Τη Δευτέρα το απόγευμα, σε κεντρικό σημείο της Πλατείας Συντάγματος πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βινυλίου της τελευταίας κυκλοφορίας του Σταύρου Ξαρχάκου με τίτλο «7 Eλεγείες & Σάτιρες» σε συνεργασία με τη Μικρή Άρκτο και γνωστό πολυκατάστημα που θα εκδώσει αποκλειστικά το υλικό αυτό.
Ο χώρος ήταν ασφυκτικά γεμάτος από κόσμο διαφορετικών ηλικιών που είτε είχε έρθει να δει τον συνθέτη, ή για ν' αγοράσει το συλλεκτικό υλικό.
Μετά από λίγα λεπτά πήρε πρώτος το λόγο ο Παρασκευάς Καρασούλος της Μικρής Άρκτου: «Η σημερινή (σ.σ της Δευτέρας) εκδήλωση έχει ιδιαίτερη σημασία μιας και η έκδοση αυτή τίμησε τη Μικρή Άρκτου, το σπίτι μας πριν από ένα χρόνο.
Μετά από λίγα λεπτά πήρε πρώτος το λόγο ο Παρασκευάς Καρασούλος της Μικρής Άρκτου: «Η σημερινή (σ.σ της Δευτέρας) εκδήλωση έχει ιδιαίτερη σημασία μιας και η έκδοση αυτή τίμησε τη Μικρή Άρκτου, το σπίτι μας πριν από ένα χρόνο.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου, είχε ξεκινήσει μια συζήτηση για να εκδοθεί και σε βινύλιο. Είναι μια μορφή αποτύπωσης που έχουν αγαπήσει οι μεγάλοι και ανακαλύπτουν σήμερα οι νεότερες ηλικίες. Το συγκεκριμένο υλικό διαθέτει την ευρυχωρία ώστε να αποτυπώνονται οι σπουδαίες ζωγραφικές του Γιώργου Ρόρρη, οι στίχοι σπουδαίων συνδημιουργών του δίσκου, όπως είναι Ο Μάνος Ελευθερίου, ο Θοδωρής Γκόνης και η Λίνα Νικολακοπούλου αλλά και ένας ήχος που δίνει μια αθωότητα στα πράγματα, που έχουμε τόσο πολύ ανάγκη στην εποχή που ζούμε.
Λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης που τίθεται ένα ερώτημα, για ποιο λόγο γράφουμε; Νομίζω πως η έκδοση αυτού του δίσκου απαντά σε αυτό το ερώτημα. Επιπλέον γράφουμε ακόμα γιατί πολλοί δημιουργοί έχουν ένα επίκαιρο αίτημα είτε καλλιτεχνικό είτε πολιτικό και το τραγούδι λειτουργεί ως άξονας δημιουργίας συλλογικών μύθων».
Λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης που τίθεται ένα ερώτημα, για ποιο λόγο γράφουμε; Νομίζω πως η έκδοση αυτού του δίσκου απαντά σε αυτό το ερώτημα. Επιπλέον γράφουμε ακόμα γιατί πολλοί δημιουργοί έχουν ένα επίκαιρο αίτημα είτε καλλιτεχνικό είτε πολιτικό και το τραγούδι λειτουργεί ως άξονας δημιουργίας συλλογικών μύθων».
Μόλις ολοκλήρωσε το καλωσόρισμα του ο κύριος Καρασούλος έδωσε το λόγο στο στιχουργό Μάνο Ελευθερίου ο οποίος εξέφρασε με τη σειρά του κάποιες σκέψεις: «Στο CD (σιντι) εκτός από την οριακή ερμηνεία του ίδιου του συνθέτη, έχουμε την εκπληκτική δεξιοτεχνία ενός νέου συνθέτη και πιανίστα, του Νεοκλή Νεοφυτίδη και για όλα αυτά τον ευχαριστώ εκ μέσης καρδιάς.
Ο δίσκος απευθύνεται σε ένα ορισμένο κοινό με πολλές απαιτήσεις και ίσως αναμνήσεις. Είναι ταμένη στη μουσική πανδαισία, στο νόημα και στο γλυκασμό των ήχων, στην ιεροτελεστία της ακρόασης.»
Για να κλείσει ο ποιητής λέγοντας πως «Ελεγείες και Σάτιρες» είναι οι δυο λέξεις που ταιριάζουν απόλυτα στην κατάμαυρη εποχή και στον τόπο που ζούμε.
