Παρακολουθήσαμε την avant-première της ταινίας "1000 Φορές Καληνύχτα" (1000 Times Good Night) με την βραβευμένη με Όσκαρ και για μια φορά ακόμη εξαιρετική, Juliette Binoche. Η ταινία θα προβάλλεται στους κινηματογράφους από τις 26 Μαρτίου.
Λίγα λόγια για το έργο
Η Rebbeca (Juliette Binoche) είναι μία από τις καλύτερες ανταποκρίτριες φωτογράφους σε εμπόλεμες ζώνες και με την εξαιρετική της ματιά αποτυπώνει εικόνες που σοκάρουν ακόμη και τους πιο σκληρούς στη θέασή τους. Ο σύζυγος (Nikolaj Coster-Waldau) και οι δύο της κόρες την περιμένουν με αγωνία να επιστρέψει σπίτι μετά από κάθε επικίνδυνο ταξίδι της. Στην τελευταία της αποστολή, η Rebecca θα τραυματιστεί σοβαρά όταν μία βόμβα θα σκάσει δίπλα της. Η επιστροφή στο σπίτι θα την φέρει για πρώτη φορά αντιμέτωπη με ένα δίλημμα καθώς θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στη δουλειά και την οικογένειά της.
Δείτε το trailer της ταινίας (ελληνικοί υπότιτλοι)
Η ταινία του Νορβηγού σκηνοθέτη Erik Poppe είναι ένα καλοστημένο κοινωνικό δράμα και διακρίνεται από το πρώτο λεπτό για τη σκηνογραφία και την περίτεχνη φωτογραφία του. Το σενάριο βασίζεται σε μεγάλο μέρος σε πραγματικά γεγονότα και εμπειρίες του ίδιου του σκηνοθέτη, ο οποίος εργαζόταν στο παρελθόν ως φωτογράφος σε πολεμικές ανταποκρίσεις.
Η Juliette Binoche ενσαρκώνει με μαεστρία το ρόλο ενός ανήσυχου πνεύματος, μιας γυναίκας που δεν διστάζει να διακινδυνεύσει τη ζωή της για να συνεισφέρει σε ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη όχι μόνο τη δική της βοήθεια αλλά όλων μας. Ο ρόλος της Rebecca περιγράφει μια ηρωίδα που είναι αλήθεια πως δεν εκφράζεται μόνο, αλλά βρίσκει λόγο ύπαρξης μέσα από τη δουλειά της, και θα είναι εξαιρετικά δύσκολη γι'αυτήν η εναλλαγή από την ταραχώδη και γεμάτη κοινωνικό περιεχόμενο δουλειά της, σε μία καθημερινότητα μέσα στην οποία δεν είναι ο εαυτός της.
Μήπως όμως όλα αυτά αποκτούν νόημα για χάρη της οικογένειάς της που λατρεύει;
Από την άλλη πλευρά, ο Nicolaj Coster-Waldau, ως Μarcus και ευρέως γνωστός από το ρόλο του ως Jamie Lannister στην πολύ επιτυχημένη σειρά "Game Of Thrones", μεγαλώνει στην πραγματικότητα μόνος τις κόρες τους ενώ είναι ένας αφοσιωμένος και υποστηρικτικός σύζυγος και πατέρας. Μετά τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην αρχή της ταινίας, ωστόσο, θα κάνει την ύστατη προσπάθεια να ισορροπήσει και πάλι η οικογένειά του, για να καταφέρει στην ουσία να ισορροπήσει και ο ίδιος. Ξεχωρίζει και η νεαρή Lauryn Canny στο ρόλο της μεγαλύτερης κόρης, Steph.
Πέρα από το κεντρικό θέμα της σύγκρουσης ανάμεσα στα θέλω και τα πρέπει των κεντρικών ηρώων, ιδωμένα βέβαια μέσα από το background μιας ευρωπαϊκής μεσοαστικής οικογένειας που φαντάζει μη ρεαλιστικά πλασμένη με στόχο την επίταση της αντίθεσης με τη δίνη του πολέμου και τις κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ευαίσθητες χώρες, η ταινία καταπιάνεται και με άλλα θέματα. Τα λεπτά όρια ανάμεσα στο ρεπορτάζ και το σεβασμό της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, η αδιαφορία του ανθρώπου και το περιβάλλον θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον και θα συγκινήσουν τον θεατή.
