Οι Tiger Lilies επέστρεψαν στον γνώριμο τόπο των μουσικών εγκλημάτων τους, στην Ελλάδα τέλη Ιανουαρίου σε Λάρισα, Βόλο Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Ηράκλειο.
Βρεθήκαμε στο Fuzz Live Music Club στις 25 Ιανουαρίου, μια παρέα 4 ατόμων και τους απολαύσαμε για πολλοστή φορά. Από τις κουβέντες, πριν, μετά, αλλά και τα βλέμματα κατά τη διάρκεια της βραδιάς, αποφασίστηκε το review αυτό να γραφτεί από τον πιο αγνό θαυμαστή τους, τον εικαστικό Βασίλη Γρίβα, που τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία για τους Tiger Lillies και τον έχουν συντροφεύσει πάμπολλες φορές την ώρα της δημιουργίας.
Η εμφάνιση της μπάντας, έγινε στα πλαίσια των 30 χρόνων δράσης τους, 30th Anniversary Concert. Δεν περίμενα κάτι λιγότερο απ την μπάντα: σκοτεινή ατμόσφαιρα, βασιλική παρακμή, μαζί με την μοναδική τους ικανότητα να φωτίζουν την ομορφιά στην απελπισία, στη βία, στην πορνεία και σε πάσης φύσης εθισμούς.
Ο Martyn Jacques, η κεντρική φιγούρα των Tiger Lillies είχε την γνωστή του ειρωνεία ζωγραφισμένη με μπογιές στο πρόσωπό του. Πότε joker, πότε κλόουν, πότε σεξπιρικός Βασιλιάς, με την καστράτο φωνή του πεντακάθαρη και υγιή, παρενοχλούσε με τους στίχους του το κοινό που τον παρακολουθούσε ενθουσιασμένο και παραδομένο, έτοιμο να ακολουθήσει με χαρά την θλίψη του και να δεχθεί την σκοτεινή απελπισία του τραγουδιστή. Με το ακορντεόν του ή στο πιάνο, σε παρέσερνε στην μελαγχολία του αμαχητί, άνευ ορίων, άνευ όρων.
Δυστυχώς, η μιάμιση ώρα δράσης στην σκηνή δεν κάλυπτε τα 30 χρόνια της μπάντας, όπως τιτλοφορείται η tour τους. Το πρόγραμμά τους ξεκίνησε με αργά κομμάτια, που κράτησαν σχεδόν όλη την πρώτη ώρα - κάποια μάλιστα τα άκουγα για πρώτη φορά. Ένα πρόγραμμα που περιέβαλλε και εξίσωνε τους αυτοκράτορες, τους κλέφτες, τους εγκληματίες και τις πόρνες σ' έναν κόσμο απληστίας, εγκληματικότητας, φτώχειας και εξωφρενικής κωμωδίας.
Στο δεύτερο μέρος η ατμόσφαιρα δεν άλλαξε ιδιαίτερα, λιγοστά ήταν τα κομμάτια τους που σε έκαναν να θέλεις να παρασυρθείς σε γρήγορο ρυθμό - και οι Tiger Lillies διαθέτουν αρκετά. Έλειψαν δηλαδή ηχηρά κομμάτια όπως "The crack of doom", “Depends on Baby”, “Freakshow", "Killer”, “Start A Fire”. Τουναντίον, η μιάμιση ώρα που είχαμε στην διάθεσή μας για να τους απολαύσουμε κινήθηκε περισσότερο σε δρόμους εφιαλτικά ποιητικούς, ενώ η μουσική βύθιζε το ακροατήριο στον σκοτεινό και απειλητικό κόσμο του Edgar Allan Poe. Ελειπε η ατμόσφαιρα του Βερολινέζικου καμπαρέ, μιας και τα περισσότερα τραγούδια τους κινήθηκαν μόνο στην μελαγχολία, χωρίς αυτό να υποβαθμίζει την βραδιά, αλλά μιας και η tour τους τιτλοφορείται 30th Anniversary Concert, θα έπρεπε να υπάρχει κι αυτή η πτυχή τους. Έκπληξη - και μια μικρή φωτιά αισιοδοξίας στο πρόγραμμα - το τραγούδι “Somewhere Over the Rainbow”, που τραγούδησε ο Martyn Jacques στο πιάνο.
