Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, που δεν μπορούμε να παραλείψουμε ότι πρόκειται για ένα θέατρο κόσμημα στην πόλη του Πειραιά τόσο εξωτερικά, όσο και στο εσωτερικό του, θα φιλοξενεί από τις 28/09 ως τις 15/10 την παράσταση "Mon Petit Prince" του Δημήτρη Μπογδάνου για δεύτερη χρονιά. Ο «Μικρός Πρίγκιπας» επέστρεψε στο «παλάτι» του κι εμείς παρευρεθήκαμε στην πρεμιέρα την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου και φυσικά θα σας παραθέσουμε τις εντυπώσεις μας!
Λυών 1940, ένα αεροπλάνο παθαίνει βλάβη κι ο πιλότος του βρίσκεται στην έρημο Σαχάρα. Εκεί ένα παιδί εμφανίζεται μπροστά του από ένα μακρινό πλανήτη,τον αστεροειδή Β612. Ο Μικρός Πρίγκιπας προσγειώνεται στη γη, αφού προηγουμένως είχε επισκεφτεί ακόμη έξι αστέρια, όπου στο καθένα απ' αυτά συναντά ματαιόδοξους, αλλόκοτους ανθρώπους, διαβρωμένους απ' τα πάθη τους. Τελικά η έρημος στην οποία καταλήγει ο Μικρός Πρίγκιπας είναι ένα μέρος με λιγότερη μοναξιά από τη συντροφιά όλων αυτών των ανθρώπων.
Ο «Μικρός Πρίγκιπας» του Αντουάν Ντε Σαιντ - Εξιπερί είναι μια ιστορία μετεφρασμένη σε πάρα πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο και το θέμα του είναι γνωστό κι αγαπητό. Η μεγάλη απήχηση της ιστορίας του στο κοινό όλα αυτά τα χρόνια, από τη συγγραφή του ως σήμερα δεν είναι τυχαία. Είναι ένα έργο διαχρονικό με πανανθρώπινες, φιλοσοφικές και υπαρξιακές αναζητήσεις, που όμως μεταφέρονται στο κοινό μέσα απο την απλότητα, τους συμβολισμούς και το παραμυθιακό στοιχείο. Ο Μικρός Πρίγκιπας δεν ήταν ποτέ μόνο ένα παραμύθι, απευθύνεται σε «ενηλίκους μέσα από ανήλικη ματιά». Ίσως, αν προσπαθούσε ο συγγραφέας να επικοινωνήσει όλες αυτές τις έννοιες που διαπραγματεύεται η ιστορία του με αυστηρά ενήλικο ύφος, να μην είχε την ίδια απήχηση, ο αναγνώστης να στεκόταν απέναντι σ' αυτόν τον ενήλικα που θα καθρέφτιζε το εγώ του. Μ' ένα παιδί όμως; Μ' ένα παιδί δεν μπορείς να θυμώσεις, μόνο να το φροντίσεις θέλεις, να το προστατεύσεις. Ο Εξιπερί βάζει το μικρό παιδί μέσα μας να μας απευθύνεται και με την αθωότητά του, την απλότητά του, τη φυσικότητά του έρχεται κοντά μας και μας βρίσκει.
Η παγκόσμια διαχρονική αποδοχή της ιστορίας του Εξιπερί πηγάζει από τη βαθιά συγκίνηση που προκαλεί στο κοινό. Συγκινείσαι με ό,τι ανακινεί και διεγείρει ενώ διαταρράσει το μέσα σου. Το νιώθεις οικείο και έτσι αθόρυβα μπαίνεις στη θέση του ήρωα. Όλοι θα ήθελαν να είναι μικροί πρίγκιπες, αυτό τοποθετεί τον ήρωα πάνω από φύλα, ηλικίες και ανθρώπινα χαρακτηριστικά, κάτι που πολύ έξυπνα εκμεταλλεύτηκε ο Δημήτρης Μπογδάνος στη συγκεκριμένη θεατρική μεταφορά, βλέποντας τη Λένα Παπαληγούρα στο ρόλο του Μικρού Πρίγκιπα.
Η παράσταση ξεκινά με τη «Δεύτερη Οδύσσεια» του Καβάφη από τα «Κρυμμένα Ποιήματα», θέλοντας να δηλώσει την οδύσσεια του διαστήματος, που βίωσε ο Μικρός Πρίγκιπας, αλλά και την προσωπική οδύσσεια του πιλότου - συγγραφέα. Παράλληλα, ενσωματώνονται στην παράσταση θεωρίες του Χόνκινγκ, ποιήματα του Λειβαδίτη, μέχρι κείμενα που γράφτηκαν από τα παιδιά στις πρόβες.