Και μερικές ακόμα σκέψεις..
Βλέποντας τη Binoche να φωτογραφίζει εμπόλεμες σκηνές και νεαρές γυναίκες σε αποστολή αυτοκτονίας δε μπορείς να φανταστείς πως αυτή η γυναίκα έχει παιδιά που την περιμένουν σπίτι κι όμως ρισκάρει τη ζωή της καθημερινά μετρώντας τις καληνύχτες που κατάφερε να τους πει από κοντά. Η φωτογράφηση της αδικίας τη βοηθά να εκφράζει το θυμό της. Οι φωτογραφίες της βοηθούν για ένα καλύτερο αύριο. Οι καλλιτέχνες είναι πλάσματα που ζουν στο δικό τους κόσμο παράλληλα με το δικό μας, πολλές φορές διχασμένοι ανάμεσα στα αντικρουόμενα "πρέπει" που "θέλουν". Μπορούμε να τους καταλάβουμε; Να δούμε μέσα απ' τα δικά τους μάτια; Όχι πάντα. Αντέχεται η αποδοχή μιας τέτοιας κατάστασης; Ίσως όχι για πάντα. Είναι εγωιστικό/δίκαιο όταν υποφέρουν οι δικοί μας άνθρωποι ακόμα και για τις πιο ανυστερόβουλες πράξεις μας; Ίσως και όχι. Υπάρχουν εικόνες που αν ειδωθούν μπορούν να σ' αλλάξουν για πάντα; Μάλλον ναι. Τι κάνεις όταν ο θυμός υποχωρήσει ή νιώσεις πως οι θυσίες σου δεν είναι αρκετές ν' αλλάξουν μια έκβαση; ... Γονατίζεις.
Διάρκεια: 117'
Βαθμολογίες:
IMDb: 7.2/10
Rotten Tomatoes: 74%
Πρωταγωνιστούν: Juliette Binoche, Nicolaj Coster-Waldau, Maria Doyle Kennedy, Chloe Annett, Lauryn Canny
Σκηνοθεσία: Erik Poppe
Σενάριο: Erik Poppe, Harald Rosenlow-Eeg
Λίγα λόγια για το έργο Η Rebbeca (Juliette Binoche) είναι μία από τις καλύτερες ανταποκρίτριες φωτογράφους σε εμπόλεμες ζώνες και με την εξαιρετική της ματιά αποτυπώνει εικόνες που σοκάρουν ακόμη και τους πιο σκληρούς στη θέασή τους. Ο σύζυγος (Nikolaj Coster-Waldau) και οι δύο της κόρες την περιμένουν με αγωνία να επιστρέψει σπίτι μετά από κάθε επικίνδυνο ταξίδι της. Στην τελευταία της αποστολή, η Rebecca θα τραυματιστεί σοβαρά όταν μία βόμβα θα σκάσει δίπλα της. Η επιστροφή στο σπίτι θα την φέρει για πρώτη φορά αντιμέτωπη με ένα δίλημμα καθώς θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στη δουλειά και την οικογένειά της.
Δείτε το trailer της ταινίας (ελληνικοί υπότιτλοι)
Η ταινία του Νορβηγού σκηνοθέτη Erik Poppe είναι ένα καλοστημένο κοινωνικό δράμα και διακρίνεται από το πρώτο λεπτό για τη σκηνογραφία και την περίτεχνη φωτογραφία του. Το σενάριο βασίζεται σε μεγάλο μέρος σε πραγματικά γεγονότα και εμπειρίες του ίδιου του σκηνοθέτη, ο οποίος εργαζόταν στο παρελθόν ως φωτογράφος σε πολεμικές ανταποκρίσεις.