Το κοινό ήταν ποικίλο, από γονείς με τα παιδιά τους, μέχρι έφηβους, νέο κοινό, που εικάζω θα τους έβλεπε και άκουγε για πρώτη φορά. Στα συν της βραδιάς ήταν τα λιγοστά αναμμένα κινητά τηλέφωνα και το γεγονός του ότι δεν κάπνιζε κανείς στον χώρο, που ήταν μια έκπληξη πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα γιατί η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή και καθόλου αποπνικτική. Και σας το λέω εγώ που είμαι μανιώδης καπνιστής.
Τέλος, μια εκτίμηση τελείως προσωπική. Θα προτιμούσα να απολαύσω τους Tiger Lillies καθισμένος σ' ένα τραπέζι ή σ' ένα θέατρο με βαριά διακόσμηση και βελούδινες κουρτίνες - όπως στις όπερες του κόσμου που έχουν βρεθεί και τραγουδήσει - γιατί αυτό τους ταιριάζει. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει τέτοια παράδοση αριτεκτονικά. Όπως και να έχει, είμαι σίγουρος πως από μία μεριά τούς άκουγε ο Berthold Brecht, σκαρώνοντας στιχάκια ή γράφοντας τα διαφημιστικά της Μερσεντές, ενώ φάντασμα του Edgar Allan Poe επιτηρούσε τον χώρο με το κοράκι του.
Tiger Lillies @ Fuzz, 25.01.2020 Setlist
Lemonaki
St. James Infirmary Blues (Cover)
Prison Cell
Boneyard
Cloudy Sunday
Send God A Letter
Jacket
In Athens It’s Raining
Street Lamp
Midnight
Hell Is Empty
Ma They Knifed Me
Man On The Street
Ever Since You Started
Drugs
Over The Rainbow (Cover)
Encore
Gypsy Lament
Bully Boys
Maria
Βρεθήκαμε στο Fuzz Live Music Club στις 25 Ιανουαρίου, μια παρέα 4 ατόμων και τους απολαύσαμε για πολλοστή φορά. Από τις κουβέντες, πριν, μετά, αλλά και τα βλέμματα κατά τη διάρκεια της βραδιάς, αποφασίστηκε το review αυτό να γραφτεί από τον πιο αγνό θαυμαστή τους, τον εικαστικό Βασίλη Γρίβα, που τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία για τους Tiger Lillies και τον έχουν συντροφεύσει πάμπολλες φορές την ώρα της δημιουργίας.
Η εμφάνιση της μπάντας, έγινε στα πλαίσια των 30 χρόνων δράσης τους, 30th Anniversary Concert. Δεν περίμενα κάτι λιγότερο απ την μπάντα: σκοτεινή ατμόσφαιρα, βασιλική παρακμή, μαζί με την μοναδική τους ικανότητα να φωτίζουν την ομορφιά στην απελπισία, στη βία, στην πορνεία και σε πάσης φύσης εθισμούς.
Ο Martyn Jacques, η κεντρική φιγούρα των Tiger Lillies είχε την γνωστή του ειρωνεία ζωγραφισμένη με μπογιές στο πρόσωπό του. Πότε joker, πότε κλόουν, πότε σεξπιρικός Βασιλιάς, με την καστράτο φωνή του πεντακάθαρη και υγιή, παρενοχλούσε με τους στίχους του το κοινό που τον παρακολουθούσε ενθουσιασμένο και παραδομένο, έτοιμο να ακολουθήσει με χαρά την θλίψη του και να δεχθεί την σκοτεινή απελπισία του τραγουδιστή. Με το ακορντεόν του ή στο πιάνο, σε παρέσερνε στην μελαγχολία του αμαχητί, άνευ ορίων, άνευ όρων.
