Κάθε φορά περίμενα πώς και πώς να δω ποιος θα λάβει την πρόκληση-πρόσκληση για το επόμενο MixgrillChallenge, σκεπτόμενος πάντα ότι δε παίζει να είμαι εγώ αυτός. Έλα όμως που αυτή τη φορά έπεσα τόσο έξω. Ο τρόπος που έλαβα το "κάλεσμα" ήταν παρόμοιος με αυτόν της ταινίας "The Ring" (σε εφτά μέρες… μπλα μπλα μπλα), μόνο που στην προκειμένη περίπτωση ήρθε με mail και όχι με τηλεφώνημα.
Και κάπως έτσι ξεκινάει το Challenge νούμερο δεκατέσσερα.
Μέχρι στιγμής, τα Challenges βασίζονται κατά κύριο λόγο στη μουσική. Αυτή τη φορά –και επειδή θα έλεγα πως εν μέρει είναι ο τομέας μου– σημαντικό ρόλο παίζει και ο κινηματογράφος. Έρχομαι λοιπόν και θέτω το εξής ερώτημα:
Ποιο τραγούδι έγινε η αιτία να χαραχτεί στη μνήμη σας μια συγκεκριμένη σκηνή από ταινία;
(Να σημειωθεί πως δεν είναι ανάγκη η σκηνή αυτή να είναι αγαπημένη)
Επειδή όμως πήραν τα μυαλά μου αέρα και μπορώ (ή έτσι νομίζω) να το παίξω σκηνοθέτης, το συγκεκριμένο άρθρο έχει τίτλους αρχής και τέλους. Στην περίπτωση του τέλους, μάλιστα, υπάρχει και "alternative ending", όπως έχουμε συναντήσει στο παρελθόν σε αρκετές ταινίες.
Πάμε να ξεκινήσουμε!
Τίτλοι Αρχής:
Moby – Flower ("Gone In 60 Seconds", 2000)
Δανάη Δεληπέτρου:
Ξεκάθαρα, όταν ακούω το The Blower's Daughter του Damien Rice, περνά μπροστά από τα μάτια μου η πρώτη σκηνή του "Closer", η αιθέρια Natalie Portman, ο επιβλητικός Jude Law και η συγκυρία που ένωσε τους δρόμους τους και μου χάρισε μία από τις διαχρονικά πιο αγαπημένες μου ταινίες.
Damien Rice – The Blower's Daughter ("Closer", 2004)
Ελένη Ζαρκάδα:
Είναι πολύ δύσκολο το ερώτημα. Θα μπορούσα να σκέφτομαι πολύ καιρό και να βρω πολλά κομμάτια. Αλλά προτίμησα το "Playgroung Love" των Air. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη σκηνή με την Kirsten Dunst και τον Josh Hartnett στο αμάξι.
Air - Playground Love ("The Virgin Suicides", 1999)
(Είναι το επίσημο βίντεο κλιπ και όχι η σκηνή της ταινίας)
Άννα Παπαδάκη:
Το πρώτο κομμάτι που μου ήρθε στο μυαλό -και αυτό ίσως πρέπει να το κοιτάξω- είναι το κομμάτι του Zbigniew Preisner "Song for the Unification of Europe". Και φυσικά καθ' όλη τη διάρκεια του κομματιού σκέφτομαι τη Julie μες στην απελπισία να πλαισιώνεται από μπλε χρώματα!
Zbigniew Preisner – Song for the Unification of Europe ("Trois Couleurs: Bleu", 1993)
(Δεν είναι η σκηνή της ταινίας)
Και δεν θα σας κρύψω πως όποιο κομμάτι των Placebo και να ακούσω θυμάμαι το Requiem For A Dream και τη σκηνή με τη μητέρα στην τηλεόραση.
