Είδαμε το "CATS" στο Θέατρον Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»

Θέλω να είμαι ειλικρινής και να παραδεχτώ ότι το μιούζικαλ δεν είναι από τα πιο αγαπημένα μου είδη θεάτρου (αν και ομολογουμένως, τα τελευταία χρόνια τα μιούζικαλ πληθαίνουν στις αθηναϊκές θεατρικές σκηνές, κατέχοντας υψηλή θέση στην προτίμηση του κοινού). Είναι δύσκολο και απαιτητικό είδος, που ακροβατεί ανάμεσα σε λεπτές ισορροπίες και απαιτείται, να συνταιριάξουν αρμονικά πολλοί παράγοντες, όπως μουσική, χορός, πρόζα, ειδικευμένοι ηθοποιοί, αισθητική, θέαμα. Το γεγονός αυτό μου προκαλεί άγχος και υψηλές προσδοκίες ως θεατή, όταν όμως καταφέρνει να τις εκπληρώσει με καθηλώνει και με παρασύρει στη μαγεία του. 

Το απόλυτο ίσως μιούζικαλ για τους λάτρεις του είδους, το "Cats" του Andrew Loyd Webber, ένα από τα διασημότερα όλων των εποχών, έκανε πρεμιέρα πριν από περίπου μια εβδομάδα στο Θέατρον Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».



Το "Cats" είναι ένα θεατρικό φαινόμενο κι απ’ την πρεμιέρα του το 1981 ως σήμερα το έχουν δει περισσότεροι από 73.000.000 θεατές σε όλο τον κόσμο. Έχει τιμηθεί με επτά βραβεία Tony, δύο βραβεία Laurence Olivier και δύο βραβεία Grammy, ενώ το περίφημο τραγούδι "Memory", έχει ηχογραφηθεί από σπουδαίους ερμηνευτές παγκοσμίως. Εμπνευσμένο από το έργο του T.S. Eliot, «Εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του Γέρο Πόσουμ», σκηνοθετημένο από τον Trevor Nunn και χορογραφημένο ευρηματικά από την Gillian Lynne, αποτελεί μία από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές όλων των εποχών. Η λονδρέζικη παραγωγή παιζόταν χωρίς διακοπή επί είκοσι ένα χρόνια, ενώ στο Broadway επί δεκαοκτώ. Το 2016, το μιούζικαλ "Cats" έγινε το τέταρτο μακροβιότερο σόου στην ιστορία του Broadway και το έκτο στην ιστορία του West End.

Η υπόθεση δεν αποκλίνει από την ποίηση του Eliot και σε συνδυασμό με τη μουσική, το χορό και το τραγούδι μας μεταφέρει σε ένα σκουπιδότοπο, μια νύχτα με πανσέληνο, όπου οι Jellicle Cats μαζεύονται για τον ετήσιο χορό τους και o αρχηγός τους, ο γερο-Deuteronomy θα ανακοινώσει το όνομα της γάτας που θα ξαναγεννηθεί και θα ζήσει μια νέα ζωή στο Heavyside Layer. Η ανακοίνωση θα γίνει ακριβώς πριν από την αυγή. Όσο περιμένουν, οι γάτες διασκεδάζουν και διηγούνται παλιές ιστορίες για τις πιο διάσημες γάτες της ράτσας τους.

Η παράσταση ξεκίνησε λίγο μετά τις 9 μ.μ και για δυόμιση ώρες τα ζωηρά και παιχνιδιάρικα αιλουροειδή χόρευαν και τραγουδούσαν ακούραστα πάνω στη σκηνή. Μολονότι ο πολυμελής θίασος αποτελείται από ταλαντούχα παιδιά καλλίφωνα κι ευκίνητα, το αποτέλεσμα δεν δικαιώνει την προσπάθειά τους, με αποτέλεσμα να μη δημιουργείται στο θεατή η εντύπωση μιας καλοκουρδισμένης παράστασης με συνοχή, γεγονός που κουράζει σχετικά νωρίς. Επιπλέον η ακουστική της αίθουσας δεν είναι η καλύτερη. (Στο διάλειμμα αλλά και κατά την αποχώρηση διαπίστωσα ότι σε αρκετά σημεία οι απόψεις των θεατών ταυτίζονταν με τη δική μου εντύπωση).

