Χειρόγραφο στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου
Μετά τη συγκινητική υποδοχή από κοινό και κριτικούς, η Χάρις Αλεξίου ξανανεβαίνει στη σκηνή, στις 12 Οκτωβρίου και για 12 μόνο παραστάσεις, για να διηγηθεί και να τραγουδήσει στιγμές από την ζωή της που η ίδια έγραψε, στη μουσικοθεατρική παράσταση που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Νανούρης.
Μόνη στην σκηνή, άλλοτε μιλώντας κι άλλοτε τραγουδώντας, με το γέλιο και το δάκρυ να εναλλάσσονται, με συντροφιά ένα βιολοντσέλο, ένα πιάνο, ένα ακορντεόν και μια κιθάρα, η μεγάλη ερμηνεύτρια πιάνει το νήμα απ’ τα παιδικά της χρόνια ως σήμερα και μας αποκαλύπτει πώς η μικρή Χαρίκλεια απ τη Θήβα έγινε η Χαρούλα όλης της Ελλάδας. Εικόνες, μνήμες, λόγια που δεν έχουν ειπωθεί, στιγμές μιας ζωής, φυλαγμένα γράμματα, σημειώματα, όνειρα, εφιάλτες, προηγούμενες ζωές, έρωτες, χαμόγελα, συναυλίες, ταξίδια, οι άντρες, τα τραγούδια, ο πατέρας, η λύτρωση, τα θέλω, τα πρέπει, η γλύκα, το γέλιο, η μνήμη, το χώμα, η χαρά, το σώμα, η ψυχή, το μυαλό, η φωνή. Μια προσωπική εξομολόγηση σε ένα Χειρόγραφο που συγκίνησε όσους το είδαν.
Το «Χειρόγραφο» επιστρέφει στις 12 Οκτωβρίου και για 12 μόνο παραστάσεις στο “Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου” και, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων του στην Αθήνα, θα ταξιδέψει σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Περισσότερα εδώ.
Young Lear στο Θέατρο Θησείον
2016. Σε ένα νοσοκομείο. Κάπου.
Στον προθάλαμο της αίθουσας χειρουργικών επεμβάσεων, πέντε αδέρφια βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής, καθώς ο πατέρας τους υποβάλλεται σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη επέμβαση. Τα λεπτά περνούν. Ύστερα από πολλές στιγμές αμηχανίας, φόβου και σιωπηρής αγωνίας, ο πρώτος γιος παίρνει τον λόγο. Αναλαμβάνει τον ρόλο του πατέρα. Τα λόγια του, είναι τα λόγια του Βασιλιά Ληρ - και ξεχειλίζουν αβίαστα από το στόμα του. Οι συνομιλητές του τον υποδέχονται διστακτικά. Γιατί κάποιος να θέλει τον ρόλο του πατέρα; Σταδιακά υποκύπτουν στο παιχνίδι του και τον ακολουθούν. Τον υπονομεύουν. Τον προκαλούν.
Είναι οι ήρωες του Βασιλιά Ληρ θεματοφύλακες των οικογενειακών δομών και συγκρούσεων; Εκπρόσωποι του καλού και του κακού; Αρχέτυπα των χαρακτήρων που επινοούμε για τους προγόνους μας και που η εκπλήρωσή τους μάς βαραίνει μια ζωή; Κι αυτοί οι φόβοι που μοιάζουν δικοί μας κι όμως δεν είναι; Μπορεί, άραγε, η γλώσσα του Σαίξπηρ να υποκαταστήσει όσα δεν λέγονται στο οικογενειακό τραπέζι; Η ποίηση να επιστρέψει όσα δεν εκπληρώθηκαν ποτέ;
Περισσότερα εδώ.
Mon Petit Prince | Trailer from Antonis Kounellas on Vimeo.
Mon Petite Prince στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Αυτό το φθινόπωρο, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπογδάνος, σε δραματουργική συνεργασία με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου, αφηγούνται την πασίγνωστη ιστορία του παιδιού που δεν μεγαλώνει, με τη Λένα Παπαληγούρα στον ρόλο του άφυλου Μικρού Πρίγκιπα. Μια παράσταση-πτήση στα βαθύτερα υπόγεια του ουρανού, και κατ’ επέκταση του εαυτού, εκεί που συνήθως ανακαλύπτει κανείς το νόημα της ζωής, εξερευνώντας τα σκοτάδια της ύπαρξης.
Περισσότερα εδώ.