Η τρίτη και τελευταία ημέρα του Rockwave 2010 ουσιαστικά έσωσε την παρτίδα για το Φεστιβάλ φέτος. Και οι 4 κύριες εμφανίσεις ήταν από αρκετά έως πολύ καλές! Είχαμε Mundial, hot dog και Camping σε ένα μικρό βαθμό... Ένα Festival που δοκίμασε να "παίξει" με περισσότερα μη rock ονόματα φέτος, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν το δικαίωσε.
Βέβαια, οι συνθήκες λόγω της οικονομικής κρίσης δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές, αλλά θεωρώ ότι αν τα ονόματα απευθυνόνταν σε πιο rock - ας πούμε - κοινό (όπως η τελευταία ημέρα) θα υπήρχε περισσότερος κόσμος και τις 3 ημέρες. Βλέπετε το metal και το rock κοινό δε θα υπολογίσει την κούραση να πάρει το αυτοκίνητο του (ή το λεωφορείο) και να πάει στη Μαλακάσα. Πόσοι όμως φίλοι των Black Eyed Peas ή του Fatboy Slim θα το κάνουν αυτό;
Οργανωτικά έχοντας παρακολουθήσει και τις 3 μέρες του Φεστιβάλ, θεωρώ ότι πήγε καλά το Rockwave. Βέβαια, στα δύσκολα όταν υπάρχει πολύς κόσμος φαίνεται η σωστή οργάνωση. Στην τρίτη μέρα που ο κόσμος ήταν αρκετός νομίζω ότι πήγε καλά η Didi Music.
Πάμε να δούμε τώρα το μουσικό κομμάτι της όλης ημέρας, εκτός από τους Massive Attack, που διαβάσατε εδώ:
18:00: Γιάννης Αγγελάκας 3
Το 3 μετά το όνομα του Γιάννη Αγγελάκα μπορεί να παραξενεύει κάποιους, αλλά ουσιαστικά σημαίνει ότι στη σκηνή είναι 3 άνθρωποι, όπως μπορείτε να δείτε στις σχετικές φωτογραφίες. Ένα μπαγλαμαδάκι, μια κιθάρα και μια φωνή. Κι όμως με τόσα λίγα όργανα, ο Γιάννης Αγγελάκας έκανε μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση!
Φτάσαμε λίγο μετά τις 6 και ο κόσμος είχε ήδη γεμίσει τη Vibe Stage για το Γιάννη Αγγελάκα. Μπόλικη ζέστη και "ντάλα ήλιο", όπως έλεγε και ο ίδιος. Τι να πεις για αυτό τον άνθρωπο... Προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες και μπορεί να σου προσφέρει σε κάθε περίπτωση μια ξεχωριστή εμφάνιση.
Για φανταστείτε λοιπόν το "Χάρτινο Τσίρκο", το "Ακούω την αγάπη" και το "Δε χωράς πουθενά" με μπαγλαμαδάκι και κιθάρα... Το "Είμαι Τυχερός"; Το θυμάστε; Από αυτό το ξεχωριστό 45-άρι "Υπέροχο Τίποτα"... Ωραίες οι "Παροιμίες από τον Κρόνο" για το Γιάννη τον ξεδοντιάρη, ωραίο και το "Σιγά μην κλάψω". Όμως, η κορυφαία στιγμή της εμφάνισης του έγινε πιστεύω χωρίς να την έχει προετοιμάσει από πριν. Καθώς ο Αγγελάκας περίμενε λοιπόν να αλλάξει μια χορδή στην κιθάρα, πήρε το μικρόφωνο και άρχισε να τραγουδάει το "Θα Ανατέλλω". Ο κόσμος άρχιζε να χειροκροτάει στο ρυθμό και να τραγουδάει στα σημεία που ζητούσε ο ίδιος. Δείτε και το σχετικό video παρακάτω και θα καταλάβετε. Φοβερό!