Ο  χώρος της σκηνής δίνει την αίσθηση ότι είναι αρκετά περιορισμένος και όλες αυτές οι ναζιάρες και χαριτωμένες Γάτες κάνουν μεγάλη προσπάθεια να στριμωχτούν μπροστά στα μάτια των θεατών. Επί σκηνής κυριαρχούν το μεγάλο ολοστρόγγυλο φεγγάρι στον ουρανό, τα κτίσματα πάνω στα οποία σκαρφαλώνουν και χορεύουν τη νύχτα οι Γάτες, όμως πουθενά δεν υπάρχουν πεταμένα αντικείμενα, ώστε να δίνουν την εντύπωση του σκουπιδότοπου, στοιχείο που θεωρώ ότι λείπει. Το σκηνικό μοιάζει ελλιπές και δεν εντυπωσιάζει.

Τα κουστούμια είναι διαφορετικά για καθεμιά Γάτα και εφαρμοστά, ώστε αναδεικνύουν τη γατίσια κίνηση και την ευλυγισία του αιλουροειδούς, παρόλα αυτά δεν κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό. Το μακιγιάζ στο πρόσωπο διαφέρει για κάθε ηθοποιό και μπορώ να πω είναι αρκετά ικανοποιητικό το αποτέλεσμα.

Στο πιτ της ορχήστρας βρίσκονται οι μουσικοί που παίζουν ζωντανά τα τραγούδια της παράστασης κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τη θεώρηση του Webber, ότι η ορχήστρα δεν παίζει σε εμφανές σημείο, αλλά πίσω από τα σκηνικά και μόνο οι ηθοποιοί μπορούν να δουν το μαέστρο μέσω οθόνης, ώστε να συγχρονίζονται. Ο λόγος είναι ότι είναι ότι ο Webber ήθελε οι θεατές να βλέπουν στη σκηνή μόνο «Γάτες»! Κάτι που δεν ισχύει στην ελληνική παραγωγή. Προσωπική εντύπωση ότι αποσυντονίζεται το μάτι του θεατή από την εμφανή παρουσία της ορχήστρας.

Στο ερμηνευτικό κομμάτι, η παρουσία του Κώστα Αρζόγλου και της σοπράνο Σόνιας Θεοδωρίδου προσδίδουν μια άκρως θετική εικόνα στην παράσταση. Κορυφαία στιγμή και ιδιαίτερα συγκινητική είναι η ερμηνεία του "Memory" από τη Σόνια Θεοδωρίδου.

Το "Cats" ήταν μια από τις ελάχιστες απόπειρες, να παρακολουθήσω μιούζικαλ, βέβαια είμαι πάντα ανοικτή στην έκπληξη και στο ευχάριστο ξάφνιασμα. Μολονότι ήμουν πολύ θετική στο γεγονός χωρίς να με διακατέχει καμία αρνητική προδιάθεση, δεν μπορώ να πω ότι το αποτέλεσμα δικαίωσε την τόλμη μου, ωστόσο ελπίζω στην επόμενη φορά!

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μαλισσόβας

Απόδοση Κειμένου: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Μουσική Διδασκαλία - Διεύθυνση Ορχήστρας: Αλέξιος Πρίφτης

Πρωταγωνιστούν: Σόνια Θεοδωρίδου, Κώστας Αρζόγλου, Έλενα Βακάλη, Μαρία Δελετζέ, Πάνος Δεσινιώτης, Δημήτρης Καράλης, Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου, Ντένια Λεβέντη, Ευγενία Λιάκου, Άννα Μάγγου, Πάνος Μαλακός, Πάνος Μαλικούρτης, Iάσων Μανδηλάς, Γιάννης Μανιατόπουλος, Γιώργος Μαντάς, Άρης Πλασκασοβίτης, Πάνος Παταγιάννης, Κυριάκος Σαλής, Αντώνης Σιδεράς, Κατερίνα Σούσουλα, Λίζι Σπαχή, Εύα Σταμάτη, Ίαν Στρατής, Στεφανία Σωτηροπούλου, Άννα Φιλιππάκη και η Μαίρη Συνατσάκη.

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 20.00
Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00
Κυριακή στις 19.00

Τιμές Εισιτηρίων: από 10€ ως 49€

Σχετικό θέμα

συναυλιακά νέα

Ακυρώνεται η συναυλία των Razorlight!