Το "Mon Petit Prince" σε δραματουργική συνεργασία με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου δεν είναι απλά μια αφήγηση της ιστορίας του Μικρού Πρίγκιπα, είναι ένα έργο με έμπνευση και φαντασία. Η παράσταση στοχεύει στον παραλληλισμό της ζωής του Εξιπερί με την ιστορία που έγραψε και γι' αυτό τοποθετεί τον συγγραφέα σε ρόλο πρωταγωνιστή και υπογραμμίζει τη σχέση του με τον ίδιο τον πιλότο. Για να το πετύχει αυτό, ο σκηνοθέτης αξιοποιεί πολύ υλικό από την αλληλογραφία του Εξιπερί με τη γυναίκα του, Κονσουέλο, κατά τη διάρκεια του πολέμου και έτσι φτάνουμε ως τον περίεργο θάνατό του στη μοιραία εκείνη πτήση, ο οποίος από πολλούς θεωρήθηκε αυτοκτονία (τέσσερα χρόνια μετά τη συγγραφή του Μικρού Πρίγκιπα ο Εξιπερί εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στα ανοιχτά της Κορσικής, ενώ εκτελούσε, ως πιλότος καταδιωκτικού, την ένατη πολεμική του αποστολή).
Με την επιλογή της Λένας Παπαληγούρα ο Μπογδάνος ήθελε να σταθεί στα ποιοτικά, μεταφυσικά χαρακτηριστικά του Μικρού Πρίγκιπα και όχι στα ανθρώπινα. Η πρωταγωνίστρια είναι εξαιρετική στο ρόλο της, δε ξενίζει και καταφέρνει να εκφράσει αυτή την εύθραυστη, ντροπαλή αθωότητα του ήρωα. Απόκοσμη κι αθώα, όπως το ξανθό αγόρι από τον πλανήτη Β612. Η αγγελική μορφή, το διακριτικό παρουσιαστικό, το ουδέτερο ντύσιμο, η φωνή γεμάτη αθωότητα, φυσικότητα και απορία πραγματώνουν τις προσδοκίες του σκηνοθέτη και σωματοποιούν τον Μικρό Πρίγκιπα.
Ακόμη έξι ηθοποιοί επί σκηνής ζωντανεύουν τους χαρακτήρες που συναντά ο Μικρός Πρίγκιπας μέχρι να φτάσει στη γη, αλλόκοτες φιγούρες με χιουμοριστικά στοιχεία. Το έργο έχει έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, γι' αυτό ο σκηνοθέτης βάζει τους «Κολυμβητές του Διαστήματος», όπως τους χαρακτηρίζει, να κινούν την ιστορία στην παράσταση. Θα μπορούσαμε να τους παρομοιάσουμε με το χορό του αρχαίου δράματος που καθ' όλη τη διάρκεια του έργου ακολουθούν και συνοδεύουν τον Μικρό Πρίγκιπα.
Η πιο συγκινητική στιγμή του έργου είναι η σκηνή του Μικρού Πρίγκιπα με την αλεπού, μια σκηνή με πολλά στοιχεία τρυφερότητας και χιούμορ. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου είναι μοναδικός στο ρόλο της ανθρωπόμορφης αλεπούς.
Ο Μπογδάνος στην εκδοχή της ιστορίας, που μας παρουσιάζει στο έργο του, οπωσδήποτε σέβεται και διατηρεί το παραμυθιακό στοιχείο κι αυτό είναι έκδηλο στην παράσταση, κυρίως όμως μέσα από την οπτική του επιδιώκει να μας οδηγήσει σε ενήλικα μονοπάτια με φιλοσοφικές, μεταφυσικές προεκτάσεις της ιστορίας του Μικρού Πρίγκιπα. Τα μάτια των θεατών βλέπουν το παραμύθι, όμως ο σκηνοθέτης καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μυστικό πέρασμα από το παραμύθι στην πραγματικότητα, είναι ο δρόμος που η ιστορία έρχεται και σε βρίσκει. Εξυψώνει την αθωότητα, την τοποθετεί στο ανώτερο βάθρο, την κάνει ζητούμενο και προορισμό. Είναι προορισμός του ήρωα του, του πιλότου - συγγραφέα να φτάσει εκεί και το καταφέρνει με τη χαρτοσαΐτα/αεροπλάνο του.
