Καλημέρα σας από τη Θεσσαλονίκη! (Μια Τετάρτη θα το πω και θα είμαι εκεί!) Ταξιδιάρικη η Στήλη όπως καταλαβαίνετε κι όχι μόνο στη μουσική της. Σήμερα κοντά μας οι "Ούτε Σπόντα"!
# Who Is Who
Έξι ονόματα, τρεις φωνές κι ένα κορίτσι (και τι κορίτσι!).. μας δίνουν το ρυθμό τους από τη Θεσσαλονίκη σε στίχο ελληνικό:
Γιάννης Παπαγεωργίου - ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, φωνή Χρήστος Παπαδόπουλος - κλαρινέτο-σαξόφωνο, φωνή
Τζίνα Μιξαφέντη - φωνή
Αστέρης Τσαλίκης - ακορντεόν, πλήκτρα
Δάνης Κουμαρτζής - ηλεκτρικό μπάσο
Στέλιος Σιούλας - τύμπανα
Γιάννης Παπαγεωργίου - ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, φωνή Χρήστος Παπαδόπουλος - κλαρινέτο-σαξόφωνο, φωνή
Τζίνα Μιξαφέντη - φωνή
Αστέρης Τσαλίκης - ακορντεόν, πλήκτρα
Δάνης Κουμαρτζής - ηλεκτρικό μπάσο
Στέλιος Σιούλας - τύμπανα
# Τι θ΄ακούσετε;
Το Quiz της εβδομάδας.. σας προκαλώ ν' αφήσετε σχόλια... αφού ακούσετε ολόκληρο το δίσκο όμως! Αν επιχειρήσω να σας περιγράψω θ' ακουστώ σα την Πυθία..
# Τα Ρεφρέν κάποιου Χρησμού (debut album)
Η πρώτη δισκογραφική δουλειά των "Ούτε Σπόντα" κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2014 με τον τίτλο "Τα ρεφρέν κάποιου χρησμού", παίρνοντας το χρίσμα απ' το πρώτο τραγούδι του. Η επιμέλεια κι η παραγωγή έγινε από το ίδιο το συγκρότημα και περιλαμβάνει 11 τραγούδια που έχουν το καθένα πραγματικά τη δική του προσωπικότητα! Μπορείτε ν' ακούσετε όλα τα ρεφρέν των Χρησμών παρακάτω (και μερικά videos από το κανάλι στο YouTube πατώντας στους τίτλους 01, 02, 03, 09, 11)
Αν και δύσκολο, θα πω ότι ξεχώρισα λίγο παραπάνω τα Ρεφρέν ενός Χρησμού, το Χαμένο μου παρόν, τη Βαβέλ και το Δίνε του (ούτε σπόντα χρειάζεσαι, ούτε τίποτα), όμως κάθε τραγούδι σίγουρα έχει το δικό του κοινό σ' αυτό το δίσκο!
01. Τα ρεφρέν κάποιου χρησμού
02. Το Σκάκι
03. Εσύ και τα πειστήρια
04. Άλλη όψη
05. Το χαμένο μου παρόν
06. Βαβέλ
07. Σκέψη θετική
08. Η τελευταία χάρη
09. Δίνε Του
10. Το τραγούδι του μάγου
11. Το βαλς των Αγγέλων
Στίχοι- Μουσική: Γιάννης Παπαγεωργίου, Χρήστος Παπαδόπουλος και στο τρίτο κομμάτι οι στίχοι είναι του Βασίλη Τσικάρα.
Στις ηχογραφήσεις, μπάσο έπαιξε σε όλα τα κομμάτια ο Ηλίας Ρότσιας. Συμμετέχουν: Δημήτρης Μυστακίδης, Βασίλης Ζιγκερίδης, Μανόλης Σταματιάδης, Νίκος Βαρελάς.
Γραφιστικά και σχεδιασμός του εξωφύλλου: Άρτεμις Ψάλτογλου
Επεξεργασία ήχου: Χρήστος Μέγας
Για όποιον ενδιαφέρεται να προμηθευτεί τους δικούς του Χρησμούς... μπορεί να κάνει Σπονδή είτε στους ίδιους τους Ούτε Σπόντα, είτε μέσω του Βandcamp
# Dive In..
Οφείλω να πω πως είναι απολαυστική η συνέντευξη! Οι "Ούτε Σπόντα" τα λένε ωραία κι απλά, κατά Ευριπίδη...αληθινά.
