Τι θα ακούσεις:
stoner rock, heavy rock
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
The Dog That No-One Wanted, Zombie Hour, My Electric Head, Blue Turns to Black
Βαθμολογία:
7/10
Οι Nightstalker δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Πλέον αποτελούν ιστορικό συγκρότημα για την ελληνική ροκ σκηνή και πιο συγκεκριμένα για την heavy rock. Από τα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν και δημιουργήθηκαν, έχουν κυκλοφορήσει πέντε δίσκους με τους οποίους καθιερώθηκαν στο εγχώριο μουσικό στερέωμα ως εκ των πρεσβευτών της stoner rock, ενώ οι μουσικές τους ταξιδεύουν και σε Ευρώπη και Αμερική, συνοδευόμενες από περιοδείες σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Ύστερα από αρκετές ανακατατάξεις στο σχήμα, οι Nightstalker φαίνεται να έχουν βρει τη χρυσή τομή και τη συνταγή της επιτυχίας, κυκλοφορώντας πολύ καλούς δίσκους. Αργύρης στα φωνητικά και τους στίχους, Ανδρέας στο μπάσο, Τόλης στην κιθάρα και Ντίνος στα κρουστά είναι τα μέλη της παρέας που δεν λέει να σταματήσει να ηχογραφεί έτσι όπως θέλει εκείνη. Η αθηναϊκή μπάντα πραγματοποίησε φέτος το φθινόπωρο το μεγάλο comeback με την κυκλοφορία του έκτου album της προς μεγάλο ενθουσιασμό των fans της.
“As Above, So Below” τιτλοφορείται ο καινούργιος δίσκος των Nightstalker και η αλήθεια είναι πως ενώ τον άκουσα την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε, δυσκολεύτηκα να γράψω κάποιες λιγοστές σκέψεις για τα τραγούδια του. Αρχικά, επειδή από το περιτύλιγμα ξεκινούν όλα, το artwork του εξωφύλλου είναι ακριβώς αυτό που θέλαμε να δούμε από το συγκεκριμένο συγκρότημα το οποίο δείχνει πόσο προσεγμένη έχουν κάνει αυτή τη δουλειά τους. Και ας έχει αποσπάσει ποικίλα σχόλια για τη σκηνή που δείχνει (γούστα είναι αυτά).
Στα των τραγουδιών τώρα, το “Zombie Hour” που έσκασε ως προπομπός του album, είναι εξαιρετικό. Δεν είναι έκπληξη αλλά είναι ένα κομμάτι που αν μη τι άλλο απολαμβάνω σε κάθε ακρόαση χωρίς τα σόλο να ενθουσιάζουν πάρα πολύ. Αλλά, στον πλανήτη των Nightstalker χωρούν και ζόμπι! Γενικότερα, αυτά που ακούγονται στον δίσκο δεν πρόκειται να ξενερώσουν κανέναν, πόσω μάλλον έναν οπαδό του γκρουπ. Ωστόσο, δεν θα ακούσει και κάτι εξαιρετικά καινούργιο καθώς οι κιθάρες κυμαίνονται στο γνωστό ύφος των Nightstalker. Αυτό δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι και το υλικό είναι άσχημο. Αντιθέτως, στο “As Above, So Below” θα βρεις αρκετά διαμάντια, όπως το “The Dog That No-One Wanted” που είναι το πιασάρικο κομμάτι του δίσκου.
Στα των τραγουδιών τώρα, το “Zombie Hour” που έσκασε ως προπομπός του album, είναι εξαιρετικό. Δεν είναι έκπληξη αλλά είναι ένα κομμάτι που αν μη τι άλλο απολαμβάνω σε κάθε ακρόαση χωρίς τα σόλο να ενθουσιάζουν πάρα πολύ. Αλλά, στον πλανήτη των Nightstalker χωρούν και ζόμπι! Γενικότερα, αυτά που ακούγονται στον δίσκο δεν πρόκειται να ξενερώσουν κανέναν, πόσω μάλλον έναν οπαδό του γκρουπ. Ωστόσο, δεν θα ακούσει και κάτι εξαιρετικά καινούργιο καθώς οι κιθάρες κυμαίνονται στο γνωστό ύφος των Nightstalker. Αυτό δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι και το υλικό είναι άσχημο. Αντιθέτως, στο “As Above, So Below” θα βρεις αρκετά διαμάντια, όπως το “The Dog That No-One Wanted” που είναι το πιασάρικο κομμάτι του δίσκου.
Οι Nightstalker έχουν επιρροές από διαφορετικές φάσεις της rock πράγμα που αποδεικνύουν σε κάθε δισκογραφική δουλειά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το “We Belong To The Dead”. Να σημειωθεί ότι το μπάσο του Ανδρέα Λάγιου είναι όλα τα λεφτά και πάνω του μπορεί να στηθεί ένα κομψοτέχνημα όπως η κιθάρα του Τόλη Μότσιου που ενώ – όπως έγραψα και πιο πάνω – δεν αποτελείται από εξαιρετική πρωτοτυπία, είναι ικανό να σε παρασύρει.
Προς το κλείσιμο του δίσκου, υπάρχουν τα “My Electric Head” και “Blue Turns to Black” τα οποία σου λένε ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει και πως οι Nightstalker έχουν να σου "δώσουν" ακόμα. Αυτό είναι που μου αρέσει στον καινούργιο δίσκο τους, ότι δε βαρέθηκα στιγμή και ενώ είχα ενθουσιαστεί με το “Zombie Hour” και το “ The Dog That No-One Wanted”, έρχονταν συνεχώς τα επόμενα κομμάτια για να με πάρουν και αυτά με τη σειρά τους από το χέρι. Οι Nightstalker πραγματοποιούν ένα πολύ επιτυχημένο βήμα κοιτάζοντας μόνο μπροστά μετά την τεράστια επιτυχία του “Children of the Sun”. Το “As Above, So Below” δεν είναι ο δίσκος που θα σε συγκλονίσει, αλλά είναι ένας δίσκος γεμάτος στοιχεία Nightstalker. Δεν πιστεύω ότι θέλω και κάτι άλλο εξάλλου.
Προς το κλείσιμο του δίσκου, υπάρχουν τα “My Electric Head” και “Blue Turns to Black” τα οποία σου λένε ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει και πως οι Nightstalker έχουν να σου "δώσουν" ακόμα. Αυτό είναι που μου αρέσει στον καινούργιο δίσκο τους, ότι δε βαρέθηκα στιγμή και ενώ είχα ενθουσιαστεί με το “Zombie Hour” και το “ The Dog That No-One Wanted”, έρχονταν συνεχώς τα επόμενα κομμάτια για να με πάρουν και αυτά με τη σειρά τους από το χέρι. Οι Nightstalker πραγματοποιούν ένα πολύ επιτυχημένο βήμα κοιτάζοντας μόνο μπροστά μετά την τεράστια επιτυχία του “Children of the Sun”. Το “As Above, So Below” δεν είναι ο δίσκος που θα σε συγκλονίσει, αλλά είναι ένας δίσκος γεμάτος στοιχεία Nightstalker. Δεν πιστεύω ότι θέλω και κάτι άλλο εξάλλου.