Κεφάλαιο 31ο - The goose drank wine, the monkey chew tobacco on the streetcar line...
Μέρος Β'
Σήμερα, ολοκληρώνουμε το ξεφύλλισμα νέων κυκλοφοριών που κατά τη γνώμη μας παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον...
Το χρυσό σημειωματάριο - Doris Lessing (Εκδόσεις Καστανιώτη)
Να άλλο ένα βιβλίο που δεν είναι καθόλου καινούριο, ωστόσο η νέα του μετάφραση του δίνει και νέο αέρα. Το βιβλίο γράφτηκε το 1962 και μιλά για μια συγγραφέα που μόλις χώρισε και έρχεται αντιμέτωπη με την απόλυτη απώλεια έμπνευσης. Αρχίζει λοιπόν να καταγράφει τη ζωή της σε τέσσερα διαφορετικά, χρωματιστά σημειωματάρια. Το κλειδί όμως που συνδέει τα σημειωματάρια και τους δίνει νόημα είναι το πέμπτο, το χρυσό. Μέσα από αυτήν την ιστορία, η συγγραφέας βρίσκει τον τρόπο να μιλήσει για θέματα όπως ο σταλινισμός, ο ψυχρός πόλεμος, η πυρηνική απειλή, αλλά και πιο προσωπικά βιώματα. Η γυναικεία φιγούρα, οι αντιθέσεις της και οι προβληματισμοί της κυριαρχούν και σε αυτό το δημιούργημα της σημαντικότατης συγγραφέως.
Η Ιρανο-Βρετανή Doris Lessing, 91 ετών πλέον, έχει γράψει δεκάδες σημαντικά βιβλία, από το πρώτο Τραγουδάει το χορτάρι, έως το προκλητικό Η Σχισμή, έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία για την αναμφισβήτητη προσφορά της στην παγκόσμια λογοτεχνία, μεταξύ των οποίων το Νόμπελ για το 2007, και παραμένει απολύτως ενεργή έως σήμερα. Η οπτική της και ο τρόπος γραφής της δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από πολύ νεότερους συναδέλφους της.
Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ Σιμ - Jonathan Coe (Εκδόσεις Πόλις)
Ο Βρετανός πολυπράγμων συγγραφέας ξαναχτυπά! Μέχρι σήμερα, ο Coe έχει σπουδάσει φιλολογία, έχει συνθέσει σημαντικό jazz έργο - η αγάπη του για τη μουσική έχει αποτυπωθεί ακόμα και στους τίτλους κάποιων βιβλίων του, τους οποίους έχει εμπνευστεί από τραγούδια, δίσκους και συγκροτήματα - έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος και ως κριτικός κινηματογράφου και έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία που έχουν ενθουσιάσει αναγνώστες και κριτικούς. Η ειρωνεία, η σάτιρα και η υπόγεια ενασχόληση με τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα της Βρετανίας και όχι μόνο, η κριτική εναντίον της υποκρισίας, όλα έχουν συμβάλει στην επιτυχία της συνταγής του και στο να αγαπηθεί πραγματικά από το κοινό.
Στον Ιδιωτικό βίο του Μάξουελ Σιμ, ταξιδεύουμε μαζί με τον μοναχικό και καταθλιπτικό ήρωα, για επαγγελματικούς λόγους, από τη μία άκρη της Βρετανίας ως την άλλη, σε μια αναζήτηση της ταυτότητάς του, της λύσης στα οικογενειακά του αδιέξοδα, αλλά και της σύχρονης βρετανικής ζωής. Το χιούμορ βοηθά πολύ και σ' αυτήν την ιστορία, παρόλο που το θέμα είναι αρκετά βαρύ, η μοναξιά των καιρών μας, η μοναξιά του facebook...
Η χρονιά της πλημμύρας - Margaret Atwood (Εκδόσεις Ψυχογιός)
Μια επιδημία χτυπά τον κόσμο. Η ονομασία της είναι άνυδρη πλημμύρα και σκοτώνει όλο τον ανθρώπινο πληθυσμό, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - τα ζώα βέβαια δεν παθαίνουν τίποτα. Μετά την καταστροφή αυτού του κόσμου, όπου οι Κηπουροί καλλιεργούσαν πάνω στις στέγες για να αποφύγουν τους ληστές, οι ελάχιστοι επιζώντες καλούνται να ξαναδημιουργήσουν κάτι, ξεκινώντας από το απόλυτο μηδέν. Ζοφερή ατμόσφαιρα και μια αίσθηση ότι αυτό το δυσοίωνο μέλλον δεν είναι και τόσο μακριά μας, δύσκολη και απαιτητική ανάγνωση, αλλά με μια δόση σάτιρας και μια νότα αισιόδοξου τέλους, σε ένα βιβλίο που απέχει πάρα πολύ από τις εύκολες 'οικολογικές' νουθεσίες.
Η Καναδή Atwood, 71 ετών, έχει γράψει δεκάδες μυθιστορήματα, δοκίμια, ποιήματα και παιδικά βιβλία και έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία. Κύρια ενδιαφέροντα του έργου της, αλλά και της ίδιας όσο αφορά τις υπόλοιπες δραστηριότητές της είναι η περιβαλλοντική καταστροφή, μύθοι και παραμύθια, αλλά και κάθε ανθρώπινη πνευματική αναζήτηση.
