Θα ξεκινήσω αποδεχόμενος τις ιστορικές ευθύνες της Δύσης για την παράλογη κατάσταση που βιώνουμε. Ο μουσουλμανικός κόσμος έχει δεχθεί πολλάκις τις επιδείξεις ισχύος των δυτικών δυνάμεων, εδώ και αρκετούς αιώνες. Από την εποχή των Σταυροφοριών έως και τις σύγχρονες επεμβάσεις σε Συρία, Λιβύη και Ιράκ. Ιδίως οι επονομαζόμενες «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις έχουν ωθήσει ένα μεγάλο αριθμό μουσουλμάνων να ασπαστούν τις διδαχές και τα κηρύγματα μίσους των στρατολόγων του ISIS που τους υπόσχονται την αιώνια λύτρωση μέσω της εξολόθρευσης των «απίστων».
Η ανθρωπότητα, όμως, δεν μπορεί να βαδίζει μπροστά και οι κοινωνίες δεν είναι δυνατόν να προοδεύουν όταν προτάσσονται λογικές εκδίκησης και απόδοσης ιστορικών ευθυνών. Η νέα επίθεση στο Manchester της Αγγλίας, πρόσθεσε ίσως την πιο μαύρη σελίδα στο ατελείωτο βιβλίο του αίματος. Χάθηκαν αθώα παιδιά, αγγελούδια, που δεν πρόλαβαν να ανοίξουν τα φτερά τους και να βιώσουν έστω ελάχιστη από την ομορφιά και τη σπανιότητα της ζωής.
Θεωρώ ότι πλέον αποτελεί ιερό καθήκον όλων μας η προστασία της μνήμης αυτών των παιδιών. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την προάσπιση των ανθρωπιστικών ιδεών και αξιών του δυτικού πολιτισμού, αυτών ακριβώς των αξιών που οδήγησαν στο Διαφωτισμό και την απελευθέρωση του ανθρώπου από τον σκοταδισμό.
- Το να υποκύψεις στο κήρυγμα μίσους του ISIS και το να προσπαθείς να απαντάς με ισόποσες δόσεις μίσους, είναι σκοταδισμός.
- Το να θεωρείς ως δυνητικά ύποπτο τον οποιοδήποτε αλλόθρησκο, ή το να σταματήσεις την αλληλοβοήθεια προς τα πλήθη των εξαθλιωμένων προσφύγων, επειδή τυχαίνει να είναι μουσουλμάνοι, είναι σκοταδισμός.
Η άνθηση της λογοτεχνίας, του θεάτρου και της μουσικής, υπήρξε κατά την άποψή μου το σημείο κλειδί για την καλυτέρευση της ανθρώπινης φύσης. Πολλές μουσουλμανικές χώρες και πολλοί μουσουλμάνοι πολίτες επιθυμούν να είναι, και είναι σε πολλές περιπτώσεις, μέτοχοι και κοινωνοί αυτής της βελτίωσης της ανθρώπινης φύσης. Τουλάχιστον ας αγωνιζόμαστε γι αυτούς. Μόνο έτσι μπορεί να επαλειφθεί το μη έλλογο κήρυγμα μίσους του ISIS. Επίσης, μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να δικαιωθεί η λιγοστή ζωή των παιδιών που έφυγαν χθες και των γονιών τους, που είναι υποχρεωμένοι να συνεχίσουν τις ζωές τους στερούμενοι το ζωτικότερο στοιχείο της ύπαρξής τους, τα παιδιά τους.
Το γεγονός ότι για το νέο χτύπημα επιλέχθηκε μια συμβολική παράσταση δυτικού τρόπου ζωής, μια συναυλία, δεν είναι τυχαίο. Αποδεικνύει τον φθόνο των υπερασπιστών της βίας και του μίσους για αυτό που πολλοί από εμάς συγκαταλέγουμε στις ωραιότερες στιγμές της ζωής μας.
Όμως, ΌΧΙ. Το ISIS και το κάθε ISIS δεν πρόκειται να μας στερήσει καμία συναυλία.
Εκεί θα είμαστε στις αρένες και τα στάδια να δακρύζουμε στα κηρύγματα αδελφοσύνης των U2 και του Bruce Springsteen. Εκεί θα είμαστε, επειδή οφείλουμε να είμαστε εκεί, αποδεχόμενοι τον αγώνα του ανθρώπου για τον θρίαμβο της αγάπης και της αλληλεγγύης, κάτι που συμβαίνει σε μια συναυλία, όπου άνθρωποι διαφορετικών φυλών και εθνοτήτων παρακάμπτουν τις όποιες πολιτισμικές ή πολιτικές διαφορές τους και γίνονται ένα.
Εκεί θα είμαστε βαδίζοντας στα χνάρια της δικιάς μας κυβέρνησης, της κυβέρνησης του Woodstock. Εκεί θα είμαστε ώστε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας εναντίον της ματαιοδοξίας και του φόβου, ενθυμούμενοι τα λόγια των Smiths, "there is a light that never goes out". Εκεί θα είμαστε, επειδή δεν υπάρχει ιερότερος αγώνας από τον αγώνα για την κατάκτηση και διατήρηση της πνευματικής και προσωπικής ελευθερίας. Εκεί θα είμαστε επομένως, ενστερνιζόμενοι την προτροπή του Neil Young: "Keep on rockin’ in a free world".
