασάνεις και σε προσγειώνουν απότομα σε λογικά συμπεράσματα χωρίς τη συγκατάθεσή σου; Η ταχύτητα των σκηνών με τόσα συμπυκνωμένα νοήματα και αλληγορίες μπορεί να μη δίνουν αρκετό χρόνο στους θεατές για εγκεφαλική πέψη αλλά μόνο παράλογους δε τους λες σε δεύτερη ανάγνωση. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχουν γραφτεί από ένα δυνατό μυαλό με διαφορετική ματιά του κόσμου, τόσο αληθινή που φαίνεται παράλογη. Ο λόγος για το Δημήτρη Ζουγκό, ένα γοητευτικά διαφορετικό μυαλό που δε περνάει απαρατήρητο όσο κι αν το επιδιώκει.
Αυτό το τόσο ιδιαίτερο κείμενο ενισχύεται από την εμφάνιση, την ερμηνεία και την κίνηση όλων των ηθοποιών οι οποίοι υποστήριξαν το ρόλο τους μέχρι την τελευταία ατάκα. Απολαυστική έκπληξη η ερμηνεία της 'Ελενας Τυρέα ως Μελχιότ και ιδιαίτερα εκφραστικός ο Γιώργος Αγγελόπουλος στο ρόλο του 'Ενκι, τους ξεχώρισα. Η Αλκμήνη Σταθάτου προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση με την τσαχπινιά της ως Ινάννα και η 'Αρτεμις Γρύμπλα χάρισε πολύ γέλιο στο ρόλο του παιδιού.
Ιδιαίτερα εύστοχη η σκηνοθεσία και σε απόλυτη αρμονία με το κείμενο αλλά και οι ενδυματολογικές επιλογές. Η πρώτη σκέψη είναι "παραμόρφωση" και "υπερβολή". Ο Μέλχιοτ ψηλός, ξερακιανός με χρώμα αρρωστημένο (σα να είναι ο καρκίνος ο ίδιος!), ο Ένκι με ρούχα τσιτωμένα και κάπως κιτς (αλλά...ο μπάρμαν είναι πάντα trendy!), o Κλαρόν με πρόσθετη κοιλιά και γαλόνια (για να φαίνεται η αφθονία), η υπολογίστρια Ινάννα με πρόσθετα οπίσθια (για έξτρα λάγνο κούνημα και ελιγμούς) και η ΣΔΟΕ ένα υβρίδιο γυναίκας αρπακτικού με μουστάκι και χαρτοφύλακα (σηκώνει περαιτέρω ανάλυση). Βέβαια κι εδώ η λέξη παραμόρφωση θα ταιριάξει κοιτώντας απ΄έξω προς τα μέσα. Αν μπορούσαμε να φωτογραφίσουμε χαρακτήρες, διαθέσεις και προθέσεις, μάλλον δεν υπάρχει καμιά παραμόρφωση!
Γενικά, είναι από τις παραστάσεις που δεν τις βλέπουμε πολύ συχνά σε ελληνικές σκηνές και σίγουρα αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση για το κλείσιμο μιας παράλογης Δευτέρας ή Τρίτης.
Ηθοποιοί: Γιώργος Αγγελόπουλος, Άρτεμις Γρύμπλα, Σοφία Πανάγου, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Αλκμήνη Σταθάτου, Έλενα Τυρέα.