Φωτογραφίες από Καστανιώτης, Πρωτοπορία, Ψυχογιός
Μέρος Β'
Σήμερα, ολοκληρώνουμε το ξεφύλλισμα νέων κυκλοφοριών που κατά τη γνώμη μας παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον...
Το χρυσό σημειωματάριο - Doris Lessing (Εκδόσεις Καστανιώτη)
Να άλλο ένα βιβλίο που δεν είναι καθόλου καινούριο, ωστόσο η νέα του μετάφραση του δίνει και νέο αέρα. Το βιβλίο γράφτηκε το 1962 και μιλά για μια συγγραφέα που μόλις χώρισε και έρχεται αντιμέτωπη με την απόλυτη απώλεια έμπνευσης. Αρχίζει λοιπόν να καταγράφει τη ζωή της σε τέσσερα διαφορετικά, χρωματιστά σημειωματάρια. Το κλειδί όμως που συνδέει τα σημειωματάρια και τους δίνει νόημα είναι το πέμπτο, το χρυσό. Μέσα από αυτήν την ιστορία, η συγγραφέας βρίσκει τον τρόπο να μιλήσει για θέματα όπως ο σταλινισμός, ο ψυχρός πόλεμος, η πυρηνική απειλή, αλλά και πιο προσωπικά βιώματα. Η γυναικεία φιγούρα, οι αντιθέσεις της και οι προβληματισμοί της κυριαρχούν και σε αυτό το δημιούργημα της σημαντικότατης συγγραφέως.
Η Ιρανο-Βρετανή Doris Lessing, 91 ετών πλέον, έχει γράψει δεκάδες σημαντικά βιβλία, από το πρώτο Τραγουδάει το χορτάρι, έως το προκλητικό Η Σχισμή, έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία για την αναμφισβήτητη προσφορά της στην παγκόσμια λογοτεχνία, μεταξύ των οποίων το Νόμπελ για το 2007, και παραμένει απολύτως ενεργή έως σήμερα. Η οπτική της και ο τρόπος γραφής της δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από πολύ νεότερους συναδέλφους της.
Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ Σιμ - Jonathan Coe (Εκδόσεις Πόλις)
Ο Βρετανός πολυπράγμων συγγραφέας ξαναχτυπά! Μέχρι σήμερα, ο Coe έχει σπουδάσει φιλολογία, έχει συνθέσει σημαντικό jazz έργο - η αγάπη του για τη μουσική έχει αποτυπωθεί ακόμα και στους τίτλους κάποιων βιβλίων του, τους οποίους έχει εμπνευστεί από τραγούδια, δίσκους και συγκροτήματα - έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος και ως κριτικός κινηματογράφου και έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία που έχουν ενθουσιάσει αναγνώστες και κριτικούς. Η ειρωνεία, η σάτιρα και η υπόγεια ενασχόληση με τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα της Βρετανίας και όχι μόνο, η κριτική εναντίον της υποκρισίας, όλα έχουν συμβάλει στην επιτυχία της συνταγής του και στο να αγαπηθεί πραγματικά από το κοινό.
Στον Ιδιωτικό βίο του Μάξουελ Σιμ, ταξιδεύουμε μαζί με τον μοναχικό και καταθλιπτικό ήρωα, για επαγγελματικούς λόγους, από τη μία άκρη της Βρετανίας ως την άλλη, σε μια αναζήτηση της ταυτότητάς του, της λύσης στα οικογενειακά του αδιέξοδα, αλλά και της σύχρονης βρετανικής ζωής. Το χιούμορ βοηθά πολύ και σ' αυτήν την ιστορία, παρόλο που το θέμα είναι αρκετά βαρύ, η μοναξιά των καιρών μας, η μοναξιά του facebook...
Η χρονιά της πλημμύρας - Margaret Atwood (Εκδόσεις Ψυχογιός)
Μια επιδημία χτυπά τον κόσμο. Η ονομασία της είναι άνυδρη πλημμύρα και σκοτώνει όλο τον ανθρώπινο πληθυσμό, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - τα ζώα βέβαια δεν παθαίνουν τίποτα. Μετά την καταστροφή αυτού του κόσμου, όπου οι Κηπουροί καλλιεργούσαν πάνω στις στέγες για να αποφύγουν τους ληστές, οι ελάχιστοι επιζώντες καλούνται να ξαναδημιουργήσουν κάτι, ξεκινώντας από το απόλυτο μηδέν. Ζοφερή ατμόσφαιρα και μια αίσθηση ότι αυτό το δυσοίωνο μέλλον δεν είναι και τόσο μακριά μας, δύσκολη και απαιτητική ανάγνωση, αλλά με μια δόση σάτιρας και μια νότα αισιόδοξου τέλους, σε ένα βιβλίο που απέχει πάρα πολύ από τις εύκολες 'οικολογικές' νουθεσίες.
Η Καναδή Atwood, 71 ετών, έχει γράψει δεκάδες μυθιστορήματα, δοκίμια, ποιήματα και παιδικά βιβλία και έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία. Κύρια ενδιαφέροντα του έργου της, αλλά και της ίδιας όσο αφορά τις υπόλοιπες δραστηριότητές της είναι η περιβαλλοντική καταστροφή, μύθοι και παραμύθια, αλλά και κάθε ανθρώπινη πνευματική αναζήτηση.
Φωτογραφίες από Καστανιώτης, Πρωτοπορία, Ψυχογιός