Τι θα ακούσεις:
Ένα ηλεκτρονικό trip με τη σφραγίδα των γνώριμων synths των Orbital.
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
"P.H.U.K", "Tiny Foldable Cities", "The End Is Nigh", "There Will Come A Time"
Βαθμολογία:
7/10Το ηλεκτρονικό duo της dance μουσικής σκηνής δίνει, από το 1989, με το δικό του στυλ την ερμηνεία του ταξιδιού της ύλης, μέσα από τον ηλεκτρονικό του ήχο. Μετά από δυο απόπειρες διάλυσης του duo στο ιστορικό τους, οι Phil and Paul Hartnoll δηλώνουν την επανασύνδεσή τους, το 2017, ανακοινώνοντας μερικές εμφανίσεις και κυκλοφορώντας το remix "Kinetic 2017" και το νέο "Copenhagen". Στις 14 Σεπτέμβρη του 2018, κυκλοφορεί το νέο studio album των Orbital, με τίτλο Monsters Exist, το οποίο δεν περιλαμβάνει κανένα από τα παραπάνω.
Η εισαγωγή του album με το ομώνυμο κομμάτι, δημιουργεί την αίσθηση στροφής προς μια πιο μελωδική κατεύθυνση στην οποία κυριαρχούν τα synths. Ένας διαστημικός πρόλογος που διαρκεί περίπου πέντε-έξι λεπτά, και από πολλούς χαρακτηρίστηκε ότι πλησιάζει το "Tron Legacy" των Daft Punk. Όλα αυτά μέχρι που αρχίζει το "Hoo Hoo Ha Ha", με έντονα dance στοιχεία, και αρκετά ανεβασμένο ρυθμό. Αν και μπορεί κανείς να πει πως αυτό μαζί με το “P.H.U.K”, είναι τα τραγούδια που πλησιάζουν περισσότερο τον γνώριμο ήχο των Orbital, τολμώ να πω πως το θεωρώ ίσως το πιο αδιάφορο, έως και κακότονο κομμάτι του δίσκου. Ενώ το "The Raid", δημιουργεί μια πολύ ατμοσφαιρική αίσθηση, δίνει την εντύπωση πως είναι η εισαγωγή για ένα κομμάτι που θα ακολουθήσει. Το εντελώς αντίθετο έχω να πω για το προαναφερθέν “P.H.U.K”, το οποίο διατηρεί uptempo χαρακτήρα, σε συνδυασμό με ενδιαφέρουσες μελωδικές ανατροπές, και το πετυχαίνει, όχι απλά καλύτερα, αλλά ίσως δίνοντας τον πιο ωραίο λόγο για να κυκλοφορήσουν αυτό το album.
Έπειτα, το "Tiny Foldable Cities" οδηγεί στην κορυφή του δίσκου: ένα περίτεχνο synth που συναντά μπάσα και beats, πετυχαίνει μια μυστηριακή διαδρομή που ταλαντεύεται μεταξύ ακουστικού και χορευτικού. Τα ατμοσφαιρικά "Buried Deep Within" και "Vision One" που ακολουθούν είναι χαριτωμένα μεν, υπολείπονται κάποιου ιδιαίτερου χαρακτήρα. Με το "The End Is Nigh" θα μπορούσε να πει κανείς πως επιβάλλουν το δίσκο στην εποχή του, εισάγοντας στοιχεία σύγχρονης techno, και δημιουργώντας ένα αισθησιακό dance κομμάτι. Στο τέλος του δίσκου, μας χαρίζουν ένα μικρό διαμάντι: το "There Will Come A Time" ντύνει ηλεκτρονικά την αφήγηση του καθηγητή φυσικής Brian Cox, για την αναπόφευκτη μοίρα της Γης εν μέσω ενός διαστελλόμενου σύμπαντος. Στη συνέχεια προτρέπει την ανθρωπότητα να φροντίσει για τον πλανήτη και να ζήσει ειρηνικά, καθώς, μπροστά στο ζοφερό αυτό μέλλον, είναι το μόνο νόημα που υπάρχει. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Orbital κάνουν περιβαλλοντικές και πολιτικές αναφορές, και μάλιστα το video του “P.H.U.K” συντίθεται από εικόνες που αφορούν την τρέχουσα κοινωνικοπολτική αγγλική πραγματικότητα, με σύνθημα "Please Help United Kingdom".
Είναι ειλικρινά εντυπωσιακό το πόσο παραπάνω υλικό περιλαμβάνεται στο δεύτερο μέρος. Το "Analogue Test Oct 16" και "To Dream Again" ξυπνούν κάτι από το παρελθόν, αποτελώντας τον techno σκελετό του δίσκου. Το "Fun With The System" καταλήγει τελικά να αποτελεί ένα από τα πιο dance κομμάτια της τελευταίας κυκλοφορίας τους στο σύνολό της, ενώ αντίθετα το "Dressing Up In Other People's Clothes" μια πινελιά πειραματικής ηλεκτρονικής. Ίσως το πιο ανατρεπτικό να είναι η instrumental εκτέλεση του "There Will Come A Time", το οποίο κατά τη γνώμη μου υπολείπεται της original εκδοχής του, ελλείψει αφήγησης. Η deluxe έκδοση τελειώνει με το remix του "Tiny Foldable Cities" από τον Kareful, το οποίο αρχικά ακούγεται σαν το πρώτο κομμάτι να παίζει σε κακό ραδιόφωνο, αλλά σύντομα μετατρέπεται σε επιβραδυνόμενη dub step εκδοχή.
Συνολικά, η είναι μια πολύ καλή επιστροφή των Orbital στη δισκογραφική δραστηριότητα, αν και απέχει από την κορύφωση της μουσικής τους πορείας γύρω στο '94. Ίσως βέβαια ένα live set να μπορούσε να το απογειώσει, επιβεβαιώνοντας την φήμη τους, για τις πολύ καλές τους εμφανίσεις. Το σίγουρο είναι πως η deluxe έκδοση αξίζει περισσότερο να την αποκτήσει κανείς, αν και ουσιαστικά δεν έχει να προσφέρει καλλιτεχνικά κάτι στον μεμονωμένο δίσκο, αλλά παρατείνει την fun πλευρά του.
Σχετικό θέμα