Μάρτιος 2015
Είναι εικοσιπέντε και μόλις κυκλοφόρησε το πέμπτο της άλμπουμ, έχοντας αποφύγει τον χείμαρρο indie-folk συγκροτημάτων ή τραγουδοποιών που ξεκίνησαν όταν περίπου ξεκίνησε και η ίδια. Το άλμπουμ αυτό δεν απέχει ιδιαίτερα σε θεματολογία και μουσικό ύφος από τα προηγούμενο της, ‘Once I Was An Eagle’ (2013), αλλά είναι μια ακόμα πολύ καλή δουλειά που μας χαρίζει, κι ας το κάνει με τη συνοδεία ηλεκτρικής κιθάρας. Πριν την ηχογράφηση του δίσκου πέρασε μερικούς μήνες μόνη της στις Η.Π.Α. και μερικές απ’ τις εμπειρίες της – περισσότερο μάλλον οι σκέψεις της – βρίσκονται στο ‘Short Movie’ που ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο, χωρίς τον παραγωγό Ethan Johns με τον οποίο συνεργαζόταν τελευταία.
Το 2011 δεν ήξερε τι πλάσμα ήταν, το 2013 μάθαμε για τον αετό, ενώ το άλμπουμ της αυτό ξεκινάει με την ίδια να τραγουδάει ως το άλογο του πολεμιστή, στο εναρκτήριο ‘Warrior’. Οι στίχοι της έχουν τη μεγαλύτερη σημασία, όπως συμβαίνει συχνά σε άλμπουμ τέτοιου είδους και τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι το κυρίως στο πρώτο μισό. Στο ‘Strange’ περισσότερο μιλάει παρά τραγουδάει φράσεις όπως “But should you fall in love with me, your love becomes my responsibility and I can never do you wrong know how hard that is?” και είναι μάλλον το καλύτερο τραγούδι εδώ. Το ‘False Hope’ και περισσότερο το ‘Don’t Let Me Bring You Down’ φανερώνουν μια ελαφρώς πιο rock πλευρά της και στο δίσκο ακούγεται σποραδικά και λίγο τσέλο – ή μήπως είναι βιολί (‘Worship Me’); Οι απαιτητικοί ακροατές της Laura Marling ίσως έχουν δίκιο αν το χαρακτηρίσουν ως μέτριο, αλλά η νεαρή Αγγλίδα συνεχίζει να κυκλοφορεί πολύ καλά άλμπουμ, αποκλίνοντας όσο είναι απαραίτητο απ’ όσα μας έχει συνηθίσει ώστε να μη γίνει βαρετή.
Είναι εικοσιπέντε και μόλις κυκλοφόρησε το πέμπτο της άλμπουμ, έχοντας αποφύγει τον χείμαρρο indie-folk συγκροτημάτων ή τραγουδοποιών που ξεκίνησαν όταν περίπου ξεκίνησε και η ίδια. Το άλμπουμ αυτό δεν απέχει ιδιαίτερα σε θεματολογία και μουσικό ύφος από τα προηγούμενο της, ‘Once I Was An Eagle’ (2013), αλλά είναι μια ακόμα πολύ καλή δουλειά που μας χαρίζει, κι ας το κάνει με τη συνοδεία ηλεκτρικής κιθάρας. Πριν την ηχογράφηση του δίσκου πέρασε μερικούς μήνες μόνη της στις Η.Π.Α. και μερικές απ’ τις εμπειρίες της – περισσότερο μάλλον οι σκέψεις της – βρίσκονται στο ‘Short Movie’ που ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο, χωρίς τον παραγωγό Ethan Johns με τον οποίο συνεργαζόταν τελευταία.
Το 2011 δεν ήξερε τι πλάσμα ήταν, το 2013 μάθαμε για τον αετό, ενώ το άλμπουμ της αυτό ξεκινάει με την ίδια να τραγουδάει ως το άλογο του πολεμιστή, στο εναρκτήριο ‘Warrior’. Οι στίχοι της έχουν τη μεγαλύτερη σημασία, όπως συμβαίνει συχνά σε άλμπουμ τέτοιου είδους και τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι το κυρίως στο πρώτο μισό. Στο ‘Strange’ περισσότερο μιλάει παρά τραγουδάει φράσεις όπως “But should you fall in love with me, your love becomes my responsibility and I can never do you wrong know how hard that is?” και είναι μάλλον το καλύτερο τραγούδι εδώ. Το ‘False Hope’ και περισσότερο το ‘Don’t Let Me Bring You Down’ φανερώνουν μια ελαφρώς πιο rock πλευρά της και στο δίσκο ακούγεται σποραδικά και λίγο τσέλο – ή μήπως είναι βιολί (‘Worship Me’); Οι απαιτητικοί ακροατές της Laura Marling ίσως έχουν δίκιο αν το χαρακτηρίσουν ως μέτριο, αλλά η νεαρή Αγγλίδα συνεχίζει να κυκλοφορεί πολύ καλά άλμπουμ, αποκλίνοντας όσο είναι απαραίτητο απ’ όσα μας έχει συνηθίσει ώστε να μη γίνει βαρετή.