Το Quiz της εβδομάδας.. σας προκαλώ ν' αφήσετε σχόλια... αφού ακούσετε ολόκληρο το δίσκο όμως! Αν επιχειρήσω να σας περιγράψω θ' ακουστώ σα την Πυθία..
# Τα Ρεφρέν κάποιου Χρησμού (debut album)
Η πρώτη δισκογραφική δουλειά των "Ούτε Σπόντα" κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2014 με τον τίτλο "Τα ρεφρέν κάποιου χρησμού", παίρνοντας το χρίσμα απ' το πρώτο τραγούδι του. Η επιμέλεια κι η παραγωγή έγινε από το ίδιο το συγκρότημα και περιλαμβάνει 11 τραγούδια που έχουν το καθένα πραγματικά τη δική του προσωπικότητα! Μπορείτε ν' ακούσετε όλα τα ρεφρέν των Χρησμών παρακάτω (και μερικά videos από το κανάλι στο YouTube πατώντας στους τίτλους 01, 02, 03, 09, 11)
Αν και δύσκολο, θα πω ότι ξεχώρισα λίγο παραπάνω τα Ρεφρέν ενός Χρησμού, το Χαμένο μου παρόν, τη Βαβέλ και το Δίνε του (ούτε σπόντα χρειάζεσαι, ούτε τίποτα), όμως κάθε τραγούδι σίγουρα έχει το δικό του κοινό σ' αυτό το δίσκο!
01. Τα ρεφρέν κάποιου χρησμού
02. Το Σκάκι
03. Εσύ και τα πειστήρια
04. Άλλη όψη
05. Το χαμένο μου παρόν
06. Βαβέλ
07. Σκέψη θετική
08. Η τελευταία χάρη
09. Δίνε Του
10. Το τραγούδι του μάγου
11. Το βαλς των Αγγέλων
Στίχοι- Μουσική: Γιάννης Παπαγεωργίου, Χρήστος Παπαδόπουλος και στο τρίτο κομμάτι οι στίχοι είναι του Βασίλη Τσικάρα.
Στις ηχογραφήσεις, μπάσο έπαιξε σε όλα τα κομμάτια ο Ηλίας Ρότσιας. Συμμετέχουν: Δημήτρης Μυστακίδης, Βασίλης Ζιγκερίδης, Μανόλης Σταματιάδης, Νίκος Βαρελάς.
Γραφιστικά και σχεδιασμός του εξωφύλλου: Άρτεμις Ψάλτογλου
Επεξεργασία ήχου: Χρήστος Μέγας
Για όποιον ενδιαφέρεται να προμηθευτεί τους δικούς του Χρησμούς... μπορεί να κάνει Σπονδή είτε στους ίδιους τους Ούτε Σπόντα, είτε μέσω του Βandcamp
# Dive In..
Οφείλω να πω πως είναι απολαυστική η συνέντευξη! Οι "Ούτε Σπόντα" τα λένε ωραία κι απλά, κατά Ευριπίδη...αληθινά.
[Ε.Σ.] Θέλω να μάθω περισσότερα για εσάς! Πώς γεννήθηκαν οι "Ούτε Σπόντα" και πώς πήρε το όνομά του το συγκρότημα;
Ως "Ούτε Σπόντα" συστηθήκαμε την άνοιξη του 2009, στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά, η μπάντα ήταν τετραμελής, ο Γιάννης , ο Χρήστος, ο Αστέρης και ο Μιχάλης, όλοι μας συμφοιτητές στο πρώτο έτος. Αφορμή για τη σύσταση της μπάντας ήταν μια συναυλία που προέκυψε για τους "Γιατρούς του Κόσμου". Κάπως έτσι 'υποχρεωθήκαμε' να κάτσουμε κάτω και να κάνουμε τις πρώτες μας πρόβες. Ένα εσωτερικό αστείο μεταξύ της παρέας που έπρεπε να μείνει μεταξύ μας, ένα κουτσομπολιό, ας πούμε, ήταν η αφορμή για να γίνει η φράση 'ούτε σπόντα' το όνομα του συγκροτήματος, παραμονές του πρώτου μας live.
