ALBUMS
ZAZ – Zaz
GRINDERMAN – Grinderman 2
CROCODILES – Sleep forever
BELLE AND SEBASTIAN – Write about love
SILLYBOY – Played
TRICKY – Mixed race
CHARLATANS – Who we touch
NINA HAGEN – Personal Jesus
ANTONY AND THE JOHNSONS – Swanlights
JOLLY BOYS – Great expectations
SINGLES
KINGS OF LEON - Radioactive
ZAZ – Je veux
DUFFY – Well, well, well
LES SAVY FAV – Let’s get out of here
MARIETTA FAFOUTI – Don't stop
POSIES - The glitter prize
BELLE AND SEBASTIAN – Write about love
CROCODILES – Sleep forever
CHARLATANS – My foolish pride
JOLLY BOYS - Rehab
Το ευχάριστο με τις κυκλοφορίες που ακούσαμε τον προηγούμενο μήνα ήταν ότι είχαμε ποικιλία από καλά albums διαφορετικών μουσικών ειδών. Παρακάτω το Music is my Radar αναφέρει τις λεπτομέρειες.
Η Zaz είναι μία 30χρονη Γαλλίδα τραγουδίστρια και τον προηγούμενο Μάιο κυκλοφόρησε το πρώτο της album που κινείται στον ευρύτερο χώρο της jazz, συνδυάζοντας όμως και άλλα είδη όπως chanson και pop. Πάνω από όλα όμως στο ντεμπούτο της η Zaz έχει αφομοιώσει τις διάφορες επιρροές της και αναδεικνύει τις φοβερές ερμηνευτικές δυνατότητές της. Ακούστε τα Dans ma rue, Ni oui ni non, το πρώτο single Je Veux, αλλά και τα Prends garde a ta langue και J’ aime a nouveau.
Οι Grinderman επέστρεψαν μετά από δύο χρόνια με το νέο τους album που προσωπικά θεωρώ ότι υπερέχει συγκριτικά με το πρώτο. Οι Nick Cave, Warren Ellis, Martyn Casey και Jim Sclavunos κινούνται στα ηχητικά μονοπάτια των Birthday Party στα Evil, Worm tamer, Mickey Mouse and the goodbye man ενώ υπάρχουν και πιο «ήπιες» στιγμές στο Grinderman 2, όπως το Palaces of Montezuma. Παραγωγή και σ' αυτόν τον δίσκο του συγκροτήματος έχει κάνει ο Nick Launay. Το Heathen child, εκτός των άλλων, έχει ένα από τα καλύτερα video των τελευταίων ετών. Στο Kitchenette αποκαλύπτονται οι blues επιροές τους, ενώ το Bellringer blues θα μπορούσε να είναι κομμάτι των Bad Seeds.
Οι Crocodiles κατάγονται από την Καλιφόρνια και ένα χρόνο μετά το πρώτο τους album κυκλοφόρησαν την δεύτερη δουλειά τους Sleep forever σε παραγωγή του James Ford. Η απολαυστική μουσική τους αποτελεί μίγμα με γνωστή συνταγή: Jesus and mary chain, Velvet Underground, Primal Scream και λίγο από garage, όπως Sonics, Seeds για τους νοσταλγούς τέτοιων συγκροτημάτων από τα 60’s. Μου άρεσαν περισσότερο τα Mirrors, Hollow hollow eyes, Sleep forever, Billy speed και Hearts of love.
Οι Belle and Sebastian επέστρεψαν μετά από τέσσερα χρόνια, με την καλύτερη ίσως δουλειά τους τα τελευταία χρόνια. Τα I want the world to stop και I’m not leaving in the real world από το album Write about love μου θυμίζουν το ύφος των ηχογραφήσεων των αγαπημένων μας Σκωτσέζων από τις αρχές της καριέρας τους. Ενδιαφέρον έχουν και τα I didn’t see it coming, αλλά και το Little Lou ugly Jack, prophet John στο οποίο συνεργάζονται, απροσδόκητα, με την Norah Jones.
