*Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Ξενοφώντα Καράμπαλη και στο Mixgrill.gr
Μία συναυλία των Dead Can Dance θυμίζει πολύ επισκέψεις σε πνευματικούς χώρους και εσωτερικές προσευχές. Είναι ο τρόπος που προσεγγίζουν τις συνθέσεις τους, το στήσιμο τους στη σκηνή και η αντίθεση μεταξύ της Lisa Gerrard και του Brendan Perry. Για να έχει το επιθυμητό αντίκτυπο στους θεατές, η μπάντα θα πρέπει να ταιριάξει με τον συναυλιακό χώρο, κάτι που δεν πετύχαιναν πάντα οι διοργανωτές στη χώρα μας. Ο Λυκαβηττός το 2012 ήταν ότι έπρεπε, η Μαλακάσα το 2013 ήταν ακατάλληλη και για λίγους, αλλά το Ηρώδειο που έλαβε τόπο η συναυλία του 2019 ήταν μάλλον το πιο ιδανικό.
Οι θεατές που είχαν γεμίσει το Ηρώδειο στις 3 Ιουλίου 2019 ήξεραν και το συγκρότημα και τα τραγούδια όντας - ευτυχώς - πολύ ένθερμοι, και πιο έντονοι από αντίστοιχες συναυλίες στο χώρο. Το ένιωθες από την ανταπόκριση του "In Power We Entrust the Love Advocated" και τα παλαμάκια στο "Indoctrination" που ακολούθησαν τις κινήσεις της Lisa Gerrard. Η Lisa ήταν ντυμένη σαν εξωγήινη ιέρεια και αυτός ο χαρακτηρισμός δεν αποτελεί υπερβολή - άλλωστε φέρονταν και σα μία, εναλλάσσοντας τη βεντάλια της με το yangqin (ή σαντούρι).
Στη μπάντα ήταν και ο αδελφός του Brendan Perry, Robert, που είχε βασικό ρόλο στα κρουστά, στις κιθάρες και στο φλάουτο. Στο παραδοσιακό Ιρλανδικό κομμάτι "Wind That Shakes The Barley" ο Robert με το φλάουτο ήταν μόνος του στη σκηνή με τη Lisa δημιουργώντας μία απόκοσμη εμπειρία. Η ένταση στη σκηνή κλιμακώθηκε με το "Sanvean (I Am Your Shadow)" με τα φωνητικά της Lisa, ένα κομμάτι που τραγουδάει σε δικιά της γλώσσα που έχει δημιουργήσει από τα δώδεκα της χρόνια.
Η διασκευή στο "Song To The Siren" του Tim Buckley δεν φεύγει από το set τους. Μπορεί ο Brendan Perry να μην μπορεί να συγκριθεί με τα οπερετικά και σπαρακτικά φωνητικά της Lisa, όμως η εκκλησιαστική του προσέγγιση δίνει μία θρησκευτική βαρύτητα στο τραγούδι, που σίγουρα έχει διασκευαστεί από πολλούς. To "Yulunga (Spirit Dance)" μαζί "The Host Of Seraphim" που έχουμε συναντήσει πολλές φορές στον κινηματογράφο - με πρώτο παράδειγμα να έρχεται στο μυαλό μας το ντοκιμαντέρ Baraka- εισέπραξαν θερμές αντιδράσεις από το κοινό.
Με το "Amnesia" από το 'Anastasis' μας θύμισαν την επίσκεψη τους στο Rockwave το 2013, ενώ το "Act I- Dance of the Bacchantes" από το τελευταίο δίσκο τους 'Dionysus' έβαλε τους θεατές σε αφρικανικούς ρυθμούς, έχοντας όμως ελληνικές ρίζες στις Βάκχες του Ευριπίδη αλλά και στοιχεία από Κουρδικά παραδοσιακά τραγούδια. Παρότι δεν μπορείς εύκολα να χορέψεις στο Ηρώδειο- και αυτό είναι από τα βασικά αρνητικά του ωδείου, όλοι το σκέφτηκαν για λίγο.
Στα δύο τελευταία τραγούδια ανέβηκε στη σκηνή πρώτα η Lisa μόνη της στο "The Promised Womb" και μετά ο Brendan μόνος του στο "Severance", πριν την τελευταία υπόκλιση. Η Lisa και ο Brendan ήταν φειδωλοί στις λέξεις τους κατά τη διάρκεια της συναυλίας, όμως δε χρειάστηκαν περισσότερα. Το setlist τους στις δύο προηγούμενες επισκέψεις στην Ελλάδα ήταν πιο περιπετειώδες, όμως η τελευταία βραδιά της περιοδείας τους για το 2019 έκλεισε θριαμβευτικά σε ένα χώρο που τους ταιριάζει απόλυτα. Η ethnic γιορτή των Dead Can Dance 'A Celebration Of LIfe And Works', είχε επηρεαστεί πολύ από τον Ελληνικό πολιτισμό και με την προσαρμογή της στο Ηρώδειο ήταν σαν να επιστρέφει στις ρίζες της.
Dead Can Dance Setlist
Anywhere Out of the World
Mesmerism
Labour of Love
Avatar
In Power We Entrust the Love Advocated
Bylar
Xavier
The Wind That Shakes the Barley
Sanvean
Indoctrination (A Design for Living)
Yulunga (Spirit Dance)
The Carnival Is Over
The Host of Seraphim
Amnesia
Autumn Sun (Deleyaman)
Act I - Dance of the Bacchantes
Song to the Siren (Tim Buckley)
Cantara
The Promised Womb
Severance