Φεβρουάριος 2015
Μετά το ευρηματικό και διόλου άσχημο ‘Inform-Educate-Entertain’ του 2013 το ντουέτο απ’ το Λονδίνο κάνει σχεδόν τα ίδια στον δεύτερό τους δίσκο. Αυτή τη φορά χρησιμοποιούν ηχητικά αποσπάσματα, samples και μουσικές για να μας μεταφέρουν σε μια περίοδο του ψυχρού πολέμου όπου γινόταν ο «αγώνας για το διάστημα». Μετά το χαρακτηριστικό ‘Everest’ απ’ το πρώτο τους άλμπουμ, εδώ υπάρχει το ‘Sputnik’ ή το ‘Gagarin’, δύο από τα καλύτερα τραγούδια του ‘The Race For Space’, για το οποίο συνεργάστηκαν και πάλι με το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (BFI).
Με διάφορες μουσικές πίσω απ’ τις εξιστορήσεις των ομιλητών δημιουργούν κάτι που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ντοκιμαντέρ, κάτι λογικό αφού σχεδόν όλα όσα τραγουδιούνται, ή, πολύ πιο συχνά, λέγονται προέρχονται από τέτοιου είδους ταινίες. Έχουν ως βάση την ηλεκτρονική μουσική, μικρά samples, αλλά χρησιμοποιούν συχνά και ηλεκτρικές κιθάρες, πλήκτρα ή πνευστά (‘Gagarin’) ή ακόμα και λίγες επιρροές από τη house μουσική (‘Sputnik’). Δεν παρουσιάζει κάποιο εξαιρετικό ενδιαφέρον ως κανονικό μουσικό άλμπουμ, αλλά περισσότερο ως ένα ενιαίο ηχητικό ντοκουμέντο, στο οποίο ξεχωρίζουν μερικά λεπτά ως ωραία τραγουδάκια. Έχουν πλάκα πάντως και σίγουρα δένουν ωραία τις μουσικές τους με το αντίστοιχο κομμάτι ομιλίας. Ακούστε για παράδειγμα και το ‘Go!’.
Μετά το ευρηματικό και διόλου άσχημο ‘Inform-Educate-Entertain’ του 2013 το ντουέτο απ’ το Λονδίνο κάνει σχεδόν τα ίδια στον δεύτερό τους δίσκο. Αυτή τη φορά χρησιμοποιούν ηχητικά αποσπάσματα, samples και μουσικές για να μας μεταφέρουν σε μια περίοδο του ψυχρού πολέμου όπου γινόταν ο «αγώνας για το διάστημα». Μετά το χαρακτηριστικό ‘Everest’ απ’ το πρώτο τους άλμπουμ, εδώ υπάρχει το ‘Sputnik’ ή το ‘Gagarin’, δύο από τα καλύτερα τραγούδια του ‘The Race For Space’, για το οποίο συνεργάστηκαν και πάλι με το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (BFI).
Με διάφορες μουσικές πίσω απ’ τις εξιστορήσεις των ομιλητών δημιουργούν κάτι που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ντοκιμαντέρ, κάτι λογικό αφού σχεδόν όλα όσα τραγουδιούνται, ή, πολύ πιο συχνά, λέγονται προέρχονται από τέτοιου είδους ταινίες. Έχουν ως βάση την ηλεκτρονική μουσική, μικρά samples, αλλά χρησιμοποιούν συχνά και ηλεκτρικές κιθάρες, πλήκτρα ή πνευστά (‘Gagarin’) ή ακόμα και λίγες επιρροές από τη house μουσική (‘Sputnik’). Δεν παρουσιάζει κάποιο εξαιρετικό ενδιαφέρον ως κανονικό μουσικό άλμπουμ, αλλά περισσότερο ως ένα ενιαίο ηχητικό ντοκουμέντο, στο οποίο ξεχωρίζουν μερικά λεπτά ως ωραία τραγουδάκια. Έχουν πλάκα πάντως και σίγουρα δένουν ωραία τις μουσικές τους με το αντίστοιχο κομμάτι ομιλίας. Ακούστε για παράδειγμα και το ‘Go!’.