Ορέστης Καζασίδης:
Η κουλτουριάρικη πλευρά μου προέτασσε την αναφορά στο 2001: Α Space Odyssey και τα συμφωνικά θέματα που έντυναν τις όμορφες για ντοκιμαντέρ, αν και κάπως βαρετές σκηνές.
Ωστόσο, μιας και πρέπει να διαλέξω μόνο ένα τραγούδι και μία μόνο σκηνή, αυτό θα είναι το "Abat Jour" τραγουδισμένο από τον Henry Wright, από την ταινία "Ieri, oggi, domani" (Χθες - Σήμερα - Αύριο). Γιατί η Sophia Loren είναι πιθανότατα η πιο ερωτική γυναίκα που έχει εμφανιστεί στον κινηματογράφο. Γιατί ο Marcello Mastroianni μοιάζει τόσο πολύ με καρτούν σε αυτή τη σκηνή. Ειδικά το αλύχτισμά του προς το τέλος είναι υπέροχο! Αυτό πρέπει να κόπιαρε ο Carrey μπόλικα χρόνια αργότερα στη "Μάσκα"!
Henry Wright – Abat Jour ("Ieri, oggi, domani", 1963)
Αντωνία Κουμαντάνη:
Αυτή τη στιγμή μου έρχονται πολλά κομμάτια στο μυαλό από κλασικές ταινίες, όπως το "My Heart Will Go On" με τον Τζακ και τη Ρόουζ να είναι στη πλώρη του πλοίου. Όμως θα προτιμήσω το Rock & Roll Queen από την ταινία "RocknRolla".
The Subways – Rock & Roll Queen ("RocknRolla", 2008)
Αρπάζω την ευκαιρία, γιατί θεωρώ πως το συγκεκριμένο κομμάτι δεν πρέπει να λείπει από τη λίστα. Αναφέρομαι στο Singin' in the Rain από την ομώνυμη ταινία των Gene Kelly και Stanley Donen. Το έχω τραγουδήσει κι εγώ κάτω από την ομπρέλα μου, το παραδέχομαι! Και είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα, να μυρίζεις τη βροχή και να το τραγουδάς, λύτρωση!
Gene Kelly – Singin' in the Rain ("Singin' in the Rain", 1952)
Ένα ακόμη (τελευταίο, το ορκίζομαι) είναι το La Valse D'Amelie από την ταινία "Amelie". Μου προκαλεί μία ιδιαίτερη συγκίνηση αυτό το τραγούδι, επιβλητική συγκίνηση θα έλεγα. Από τη μία με μελαγχολεί, αλλά κρύβει μια παράξενη, γοητευτική, ξωτική δύναμη που με σαγηνεύει!
La Valse D'Amelie ("Amelie", 2001)
(Δεν είναι η σκηνή της ταινίας)
Παρασκευή Τόμα:
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση κι από εκείνες που με την πρώτη σκέψη μου έρχεται κατευθείαν η απάντηση. Η σκηνή που ακολουθεί θεωρώ ότι ανήκει δικαιωματικά στις καλύτερες του κινηματογράφου. Για την απλότητα, την ειλικρίνεια, τη ρεαλιστική σιωπή και τα αληθινά βλέμματα κι όλα αυτά ντυμένα με την ιδανική μουσική επένδυση. Στην αρχή με οδηγούσε το τραγούδι στην σκηνή κι έπειτα η σκηνή στο τραγούδι. Πλέον δεν υπάρχει διαχωρισμός και η ενθύμηση είναι ενιαία.
Kath Bloom – Come Here ("Before Sunrise", 1995)
Κι επειδή ένα δεν είναι ποτέ αρκετό, δε θα μπορούσε να λείπει το παρακάτω. Για συναισθηματική εξισορρόπηση, αν μη τι άλλο.
The First Edition – Just Dropped In ("The Big Lebowski", 1998)
Ελένη Σουλιώτη:
Πολλές ταινίες, οι περισσότερες ελληνικές να πω την αλήθεια. Κάθε τραγούδι και ταινία, κάθε ταινία και τραγούδι.