Η λύτρωση για το Γιάννη Αγγελάκα από το ζεστό ήλιο που τον χτυπούσε ήρθε μετά από την εκτέλεση ενός από τα αγαπημένα μου τραγούδια των Τρύπες, της Γιορτής...
Κάποια από τα τραγούδια που έπαιξαν: Χάρτινο Τσίρκο, Είμαι Τυχερός, Από εδώ και πάνω, Παροιμίες από τον Κρόνο, Αντιλαλούν οι φυλακές, Ακούω την αγάπη, Θα Ανατέλλω (video - ωραία στιγμή), Δε χωράς πουθενά, Σιγά μην κλάψω, Γιορτή.
20:45: Gogol Bordello
Από τις 19:30 έως τις 21:00 ήμασταν στην Terra Stage για τους Massive Attack και μέχρι να ανέβουμε στη Vibe και κάτσουμε σε ένα σημείο, που να ακούμε και να βλέπουμε χάσαμε λίγα ακόμη λεπτά. Έτσι, θα σας πούμε παρακάτω όσα προλάβαμε να δούμε μέχρι τις 10 παρά δέκα, που οι Gogol Bordello μας αποχαιρέτησαν οριστικά.Η μπάντα όπως και στις προηγούμενες εμφανίσεις της είχε συνεχή κίνηση και ένα αρκετά γρήγορο ρυθμό στα τραγούδια της. Ο ήχος ήταν σχετικά καλός και θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές το συγκρότημα μετέφερε την ενέργεια του στον κόσμο. Συνέχεια έβλεπες χαρούμενες φάτσες τριγύρω να τραγουδούν τα κομμάτια τους, αλλά και σκόνη, μα τι σκόνη ήταν αυτή...
Μουσικά, κορυφαίες στιγμές της εμφάνισης τους ήταν σίγουρα το Start wearing purple, που έκλεισε το κανονικό live τους (μετά βγήκαν για encore), το Pala Tute από το φετινό album τους "Trans-Continental Hustle" και το κλασσικό Malavida των Mano Negra, που έκλεισε το encore. Είναι το ύφος της μουσικής των Bordello, που περισσότερο χορεύεις, παρά ακούς πως παίζουν το κάθε κομμάτι. Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές το στόχο τους τον πέτυχαν και ανέβασαν αρκετά το κοινό.
Mην ξεχνάτε ότι η Elizabeth Sun μας μίλησε για αυτό στη συνέντευξη που έδωσε στο Mix Grill το Σάββατο 10.07 το βράδυ. Διαβάστε την εδώ.
Κάποια από τα τραγούδια που έπαιξαν: My Companjera, Mishto, Pala Tute, Immigraniada, Wonderlust King, Break the Spell, Start wearing purple. Encore: Malavida.
Ο Τελικός του Mundial
Όταν κατηφορίζαμε σιγά, σιγά από τη Vibe στην Terra Stage, βλέπουμε μπροστά μας όλη τη μεγάλη σκηνή του Φεστιβάλ να είναι γεμάτη από κόσμο καθισμένο στο γρασίδι...
Άλλοι έβλεπαν Mundial στις 2 πλάγιες οθόνες, άλλοι περίμεναν να πάρουν ένα hot dog και καμιά μπύρα, άλλοι έπαιζαν Beach Volley, άλλοι χάζευαν γενικώς και αορίστως... Πρωτόγνωρο θέαμα πάντως! Σε ένα βαθμό αυτές τις 2 ώρες προσεγγίσαμε την αίσθηση που έχουν οι campers σε ένα Ευρωπαϊκό Φεστιβαλ.