Λίγο πριν το τέλος πήρε το λόγο η σύζυγός του, Ηρώ Σαΐα η οποία μίλησε για τον δίσκο με ιδιαίτερη θέρμη.
«Άκουσα κάποια υπέροχα τραγούδια που δε μπορούσα να τα φανταστώ με τη φωνή κανενός τραγουδιστή. Επέμεινα να ξαναγράψει γιατί παραμένω μια θαυμάστρια του. Χαίρομαι που υπάρχει ο δίσκος αυτός, γιατί αποτελεί μια έκπληξη πρώτα απ όλα επειδή τραγουδάει ο ίδιος ο Σταύρος Ξαρχάκος. Έχει κάτι να πει ο δίσκος και είναι μια κατάθεση που θα μείνει στην ιστορία. Εύχομαι και στα επόμενα!»
Η τελευταία ατάκα του ήταν πως «Το βινύλιο ήταν ένα μέσο επικοινωνίας για όλους εμάς τους μεγαλύτερους Όσοι έχετε πικάπ βγάλτε τα ξανά και ξεκινήστε να μαθαίνετε στα παιδιά σας ν' ακούνε μουσική!»
«Άκουσα κάποια υπέροχα τραγούδια που δε μπορούσα να τα φανταστώ με τη φωνή κανενός τραγουδιστή. Επέμεινα να ξαναγράψει γιατί παραμένω μια θαυμάστρια του. Χαίρομαι που υπάρχει ο δίσκος αυτός, γιατί αποτελεί μια έκπληξη πρώτα απ όλα επειδή τραγουδάει ο ίδιος ο Σταύρος Ξαρχάκος. Έχει κάτι να πει ο δίσκος και είναι μια κατάθεση που θα μείνει στην ιστορία. Εύχομαι και στα επόμενα!»
Τελευταίος πήρε το λόγο ο ίδιος ο δημιουργός, ένα γεγονός που τον παρακίνησε να κάνει ο Μάνος Ελευθερίου μιας και κάτι τέτοιο γίνεται και στο θέατρο με τους πρωταγωνιστές.
«Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σας. Με μεγάλο δισταγμό τηλεφώνησα στον Παρασκευά για να ακούσει αυτή τη εργασία, γιατί ήξερα πως ήταν πολύ ιδιαίτερη εργασία και ήξερα πως οι "δισκογραφικές", γιατί δεν υπάρχουν πια, δε θα ήταν πρόσφορες να τη δεχτούν. Το αποτέλεσμα ήταν ο ενθουσιασμός του Παρασκευά και έτσι μου πρότεινε μια συνεργασία.
Σήμερα τα τραγούδια και η μουσική γενικά είναι πρόσφυγες σε αυτό που λέμε διαδίκτυο και δε θα ήθελα να εκφραστώ για τον όρο αυτό.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η Ηρώ για την επίμονη, την υπομονή αλλά και την εμμονή της για το δίσκο αυτό.
Γράφονται πολλά τραγούδια αλλά η διαχρονικότητα τους πετυχαίνεται με την αλήθεια του εσωτερικού σου χώρου, χρόνου συν τη δικαιοσύνη που χρειάζεσαι για να βγουν.»
Γράφονται πολλά τραγούδια αλλά η διαχρονικότητα τους πετυχαίνεται με την αλήθεια του εσωτερικού σου χώρου, χρόνου συν τη δικαιοσύνη που χρειάζεσαι για να βγουν.»
Η τελευταία ατάκα του ήταν πως «Το βινύλιο ήταν ένα μέσο επικοινωνίας για όλους εμάς τους μεγαλύτερους Όσοι έχετε πικάπ βγάλτε τα ξανά και ξεκινήστε να μαθαίνετε στα παιδιά σας ν' ακούνε μουσική!»
Στο κλείσιμο της βραδιάς ακούστηκαν δύο κομμάτια από το δίσκο, «Το Δηλητήριο Που Πίνεις» και «Επί της Κατεχάκη» που ερμηνεύει με την Ηρώ Σαΐα. Στο τέλος τους, ο συνθέτης εισέπραξε το θερμό χειροκρότημα όλων.
Αυτός ο κύκλος τραγουδιών, σίγουρα αποτελεί μια πολύ σημαντική στιγμή στην καλλιτεχνική διαδρομή του συνθέτη και είναι σημαντικό να κοσμεί κάθε μουσική συλλογή.
*Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Μιχάλη Τσεσμετζή και το Mix Grill.