Τέλος, θα είμαστε εκεί ώστε να τιμάμε για πάντα τις ζωές των παιδιών που έφυγαν χθες, αγωνιζόμενοι με όλες μας τις δυνάμεις για τον αφανισμό του μίσους και της ματαιοδοξίας.
Η ανθρωπότητα, όμως, δεν μπορεί να βαδίζει μπροστά και οι κοινωνίες δεν είναι δυνατόν να προοδεύουν όταν προτάσσονται λογικές εκδίκησης και απόδοσης ιστορικών ευθυνών. Η νέα επίθεση στο Manchester της Αγγλίας, πρόσθεσε ίσως την πιο μαύρη σελίδα στο ατελείωτο βιβλίο του αίματος. Χάθηκαν αθώα παιδιά, αγγελούδια, που δεν πρόλαβαν να ανοίξουν τα φτερά τους και να βιώσουν έστω ελάχιστη από την ομορφιά και τη σπανιότητα της ζωής.
Θεωρώ ότι πλέον αποτελεί ιερό καθήκον όλων μας η προστασία της μνήμης αυτών των παιδιών. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την προάσπιση των ανθρωπιστικών ιδεών και αξιών του δυτικού πολιτισμού, αυτών ακριβώς των αξιών που οδήγησαν στο Διαφωτισμό και την απελευθέρωση του ανθρώπου από τον σκοταδισμό.
- Το να υποκύψεις στο κήρυγμα μίσους του ISIS και το να προσπαθείς να απαντάς με ισόποσες δόσεις μίσους, είναι σκοταδισμός.
- Το να θεωρείς ως δυνητικά ύποπτο τον οποιοδήποτε αλλόθρησκο, ή το να σταματήσεις την αλληλοβοήθεια προς τα πλήθη των εξαθλιωμένων προσφύγων, επειδή τυχαίνει να είναι μουσουλμάνοι, είναι σκοταδισμός.
Η άνθηση της λογοτεχνίας, του θεάτρου και της μουσικής, υπήρξε κατά την άποψή μου το σημείο κλειδί για την καλυτέρευση της ανθρώπινης φύσης. Πολλές μουσουλμανικές χώρες και πολλοί μουσουλμάνοι πολίτες επιθυμούν να είναι, και είναι σε πολλές περιπτώσεις, μέτοχοι και κοινωνοί αυτής της βελτίωσης της ανθρώπινης φύσης. Τουλάχιστον ας αγωνιζόμαστε γι αυτούς. Μόνο έτσι μπορεί να επαλειφθεί το μη έλλογο κήρυγμα μίσους του ISIS. Επίσης, μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να δικαιωθεί η λιγοστή ζωή των παιδιών που έφυγαν χθες και των γονιών τους, που είναι υποχρεωμένοι να συνεχίσουν τις ζωές τους στερούμενοι το ζωτικότερο στοιχείο της ύπαρξής τους, τα παιδιά τους.
Το γεγονός ότι για το νέο χτύπημα επιλέχθηκε μια συμβολική παράσταση δυτικού τρόπου ζωής, μια συναυλία, δεν είναι τυχαίο. Αποδεικνύει τον φθόνο των υπερασπιστών της βίας και του μίσους για αυτό που πολλοί από εμάς συγκαταλέγουμε στις ωραιότερες στιγμές της ζωής μας.
Όμως, ΌΧΙ. Το ISIS και το κάθε ISIS δεν πρόκειται να μας στερήσει καμία συναυλία.
Εκεί θα είμαστε στις αρένες και τα στάδια να δακρύζουμε στα κηρύγματα αδελφοσύνης των U2 και του Bruce Springsteen. Εκεί θα είμαστε, επειδή οφείλουμε να είμαστε εκεί, αποδεχόμενοι τον αγώνα του ανθρώπου για τον θρίαμβο της αγάπης και της αλληλεγγύης, κάτι που συμβαίνει σε μια συναυλία, όπου άνθρωποι διαφορετικών φυλών και εθνοτήτων παρακάμπτουν τις όποιες πολιτισμικές ή πολιτικές διαφορές τους και γίνονται ένα.
Εκεί θα είμαστε βαδίζοντας στα χνάρια της δικιάς μας κυβέρνησης, της κυβέρνησης του Woodstock. Εκεί θα είμαστε ώστε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας εναντίον της ματαιοδοξίας και του φόβου, ενθυμούμενοι τα λόγια των Smiths, "there is a light that never goes out". Εκεί θα είμαστε, επειδή δεν υπάρχει ιερότερος αγώνας από τον αγώνα για την κατάκτηση και διατήρηση της πνευματικής και προσωπικής ελευθερίας. Εκεί θα είμαστε επομένως, ενστερνιζόμενοι την προτροπή του Neil Young: "Keep on rockin’ in a free world".
Τέλος, θα είμαστε εκεί ώστε να τιμάμε για πάντα τις ζωές των παιδιών που έφυγαν χθες, αγωνιζόμενοι με όλες μας τις δυνάμεις για τον αφανισμό του μίσους και της ματαιοδοξίας.