Τα τελευταία χρόνια τα βράδια της Πέμπτης βρίσκουν όλο και πιο άδειους τους δρόμους της πόλης, όλο και λιγότερα μπουκάλια αδειάζουν, όλο και λιγότερα εισιτήρια κόβονται. Για όλους εμάς, λοιπόν, που δεν μας φτάνει το βράδυ της Παρασκευής και του Σαββάτου, οι νύχτες γίνονται πιο αφιλόξενες καθώς εκ των πραγμάτων οι επιλογές λιγοστεύουν. Ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο στο κέντρο του Πειραιά και συγκεκριμένα στη σκηνή του Κρεμλίνου, όπου εμφανίζεται η Γεωργία Νταγάκη με τον Παντελή Κυραμαργιό.
Η περασμένη Πέμπτη (26/10/2017) με βρήκε στην πρεμιέρα τους και το Σαββατοκύριακο ήρθε γρηγορότερα!
Η Γεωργία Νταγάκη μισή ώρα μετά τις δέκα, ανέβηκε στη σκηνή διασχίζοντας τον κόσμο και μας καλωσόρισε με τραγούδια από την προσωπική της δισκογραφία, όπως το «Ποια δύναμη» σε μουσική Σταύρου Σιόλα. Πολύ εξωστρεφής και με πολύ κέφι εξέφρασε τη χαρά της που βρισκόταν στη σκηνή του Κρεμλίνου, απολογούμενη μάλιστα για την αναβολή της παράστασης λόγω ασθένειας από τις 19/10 στις 26/10. Ο κόσμος την υποδέχτηκε με θέρμη και σιγοτραγουδούσε μαζί της, μέχρι που ακούστηκε ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι που όπως μας είπε ονομάζεται «Σύννεφο θα γίνω».
Όμορφη ήταν η διασκευή του κομματιού «Άγγελος Εξάγγελος», που κατέληξε σε μια δυναμική σούστα. Το πρόγραμμα είχε ροκ ενορχηστρώσεις με τον κιθαρίστα (Νίκος Ταβουλάρης), να αφήνει τους AC/DC να ξεπηδάνε από την μπλούζα του και να προσγειώνονται στα δάχτυλα του, όπως και τα τύμπανα ήταν ιδιαίτερα έντονα (Λουκάς Καλαντζάκος) αλλά και η Γεωργία Νταγάκη θύμιζε περισσότερο μια ροκ φιγούρα με κρητική λύρα τόσο στο παίξιμο της, όσο και στην κινησιολογία της πάνω στη σκηνή. Δυνατή στιγμή ήταν, όταν τραγούδησε το «Δεν λέει η καρδιά να μάθει», με το οποίο την αγάπησε το ευρύτερο κοινό.
Κάποια στιγμή προσκάλεσε στη σκηνή τον Παντελή Κυραμαργιό, τον εμπνευστή της καλλιτεχνικής κολεκτίβας «Πλέγμα» και μας μίλησαν οι δυο τους για «Αστεία όνειρα», ένα τραγούδι του Παντελή Κυραμαργιού που εμπιστεύτηκε στη Γλυκερία. Ακούσαμε τραγούδια από την προσωπική δισκογραφία του Παντελή Κυραμαργιού όπως την «Αρετή», τις «Δυό Σπιθαμές» που τραγουδά μαζί με τον Γιάννη Κότσιρα, αλλά και το αγαπημένο «Για σένα άλλαξα θεό» που τραγούδησε ο ακορντεονίστας Νίκος Σταδιάτης. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε που άκουσα το «Μαη μ' Μάη μ'» του Πάνου Τζαβέλλα.
Ένα πρόγραμμα πολύ δυναμικό με την Γεωργία Νταγάκη με αμείωτη ενέργεια πότε να μας ξεσηκώνει με την «Τίγρη», πότε να μας ξαφνιάζει με Beatles, ενώ δεν έλειψαν οι πιο συναισθηματικές στιγμές. Χαμήλωσαν τα φώτα και εκείνη κατέβηκε από τη σκηνή, αναμείχθηκε με τον κόσμο και με τη συνοδεία μόνο του ακορντεόν, μας τραγούδησε το «Πάρε με» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Αισθαντική, με πάθος στις ερμηνείες της, φάνηκε να αγγίζει τον κόσμο και να τον παρασέρνει.
Η βραδιά δεν τελείωσε εύκολα, καθώς όταν μας καληνύχτισε, ο κόσμος επέμεινε να γυρίσει πίσω και εκείνη δεν απογοήτευσε κανέναν. Tραγούδησε ο,τι της ζητήθηκε: το «Θεε μου μεγαλοδύναμε», το «Όσο βαρούν τα σίδερα», τον «Ερωτόκριτο», ενώ ωραία ήταν η στιγμή που έκανε έναν τραγουδιστικό διάλογο με το κοινό στο κομμάτι «Τούτο το μήνα».
Μας αποχαιρέτησε μισή ώρα μετά τη μία, δίνοντας μας ραντεβού την επόμενη Πέμπτη και κάθε Πέμπτη και μας υποσχέθηκε μάλιστα πολλές εκπλήξεις και καλεσμένους.
*Οι παραστάσεις τους θα συνεχιστούν μέχρι τις 9 Νοεμβρίου 2017.
