Ρίχνοντας μια ματιά στο ipod μου, παρατήρησα πως τα περισσότερα cd καλλιτεχνών που υπάρχουν εκεί είναι καλλιτεχνών από την Ελλάδα, από τη λεγόμενη ελληνική ανεξάρτητη σκηνή. Και πέρα από αυτό, τα περισσότερα από αυτά ήταν πολυαναμενόμενα. Και το σημαντικότερο, το ένα καλύτερο από το άλλο. Δυστυχώς λείπουν και μερικά που θα συμπλήρωναν καλύτερα το παζλ.
1. Electric Litany - How to be a child and win the war
Θεωρώ πως είναι η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς για εκείνους που δεν τους γνώριζαν. Γιατί δείγματα υπήρχαν στο profile τους στο myspace εδώ και καιρό, όπως φυσικά κι η συμμετοχή τους στο Audiobook3 του postwave. Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται υποτονική η μουσική τους ή να μην αρέσει η «αριστερή» τους τοποθέτηση, αλλά πιστεύω πως μέχρι τώρα, έχουν κυκλοφορήσει την καλύτερη δουλειά της χρονιάς, με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς.
Επίσημο Site
2. Sleepin Pillow - Superman’s Blues
Εδώ δε μιλάμε φυσικά για έκπληξη, αλλά για τη συνέχεια του debut cd τους Apples on an orange tree. Δε χρειάζεται να αναλυθεί περισσότερο, νομίζω πως η αγαπημένη μου μελλοντική συναυλία είναι αυτή με Pillow & Litany μαζί. Τους Electric Litany δεν έχω καταφέρει να τους δω live ακόμα, αλλά οι Sleepin Pillow είναι η καλύτερη Live Band του κόσμου! Υπερβολικός, το γνωρίζω, αλλά το πιστεύω. Αυτό είναι και το μόνο μειονέκτημα του cd, ότι δεν είναι σαν τα live τους.
Επίσημο Site
3. Expert Medicine - Perfect Maniac
2ο cd και για τους Expert Medicine σε διαφορετικά μονοπάτια από τον προκάτοχο του. Χωρίς τη Τζένη Καπάνταη πια, αλλά με μια 10άδα χορευτικών δυναμιτών, ένα μείγμα Crystal Castles & Lcd Soundsystem & Presets & e.t.c super dance groups & artists of the modern music world. Ακούγεται λίγο πριν βγεις για τη βραδινή σου βόλτα, λίγο πριν φορέσεις τα sneaker του χορού. Μελωδικό, catchy, experimental, αλλά και ουσιαστικό, σκοτώνει.
Επίσημο Site
Expert Medicine @ MySpace
4. GAD. – The perfect crime
Οι Gad. πάλι πετούν το μανδύα της electro pop, 90% (μένει το Everyday I die in Rome μόνο και κάτι εμβόλιμα μπιμπλίκια στα υπόλοιπα τραγούδια), βγάζουν τις κιθάρες μπροστά και κάνουν τον Κωνσταντίνο Β. να τραγουδήσει στα αγγλικά, πολλά χρόνια μετά (over the moon λέγεται το τραγούδι, σε λίγο καιρό στο chart show της Κυριακής, με τις επιτυχίες της χρονιάς). Λίγο Editors, λίγο New Order, λίγο She wants revenge, λίγο Death In Vegas και λιγότερο Lighting Seeds και πολύ GAD. κι έχουμε ένα αξιοπρόσεκτο 2ο cd και για αυτούς.
Επίσημο Site
5. My Wet Calvin - All great events
H shoegaze, handmade αισθητική τους, απλά γίνεται shoegaze, handmade, αλλά από εταιρία, κυκλοφορία. Τα εξώφυλλα τα φτιάχνουν το καθένα χώρια σε εκδήλωση στο 6 dogs (αν θυμάμαι καλά), παρουσιάζουν το cd τους, αφού προσκαλούν τους φίλους τους να διασκευάσουν τα τραγούδια, και γενικότερα ακολουθούν το δρόμο που είχαν χαράξει. Τα εύσημα μου για το The light will.
Επίσημο Site
6. Monika - Exit
Όπως και να το κάνουμε, είναι το cd που όλοι περίμεναν. Άλλοι για να αγαπήσουν εκ νέου το κορίτσι θαύμα της ελληνικής σκηνής με το debut Avatar, που σάρωσε τα 2 τελευταία χρόνια και με τις sold out συναυλίες που όλοι ονειρεύονται, κι άλλοι για να το «θάψουν», αφού πολλούς πείραξε αυτή η επιτυχία. Η αλήθεια είναι, νομίζω, κάπου στη μέση, ένα εξαιρετικής παραγωγής cd (το καλύτερο στην πιάτσα), μια σοβαρή δουλειά, που μπορεί να μην προσθέτει κάτι αλλά δεν αφαιρεί σίγουρα. Μία από τα ίδια θα μπορούσε να πει κάποιος με ευκολία, αλλά αυτά τα ίδια είναι από ένα επίπεδο και πάνω.