Σήμερα το συγκρότημα είναι εξαμελές. Είναι ο Γιάννης στην κιθάρα και το τραγούδι, ο Χρήστος στο κλαρινέτο και το τραγούδι, η Τζίνα στο τραγούδι, ο Αστέρης στο ακορντεόν και τα πλήκτρα, ο Στέλιος στα ντραμς και ο Δάνης στο μπάσο.
[Ε.Σ.] Θα μου περιγράψετε τη μουσική σας; Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές ; (Προσπάθησα ..!)
Είναι μια ερώτηση που μας δυσκολεύει να την απαντήσουμε. Οι επιρροές και τα ερεθίσματα του κάθε ένα από εμάς είναι πολλά και διαφορετικά και αυτό αντικατοπτρίζεται στα τραγούδια μας και στον τρόπο με τον οποίο τα πλησιάζουμε. Σίγουρα κοινός τόπος είναι ο ελληνόφωνος στίχος των κομματιών μας, στον οποίο δίνουμε βαρύτητα.
Μουσικά, στις ηχογραφήσεις μας θα ακούσεις και σαξόφωνο, αλλά θα ακούσεις και τρίχορδο μπουζούκι, θα ακούσεις και swing, θα ακούσεις και τσιφετέλι. Ο ντράμερ παίζει μέταλ, ο κιθαρίστας ρεμπέτικα. Το να βάλουμε ταμπέλες και να ονοματίσουμε κάποιο είδος μουσικής που είναι πιο κοντά μας δεν θα είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα. Άλλωστε αυτό είναι κάτι που παλιότερα δεν υπήρχε.
Οι μουσικές επιρροές του καθενός προδίδονται από εκεί που πάνε τα χέρια αβίαστα και απ' το σκοπό που σου έρχεται να τραγουδήσεις χωρίς να το σκεφτείς.
Μουσικά, στις ηχογραφήσεις μας θα ακούσεις και σαξόφωνο, αλλά θα ακούσεις και τρίχορδο μπουζούκι, θα ακούσεις και swing, θα ακούσεις και τσιφετέλι. Ο ντράμερ παίζει μέταλ, ο κιθαρίστας ρεμπέτικα. Το να βάλουμε ταμπέλες και να ονοματίσουμε κάποιο είδος μουσικής που είναι πιο κοντά μας δεν θα είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα. Άλλωστε αυτό είναι κάτι που παλιότερα δεν υπήρχε.
Οι μουσικές επιρροές του καθενός προδίδονται από εκεί που πάνε τα χέρια αβίαστα και απ' το σκοπό που σου έρχεται να τραγουδήσεις χωρίς να το σκεφτείς.
[Ε.Σ.] Τι μουσική θ'ακούσουμε στο δίσκο; Ακούγοντάς τον, έχω την αίσθηση πως τα κομμάτια έχουν αρκετά διαφορετικό ύφος μεταξύ τους. Πώς προέκυψε αυτό; (Επέμεινα...!)
Ο δίσκος έκλεισε ήδη 5 μήνες ζωής. Τον κυκλοφορήσαμε το Δεκέμβριο του 2014. Η παραγωγή και η επιμέλεια έγινε από εμάς τους ίδιους. Τα πράγματα είναι λιγάκι 'στενά', οπότε μπήκαμε σε μια διαδικασία να ασχοληθούμε και με ζητήματα εκτός των αμιγώς μουσικών. Αυτό απ' τη μια μεριά είναι καλό γιατί σε βάζει να γνωρίσεις πολλά μονοπάτια, από την άλλη, βέβαια, έκαστος στο είδος του και να μην ξεχνάμε να παίζουμε και να μελετάμε.
Σε ό,τι αφορά στα τραγούδια του δίσκου, το ύφος είναι παρόμοιο με αυτό των ζωντανών εμφανίσεών μας. Καθώς η μπάντα παίζει εδώ και 6 χρόνια δικά της τραγούδια χωρίς να έχουν ηχογραφηθεί, θέλαμε να μην αδικήσουμε κάποια και έτσι, στο δίσκο, άλλα τραγούδια κοντεύουν 10 χρόνια ζωής, ενώ άλλα είναι αρκετά πρόσφατα.