Συγγραφέας: Δημήτρης Ζουγκός
Σκηνοθέτης: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άρτεμις Γρύμπλα
Σκηνικά-Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμού: Άννα Ρεμούνδου
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Ανδριόπουλος
Αφίσα: Αλέξανδρος Βενιέρης
Video Spot: Νικήτας Χάσκας
Παραγωγή: Vault
Πολυχώρος Vault
Μελενίκου 26, Βοτανικός
Στάση Μετρό Κεραμεικός
213 0356472, 6945 993870
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Δευτέρα και Τρίτη: 21:00
EIΣΙΤΗΡΙΑ:
Κανονικό 15 ευρώ, Φοιτητικό- μειωμένο 10 ευρώ
ΔIAΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Ολόκληρη η παράσταση εκτυλίχθηκε σε ένα μπαράκι με καλή μουσική και ασυνήθιστους διαλόγους. Ή μήπως όχι και τόσο ασυνήθιστους; (Μαύρη) κωμωδία ή όχι; Παράλογο ή τελικά όχι και τόσο;
Πολλοί θα το περιγράψουν ως "Θέατρο του Παραλόγου"... Αλήθεια; ξεκινώντας από το ίδιο το μπαράκι, τα ποτά σερβίρονται σε τρόπαια αγώνων και υπάρχει ο "σωστός" τρόπος γεμίσματος νερού στο ποτήρι (βέεβαιαα.. αλλιώς δεν πίνεται.. Μου θύμισε τις εποχές που δούλευα σε καφετέριες..κάθε καφετέρια μια κουλτούρα, κάθε αφεντικό και μια αυθεντία του καφέ, κι εμείς υπόδουλοι της ιεροτελεστίας τους..παράλογο;)
Οι Θαμώνες είναι ο Μέλχιοτ, πλούσιος κληρονόμος που έχει προχωρήσει την ιατρική ένα επίπεδο παραπάνω και με απόλυτα "λογικά" επιχειρήματα, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας αποδεικνύει πως όλοι έχουμε καρκίνο σ' αυτή τη ζωή ενώ ισχυρίζεται πως η κύρια ασθένεια των σκύλων είναι τα μεγάλα φορτηγά. (όπου καρκίνος βάλτε οτιδήποτε μας τρώει.. παράλογο;)
Ο μπάρμαν Ένκι, εκτός από καρκίνο, έχει και προσωπικά βάσανα με την κοπέλα του, Ινάννα, η οποία τον χωρίζει ναι μεν καθημερινά (κι άρα 366 μέρες σε δίσεκτο έτος) αλλά αυτή τη φορά η λέξη "χωρίζουμε" είχε διαφορετικό νόημα...διότι ήταν ΧΩ-ΡΙ-ΖΟΥ-ΜΕ! (μπορείς να λες ό,τι να 'ναι καθημερινά αλλά δεν έχει σημασία το νόημα παρά ο τρόπος.. κλασικά εικονογραφημένα )Η Ινάννα είναι γυναίκα καριέρας και δε θέλει παιδιά βλέπετε.. Ο Κλαρόν πάλι, μεγαλοπαράγοντας με παγκόσμια επιρροή, θα ταράξει τα νερά με τις χρηματοοικονομικές του γνώσεις και θεωρίες. "Τα παιδιά είναι χρήμα" θα καταλήξουμε.. αν έχεις πολλά είσαι πλούσιος μόνο που μετά σε κυνηγάει η ΣΔΟΕ για το πόθεν έσχες.. κι αν τα παιδιά είναι χρήμα, τότε τα παιδιά των φαναριών είναι "βρώμικο" χρήμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. (καλά λέει ο πατέρας μου πως αν δεν είχε εμένα θα είχε χτίσει 2 πολυκατοικίες..!)
Η Ινάννα, ως φιλόδοξη γυναίκα την κουνάει την ουρίτσα της στον Κλαρόν αλλά όλα αυτά μέχρι να τον φάει ένας κανίβαλος. Ο κανίβαλος, αυτός ο οικονομικός δολοφόνος, ήταν αμερικανικός ή αφρικανικός; Ο Μέλχιοτ θα μας αποκαλύψει την αλήθεια.. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως.. είτε είσαι ο πολυσήμαντος κύριος Κλαρόν είτε ένας απλός σκύλος, έχετε τις ίδιες πιθανότητες να σκοτωθείτε στο δρόμο.