Οι μουσικές επιλογές από Air μέχρι Massive Attack ταίριαζαν απόλυτα στην ατμόσφαιρα της παράστασης. Ο χώρος της σκηνής αποκτά τη συμπαντική διάσταση που απαιτεί το έργο, με το καλαίσθητο και μινιμαλιστικό σκηνικό που επιμελήθηκε ο Πάρις Μέξης. Η σχεδόν άδεια σκηνή, τα κούφια ημισφαίρια - πλανήτες/καθρέφτες, η τεράστια χαρτοσαΐτα - αεροπλάνο, οι ανεμόμυλοι - τριαντάφυλλα δημιουργούν εντυπωσιακές, παραμυθένιες εικόνες στο θεατή. Οι ήχοι και το live set που επιμελήθηκε ο George Kelly μας ταξίδεψαν εκτός των ορίων της γης προκειμένου να φανταστούμε πως βρισκόμαστε σε ένα διαστημικό τοπίο.
Η παράσταση μας άφησε μια έντονη αίσθηση συγκίνησης και προβληματισμού γύρω από υπαρξιακά, μεταφυσικά ζητήματα. Νιώσαμε το δράμα της περιπλάνησης του ήρωα - συγγραφέα και αισθανθήκαμε συμπόνια γι' αυτόν. Ήρθε κοντά μας σαν ένα αθώο παιδί, έβαλε τον καθρέφτη του απέναντι μας και μας είπε την ιστορία του. Έπειτα μ' ένα αυθόρμητο, παιδικό, χαρακτηριστικό γέλιο επέστρεψε με το χάρτινο αεροπλανάκι του εκεί όπου ανήκει!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπογδάνος
Δραματουργικός συνεργάτης: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Σκηνικά & Κοστούμια: Πάρις Μέξης
Κινησιολογία: Λενα Γεροδήμου
Ηχητικό τοπίο & Live Set: George Kelly
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Υβόννη Τζάθα
Βοηθός σκηνογράφου: Γιωργίνα Γερμανού
Συντονισμός παραγωγής: Μαρία Δημητρίου
Φωτογραφίες: Γιάννης Ζάχος
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
Λένα Παπαληγούρα
Γιωργής Τσαμπουράκης
Βασίλης Μαυρογεωργίου
Λευτέρης Βασιλάκης
Λήδα Καπνά
Θάνος Λέκκας
Ειρήνη Μακρή
Υβόννη Τζάθα
Λυών 1940, ένα αεροπλάνο παθαίνει βλάβη κι ο πιλότος του βρίσκεται στην έρημο Σαχάρα. Εκεί ένα παιδί εμφανίζεται μπροστά του από ένα μακρινό πλανήτη,τον αστεροειδή Β612. Ο Μικρός Πρίγκιπας προσγειώνεται στη γη, αφού προηγουμένως είχε επισκεφτεί ακόμη έξι αστέρια, όπου στο καθένα απ' αυτά συναντά ματαιόδοξους, αλλόκοτους ανθρώπους, διαβρωμένους απ' τα πάθη τους. Τελικά η έρημος στην οποία καταλήγει ο Μικρός Πρίγκιπας είναι ένα μέρος με λιγότερη μοναξιά από τη συντροφιά όλων αυτών των ανθρώπων.
Ο «Μικρός Πρίγκιπας» του Αντουάν Ντε Σαιντ - Εξιπερί είναι μια ιστορία μετεφρασμένη σε πάρα πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο και το θέμα του είναι γνωστό κι αγαπητό. Η μεγάλη απήχηση της ιστορίας του στο κοινό όλα αυτά τα χρόνια, από τη συγγραφή του ως σήμερα δεν είναι τυχαία. Είναι ένα έργο διαχρονικό με πανανθρώπινες, φιλοσοφικές και υπαρξιακές αναζητήσεις, που όμως μεταφέρονται στο κοινό μέσα απο την απλότητα, τους συμβολισμούς και το παραμυθιακό στοιχείο. Ο Μικρός Πρίγκιπας δεν ήταν ποτέ μόνο ένα παραμύθι, απευθύνεται σε «ενηλίκους μέσα από ανήλικη ματιά». Ίσως, αν προσπαθούσε ο συγγραφέας να επικοινωνήσει όλες αυτές τις έννοιες που διαπραγματεύεται η ιστορία του με αυστηρά ενήλικο ύφος, να μην είχε την ίδια απήχηση, ο αναγνώστης να στεκόταν απέναντι σ' αυτόν τον ενήλικα που θα καθρέφτιζε το εγώ του. Μ' ένα παιδί όμως; Μ' ένα παιδί δεν μπορείς να θυμώσεις, μόνο να το φροντίσεις θέλεις, να το προστατεύσεις. Ο Εξιπερί βάζει το μικρό παιδί μέσα μας να μας απευθύνεται και με την αθωότητά του, την απλότητά του, τη φυσικότητά του έρχεται κοντά μας και μας βρίσκει.