Ο Sillyboy είχε δημιουργήσει ήδη ένα μυστήριο γύρω από την δημόσια εικόνα του, αφού έχει φωτογραφηθεί κάμποσες φορές στο παρελθόν καλύπτοντας το πρόσωπο του. Μεγάλο ρόλο στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα του Played έπαιξε και η συμμετοχή του Θωμά Πιτικακη (DJ Everlast). Κάποια τραγούδια θυμίζουν τις πρώιμες ηχογραφήσεις των Depeche Mode και των New Order, π.χ. το Modern boys modern girls και το You ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις ο ήχος του γίνεται μοντέρνος και φρέσκος με το μπάσο να κυριαρχεί, όπως στα Played, Only waves αλλά και Time is all mine. Στο Death before disco φανερώνει τις επιροές του από την disco και στο NYC φλερτάρει με την funk. Ξεχωριστή στιγμή που προορίζεται για hit είναι και το Thin air. Όμορφη electro pop για όλες τις ώρες της ημέρας, που θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει από κάποιο Βρετανικό label, αλλά αυτό έγινε από την μικρή ανεξάρτητη Just Gazing records των αδερφών Λίληδων.
Ο Tricky επιστρέφει δύο χρόνια μετά το Knowle west boy με το πιο παθιασμένο album που έχει κυκλοφορήσει ποτέ, όπως υποστηρίζεται. Ηχογραφήθηκε στο Παρίσι όπου διαμένει τα τελευταία χρόνια. Ξεχωρίζουν τα Murder weapon με το φοβερό video, Ghetto stars και Really real, στο οποίο συμμετέχει στα φωνητικά ο Bobbie Gillespie των Primal Scream.
Ακούγοντας το πρώτο single από το album των αγαπημένων μου Charlatans, αφού πολλά τραγούδια τους στο παρελθόν μου έχουν κρατήσει συντροφιά σε πολύ ευχάριστες στιγμές της ζωής μου, ενθουσιάστηκα. Ο ήχος τους στο Love is ending είναι φρέσκος και, όπως σωστά γράφτηκε κάπου, θα μπορούσε να είναι ένα τραγούδι που θα ζήλευαν οι Franz Ferdinand! Μετά από λίγες μέρες, ακούγοντας ολόκληρο το ενδέκατο album τους με τίτλο Who we touch, ο ενθουσιασμός μου μετριάστηκε. Δεν τολμώ να πω άσχημα λόγια γι’ αυτούς. Στο album υπάρχουν πολλές μπαλάντες και ήπιων τόνων τραγουδάκια με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα Oh!και You can swim που κλείνουν τον δίσκο και που νομίζω ότι δεν θα είχαν θέση σε κανένα άλλο δίσκο του συγκροτήματος. Παρ’ όλα αυτά, εκτός από το Love is ending μου άρεσαν το Sincerity και το When I wonder.
Η Nina Hagen είναι γνωστή στους παλαιότερους από τις πρώτες της κυκλοφορίες της, από τα τέλη των 70’s, και βέβαια από την εμφάνισή της σε εκείνο το αλησμόνητο Rock in Athens στο Καλλιμάρμαρο το 1985 - όχι δεν ήμουν εκεί. Τα χρόνια πέρασαν και η πρώην Ανατολικογερμανίδα το έριξε στα gospel. Η φωνή της όμως έμεινε αναλλοίωτη και εκτός των άλλων ξεχωρίζουν οι διασκευές στο Personal Jesus και στο Run on.
Διασκευές όμως κάνουν και οι Jolly boys στο album τους Great expectations που αν τις δεις από την χιουμοριστική τους πλευρά το αποτέλεσμα είναι ok. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα όταν πέντε ηλικιωμένοι Τζαμαικανοί αποφασίζουν να κάνουν reggae εκτελέσεις σε rock τραγούδια των 70’s, όπως τα Do it again και Riders on the storm. Έχουν όμως ιδιαίτερη προτίμηση και στο new wave – punk και περισσότερο στον Iggy Pop, αφού βάζουν χέρι στα Passenger, Nightclubbing, I fought the law κ.ά.