Γιώργος Χατζηνάσιος – Εσύ και εγώ ("Ψυχή και σάρκα", 1974)
(Δεν είναι σκηνή της ταινίας)
Arthur "Dooley" Wilson – As time goes by ("Casablanca", 1942)
Παναγιώτα Κλεάνθους:
Το Moon River από την ταινία "Breakfast at Tiffany's" στη σκηνή όπου η Audrey Hepburn το τραγουδάει με την κιθάρα της, καθισμένη στο παράθυρο:
Audrey Hepburn – Moon River ("Breakfast at Tiffany’s", 1961)
Επίσης, μου έρχεται και η διασκευή του New York, New York από την Carey Mulligan στην ταινία Shame. H σκηνή όπου το τραγουδάει τόσο συγκινητικά και ο αδελφός της (Michael Fassbender) δακρύζει και για πρώτη φορά βγαίνει, επιτέλους, προς τα έξω ο πραγματικός και καλά κρυμμένος εαυτός του.
Carey Mulligan – New York New York ("Shame", 2011)
Ηρώ Μαούνη:
Όσο καθυστερώ να γράψω μου έρχονται στο μυαλό 45.457 διαφορετικά κομμάτια από σκηνές ρομαντικές, χιουμοριστικές, συγκινητικές, δράσης, οπότε ας γράψω δύο που κατέληξα και ό,τι γίνει!
1. Τι ωραίος χορός που είναι το tango! Δεν ξέρω να χορεύω, αλλά θα ήθελα πολύ να μάθω! Όποτε λοιπόν ακούσω το Por Una Cabeza, ένα tango μού έρχεται στο μυαλό. Είναι αυτό που χόρεψαν ο υπέροχος Αl Pacino με την υπέργλυκια Gabrielle Anwar στο "Άρωμα γυναίκας". Μια σκηνή χορού κατά την οποία οι θαμώνες του εστιατορίου δεν μπορούσαν να πάρουν τα μάτια τους από το χορευτικό ντουέτο και ο Pacino ως Frank τούς ανταπέδιδε το βλέμμα με τα μάτια της ψυχής του...
Carlos Gardel – Por una Cabeza ("Scent of a Woman", 1992)
2. Ένα τραγούδι που το έχουμε στο μυαλό μας από καλλιτέχνη ονόματι... "Dirty Dancing"! Τόσο χαρακτηριστικό τής ταινίας είναι! Ο τελευταίος χορός της, λοιπόν, με soundtrack το The Time Of My Life και την απίστευτη φιγούρα του διδύμου. Πόσο ρομαντικό...
Bill Medley, Jennifer Warnes – The Time of My Life ("Dirty Dancing", 1987)
Ραφαήλ Αντωνιάδης (εγώ έξω θα έμενα;):
Αρχικά ήθελα να βάλω τη σκηνή από το κυνηγητό με το αυτοκίνητο, του "Mr. & Mrs. Smith" όπου το ράδιο παίζει το "Making Love Out Of Nothing At All" των Air Supply, με τον Brad Pitt να σιγοτραγουδάει. Ο λόγος που τελικά δεν τον επέλεξα είναι το youtube, καθώς δεν υπάρχει πουθενά η σκηνή (τουλάχιστον ολόκληρη) και θα χανόταν η "μαγεία" (ή όπως αλλιώς το πάρει κανείς).
Έτσι κατέληξα στη σκηνή από το "The Hangover" όπου ο γνωστός πρώην μποξέρ Mike Tyson ζητάει από τους πρωταγωνιστές να κάνουν ησυχία γιατί μόλις μπαίνει η αγαπημένη του στιγμή από το τραγούδι του Phil Collins "In The Air Tonight" (τα ντραμς πριν από το τρίτο ρεφρέν). Κι ενώ η τριάδα των πρωταγωνιστών δημιουργεί μια μικρή χορωδία και τραγουδούν παρέα, έρχεται η γροθιά του Mike "από αέρος" και κατεδαφίζει τον Ζακ Γαλιφιανάκη.