Δυστυχώς, η μιάμιση ώρα δράσης στην σκηνή δεν κάλυπτε τα 30 χρόνια της μπάντας, όπως τιτλοφορείται η tour τους. Το πρόγραμμά τους ξεκίνησε με αργά κομμάτια, που κράτησαν σχεδόν όλη την πρώτη ώρα - κάποια μάλιστα τα άκουγα για πρώτη φορά. Ένα πρόγραμμα που περιέβαλλε και εξίσωνε τους αυτοκράτορες, τους κλέφτες, τους εγκληματίες και τις πόρνες σ' έναν κόσμο απληστίας, εγκληματικότητας, φτώχειας και εξωφρενικής κωμωδίας.
Στο δεύτερο μέρος η ατμόσφαιρα δεν άλλαξε ιδιαίτερα, λιγοστά ήταν τα κομμάτια τους που σε έκαναν να θέλεις να παρασυρθείς σε γρήγορο ρυθμό - και οι Tiger Lillies διαθέτουν αρκετά. Έλειψαν δηλαδή ηχηρά κομμάτια όπως "The crack of doom", “Depends on Baby”, “Freakshow", "Killer”, “Start A Fire”. Τουναντίον, η μιάμιση ώρα που είχαμε στην διάθεσή μας για να τους απολαύσουμε κινήθηκε περισσότερο σε δρόμους εφιαλτικά ποιητικούς, ενώ η μουσική βύθιζε το ακροατήριο στον σκοτεινό και απειλητικό κόσμο του Edgar Allan Poe. Ελειπε η ατμόσφαιρα του Βερολινέζικου καμπαρέ, μιας και τα περισσότερα τραγούδια τους κινήθηκαν μόνο στην μελαγχολία, χωρίς αυτό να υποβαθμίζει την βραδιά, αλλά μιας και η tour τους τιτλοφορείται 30th Anniversary Concert, θα έπρεπε να υπάρχει κι αυτή η πτυχή τους. Έκπληξη - και μια μικρή φωτιά αισιοδοξίας στο πρόγραμμα - το τραγούδι “Somewhere Over the Rainbow”, που τραγούδησε ο Martyn Jacques στο πιάνο.
Το κοινό ήταν ποικίλο, από γονείς με τα παιδιά τους, μέχρι έφηβους, νέο κοινό, που εικάζω θα τους έβλεπε και άκουγε για πρώτη φορά. Στα συν της βραδιάς ήταν τα λιγοστά αναμμένα κινητά τηλέφωνα και το γεγονός του ότι δεν κάπνιζε κανείς στον χώρο, που ήταν μια έκπληξη πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα γιατί η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή και καθόλου αποπνικτική. Και σας το λέω εγώ που είμαι μανιώδης καπνιστής.
Τέλος, μια εκτίμηση τελείως προσωπική. Θα προτιμούσα να απολαύσω τους Tiger Lillies καθισμένος σ' ένα τραπέζι ή σ' ένα θέατρο με βαριά διακόσμηση και βελούδινες κουρτίνες - όπως στις όπερες του κόσμου που έχουν βρεθεί και τραγουδήσει - γιατί αυτό τους ταιριάζει. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει τέτοια παράδοση αριτεκτονικά. Όπως και να έχει, είμαι σίγουρος πως από μία μεριά τούς άκουγε ο Berthold Brecht, σκαρώνοντας στιχάκια ή γράφοντας τα διαφημιστικά της Μερσεντές, ενώ φάντασμα του Edgar Allan Poe επιτηρούσε τον χώρο με το κοράκι του.
Tiger Lillies @ Fuzz, 25.01.2020 Setlist
Lemonaki
St. James Infirmary Blues (Cover)
Prison Cell
Boneyard
Cloudy Sunday
Send God A Letter
Jacket
In Athens It’s Raining
Street Lamp
Midnight
Hell Is Empty
Ma They Knifed Me
Man On The Street
Ever Since You Started
Drugs
Over The Rainbow (Cover)
Encore
Gypsy Lament
Bully Boys
Maria