Η παγκόσμια διαχρονική αποδοχή της ιστορίας του Εξιπερί πηγάζει από τη βαθιά συγκίνηση που προκαλεί στο κοινό. Συγκινείσαι με ό,τι ανακινεί και διεγείρει ενώ διαταρράσει το μέσα σου. Το νιώθεις οικείο και έτσι αθόρυβα μπαίνεις στη θέση του ήρωα. Όλοι θα ήθελαν να είναι μικροί πρίγκιπες, αυτό τοποθετεί τον ήρωα πάνω από φύλα, ηλικίες και ανθρώπινα χαρακτηριστικά, κάτι που πολύ έξυπνα εκμεταλλεύτηκε ο Δημήτρης Μπογδάνος στη συγκεκριμένη θεατρική μεταφορά, βλέποντας τη Λένα Παπαληγούρα στο ρόλο του Μικρού Πρίγκιπα.
Η παράσταση ξεκινά με τη «Δεύτερη Οδύσσεια» του Καβάφη από τα «Κρυμμένα Ποιήματα», θέλοντας να δηλώσει την οδύσσεια του διαστήματος, που βίωσε ο Μικρός Πρίγκιπας, αλλά και την προσωπική οδύσσεια του πιλότου - συγγραφέα. Παράλληλα, ενσωματώνονται στην παράσταση θεωρίες του Χόνκινγκ, ποιήματα του Λειβαδίτη, μέχρι κείμενα που γράφτηκαν από τα παιδιά στις πρόβες.
Το "Mon Petit Prince" σε δραματουργική συνεργασία με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου δεν είναι απλά μια αφήγηση της ιστορίας του Μικρού Πρίγκιπα, είναι ένα έργο με έμπνευση και φαντασία. Η παράσταση στοχεύει στον παραλληλισμό της ζωής του Εξιπερί με την ιστορία που έγραψε και γι' αυτό τοποθετεί τον συγγραφέα σε ρόλο πρωταγωνιστή και υπογραμμίζει τη σχέση του με τον ίδιο τον πιλότο. Για να το πετύχει αυτό, ο σκηνοθέτης αξιοποιεί πολύ υλικό από την αλληλογραφία του Εξιπερί με τη γυναίκα του, Κονσουέλο, κατά τη διάρκεια του πολέμου και έτσι φτάνουμε ως τον περίεργο θάνατό του στη μοιραία εκείνη πτήση, ο οποίος από πολλούς θεωρήθηκε αυτοκτονία (τέσσερα χρόνια μετά τη συγγραφή του Μικρού Πρίγκιπα ο Εξιπερί εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στα ανοιχτά της Κορσικής, ενώ εκτελούσε, ως πιλότος καταδιωκτικού, την ένατη πολεμική του αποστολή).
Με την επιλογή της Λένας Παπαληγούρα ο Μπογδάνος ήθελε να σταθεί στα ποιοτικά, μεταφυσικά χαρακτηριστικά του Μικρού Πρίγκιπα και όχι στα ανθρώπινα. Η πρωταγωνίστρια είναι εξαιρετική στο ρόλο της, δε ξενίζει και καταφέρνει να εκφράσει αυτή την εύθραυστη, ντροπαλή αθωότητα του ήρωα. Απόκοσμη κι αθώα, όπως το ξανθό αγόρι από τον πλανήτη Β612. Η αγγελική μορφή, το διακριτικό παρουσιαστικό, το ουδέτερο ντύσιμο, η φωνή γεμάτη αθωότητα, φυσικότητα και απορία πραγματώνουν τις προσδοκίες του σκηνοθέτη και σωματοποιούν τον Μικρό Πρίγκιπα.