Phil Collins – In the Air Tonight ("The Hangover", 2009)
Ναι, αλλά πώς μπορώ να αφήσω έξω τη μοναδική σκηνή από το "Life Or Something Like it", για την οποία ίσως τελικά και να αξίζει να δει κάποιος την ταινία; Αναφέρομαι στη σκηνή που η ξανθιά δημοσιογράφος Angelina Jolie ξεσηκώνει το πλήθος και τραγουδούν όλοι μαζί το Satisfaction των Rolling Stones.
The Rolling Stones – Satisaction ("Life or Something Like it", 2002)
Μετά από όλα αυτά, ήρθε η στιγμή για το μεγάλο φινάλε!
Όπως σας υποσχέθηκα παραπάνω, το άρθρο κλείνει με δύο τραγούδια. Το κανονικό και το εναλλακτικό φινάλε. Τα τραγούδια θα μπουν με τη σειρά που ειπώθηκαν και μπορεί ο καθένας από εσάς να διαλέξει ποιο αποτελεί το κύριο ή όχι, ending theme "της ταινίας μας" (τελικά, όντως πήραν τα μυαλά μου αέρα).
Τίτλοι τέλους:
Πρώτη επιλογή του Ορέστη Καζασίδη (Αδιαπραγμάτευτα, αν με παίρνει ας κάνω διαφορετικά):
Pixies – Where is My Mind ("Fight Club", 1999)
Δεύτερη επιλογή δική μου:
Fanfare Ciocarlia - Moliendo Café ("Crimen Ferpecto", 2004)
Θα χαρούμε πολύ να "ακούσουμε" και τις δικές σας επιλογές στα σχόλια.
Καλή εβδομάδα!
…
The End!
Και κάπως έτσι ξεκινάει το Challenge νούμερο δεκατέσσερα.
Μέχρι στιγμής, τα Challenges βασίζονται κατά κύριο λόγο στη μουσική. Αυτή τη φορά –και επειδή θα έλεγα πως εν μέρει είναι ο τομέας μου– σημαντικό ρόλο παίζει και ο κινηματογράφος. Έρχομαι λοιπόν και θέτω το εξής ερώτημα:
Ποιο τραγούδι έγινε η αιτία να χαραχτεί στη μνήμη σας μια συγκεκριμένη σκηνή από ταινία;
(Να σημειωθεί πως δεν είναι ανάγκη η σκηνή αυτή να είναι αγαπημένη)
Επειδή όμως πήραν τα μυαλά μου αέρα και μπορώ (ή έτσι νομίζω) να το παίξω σκηνοθέτης, το συγκεκριμένο άρθρο έχει τίτλους αρχής και τέλους. Στην περίπτωση του τέλους, μάλιστα, υπάρχει και "alternative ending", όπως έχουμε συναντήσει στο παρελθόν σε αρκετές ταινίες.
Πάμε να ξεκινήσουμε!
Τίτλοι Αρχής:
Moby – Flower ("Gone In 60 Seconds", 2000)
Δανάη Δεληπέτρου:
Ξεκάθαρα, όταν ακούω το The Blower's Daughter του Damien Rice, περνά μπροστά από τα μάτια μου η πρώτη σκηνή του "Closer", η αιθέρια Natalie Portman, ο επιβλητικός Jude Law και η συγκυρία που ένωσε τους δρόμους τους και μου χάρισε μία από τις διαχρονικά πιο αγαπημένες μου ταινίες.
Damien Rice – The Blower's Daughter ("Closer", 2004)
Ελένη Ζαρκάδα:
Είναι πολύ δύσκολο το ερώτημα. Θα μπορούσα να σκέφτομαι πολύ καιρό και να βρω πολλά κομμάτια. Αλλά προτίμησα το "Playgroung Love" των Air. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη σκηνή με την Kirsten Dunst και τον Josh Hartnett στο αμάξι.