Αυτό συνεπάγεται πως υπάρχει κι απόκλιση σε διάφορα επίπεδα, συνθετικά, στιχουργικά, ενορχηστρωτικά. Βέβαια, οι θεματικές δουλειές ή δίσκοι που έχουν μια συνέχεια από την αρχή μέχρι το τέλος είναι κάτι που μας αρέσει. Ίσως συμβεί σε κάτι επόμενο, ποιος ξέρει.
Αυτό συνεπάγεται πως υπάρχει κι απόκλιση σε διάφορα επίπεδα, συνθετικά, στιχουργικά, ενορχηστρωτικά. Βέβαια, οι θεματικές δουλειές ή δίσκοι που έχουν μια συνέχεια από την αρχή μέχρι το τέλος είναι κάτι που μας αρέσει. Ίσως συμβεί σε κάτι επόμενο, ποιος ξέρει.
[Ε.Σ.] Πώς βλέπετε την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας; Είστε αισιόδοξοι για το μέλλον; Ποια είναι η κίνηση ΜΑΤ που δεν έχουμε κάνει ακόμα ως λαός;
[Μα αν τα πιόνια μια φορά παράκουαν τους κανονισμούς
Θα γυρνούσαν στη μεριά τους για να φαν το βασιλιά τους
Και έτσι αντί να πολεμάνε μεταξύ τους, θα πηγαίναν
Με σημαίες και πλακάτ να πετύχουν το ματ]
Τα συγκεκριμένα στιχάκια έχουν να κάνει με τον ταξικό διαχωρισμό.
Αφού γράφεις και τα στιχάκια από κάτω, θα πω, σα Γιάννης, πως αρχικά είχα γράψει "με σημαίες και πλακάτ να πετύχουνε τα ματ", αλλά το έφαγε η λογοκρισία. Αστειεύομαι.
Ας πούμε με αφορμή αυτό, λοιπόν, ότι ίσως η σημερινή εποχή είναι και λίγο η εποχή των υποχωρήσεων, των συμβιβασμών. Δεν είναι κακό. Άλλο όμως συμβιβασμός και άλλο έκπτωση. Πρέπει να παιδεύουμε τον εαυτό μας να συμβιώνει με τους άλλους, να ακούμε. Όποιος δε μιλάει πολύ δε σημαίνει πως δεν ξέρει να το κάνει. Ένα πρόβλημα νομίζω που έχουμε σα λαός είναι ό,τι ψάχνουμε τον εντυπωσιασμό, ένα μεσσία που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα χωρίς να κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας, την προσωπολατρεία που μας πουλάνε στα κανάλια και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή. Αυτά είναι ζητήματα διαχρονικά βέβαια και λύνονται εκτός των άλλων με ενσυναίσθηση και καθημερινή μεταξύ μας τριβή και ζύμωση.
Αφού γράφεις και τα στιχάκια από κάτω, θα πω, σα Γιάννης, πως αρχικά είχα γράψει "με σημαίες και πλακάτ να πετύχουνε τα ματ", αλλά το έφαγε η λογοκρισία. Αστειεύομαι.
Ας πούμε με αφορμή αυτό, λοιπόν, ότι ίσως η σημερινή εποχή είναι και λίγο η εποχή των υποχωρήσεων, των συμβιβασμών. Δεν είναι κακό. Άλλο όμως συμβιβασμός και άλλο έκπτωση. Πρέπει να παιδεύουμε τον εαυτό μας να συμβιώνει με τους άλλους, να ακούμε. Όποιος δε μιλάει πολύ δε σημαίνει πως δεν ξέρει να το κάνει. Ένα πρόβλημα νομίζω που έχουμε σα λαός είναι ό,τι ψάχνουμε τον εντυπωσιασμό, ένα μεσσία που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα χωρίς να κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας, την προσωπολατρεία που μας πουλάνε στα κανάλια και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή. Αυτά είναι ζητήματα διαχρονικά βέβαια και λύνονται εκτός των άλλων με ενσυναίσθηση και καθημερινή μεταξύ μας τριβή και ζύμωση.
