Ο Michael Kiwanuka έχει καταφέρει με τα δύο άλμπουμ του να δημιουργήσει μια σημαντική βάση κοινού τόσο στη χώρα μας όσο και σ’ όλο τον κόσμο. Δεν ήταν καθόλου τυχαίες οι υποψηφιότητες για το βρετανικό Mercury Prize, που τον έβαλαν στην πολύ μικρή ομάδα όσων έχουν το «δύο στα δύο» - στις υποψηφιότητες, όχι νίκες. Το δεύτερο, με τίτλο ‘Love & Hate’, κυκλοφόρησε το 2016 και τα πήγε αρκετά καλύτερα απ’ το πρώτο σε πωλήσεις και απήχηση και κάπως έτσι ο ίδιος έφτασε ένα χρόνο αργότερα να το προωθεί και στην Ελλάδα, με δύο εμφανίσεις.
Για τη Θεσσαλονίκη, ήταν η διεθνής συναυλία του μήνα (ίσως και της σεζόν, για όσους δεν την έχουν κλείσει ακόμα), με τον Nicolas Jaar να περιμένει στο άμεσο μέλλον.
Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για την εμφάνιση του Nicolas Jaar στη Θεσσαλονίκη στις 4 Οκτώβρη.
Έτσι, το πλήθος κόσμου που συγκεντρώθηκε στο Fix δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη έκπληξη. Τραγούδια του όπως το "Love & Hate" ή το "Black Man In A White World" έχουν βρει ανταπόκριση στο δύσκαμπτο τοπικό ακροατήριο, αλλά από την άλλη τα 25 - 30 € του εισιτηρίου ήταν αρκετά για να αποθαρρύνουν μερικούς. Θα ήταν καλύτερα να υπάρχει και κάποιο ακόμα σχήμα να άνοιγε τη συναυλία και με την παρουσία του να βοηθούσε να υπάρξει ισορροπία στην τιμή με τα όσα είδαμε και ακούσαμε αυτή τη βραδιά, όπως στην Αθήνα.
Όπως και να ‘χει, ο Michael Kiwanuka εμφανίστηκε στο γεμάτο Fix λίγο μετά τις 22:00 μαζί με το πενταμελές συγκρότημά του. Η κιθάρα και η φωνή του ίδιου ήταν οι πρωταγωνιστές σ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, η οποία ξεκίνησε επίσημα με μια εισαγωγή από τα πλήκτρα που σταδιακά εμπλουτιζόταν από την υπόλοιπη παρέα. Επίσης, κάτι που γίνεται αντιληπτό και στις ηχογραφήσεις του, το μπάσο τακτικά πρωταγωνιστεί και οδηγεί το κλίμα του τραγουδιού, όπως για παράδειγμα στο "One More Night". Στα τραγούδια που αναγνώριζε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, η ανταπόκριση ήταν άμεση και θα μπορούσε να πει κανείς ενθουσιώδης. Η άμεση ανταπόκριση του κοινού στο κάλεσμα για παλαμάκια και το θερμό χειροκρότημα αμέσως μετά τις γνωστές επιτυχίες, προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Δεν τα κατάφεραν όμως, καθώς η ακατάπαυστη βαβούρα απ’ τις ομιλίες στα πιο ήρεμα ή άγνωστα τραγούδια ήταν ιδιαίτερα ενοχλητική.
Μία περίπου ώρα μετά το ξεκίνημα, ήρθε η ώρα για το πρώτο, μοναδικό και φτωχικό, εν τέλει, encore. Το κάλεσμα του κόσμου ήταν αναμφίβολα έντονο, αλλά οι μουσικοί με την επιστροφή τους επί σκηνής, έπαιξαν μόνο το "Love & Hate" και στη συνέχεια μας καληνύχτισαν. Δύσκολα θα αρνηθεί κανείς ότι η εμφάνισή τους ήταν γεμάτη και χωρίς πολλά παράπονα από τις επιλογές των τραγουδιών, αλλά η σχεδόν μιάμιση ώρα δε συνάδει με την ισορροπία που αναφέρθηκε νωρίτερα.
Τι έμεινε; Μια καλή εμφάνιση από ένα από τα δυνατότερα ονόματα της μουσικής του σήμερα σε μια αξιοπρεπέστατη βραδιά. Χωρίς αμφιβολία, ήταν μια καλή αρχή για τη «χειμερινή σεζόν», η οποία προβλέπεται ιδιαίτερα «στεγνή» από σύγχρονη διεθνή μουσική (και πάλι). Για άλλους βέβαια ήταν απλά ο χώρος της πρώτης μπύρας και του χαζολογήματος για το βράδυ της Παρασκευής, μαζί με κάτι παρόμοιο με το «παίζει και το τραγούδι που ακούω στη λίστα στο Spotify».