Air - Playground Love ("The Virgin Suicides", 1999)
(Είναι το επίσημο βίντεο κλιπ και όχι η σκηνή της ταινίας)
Άννα Παπαδάκη:
Το πρώτο κομμάτι που μου ήρθε στο μυαλό -και αυτό ίσως πρέπει να το κοιτάξω- είναι το κομμάτι του Zbigniew Preisner "Song for the Unification of Europe". Και φυσικά καθ' όλη τη διάρκεια του κομματιού σκέφτομαι τη Julie μες στην απελπισία να πλαισιώνεται από μπλε χρώματα!
Zbigniew Preisner – Song for the Unification of Europe ("Trois Couleurs: Bleu", 1993)
(Δεν είναι η σκηνή της ταινίας)
Και δεν θα σας κρύψω πως όποιο κομμάτι των Placebo και να ακούσω θυμάμαι το Requiem For A Dream και τη σκηνή με τη μητέρα στην τηλεόραση.
Ορέστης Καζασίδης:
Η κουλτουριάρικη πλευρά μου προέτασσε την αναφορά στο 2001: Α Space Odyssey και τα συμφωνικά θέματα που έντυναν τις όμορφες για ντοκιμαντέρ, αν και κάπως βαρετές σκηνές.
Ωστόσο, μιας και πρέπει να διαλέξω μόνο ένα τραγούδι και μία μόνο σκηνή, αυτό θα είναι το "Abat Jour" τραγουδισμένο από τον Henry Wright, από την ταινία "Ieri, oggi, domani" (Χθες - Σήμερα - Αύριο). Γιατί η Sophia Loren είναι πιθανότατα η πιο ερωτική γυναίκα που έχει εμφανιστεί στον κινηματογράφο. Γιατί ο Marcello Mastroianni μοιάζει τόσο πολύ με καρτούν σε αυτή τη σκηνή. Ειδικά το αλύχτισμά του προς το τέλος είναι υπέροχο! Αυτό πρέπει να κόπιαρε ο Carrey μπόλικα χρόνια αργότερα στη "Μάσκα"!
Henry Wright – Abat Jour ("Ieri, oggi, domani", 1963)
Αντωνία Κουμαντάνη:
Αυτή τη στιγμή μου έρχονται πολλά κομμάτια στο μυαλό από κλασικές ταινίες, όπως το "My Heart Will Go On" με τον Τζακ και τη Ρόουζ να είναι στη πλώρη του πλοίου. Όμως θα προτιμήσω το Rock & Roll Queen από την ταινία "RocknRolla".
The Subways – Rock & Roll Queen ("RocknRolla", 2008)
Σχόλιο ερωτώντος συντάκτη: Κάπου εδώ αξίζει να σημειωθεί πως επειδή κάποιοι είχαν διαλέξει παραπάνω του ενός τραγούδια (ανάμεσά τους κι εγώ) και επειδή είμαι και πολύ λαρτζ (τρομάρα μου...), έδωσα το ελεύθερο σε όποιον θέλει να επιλέξει και άλλο τραγούδι.Και η Αντωνία Κουμαντάνη συνεχίζει:
Αρπάζω την ευκαιρία, γιατί θεωρώ πως το συγκεκριμένο κομμάτι δεν πρέπει να λείπει από τη λίστα. Αναφέρομαι στο Singin' in the Rain από την ομώνυμη ταινία των Gene Kelly και Stanley Donen. Το έχω τραγουδήσει κι εγώ κάτω από την ομπρέλα μου, το παραδέχομαι! Και είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα, να μυρίζεις τη βροχή και να το τραγουδάς, λύτρωση!