[Ε.Σ.] Υπάρχουν άνθρωποι που κουβαλούν μόνιμα το παρελθόν στις πλάτες τους κι άλλοι που αγωνιούν μόνιμα για το μέλλον. Τελικά το παρόν είναι το μόνο "χαμένο";
[Αυτά που έχεις χάσει σε κυνηγούν για πάντα
Κι αυτά που πρόλαβες δεν είναι αρκετά.
Όσα προσπέρασες και θέλεις να ξεχάσεις
Ριζώνουν πάντα στην καρδιά σου πιο βαθιά]
Το παρελθόν είναι μνήμη, το παρόν είναι παρόρμηση και το μέλλον είναι προνόηση. Και τα τρία είναι απαραίτητα συστατικά στοιχεία και αν λείψει το ένα σπάει η αλυσίδα.
Δεν δικαιούσαι να ξεχνάς, αν και το συνηθίζουμε σα λαός, την ιστορία μας και να μην μαθαίνεις από αυτή. Θα την πατάς κάθε φορά από την αρχή σαν πρωτάρης. Από την άλλη, αν δεν υπολογίσεις τις συνέπειες και το κόστος των πράξεων σου, αν δε βάλεις μικρούς ή μεγαλύτερους στόχους προς επίτευξη, είναι επίφοβο να χάσεις την μπάλα. Αλίμονο, όμως, αν πάνω από όλα δε λειτουργείς στο τώρα με ειλικρίνεια και αφοσίωση. Αν δεν είσαι παρών στο παρόν, δεν λογίζεται ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον.
Δεν δικαιούσαι να ξεχνάς, αν και το συνηθίζουμε σα λαός, την ιστορία μας και να μην μαθαίνεις από αυτή. Θα την πατάς κάθε φορά από την αρχή σαν πρωτάρης. Από την άλλη, αν δεν υπολογίσεις τις συνέπειες και το κόστος των πράξεων σου, αν δε βάλεις μικρούς ή μεγαλύτερους στόχους προς επίτευξη, είναι επίφοβο να χάσεις την μπάλα. Αλίμονο, όμως, αν πάνω από όλα δε λειτουργείς στο τώρα με ειλικρίνεια και αφοσίωση. Αν δεν είσαι παρών στο παρόν, δεν λογίζεται ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον.
Οι στίχοι πάντως που παραθέτεις από το τραγούδι έχουν να κάνουν ακριβώς με μια δύσκολη εμπειρία στην οποία το μυαλό δε θέλει να επιστρέφει, τουλάχιστον όχι δυναμικά. Έλα όμως που οι αδυναμίες μας γεννάνε την κινητήριο δύναμη για να βελτιωνόμαστε, να πηγαίνουμε πιο μπροστά. Εκείνο που δεν έχεις προλάβει, που δεν έχεις κατακτήσει, σου κλείνει το μάτι πάντοτε στο τέλος τη μέρας.
[Ε.Σ.] Αν θα μπορούσατε να ζήσετε σε οποιαδήποτε εποχή θέλατε, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Νομίζω πως αυτό είναι μια παγίδα που μας θέλει να ωραιοποιούμε το παρελθόν μας. Εντάξει, ποιος δε θα ήθελε να βρεθεί στο "συμπόσιο του Πλάτωνα" ή να προλάβει μια συναυλία του Χατζιδάκι, ένα ταξίμι του Μάρκου; Πιστεύω όμως πως τα ταξίδια (είτε σε επίπεδο τόπου, είτε σε επίπεδο χρόνου), δείχνουν πως οι άνθρωποι πάντα είχαν παρόμοιες, αν όχι ίδιες, επιθυμίες, αδυναμίες, φόβους. Για τα ίδια πράγματα μιλούσαν και τραγουδούσαν με πάθος πάντοτε. Για τον έρωτα, για το θάνατο.