To MixGrill θα είναι και στην αποψινή συναυλία του Michael Kiwanuka στην Αθήνα. Stay tuned για όλα τα νέα και την άποψή μας!
[Η φωτογραφία εξωφύλλου ανήκει στην Emma Viola Lijla, ενώ η φωτογραφία του άρθρου είναι από την εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη και προέρχεται από την επίσημη σελίδα του Release Festival στο Facebook]
Για τη Θεσσαλονίκη, ήταν η διεθνής συναυλία του μήνα (ίσως και της σεζόν, για όσους δεν την έχουν κλείσει ακόμα), με τον Nicolas Jaar να περιμένει στο άμεσο μέλλον.
Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για την εμφάνιση του Nicolas Jaar στη Θεσσαλονίκη στις 4 Οκτώβρη.
Έτσι, το πλήθος κόσμου που συγκεντρώθηκε στο Fix δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη έκπληξη. Τραγούδια του όπως το "Love & Hate" ή το "Black Man In A White World" έχουν βρει ανταπόκριση στο δύσκαμπτο τοπικό ακροατήριο, αλλά από την άλλη τα 25 - 30 € του εισιτηρίου ήταν αρκετά για να αποθαρρύνουν μερικούς. Θα ήταν καλύτερα να υπάρχει και κάποιο ακόμα σχήμα να άνοιγε τη συναυλία και με την παρουσία του να βοηθούσε να υπάρξει ισορροπία στην τιμή με τα όσα είδαμε και ακούσαμε αυτή τη βραδιά, όπως στην Αθήνα.
Όπως και να ‘χει, ο Michael Kiwanuka εμφανίστηκε στο γεμάτο Fix λίγο μετά τις 22:00 μαζί με το πενταμελές συγκρότημά του. Η κιθάρα και η φωνή του ίδιου ήταν οι πρωταγωνιστές σ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, η οποία ξεκίνησε επίσημα με μια εισαγωγή από τα πλήκτρα που σταδιακά εμπλουτιζόταν από την υπόλοιπη παρέα. Επίσης, κάτι που γίνεται αντιληπτό και στις ηχογραφήσεις του, το μπάσο τακτικά πρωταγωνιστεί και οδηγεί το κλίμα του τραγουδιού, όπως για παράδειγμα στο "One More Night". Στα τραγούδια που αναγνώριζε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, η ανταπόκριση ήταν άμεση και θα μπορούσε να πει κανείς ενθουσιώδης. Η άμεση ανταπόκριση του κοινού στο κάλεσμα για παλαμάκια και το θερμό χειροκρότημα αμέσως μετά τις γνωστές επιτυχίες, προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Δεν τα κατάφεραν όμως, καθώς η ακατάπαυστη βαβούρα απ’ τις ομιλίες στα πιο ήρεμα ή άγνωστα τραγούδια ήταν ιδιαίτερα ενοχλητική.
Μία περίπου ώρα μετά το ξεκίνημα, ήρθε η ώρα για το πρώτο, μοναδικό και φτωχικό, εν τέλει, encore. Το κάλεσμα του κόσμου ήταν αναμφίβολα έντονο, αλλά οι μουσικοί με την επιστροφή τους επί σκηνής, έπαιξαν μόνο το "Love & Hate" και στη συνέχεια μας καληνύχτισαν. Δύσκολα θα αρνηθεί κανείς ότι η εμφάνισή τους ήταν γεμάτη και χωρίς πολλά παράπονα από τις επιλογές των τραγουδιών, αλλά η σχεδόν μιάμιση ώρα δε συνάδει με την ισορροπία που αναφέρθηκε νωρίτερα.
Τι έμεινε; Μια καλή εμφάνιση από ένα από τα δυνατότερα ονόματα της μουσικής του σήμερα σε μια αξιοπρεπέστατη βραδιά. Χωρίς αμφιβολία, ήταν μια καλή αρχή για τη «χειμερινή σεζόν», η οποία προβλέπεται ιδιαίτερα «στεγνή» από σύγχρονη διεθνή μουσική (και πάλι). Για άλλους βέβαια ήταν απλά ο χώρος της πρώτης μπύρας και του χαζολογήματος για το βράδυ της Παρασκευής, μαζί με κάτι παρόμοιο με το «παίζει και το τραγούδι που ακούω στη λίστα στο Spotify».
To MixGrill θα είναι και στην αποψινή συναυλία του Michael Kiwanuka στην Αθήνα. Stay tuned για όλα τα νέα και την άποψή μας!
[Η φωτογραφία εξωφύλλου ανήκει στην Emma Viola Lijla, ενώ η φωτογραφία του άρθρου είναι από την εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη και προέρχεται από την επίσημη σελίδα του Release Festival στο Facebook]