Gene Kelly – Singin' in the Rain ("Singin' in the Rain", 1952)
Και άλλο σχόλιο του ερωτώντος συντάκτη: Η Αντωνία όμως δεν άρπαξε απλώς την ευκαιρία από τα μαλλιά αλλά την τσουρομάδισε. Ευτυχώς είναι τυχερή που λατρεύω το επόμενο τραγούδι.
Ένα ακόμη (τελευταίο, το ορκίζομαι) είναι το La Valse D'Amelie από την ταινία "Amelie". Μου προκαλεί μία ιδιαίτερη συγκίνηση αυτό το τραγούδι, επιβλητική συγκίνηση θα έλεγα. Από τη μία με μελαγχολεί, αλλά κρύβει μια παράξενη, γοητευτική, ξωτική δύναμη που με σαγηνεύει!
La Valse D'Amelie ("Amelie", 2001)
(Δεν είναι η σκηνή της ταινίας)
Παρασκευή Τόμα:
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση κι από εκείνες που με την πρώτη σκέψη μου έρχεται κατευθείαν η απάντηση. Η σκηνή που ακολουθεί θεωρώ ότι ανήκει δικαιωματικά στις καλύτερες του κινηματογράφου. Για την απλότητα, την ειλικρίνεια, τη ρεαλιστική σιωπή και τα αληθινά βλέμματα κι όλα αυτά ντυμένα με την ιδανική μουσική επένδυση. Στην αρχή με οδηγούσε το τραγούδι στην σκηνή κι έπειτα η σκηνή στο τραγούδι. Πλέον δεν υπάρχει διαχωρισμός και η ενθύμηση είναι ενιαία.
Kath Bloom – Come Here ("Before Sunrise", 1995)
Κι επειδή ένα δεν είναι ποτέ αρκετό, δε θα μπορούσε να λείπει το παρακάτω. Για συναισθηματική εξισορρόπηση, αν μη τι άλλο.
The First Edition – Just Dropped In ("The Big Lebowski", 1998)
Ελένη Σουλιώτη:
Πολλές ταινίες, οι περισσότερες ελληνικές να πω την αλήθεια. Κάθε τραγούδι και ταινία, κάθε ταινία και τραγούδι.
Γιώργος Χατζηνάσιος – Εσύ και εγώ ("Ψυχή και σάρκα", 1974)
(Δεν είναι σκηνή της ταινίας)
Arthur "Dooley" Wilson – As time goes by ("Casablanca", 1942)
Παναγιώτα Κλεάνθους:
Το Moon River από την ταινία "Breakfast at Tiffany's" στη σκηνή όπου η Audrey Hepburn το τραγουδάει με την κιθάρα της, καθισμένη στο παράθυρο:
Audrey Hepburn – Moon River ("Breakfast at Tiffany’s", 1961)
Επίσης, μου έρχεται και η διασκευή του New York, New York από την Carey Mulligan στην ταινία Shame. H σκηνή όπου το τραγουδάει τόσο συγκινητικά και ο αδελφός της (Michael Fassbender) δακρύζει και για πρώτη φορά βγαίνει, επιτέλους, προς τα έξω ο πραγματικός και καλά κρυμμένος εαυτός του.
Carey Mulligan – New York New York ("Shame", 2011)
Ηρώ Μαούνη:
Όσο καθυστερώ να γράψω μου έρχονται στο μυαλό 45.457 διαφορετικά κομμάτια από σκηνές ρομαντικές, χιουμοριστικές, συγκινητικές, δράσης, οπότε ας γράψω δύο που κατέληξα και ό,τι γίνει!
1. Τι ωραίος χορός που είναι το tango! Δεν ξέρω να χορεύω, αλλά θα ήθελα πολύ να μάθω! Όποτε λοιπόν ακούσω το Por Una Cabeza, ένα tango μού έρχεται στο μυαλό. Είναι αυτό που χόρεψαν ο υπέροχος Αl Pacino με την υπέργλυκια Gabrielle Anwar στο "Άρωμα γυναίκας". Μια σκηνή χορού κατά την οποία οι θαμώνες του εστιατορίου δεν μπορούσαν να πάρουν τα μάτια τους από το χορευτικό ντουέτο και ο Pacino ως Frank τούς ανταπέδιδε το βλέμμα με τα μάτια της ψυχής του...