[Ε.Σ.] "Δεν αξίζει να ΄χει πλούτη κανείς, αν δεν έχει αγάπη", μας λέτε. "Όταν η φτώχεια μπει απ'το παράθυρο, η αγάπη φεύγει απ' την πόρτα" λένε άλλοι. Τελικά η αγάπη όλα τα νικά (ή μήπως όχι;)
Εντάξει, κατά μια έννοια συνδέονται αυτά τα δύο. Ο πιο φτωχός άνθρωπος είναι αυτός που δεν έχει πάνω του ούτε ένα 'κέρμα' αγάπης να σου δανείσει. Ένα νόμισμα είναι κι αυτό. Και μάλιστα ένα νόμισμα που σου παρέχεται δωρεάν και μπορείς να το βρεις παντού, ακόμα και κάτω από ένα πετραδάκι. Η αγάπη είναι ο σκοπός, τα χρήματα είναι, ευτυχώς ή δυστυχώς, ένα μέσο και ο Μακιαβέλι δεν έχει δίκιο στην περίπτωσή μας! Δεν πρέπει να αντιστρέφονται τα πράγματα, γιατί εκεί υπάρχει πρόβλημα. Και το πρόβλημα δημιουργείται στη συσσώρευση. Δε σταματάει πουθενά, αφού τρέφεται από τη ματαιοδοξία του ανθρώπου.
[Ε.Σ.] Μελλοντικά σχέδια; Θα κατηφορίσετε καθόλου στην Αθήνα;
Σήμερα Τετάρτη 13 Μαΐου, εμφανιζόμαστε στο γνώριμο μας χώρο της 'Μαύρης Τρύπας' στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης (πλατεία Μοριχόβου). Η ώρα προσέλευσης είναι στις 9.30 το βράδυ.
Θα παίξουμε όλα τα τραγούδια από την καινούρια μας δουλειά αλλά και καινούργιες δημιουργίες μας που ετοιμάζουμε όλο αυτό το διάστημα στις πρόβες μας.
Έπειτα, έρχεται βέβαια το καλοκαίρι, όπου αναμένουμε να εμφανιστούμε σε κάποια θερινά φεστιβάλ καθώς από το Σεπτέμβρη το συγκρότημα θα λειτουργήσει λιγάκι τις μηχανές του στο ρελαντί λόγω υποχρεώσεων. Στην Αθήνα δεν μπορέσαμε αυτό το χειμώνα να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας σε κάποιο χώρο λόγω αρκετών δυσκολιών, αλλά έχουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας ορθάνοιχτα και σύντομα θα ρεφάρουμε.
Θα παίξουμε όλα τα τραγούδια από την καινούρια μας δουλειά αλλά και καινούργιες δημιουργίες μας που ετοιμάζουμε όλο αυτό το διάστημα στις πρόβες μας.
Έπειτα, έρχεται βέβαια το καλοκαίρι, όπου αναμένουμε να εμφανιστούμε σε κάποια θερινά φεστιβάλ καθώς από το Σεπτέμβρη το συγκρότημα θα λειτουργήσει λιγάκι τις μηχανές του στο ρελαντί λόγω υποχρεώσεων. Στην Αθήνα δεν μπορέσαμε αυτό το χειμώνα να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας σε κάποιο χώρο λόγω αρκετών δυσκολιών, αλλά έχουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας ορθάνοιχτα και σύντομα θα ρεφάρουμε.
Σας ευχαριστούμε πολύ Γιάννη, Χρήστο, Τζίνα, Αστέρη, Στέλιο και Δάνη!
# Όποιος χρειάζεται περισσότερους Χρησμούς, χωρίς σπόντες..
Και για να κλείσουμε με κέφι...και όσοι βρίσκεστε Θεσσαλονίκη να πάρετε μια γεύση για το αποψινό event στη 'Μαύρη Τρύπα'...# Όποιος χρειάζεται περισσότερους Χρησμούς, χωρίς σπόντες..
# P.S. (Ι.L.U. Θεσσαλονίκη)
Το Stage Diving θα επιστρέψει την επόμενη Τετάρτη και πάλι στην Αθήνα (αυτό το λες και σπόντα!) Μπορείτε, όπως θυμίζω πάντα, να επικοινωνείτε μαζί μας στο info[at]mixgrill.gr με παρασύνθημα "Stage Diving" αλλά και στο Facebook.