Σεπτέμβριος 2015
Η νεαρή Αγγλίδα τραγουδίστρια Mica Levi είναι ο ιθύνων νους πίσω από το σχήμα Micachu & The Shapes, που εδώ και μερικά χρόνια εξερευνεί μερικές πτυχές της πειραματικής pop. Η ίδια πέρσι δημιούργησε το soundtrack της ταινίας Under The Skin και το ‘Good Sad Happy Bad’ είναι το τρίτο άλμπουμ που κυκλοφορεί με τους Raisa Khan (πλήκτρα) και Marc Pell (τύμπανα). Ο τίτλος υπόσχεται διαφοροποιήσεις στη διάθεση, αλλά κάτι τέτοιο δε συμβαίνει και γεμίζουν το μισάωρο με μουσικές που κάνουν τους Tune Yards να μοιάζουν με εύκολη pop για τις μάζες.
Το άλμπουμ ξεκινάει με τα τύμπανα του ‘Sad’, που εύκολα θα μπορούσαν να ανήκουν στους Sleaford Mods, αλλά η φωνή έρχεται μερικά δευτερόλεπτα αργότερα πιο απλή απ’ όσο θα περίμενε κανείς. Τα περισσότερα τραγούδια έχουν (πολύ) μικρή διάρκεια και αυτά που ξεχωρίζουν το κάνουν με διαφορετικό τρόπο. Στο ‘Thinking It’ είναι μια πολύ σύντομη αφήγηση εφηβικών αναμνήσεων πάνω σε ένα μουσικό θέμα που θα μπορούσε να αποτελεί ένα ενδιαφέρον τραγούδι. Αλλά το άλμπουμ αυτό είναι συλλογή διαφόρων μουσικών ιδεών χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό, όχι συλλογή τραγουδιών. Το ‘Unity’ με τα ουρλιαχτά είναι ακόμα λιγότερο «φιλικό» προς τον ακροατή, αλλά είναι από τις στιγμές του δίσκου που μένουν, όπως και το πιο ρυθμικό ‘Oh Baby’ με τα τύμπανα να κυριαρχούν. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο, πειραματικό άλμπουμ που χωνεύεται δύσκολα και φανερώνει τις ικανότητες του σχήματος χωρίς να είναι κάτι συναρπαστικό.
Η νεαρή Αγγλίδα τραγουδίστρια Mica Levi είναι ο ιθύνων νους πίσω από το σχήμα Micachu & The Shapes, που εδώ και μερικά χρόνια εξερευνεί μερικές πτυχές της πειραματικής pop. Η ίδια πέρσι δημιούργησε το soundtrack της ταινίας Under The Skin και το ‘Good Sad Happy Bad’ είναι το τρίτο άλμπουμ που κυκλοφορεί με τους Raisa Khan (πλήκτρα) και Marc Pell (τύμπανα). Ο τίτλος υπόσχεται διαφοροποιήσεις στη διάθεση, αλλά κάτι τέτοιο δε συμβαίνει και γεμίζουν το μισάωρο με μουσικές που κάνουν τους Tune Yards να μοιάζουν με εύκολη pop για τις μάζες.
Το άλμπουμ ξεκινάει με τα τύμπανα του ‘Sad’, που εύκολα θα μπορούσαν να ανήκουν στους Sleaford Mods, αλλά η φωνή έρχεται μερικά δευτερόλεπτα αργότερα πιο απλή απ’ όσο θα περίμενε κανείς. Τα περισσότερα τραγούδια έχουν (πολύ) μικρή διάρκεια και αυτά που ξεχωρίζουν το κάνουν με διαφορετικό τρόπο. Στο ‘Thinking It’ είναι μια πολύ σύντομη αφήγηση εφηβικών αναμνήσεων πάνω σε ένα μουσικό θέμα που θα μπορούσε να αποτελεί ένα ενδιαφέρον τραγούδι. Αλλά το άλμπουμ αυτό είναι συλλογή διαφόρων μουσικών ιδεών χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό, όχι συλλογή τραγουδιών. Το ‘Unity’ με τα ουρλιαχτά είναι ακόμα λιγότερο «φιλικό» προς τον ακροατή, αλλά είναι από τις στιγμές του δίσκου που μένουν, όπως και το πιο ρυθμικό ‘Oh Baby’ με τα τύμπανα να κυριαρχούν. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο, πειραματικό άλμπουμ που χωνεύεται δύσκολα και φανερώνει τις ικανότητες του σχήματος χωρίς να είναι κάτι συναρπαστικό.
Σχετικό θέμα