ZAZ – Zaz
GRINDERMAN – Grinderman 2
CROCODILES – Sleep forever
BELLE AND SEBASTIAN – Write about love
SILLYBOY – Played
TRICKY – Mixed race
CHARLATANS – Who we touch
NINA HAGEN – Personal Jesus
ANTONY AND THE JOHNSONS – Swanlights
JOLLY BOYS – Great expectations
SINGLES
KINGS OF LEON - Radioactive
ZAZ – Je veux
DUFFY – Well, well, well
LES SAVY FAV – Let’s get out of here
MARIETTA FAFOUTI – Don't stop
POSIES - The glitter prize
BELLE AND SEBASTIAN – Write about love
CROCODILES – Sleep forever
CHARLATANS – My foolish pride
JOLLY BOYS - Rehab
Το ευχάριστο με τις κυκλοφορίες που ακούσαμε τον προηγούμενο μήνα ήταν ότι είχαμε ποικιλία από καλά albums διαφορετικών μουσικών ειδών. Παρακάτω το Music is my Radar αναφέρει τις λεπτομέρειες.Η Zaz είναι μία 30χρονη Γαλλίδα τραγουδίστρια και τον προηγούμενο Μάιο κυκλοφόρησε το πρώτο της album που κινείται στον ευρύτερο χώρο της jazz, συνδυάζοντας όμως και άλλα είδη όπως chanson και pop. Πάνω από όλα όμως στο ντεμπούτο της η Zaz έχει αφομοιώσει τις διάφορες επιρροές της και αναδεικνύει τις φοβερές ερμηνευτικές δυνατότητές της. Ακούστε τα Dans ma rue, Ni oui ni non, το πρώτο single Je Veux, αλλά και τα Prends garde a ta langue και J’ aime a nouveau.
Οι Grinderman επέστρεψαν μετά από δύο χρόνια με το νέο τους album που προσωπικά θεωρώ ότι υπερέχει συγκριτικά με το πρώτο. Οι Nick Cave, Warren Ellis, Martyn Casey και Jim Sclavunos κινούνται στα ηχητικά μονοπάτια των Birthday Party στα Evil, Worm tamer, Mickey Mouse and the goodbye man ενώ υπάρχουν και πιο «ήπιες» στιγμές στο Grinderman 2, όπως το Palaces of Montezuma. Παραγωγή και σ' αυτόν τον δίσκο του συγκροτήματος έχει κάνει ο Nick Launay. Το Heathen child, εκτός των άλλων, έχει ένα από τα καλύτερα video των τελευταίων ετών. Στο Kitchenette αποκαλύπτονται οι blues επιροές τους, ενώ το Bellringer blues θα μπορούσε να είναι κομμάτι των Bad Seeds.
Οι Crocodiles κατάγονται από την Καλιφόρνια και ένα χρόνο μετά το πρώτο τους album κυκλοφόρησαν την δεύτερη δουλειά τους Sleep forever σε παραγωγή του James Ford. Η απολαυστική μουσική τους αποτελεί μίγμα με γνωστή συνταγή: Jesus and mary chain, Velvet Underground, Primal Scream και λίγο από garage, όπως Sonics, Seeds για τους νοσταλγούς τέτοιων συγκροτημάτων από τα 60’s. Μου άρεσαν περισσότερο τα Mirrors, Hollow hollow eyes, Sleep forever, Billy speed και Hearts of love.
Οι Belle and Sebastian επέστρεψαν μετά από τέσσερα χρόνια, με την καλύτερη ίσως δουλειά τους τα τελευταία χρόνια. Τα I want the world to stop και I’m not leaving in the real world από το album Write about love μου θυμίζουν το ύφος των ηχογραφήσεων των αγαπημένων μας Σκωτσέζων από τις αρχές της καριέρας τους. Ενδιαφέρον έχουν και τα I didn’t see it coming, αλλά και το Little Lou ugly Jack, prophet John στο οποίο συνεργάζονται, απροσδόκητα, με την Norah Jones.