Carlos Gardel – Por una Cabeza ("Scent of a Woman", 1992)
2. Ένα τραγούδι που το έχουμε στο μυαλό μας από καλλιτέχνη ονόματι... "Dirty Dancing"! Τόσο χαρακτηριστικό τής ταινίας είναι! Ο τελευταίος χορός της, λοιπόν, με soundtrack το The Time Of My Life και την απίστευτη φιγούρα του διδύμου. Πόσο ρομαντικό...
Bill Medley, Jennifer Warnes – The Time of My Life ("Dirty Dancing", 1987)
Ραφαήλ Αντωνιάδης (εγώ έξω θα έμενα;):
Αρχικά ήθελα να βάλω τη σκηνή από το κυνηγητό με το αυτοκίνητο, του "Mr. & Mrs. Smith" όπου το ράδιο παίζει το "Making Love Out Of Nothing At All" των Air Supply, με τον Brad Pitt να σιγοτραγουδάει. Ο λόγος που τελικά δεν τον επέλεξα είναι το youtube, καθώς δεν υπάρχει πουθενά η σκηνή (τουλάχιστον ολόκληρη) και θα χανόταν η "μαγεία" (ή όπως αλλιώς το πάρει κανείς).
Έτσι κατέληξα στη σκηνή από το "The Hangover" όπου ο γνωστός πρώην μποξέρ Mike Tyson ζητάει από τους πρωταγωνιστές να κάνουν ησυχία γιατί μόλις μπαίνει η αγαπημένη του στιγμή από το τραγούδι του Phil Collins "In The Air Tonight" (τα ντραμς πριν από το τρίτο ρεφρέν). Κι ενώ η τριάδα των πρωταγωνιστών δημιουργεί μια μικρή χορωδία και τραγουδούν παρέα, έρχεται η γροθιά του Mike "από αέρος" και κατεδαφίζει τον Ζακ Γαλιφιανάκη.
Phil Collins – In the Air Tonight ("The Hangover", 2009)
Ναι, αλλά πώς μπορώ να αφήσω έξω τη μοναδική σκηνή από το "Life Or Something Like it", για την οποία ίσως τελικά και να αξίζει να δει κάποιος την ταινία; Αναφέρομαι στη σκηνή που η ξανθιά δημοσιογράφος Angelina Jolie ξεσηκώνει το πλήθος και τραγουδούν όλοι μαζί το Satisfaction των Rolling Stones.
The Rolling Stones – Satisaction ("Life or Something Like it", 2002)
Μετά από όλα αυτά, ήρθε η στιγμή για το μεγάλο φινάλε!
Όπως σας υποσχέθηκα παραπάνω, το άρθρο κλείνει με δύο τραγούδια. Το κανονικό και το εναλλακτικό φινάλε. Τα τραγούδια θα μπουν με τη σειρά που ειπώθηκαν και μπορεί ο καθένας από εσάς να διαλέξει ποιο αποτελεί το κύριο ή όχι, ending theme "της ταινίας μας" (τελικά, όντως πήραν τα μυαλά μου αέρα).
Τίτλοι τέλους:
Πρώτη επιλογή του Ορέστη Καζασίδη (Αδιαπραγμάτευτα, αν με παίρνει ας κάνω διαφορετικά):
Pixies – Where is My Mind ("Fight Club", 1999)
Δεύτερη επιλογή δική μου:
Fanfare Ciocarlia - Moliendo Café ("Crimen Ferpecto", 2004)
Θα χαρούμε πολύ να "ακούσουμε" και τις δικές σας επιλογές στα σχόλια.
Καλή εβδομάδα!
…
The End!