Monika @ MySpace
7. Strange Zero - Newborn Butterflies
Αυτοί κι αν είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Μόνοι τους τα κάνουν όλα. Χωρίς hype, χωρίς εταιρεία, χωρίς πολλά λόγια. Αλλά με συνέπεια κι επαγγελματισμό που λείπει από πολλές μπάντες του χώρου. Είναι η καλύτερη τους δουλειά, ένα μεστό, ώριμο cd, που σε ταξιδεύει με τα αργόσυρτα beats του, τις μαγευτικές ambient φόρμες του. Το ακούς από την αρχή μέχρι το τέλος, μονορούφι.
Επίσημο Site
8. Μεσιέ Μινιμάλ - Pasta Flora
Νομίζω πως ο τίτλος του cd τα λέει όλα. Όπως και στο Lollipop, έτσι και τώρα, ο Μινιμάλ, με απλά συστατικά φτιάχνει τις πιο γλυκές, καλοκαιρινές μελωδίες. Το μόνο που αλλάζει είναι ο ελληνικός στίχος κι η συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη, στο τραγούδι Μια Ζωή. Έχω την αίσθηση πως όταν ήταν μικρός βούτηξε στη χύτρα της μελωδίας, όλος όμως, σαν τον Οβελίξ, όχι σαν τον Αχιλλέα που είχε τρωτό σημείο.
Μεσιέ Μινιμάλ @ MySpace
Κι ακόμα δεν έχω ακούσει Modrec, Μέντα, Playground Noise, The Boy e.t.c. Αναμένεται επίσης το Cocoon από τον Tareq, τον πρώην τραγουδιστή των Techsoir, που το έχω ακούσει κι είναι απολαυστικό, με έξυπνες συμμετοχές, που σίγουρα θα ακουστεί πολύ, το Played του Sillyboy, που τα δείγματα στο myspace, δείχνουν, πως ίσως να μιλάμε για cd που θα χτυπήσει 3άδα, στο τέλος της χρονιάς, το 2ο cd των Transistor, που καλούνται κι αυτοί να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν με το things you miss when you blink, το debut των Berlin Brides από την Inner Ear, όπως κι εκείνο του His majesty the king of Spain.
Σίγουρα ξεχνάω πολλά, ή δεν έχω ακούσει ακόμα περισσότερα, πράγμα που σημαίνει, πως είμαι πολύ χαρούμενος, που έχω χώρο στο ipod μου. Η ελληνική, ανεξάρτητη μουσική, είναι εκεί, δυνατή, αλλά όχι ενωμένη.
1. Electric Litany - How to be a child and win the war
Θεωρώ πως είναι η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς για εκείνους που δεν τους γνώριζαν. Γιατί δείγματα υπήρχαν στο profile τους στο myspace εδώ και καιρό, όπως φυσικά κι η συμμετοχή τους στο Audiobook3 του postwave. Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται υποτονική η μουσική τους ή να μην αρέσει η «αριστερή» τους τοποθέτηση, αλλά πιστεύω πως μέχρι τώρα, έχουν κυκλοφορήσει την καλύτερη δουλειά της χρονιάς, με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς.
Επίσημο Site
2. Sleepin Pillow - Superman’s Blues
Εδώ δε μιλάμε φυσικά για έκπληξη, αλλά για τη συνέχεια του debut cd τους Apples on an orange tree. Δε χρειάζεται να αναλυθεί περισσότερο, νομίζω πως η αγαπημένη μου μελλοντική συναυλία είναι αυτή με Pillow & Litany μαζί. Τους Electric Litany δεν έχω καταφέρει να τους δω live ακόμα, αλλά οι Sleepin Pillow είναι η καλύτερη Live Band του κόσμου! Υπερβολικός, το γνωρίζω, αλλά το πιστεύω. Αυτό είναι και το μόνο μειονέκτημα του cd, ότι δεν είναι σαν τα live τους.Επίσημο Site
3. Expert Medicine - Perfect Maniac
2ο cd και για τους Expert Medicine σε διαφορετικά μονοπάτια από τον προκάτοχο του. Χωρίς τη Τζένη Καπάνταη πια, αλλά με μια 10άδα χορευτικών δυναμιτών, ένα μείγμα Crystal Castles & Lcd Soundsystem & Presets & e.t.c super dance groups & artists of the modern music world. Ακούγεται λίγο πριν βγεις για τη βραδινή σου βόλτα, λίγο πριν φορέσεις τα sneaker του χορού. Μελωδικό, catchy, experimental, αλλά και ουσιαστικό, σκοτώνει.Επίσημο Site
Expert Medicine @ MySpace