Δε ξέρω γιατί να το ονομάσω Θέατρο του Παραλόγου.. επειδή η ροή των τρελών συνειρμών δε σε αφήνουν να ανασάνεις και σε προσγειώνουν απότομα σε λογικά συμπεράσματα χωρίς τη συγκατάθεσή σου; Η ταχύτητα των σκηνών με τόσα συμπυκνωμένα νοήματα και αλληγορίες μπορεί να μη δίνουν αρκετό χρόνο στους θεατές για εγκεφαλική πέψη αλλά μόνο παράλογους δε τους λες σε δεύτερη ανάγνωση. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχουν γραφτεί από ένα δυνατό μυαλό με διαφορετική ματιά του κόσμου, τόσο αληθινή που φαίνεται παράλογη. Ο λόγος για το Δημήτρη Ζουγκό, ένα γοητευτικά διαφορετικό μυαλό που δε περνάει απαρατήρητο όσο κι αν το επιδιώκει.
Αυτό το τόσο ιδιαίτερο κείμενο ενισχύεται από την εμφάνιση, την ερμηνεία και την κίνηση όλων των ηθοποιών οι οποίοι υποστήριξαν το ρόλο τους μέχρι την τελευταία ατάκα. Απολαυστική έκπληξη η ερμηνεία της 'Ελενας Τυρέα ως Μελχιότ και ιδιαίτερα εκφραστικός ο Γιώργος Αγγελόπουλος στο ρόλο του 'Ενκι, τους ξεχώρισα. Η Αλκμήνη Σταθάτου προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση με την τσαχπινιά της ως Ινάννα και η 'Αρτεμις Γρύμπλα χάρισε πολύ γέλιο στο ρόλο του παιδιού.
Ιδιαίτερα εύστοχη η σκηνοθεσία και σε απόλυτη αρμονία με το κείμενο αλλά και οι ενδυματολογικές επιλογές. Η πρώτη σκέψη είναι "παραμόρφωση" και "υπερβολή". Ο Μέλχιοτ ψηλός, ξερακιανός με χρώμα αρρωστημένο (σα να είναι ο καρκίνος ο ίδιος!), ο Ένκι με ρούχα τσιτωμένα και κάπως κιτς (αλλά...ο μπάρμαν είναι πάντα trendy!), o Κλαρόν με πρόσθετη κοιλιά και γαλόνια (για να φαίνεται η αφθονία), η υπολογίστρια Ινάννα με πρόσθετα οπίσθια (για έξτρα λάγνο κούνημα και ελιγμούς) και η ΣΔΟΕ ένα υβρίδιο γυναίκας αρπακτικού με μουστάκι και χαρτοφύλακα (σηκώνει περαιτέρω ανάλυση). Βέβαια κι εδώ η λέξη παραμόρφωση θα ταιριάξει κοιτώντας απ΄έξω προς τα μέσα. Αν μπορούσαμε να φωτογραφίσουμε χαρακτήρες, διαθέσεις και προθέσεις, μάλλον δεν υπάρχει καμιά παραμόρφωση!Γενικά, είναι από τις παραστάσεις που δεν τις βλέπουμε πολύ συχνά σε ελληνικές σκηνές και σίγουρα αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση για το κλείσιμο μιας παράλογης Δευτέρας ή Τρίτης.
Ηθοποιοί: Γιώργος Αγγελόπουλος, Άρτεμις Γρύμπλα, Σοφία Πανάγου, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Αλκμήνη Σταθάτου, Έλενα Τυρέα.
Συγγραφέας: Δημήτρης Ζουγκός
Σκηνοθέτης: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άρτεμις Γρύμπλα
Σκηνικά-Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμού: Άννα Ρεμούνδου
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Ανδριόπουλος
Αφίσα: Αλέξανδρος Βενιέρης
Video Spot: Νικήτας Χάσκας
Παραγωγή: Vault
Πολυχώρος Vault
Μελενίκου 26, Βοτανικός
Στάση Μετρό Κεραμεικός
213 0356472, 6945 993870
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Δευτέρα και Τρίτη: 21:00
EIΣΙΤΗΡΙΑ:
Κανονικό 15 ευρώ, Φοιτητικό- μειωμένο 10 ευρώ
ΔIAΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)