Ο Sillyboy είχε δημιουργήσει ήδη ένα μυστήριο γύρω από την δημόσια εικόνα του, αφού έχει φωτογραφηθεί κάμποσες φορές στο παρελθόν καλύπτοντας το πρόσωπο του. Μεγάλο ρόλο στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα του Played έπαιξε και η συμμετοχή του Θωμά Πιτικακη (DJ Everlast). Κάποια τραγούδια θυμίζουν τις πρώιμες ηχογραφήσεις των Depeche Mode και των New Order, π.χ. το Modern boys modern girls και το You ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις ο ήχος του γίνεται μοντέρνος και φρέσκος με το μπάσο να κυριαρχεί, όπως στα Played, Only waves αλλά και Time is all mine. Στο Death before disco φανερώνει τις επιροές του από την disco και στο NYC φλερτάρει με την funk. Ξεχωριστή στιγμή που προορίζεται για hit είναι και το Thin air. Όμορφη electro pop για όλες τις ώρες της ημέρας, που θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει από κάποιο Βρετανικό label, αλλά αυτό έγινε από την μικρή ανεξάρτητη Just Gazing records των αδερφών Λίληδων.Ο Tricky επιστρέφει δύο χρόνια μετά το Knowle west boy με το πιο παθιασμένο album που έχει κυκλοφορήσει ποτέ, όπως υποστηρίζεται. Ηχογραφήθηκε στο Παρίσι όπου διαμένει τα τελευταία χρόνια. Ξεχωρίζουν τα Murder weapon με το φοβερό video, Ghetto stars και Really real, στο οποίο συμμετέχει στα φωνητικά ο Bobbie Gillespie των Primal Scream.
Ακούγοντας το πρώτο single από το album των αγαπημένων μου Charlatans, αφού πολλά τραγούδια τους στο παρελθόν μου έχουν κρατήσει συντροφιά σε πολύ ευχάριστες στιγμές της ζωής μου, ενθουσιάστηκα. Ο ήχος τους στο Love is ending είναι φρέσκος και, όπως σωστά γράφτηκε κάπου, θα μπορούσε να είναι ένα τραγούδι που θα ζήλευαν οι Franz Ferdinand! Μετά από λίγες μέρες, ακούγοντας ολόκληρο το ενδέκατο album τους με τίτλο Who we touch, ο ενθουσιασμός μου μετριάστηκε. Δεν τολμώ να πω άσχημα λόγια γι’ αυτούς. Στο album υπάρχουν πολλές μπαλάντες και ήπιων τόνων τραγουδάκια με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα Oh!και You can swim που κλείνουν τον δίσκο και που νομίζω ότι δεν θα είχαν θέση σε κανένα άλλο δίσκο του συγκροτήματος. Παρ’ όλα αυτά, εκτός από το Love is ending μου άρεσαν το Sincerity και το When I wonder.
Η Nina Hagen είναι γνωστή στους παλαιότερους από τις πρώτες της κυκλοφορίες της, από τα τέλη των 70’s, και βέβαια από την εμφάνισή της σε εκείνο το αλησμόνητο Rock in Athens στο Καλλιμάρμαρο το 1985 - όχι δεν ήμουν εκεί. Τα χρόνια πέρασαν και η πρώην Ανατολικογερμανίδα το έριξε στα gospel. Η φωνή της όμως έμεινε αναλλοίωτη και εκτός των άλλων ξεχωρίζουν οι διασκευές στο Personal Jesus και στο Run on. Διασκευές όμως κάνουν και οι Jolly boys στο album τους Great expectations που αν τις δεις από την χιουμοριστική τους πλευρά το αποτέλεσμα είναι ok. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα όταν πέντε ηλικιωμένοι Τζαμαικανοί αποφασίζουν να κάνουν reggae εκτελέσεις σε rock τραγούδια των 70’s, όπως τα Do it again και Riders on the storm. Έχουν όμως ιδιαίτερη προτίμηση και στο new wave – punk και περισσότερο στον Iggy Pop, αφού βάζουν χέρι στα Passenger, Nightclubbing, I fought the law κ.ά.