4. GAD. – The perfect crime
Οι Gad. πάλι πετούν το μανδύα της electro pop, 90% (μένει το Everyday I die in Rome μόνο και κάτι εμβόλιμα μπιμπλίκια στα υπόλοιπα τραγούδια), βγάζουν τις κιθάρες μπροστά και κάνουν τον Κωνσταντίνο Β. να τραγουδήσει στα αγγλικά, πολλά χρόνια μετά (over the moon λέγεται το τραγούδι, σε λίγο καιρό στο chart show της Κυριακής, με τις επιτυχίες της χρονιάς). Λίγο Editors, λίγο New Order, λίγο She wants revenge, λίγο Death In Vegas και λιγότερο Lighting Seeds και πολύ GAD. κι έχουμε ένα αξιοπρόσεκτο 2ο cd και για αυτούς. Επίσημο Site
5. My Wet Calvin - All great events
H shoegaze, handmade αισθητική τους, απλά γίνεται shoegaze, handmade, αλλά από εταιρία, κυκλοφορία. Τα εξώφυλλα τα φτιάχνουν το καθένα χώρια σε εκδήλωση στο 6 dogs (αν θυμάμαι καλά), παρουσιάζουν το cd τους, αφού προσκαλούν τους φίλους τους να διασκευάσουν τα τραγούδια, και γενικότερα ακολουθούν το δρόμο που είχαν χαράξει. Τα εύσημα μου για το The light will.Επίσημο Site
6. Monika - Exit
Όπως και να το κάνουμε, είναι το cd που όλοι περίμεναν. Άλλοι για να αγαπήσουν εκ νέου το κορίτσι θαύμα της ελληνικής σκηνής με το debut Avatar, που σάρωσε τα 2 τελευταία χρόνια και με τις sold out συναυλίες που όλοι ονειρεύονται, κι άλλοι για να το «θάψουν», αφού πολλούς πείραξε αυτή η επιτυχία. Η αλήθεια είναι, νομίζω, κάπου στη μέση, ένα εξαιρετικής παραγωγής cd (το καλύτερο στην πιάτσα), μια σοβαρή δουλειά, που μπορεί να μην προσθέτει κάτι αλλά δεν αφαιρεί σίγουρα. Μία από τα ίδια θα μπορούσε να πει κάποιος με ευκολία, αλλά αυτά τα ίδια είναι από ένα επίπεδο και πάνω. Monika @ MySpace
7. Strange Zero - Newborn Butterflies
Αυτοί κι αν είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Μόνοι τους τα κάνουν όλα. Χωρίς hype, χωρίς εταιρεία, χωρίς πολλά λόγια. Αλλά με συνέπεια κι επαγγελματισμό που λείπει από πολλές μπάντες του χώρου. Είναι η καλύτερη τους δουλειά, ένα μεστό, ώριμο cd, που σε ταξιδεύει με τα αργόσυρτα beats του, τις μαγευτικές ambient φόρμες του. Το ακούς από την αρχή μέχρι το τέλος, μονορούφι.Επίσημο Site
8. Μεσιέ Μινιμάλ - Pasta Flora
Νομίζω πως ο τίτλος του cd τα λέει όλα. Όπως και στο Lollipop, έτσι και τώρα, ο Μινιμάλ, με απλά συστατικά φτιάχνει τις πιο γλυκές, καλοκαιρινές μελωδίες. Το μόνο που αλλάζει είναι ο ελληνικός στίχος κι η συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη, στο τραγούδι Μια Ζωή. Έχω την αίσθηση πως όταν ήταν μικρός βούτηξε στη χύτρα της μελωδίας, όλος όμως, σαν τον Οβελίξ, όχι σαν τον Αχιλλέα που είχε τρωτό σημείο.Μεσιέ Μινιμάλ @ MySpace
Κι ακόμα δεν έχω ακούσει Modrec, Μέντα, Playground Noise, The Boy e.t.c. Αναμένεται επίσης το Cocoon από τον Tareq, τον πρώην τραγουδιστή των Techsoir, που το έχω ακούσει κι είναι απολαυστικό, με έξυπνες συμμετοχές, που σίγουρα θα ακουστεί πολύ, το Played του Sillyboy, που τα δείγματα στο myspace, δείχνουν, πως ίσως να μιλάμε για cd που θα χτυπήσει 3άδα, στο τέλος της χρονιάς, το 2ο cd των Transistor, που καλούνται κι αυτοί να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν με το things you miss when you blink, το debut των Berlin Brides από την Inner Ear, όπως κι εκείνο του His majesty the king of Spain.
Σίγουρα ξεχνάω πολλά, ή δεν έχω ακούσει ακόμα περισσότερα, πράγμα που σημαίνει, πως είμαι πολύ χαρούμενος, που έχω χώρο στο ipod μου. Η ελληνική, ανεξάρτητη μουσική, είναι εκεί, δυνατή, αλλά όχι ενωμένη.