Ναι θα μπορούσαν να μη σταματήσουν οι συναυλίες και ένα από τα 2 πλάγια video walls να δείχνουν τον αγώνα και το άλλο τα clips του κάθε συγκροτήματος. Έτσι, θα ήταν λίγο πιο μεγάλο το set tων Massive Attack, αλλά και των Ska-P. Πολλά μπορούμε να πούμε επί του θέματος, αλλά κάποιος έπρεπε τότε να πάρει μια απόφαση... Αν δεν έδειχναν καθόλου το παιχνίδι, θα υπήρχε άλλος κόσμος, που θα γκρίνιαζε για αυτό...
23:25 Ska-P
Η κανονική διάρκεια του αγώνα τελείωσε και πριν ξεκινήσει η παράταση, τα φώτα σβήνουν και οι Μαδριλένοι Ska-P ανεβαίνουν στη σκηνή. Όπως φάνηκε και πιο μετά, είχαν στο νού τους και το παιχνίδι...
Η αρχή ήταν ιδιαίτερα δυναμική με το Estampiada. Στα πρώτα δυο τραγούδια οι φωνές ακούγονται χαμηλά, κάτι που βέβαια το διόρθωσε ο ηχολήπτης στη συνέχεια. Ο κόσμος δεν είχε φύγει λόγω του Mundial, αλλά ίσα, ίσα περίμενε πως και πως να δει τους Ska-P. Ίσως οι περισσότεροι Rockwavers της τρίτης ημέρας να ήταν αρχικά fans των Ska-P. Αυτό το έβλεπες έτσι κι αλλιώς από την ανταπόκριση που είχαν όλα τα τραγούδια του Ισπανικού συγκροτήματος. Συνεχής χορός και τραγούδι, πολύ τραγούδι, έστω κι αν ήταν στα Ισπανικά.
Κατά τη διάρκεια των τραγουδιών, ο Pipi (Ricardo Degaldo de la Obra) άλλαζε συνέχεια ρούχα και ντύθηκε Ματατζής, καθολικός παπάς, Σκωτσέζος κ.α. Γενικότερα, το συγκρότημα έδειχνε αρκετά χαλαρό στη σκηνή και έκαναν αρκετό χαβαλέ ακόμη και μεταξύ τους. Φοβερή μορφή ο τρομπετίστας Txikitin (Alberto Iriondo), ο οποίος ήταν ένας ογκώδης ξανθός μουσάτος με μπόλικα τατουάζ και μια μαύρη φούστα...Να σας πω την αλήθεια, νομίζω ότι οι φορεσιές του Pipi δε χρειαζόντουσαν. Ήδη το συγκρότημα εξέπεμπε με τη μουσική του τη δυναμική και τον παλμό του.
Κορυφαίες στιγμές η αναφορά στην Παλαιστίνη και η ερμηνεία του "Intifada" αμέσως μετά και βέβαια τα "Cannabis" και "Gato Lopez", που έκλεισε τη βραδιά. Μπόλικος χορός στα δύο τελευταία, όπως αναμενόταν βέβαια.
Γενικότερα, η εμφάνιση των Ska-P ήταν αρκετά καλή. Μπήκαν μέσα στα "θέλω" του κόσμου και του προσέφεραν αυτά που χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή: χορό, εκτόνωση και επανάσταση. Από την αρχή του συγκροτήματος το 1994, οι Ska-P έχουν πολιτική άποψη, την οποία τονίζουν σε κάθε εμφάνιση τους. Ίσως βέβαια να την παρατονίζουν, αλλά έτσι συμβαίνει με αρκετά συγκροτήματα της Ska, της reggae κλπ. Δεν είναι κακό, αλλά θα μου επιτρέψετε να προτιμήσω το μουσικό κομμάτι κάθε συναυλίας κι αυτό ήταν καλό.
Παραλειπόμενα:
- Εννείται ότι καταχάρηκαν οι Ska-P με την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου.
- Στο τέλος ο τρομπετίστας (μεγάλη μορφή) σήκωνε τη φούστα του και βέβαια μαντέψτε αν φορούσε κάτι από κάτω και ο τραγουδιστής έμεινε μόνο με το εσώρουχο του...