Η Juliette Binoche ενσαρκώνει με μαεστρία το ρόλο ενός ανήσυχου πνεύματος, μιας γυναίκας που δεν διστάζει να διακινδυνεύσει τη ζωή της για να συνεισφέρει σε ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη όχι μόνο τη δική της βοήθεια αλλά όλων μας. Ο ρόλος της Rebecca περιγράφει μια ηρωίδα που είναι αλήθεια πως δεν εκφράζεται μόνο, αλλά βρίσκει λόγο ύπαρξης μέσα από τη δουλειά της, και θα είναι εξαιρετικά δύσκολη γι'αυτήν η εναλλαγή από την ταραχώδη και γεμάτη κοινωνικό περιεχόμενο δουλειά της, σε μία καθημερινότητα μέσα στην οποία δεν είναι ο εαυτός της.
Μήπως όμως όλα αυτά αποκτούν νόημα για χάρη της οικογένειάς της που λατρεύει;
Από την άλλη πλευρά, ο Nicolaj Coster-Waldau, ως Μarcus και ευρέως γνωστός από το ρόλο του ως Jamie Lannister στην πολύ επιτυχημένη σειρά "Game Of Thrones", μεγαλώνει στην πραγματικότητα μόνος τις κόρες τους ενώ είναι ένας αφοσιωμένος και υποστηρικτικός σύζυγος και πατέρας. Μετά τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην αρχή της ταινίας, ωστόσο, θα κάνει την ύστατη προσπάθεια να ισορροπήσει και πάλι η οικογένειά του, για να καταφέρει στην ουσία να ισορροπήσει και ο ίδιος. Ξεχωρίζει και η νεαρή Lauryn Canny στο ρόλο της μεγαλύτερης κόρης, Steph.
Πέρα από το κεντρικό θέμα της σύγκρουσης ανάμεσα στα θέλω και τα πρέπει των κεντρικών ηρώων, ιδωμένα βέβαια μέσα από το background μιας ευρωπαϊκής μεσοαστικής οικογένειας που φαντάζει μη ρεαλιστικά πλασμένη με στόχο την επίταση της αντίθεσης με τη δίνη του πολέμου και τις κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ευαίσθητες χώρες, η ταινία καταπιάνεται και με άλλα θέματα. Τα λεπτά όρια ανάμεσα στο ρεπορτάζ και το σεβασμό της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, η αδιαφορία του ανθρώπου και το περιβάλλον θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον και θα συγκινήσουν τον θεατή.
Και μερικές ακόμα σκέψεις..
Βλέποντας τη Binoche να φωτογραφίζει εμπόλεμες σκηνές και νεαρές γυναίκες σε αποστολή αυτοκτονίας δε μπορείς να φανταστείς πως αυτή η γυναίκα έχει παιδιά που την περιμένουν σπίτι κι όμως ρισκάρει τη ζωή της καθημερινά μετρώντας τις καληνύχτες που κατάφερε να τους πει από κοντά. Η φωτογράφηση της αδικίας τη βοηθά να εκφράζει το θυμό της. Οι φωτογραφίες της βοηθούν για ένα καλύτερο αύριο. Οι καλλιτέχνες είναι πλάσματα που ζουν στο δικό τους κόσμο παράλληλα με το δικό μας, πολλές φορές διχασμένοι ανάμεσα στα αντικρουόμενα "πρέπει" που "θέλουν". Μπορούμε να τους καταλάβουμε; Να δούμε μέσα απ' τα δικά τους μάτια; Όχι πάντα. Αντέχεται η αποδοχή μιας τέτοιας κατάστασης; Ίσως όχι για πάντα. Είναι εγωιστικό/δίκαιο όταν υποφέρουν οι δικοί μας άνθρωποι ακόμα και για τις πιο ανυστερόβουλες πράξεις μας; Ίσως και όχι. Υπάρχουν εικόνες που αν ειδωθούν μπορούν να σ' αλλάξουν για πάντα; Μάλλον ναι. Τι κάνεις όταν ο θυμός υποχωρήσει ή νιώσεις πως οι θυσίες σου δεν είναι αρκετές ν' αλλάξουν μια έκβαση; ... Γονατίζεις.
Διάρκεια: 117'Βαθμολογίες:
IMDb: 7.2/10
Rotten Tomatoes: 74%
Πρωταγωνιστούν: Juliette Binoche, Nicolaj Coster-Waldau, Maria Doyle Kennedy, Chloe Annett, Lauryn Canny
Σκηνοθεσία: Erik Poppe
Σενάριο: Erik Poppe, Harald Rosenlow-Eeg