Ακόμη έξι ηθοποιοί επί σκηνής ζωντανεύουν τους χαρακτήρες που συναντά ο Μικρός Πρίγκιπας μέχρι να φτάσει στη γη, αλλόκοτες φιγούρες με χιουμοριστικά στοιχεία. Το έργο έχει έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, γι' αυτό ο σκηνοθέτης βάζει τους «Κολυμβητές του Διαστήματος», όπως τους χαρακτηρίζει, να κινούν την ιστορία στην παράσταση. Θα μπορούσαμε να τους παρομοιάσουμε με το χορό του αρχαίου δράματος που καθ' όλη τη διάρκεια του έργου ακολουθούν και συνοδεύουν τον Μικρό Πρίγκιπα.
Η πιο συγκινητική στιγμή του έργου είναι η σκηνή του Μικρού Πρίγκιπα με την αλεπού, μια σκηνή με πολλά στοιχεία τρυφερότητας και χιούμορ. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου είναι μοναδικός στο ρόλο της ανθρωπόμορφης αλεπούς.
Ο Μπογδάνος στην εκδοχή της ιστορίας, που μας παρουσιάζει στο έργο του, οπωσδήποτε σέβεται και διατηρεί το παραμυθιακό στοιχείο κι αυτό είναι έκδηλο στην παράσταση, κυρίως όμως μέσα από την οπτική του επιδιώκει να μας οδηγήσει σε ενήλικα μονοπάτια με φιλοσοφικές, μεταφυσικές προεκτάσεις της ιστορίας του Μικρού Πρίγκιπα. Τα μάτια των θεατών βλέπουν το παραμύθι, όμως ο σκηνοθέτης καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μυστικό πέρασμα από το παραμύθι στην πραγματικότητα, είναι ο δρόμος που η ιστορία έρχεται και σε βρίσκει. Εξυψώνει την αθωότητα, την τοποθετεί στο ανώτερο βάθρο, την κάνει ζητούμενο και προορισμό. Είναι προορισμός του ήρωα του, του πιλότου - συγγραφέα να φτάσει εκεί και το καταφέρνει με τη χαρτοσαΐτα/αεροπλάνο του.
Οι μουσικές επιλογές από Air μέχρι Massive Attack ταίριαζαν απόλυτα στην ατμόσφαιρα της παράστασης. Ο χώρος της σκηνής αποκτά τη συμπαντική διάσταση που απαιτεί το έργο, με το καλαίσθητο και μινιμαλιστικό σκηνικό που επιμελήθηκε ο Πάρις Μέξης. Η σχεδόν άδεια σκηνή, τα κούφια ημισφαίρια - πλανήτες/καθρέφτες, η τεράστια χαρτοσαΐτα - αεροπλάνο, οι ανεμόμυλοι - τριαντάφυλλα δημιουργούν εντυπωσιακές, παραμυθένιες εικόνες στο θεατή. Οι ήχοι και το live set που επιμελήθηκε ο George Kelly μας ταξίδεψαν εκτός των ορίων της γης προκειμένου να φανταστούμε πως βρισκόμαστε σε ένα διαστημικό τοπίο.
Η παράσταση μας άφησε μια έντονη αίσθηση συγκίνησης και προβληματισμού γύρω από υπαρξιακά, μεταφυσικά ζητήματα. Νιώσαμε το δράμα της περιπλάνησης του ήρωα - συγγραφέα και αισθανθήκαμε συμπόνια γι' αυτόν. Ήρθε κοντά μας σαν ένα αθώο παιδί, έβαλε τον καθρέφτη του απέναντι μας και μας είπε την ιστορία του. Έπειτα μ' ένα αυθόρμητο, παιδικό, χαρακτηριστικό γέλιο επέστρεψε με το χάρτινο αεροπλανάκι του εκεί όπου ανήκει!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπογδάνος
Δραματουργικός συνεργάτης: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Σκηνικά & Κοστούμια: Πάρις Μέξης
Κινησιολογία: Λενα Γεροδήμου
Ηχητικό τοπίο & Live Set: George Kelly
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Υβόννη Τζάθα
Βοηθός σκηνογράφου: Γιωργίνα Γερμανού
Συντονισμός παραγωγής: Μαρία Δημητρίου
Φωτογραφίες: Γιάννης Ζάχος
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
Λένα Παπαληγούρα
Γιωργής Τσαμπουράκης
Βασίλης Μαυρογεωργίου
Λευτέρης Βασιλάκης
Λήδα Καπνά
Θάνος Λέκκας
Ειρήνη Μακρή
Υβόννη Τζάθα